80 ซูเราะฮฺอะบะซะ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ ผู้ทรงพระกรุณาปรานี ผู้ทรงพระเมตตายิ่งเสมอ عَبَسَ وَتَوَلَّى 1. เขาทำหน้าบึ้ง และผินหน้าไปทางอื่น أَن جَاءَهُ الْأَعْمَى 2. เพราะชายตาบอดมาหาเขา وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى 3. เจ้ารู้อะไร บางทีเขาอาจจะมาเพื่อขัดเกลาก็ได้ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى 4. หรือเพื่อรับคำตักเตือน ซึ่งการให้คําตักเตือนอาจเป็นประโยชน์แก่เขา أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى 5. ส่วนผู้ที่แสดงความมั่งคั่งร่ำรวย فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى 6. เจ้ากลับให้การต้อนรับ وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى 7. ถ้าหากเขาไม่ขัดเกลา มิมี [ข้อตำหนิ] สำหรับเจ้า وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَى 8. ส่วนผู้ที่มาหาเจ้า [และ] พยายาม وَهُوَ يَخْشَى 9. ขณะที่เขามีความกลัว فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى 10. เจ้ากลับ [หันหลัง] เมินเฉยต่อเขา كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ 11. มิใช่เช่นนั้น นั่นเป็นข้อตักเตือน فَمَن شَاء ذَكَرَهُ 12. ผู้ใดปรารถนา ก็จะรำลึกถึงสิ่งนั้น فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ 13. อยู่ในคัมภีร์อันทรงเกียรติ์ مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ 14. อยู่ในชั้นสูงส่งบริสุทธิ์ بِأَيْدِي سَفَرَةٍ 15. อยู่ในมือของเทวทูต كِرَامٍ بَرَرَةٍ 16. ผู้ทรงเกียรติ์ ทรงคุณธรรม قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ 17. ความตายจงบังเกิดแก่มนุษย์ เขาช่างเนรคุณยิ่ง مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ 18. พระองค์ทรงบังเกิดเขามาจากสิ่งใด مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ 19. พระองค์ทรงบังเกิดเขาจากน้ำอสุจิ และทรงกำหนดสภาพเขา ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ 20. หลังจากนั้น ทรงทำทางให้สะดวกแก่เขา ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ 21. ต่อมาทรงให้เขาตาย แล้วทรงฝังเขาไว้ในหลุมฝังศพ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ 22. เมื่อใดพระองค์ทรงพระประสงค์ ทรงให้เขาฟื้นคืนชีพขึ้นมา كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ 23. มิใช่เช่นนั้น สิ่งที่พระองค์ทรงบัญชาแก่เขา เขายังมิได้ปฏิบัติตาม فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ 24. มนุษย์ต้องพิจารณาดูอาหารของเขา أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا 25. เราหลั่งน้ำลงมาอย่างมากมาย ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا 26. เราแยกแผ่นดินออกจากกันโดยสมบูรณ์ فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا 27. เราให้เมล็ดพันธุ์งอกเงยขึ้นในนั้น وَعِنَبًا وَقَضْبًا 28. ทั้งองุ่นและพืชผัก وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا 29. มะกอกและต้นอินทผลัม وَحَدَائِقَ غُلْبًا 30. เรือกสวนที่อุดมด้วยต้นไม้ وَفَاكِهَةً وَأَبًّا 31. ผลไม้และทุ่งหญ้า مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ 32. เพื่ออำนวยประโยชน์แก่พวกเจ้า และแก่ปศุสัตว์ของพวกเจ้า فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ 33. เมื่อเสียงอันน่าสะพรึงกลัวมาถึง يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ 34. วันซึ่งผู้คนจะวิ่งหนีพี่น้องของเขา وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ 35 . มารดาและบิดาของเขา وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ 36. ภริยาและบรรดาบุตรของเขา لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ 37. ในวันนั้น พวกเขาต่างมีภาระยุ่ง แต่ละคนมุ่งอยู่กับภารกิจของตน وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ 38. ในวันนั้น มีหลายใบหน้าเบิกบาน ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ 39. หัวเราะร่าเริงมีความสุข وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ 40. ในวันนั้น มีหลายใบหน้าที่ฝุ่นจับเปรอะเปื้อน تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ 41. ความหม่นหมองจะปกคลุมเหนือพวกเขา أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ 42. พวกเขาคือ พวกปฏิเสธและประพฤติชั่ว