ถ้อยจำนรรจ์แห่งสติ

ถ้อยจำนรรจ์แห่งสติ

ท่านอิมามอะลี (อ.) นับได้ว่าเป็นผู้มีวิทยปัญญาลำ้เลิศที่สุดคนหนึ่ง ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) กล่าวยกย่องท่านว่า "ฉันคือนครแห่งความรู้ อะลีคือประตูของมัน" ดังนั้น คำพูดของท่านอิมามจึงเปรียบเสมือนประทีปนำทาง ที่นำไปสู่แสงสว่างและความผาสุกเสมอ ความพึงพอใจ 1. มนุษย์พึงพอใจอยู่กับความจำเป็นในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่ในเรื่องที่มากมายอันใด 2. ไม่มีทรัพย์สฤงคารอันใดที่จะเทียบได้เท่ากับความพึงพอใจ 3. ผู้ใดก็ตาม ที่พึงพอใจอยู่กับของที่พระเจ้าได้ทรงมอบให้กับเขา ย่อมจะไม่เศร้าโศกกับสิ่งที่เขาไม่มี 4. ถ้าหากท่านไม่อาจสามารถจะหาเอาสิ่งที่ท่านพึงปรารถนามาได้ ก็จงพึงพอใจกับสิ่งที่ท่านมีอยู่ 5. ทุกสิ่งถ้ามีความพอใจมันก็พอเพียง คำแนะนำ 1. คนที่ฉลาดที่สุดนั้นคือ คนที่ไม่รังเกียจคำแนะนำของบุคคลอื่น ๆ 2. จงถือเอาคำแนะนำของบรรดาคนฉลาด เช่นนั้นแหละจะพ้นจากข้อครหาและความเสียใจ 3. จงปรึกษาแม้แต่กับศัตรู ถ้าเขาเป็นคนฉลาด จงอย่าตามคำแนะนำของมิตรผู้โง่เขลา 4. จงปรึกษาหารือกับเหล่าปรปักษ์ของท่าน เพื่อที่จะเรียนรู้จากความคิดต่าง ๆ ของพวกเขา จนขยายไปถึงฝ่ายปรปักษ์ของพวกเขา และจุดสุดท้ายทั้งหลายที่พวกเขากำลังแสวงหาอยู่ 5. จงนำทางตัวท่านเองด้วยตะเกียงส่องของบรรดาที่ปรึกษา ซึ่งพวกเขาปฏิบัติในสิ่งที่พวกเขาได้ให้คำปรึกษาหารือไปแล้ว 6. ผู้ใดก็ตามที่แสวงหา และปฏิบัติตามคำแนะนำของบุคคลอื่น จะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดต่าง ๆ ได้อย่างมากมาย ผู้ใดก็ตามที่ปฏิบัติโดยไม่ตามคำปรึกษาหารือแต่ปฏิบัติตามลำพังโดยตนเอง ผู้นั้นก็ย่อมสุ่มเสี่ยงต่อการกระทำที่ผิดพลาดได้อย่างมากมาย 7. มีข้อกระตุ้นเตือนให้หมู่พวกเราให้ทำการปรึกษาหารือ เพราะคำแนะนำของที่ปรึกษาถือเป็นความบริสุทธิ์ในขณะที่บุคคลผู้แสวงหาคำปรึกษาถูกผสมปรนเปรอไปด้วยโลหะอื่น ๆ ก่อนแล้ว 8. ให้คำแนะนำแก่บุคคลอย่างเปิดเผยต่อสาธารณะนั้น ก็เท่ากับเป็นการตำหนิติเตียนบุคคลผู้นั้นไปในทันที 9. โลกนี้จะเป็นที่ปรึกษาอย่างดีที่สุดของท่าน ถ้าท่านตามคำแนะนำของมัน 10. คนซึ่งให้คำแนะนำโดยที่ตัวเขาเองไม่ปฏิบัติตามนั้น ก็เหมือนอย่างคันธนูที่ไร้สาย 11. คนที่ขายคำแนะนำของเขาให้ท่าน ก็เหมือนกับพ่อค้าที่เสนอดอกเบี้ยแพง 12. บุคคลผู้แสวงหาคำแนะนำต่าง ๆ ย่อมเรียนรู้ที่จะยอมรับข้อผิดพลาดต่าง ๆ ไว้ด้วย การสารภาพบาป 1. เมื่อท่านกระทำบาป ก็จงสารภาพบาป 2. ผู้สารภาพบาป ย่อมแสวงหาทางกลับคืนสู่พระเจ้าได้ 3. การสารภาพบาป ย่อมปลดเปลื้องผู้หนึ่งให้พ้นไปจากบาปทุก ๆ บาป การให้อภัย 1. การอภัยคือซะกาตของชัยชนะ 2. การให้อภัยนับเป็นมงกุฎของคุณภาพที่ยิ่งใหญ่ 3. จงยอมรับในการขออภัย สำหรับผู้ที่เขาแสวงหาการอภัยโทษจากท่าน 4. นับเป็นการดีที่ไม่กระทำบาปหนึ่ง มากกว่าที่จะไปขอให้ผู้หนึ่งอภัยให้กับเรา 5. คนที่ชั่วที่สุด ก็คือ ผู้ที่ไม่เคยให้อภัยแก่ใครหรือไม่เคยแม้แต่จะขออภัยใคร 6. จงอย่ารีบเร่งไปสู่การลงโทษบุคคลผู้หนึ่ง ในความผิดหนึ่งที่เขากระทำ แต่จงปล่อยให้มีโอกาสเพื่อการขออภัย ในระหว่างการกระทำผิดและการลงโทษ 7. จงลงโทษคนใช้ของท่านหากเขาฝ่าฝืนคำสั่งของพระเจ้า แต่จงอภัยให้กับการที่เขาดื้อดึงไม่ทำตามท่าน 8. เมื่อท่านมีชัยชนะเหนือศัตรูของท่านจงอภัยให้กับเขา อันเป็นหนทางที่ท่านจะตอบแทนการขอบคุณต่อพระเจ้าที่พระองค์ได้ทรงประทานพลังอำนาจในการพิชิตให้กับท่าน 9. ผู้ใดที่สามารถมองเห็นความผิดของตนเองได้ ย่อมเป็นผู้นุ่มนวลต่อความผิดของผู้อื่น 10. เขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถให้อภัยก็คือ ผู้มีอำนาจที่จะจัดการลงโทษ 11. ถ้าหากท่านมีโอกาสและมีอำนาจเหนือศัตรูของท่าน ก็จงให้อภัยกับเขาเพื่อเป็นการขอบคุณพระเจ้าต่อชัยชนะนี้ 12. กิจกรรมที่ดีเลิศของบุคคลผู้หนึ่งที่ยิ่งใหญ่ก็คือ การให้อภัยและการลืม คำสัญญา 1. คำสัญญาหนึ่งก็คือ หนี้สินหนึ่งที่ต้องชำระให้มันเสร็จสิ้นไป 2. คำสัญญาของคนใจกว้างถือเป็นเงินสด 3. จงอย่าให้คำมั่นสัญญาในสิ่งที่ท่านไม่อาจจะรักษามันไว้ได้ 4. การปฏิเสธที่แฝงไว้ด้วยความกรุณา มีค่ายิ่งกว่าคำสัญญาที่ยังอยู่อีกยาวไกล 5. คนใจบุญย่อมปฏิบัติตามที่เขาสัญญา และเมื่อเขามีอำนาจเขาก็จะไว้ชีวิตแก่ศัตรูของเขา 6. จงยอมรับคำสัญญา ของผู้ที่สามารถยึดถืออย่างมั่นคงกับคำสาบานของพวกเขาเท่านั้น คนชั่ว 1. คนเลวที่สุด คือ คนที่เห็นว่าตนเองดีที่สุด 2. คนชั่วคิดว่าคนอื่น ๆ ไม่มีใครดีเลย เขาจะคิดได้อย่างไรว่า คนอื่น ๆ มีในสิ่งที่ตัวเขาเองไม่มี คนเลวที่สุด คือ คนที่กระตือรือร้นอยากรู้เห็นข้อบกพร่องต่าง ๆ ของคนอื่น แต่มองไม่เห็นความชั่วร้ายของตนเอง 3. คนที่ยึดถือตนเองเป็นใหญ่ จะมองไม่เห็นความบกพร่องของเขาเอง แต่เขาควรจะได้เรียนรู้ถึงความดีเลิศของอุปนิสัยของคนอื่น ๆ เขาจะถูกทำให้รู้สึกผิดโดยสิ่งซึ่งเขารู้สึกในขณะนี้ว่าในตัวเขาเองขาดสิ่งนั้น 4. คนเลวที่สุด คือคนที่หลงใหลในความชั่วมั่วโลกีย์ โดยยึดถือว่าเป็นสิ่งหอมหวนชวนชื่นที่สุด และมิได้ยับยั้งรั้งรอต่อความเกรงกลัวที่จะต้องเกลือกกลั้วกับสิ่งเลวร้ายนั้นเลย 5. คนที่น่ารังเกียจที่สุด คือ เขาผู้ซึ่งตอบแทนความดีด้วยความชั่ว และผู้ที่น่ายกย่องที่สุดคือ คนที่ตอบแทนแก่คนเลวร้ายด้วยการกระทำอย่างโอบอ้อมอารี 6. จงรีบอย่างเร่งด่วน เพื่อหลบหนีไปจากคนชั่วร้ายและคนหลงโลก 7. พิษร้ายของชาติคือ นักปราชญ์ผู้ชั่วร้าย และผู้ปกครองที่กดขี่คือพิษร้ายแห่งความยุติธรรม 8. คนที่น่ารังเกียจที่สุดในสายตาของพระผู้เป็นเจ้าคือ คนลำเค็ญที่หยิ่งผยองหนึ่ง คนแก่ที่ล่วงละเมิดประเวณีหนึ่ง และนักปราชญ์ผู้หลงระเริงสุรุ่ยสุร่ายหนึ่ง 9. คนชั่วร้ายชอบที่จะสนับสนุนความชั่วของคนอื่น ๆ ไว้ และจะมีข้อแก้ตัวอย่างมากมายเหลือเกินสำหรับความชั่วของตนเอง  คนดี 1. คนดีย่อมมีชีวิตอยู่ แม้เมื่อเขาถูกหามไปยังสุสานก็ตาม 2. คนที่ดีที่สุดคือ เขาผู้ซึ่งให้ความช่วยเหลือรับใช้อย่างมากที่สุดแก่บรรดาผู้ที่มีฐานะเท่าเทียมกับเขา 3. คนดีคือ คนที่รู้คุณค่าในความสามารถของผู้อื่น 4. คนดีขบถเพื่อต่อต้านความรุนแรง แต่แสดงตัวเขาเองอย่างอ่อนโยนละมุนละไมและเป็นคนมีเหตุผล หากได้รับการปฏิบัติเป็นอย่างดี ส่วนคนเลวทรามหยาบช้าจะแข็งกระด้างและหยาบคาย เมื่อปรากฏอยู่ต่อหน้าความอ่อนโยนเมตตา แต่จะยอมหมอบราบคาบก็เฉพาะต่อหน้าความแข็งกร้าวเท่านั้น 5. สิ่งหนึ่งซึ่งดีงามที่สุดในอากัปกิริยาของเสรีชนก็คือ การไม่ถือเอาความได้เปรียบในสิ่งที่เขารู้ว่าคนอื่นไม่มี 6. บุคคลที่มีเกียรติ ไม่แสดงตนโอหังในความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด และหนักแน่ไม่ขยับเขยื้อน เหมือนภูเขาที่ถูกลมเหนือพัดกระหน่ำอย่างแรง ส่วนคนต่ำทรามถูกทำให้มัวเมาแม้โดย 7. วามสำเร็จเพียงน้อยนิดก็ตาม อุปมาดั่งต้นหญ้าที่ต้องสั่นไหวแม้เพียงลมอ่อน 8. สิ่งหนึ่งของความเจ็บปวดลำบากใจที่สุดของคนดี ก็คือพันธะหน้าที่ที่จะต้องให้เกียรติแก่คนชั่วร้าย 9. คนที่น่าสงสารที่สุด คือ ผู้รู้ที่อยู่ภายใต้คำสั่งของคนโง่เขลา คนที่มีธรรมชาติเป็นคนใจกว้างเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต้องถูกชี้นำโดยคนละโมบโลภมาก และคนที่มีคุณธรรมแต่ต้องถูกบงการโดยความชั่วมั่วโลกีย์ ความอาลัยรัก 1. ผู้หนึ่งที่ไม่เคยมีความสงสารต่อผู้ใด ย่อมไม่เคยได้รับความสงสาร 2. ผู้ใดที่เขามีความอาลัยรักต่อเด็กกำพร้า ย่อมจะได้เห็นลูกๆ ของเขาได้รับการปรนนิบัติอย่างการุณย์ 43. สัจธรรม 1. สัจธรรม คือทางวิบากที่สุด ส่วนความรู้คือ มัคคุเทศก์ที่ดีที่สุด 2. สัจธรรม คือการเยียวยารักษาที่เคยล้มเหลว 3. สัจธรรม ประดับถ้อยคำของบุคคล 4. สัจธรรม แตกดอกออกหน่อมาจากระดับขั้นต่าง ๆ ของความคิด 5. จงซื่อสัตย์ในคำพูดของท่านและบริสุทธิ์จริงใจในการกระทำต่าง ๆ ของท่าน 6. ความจริงที่ดีที่สุด คือการรักษาคำมั่นสัญญาทั้งหลาย คุณธรรม 1. เสื้อคลุมแห่งคุณธรรม เป็นเกียรติคุณสูงสุด 2. คุณธรรม คือกุญแจไขสู่ความสำเร็จ 3. บุคคลเป็นผู้ศรัทธา ตราบเท่าที่เขายังมีคุณธรรม 4. หัวหน้าของบรรดาคุณธรรม คือ การควบคุมระงับยับยั้งอารมณ์ต่าง ๆ ได้