Тарҷумаи  Қуръон
 Мутарҷими форсӣ : Абдулмуҳаммад Оятӣ
Баргардонанда ба тоҷикӣ  :Сомонаи Танзил.




Дар матни  тарҷума  ба ҷои номи сураҳо дар канори оятҳои ҳар сура  шумораи сура омда аст лизо  пеш аз зикри  ҳар оят  адади  сураҳо  зикршуда аст . Барои  фаҳми осонтар шумо ба сураи Фотиҳа агар бингаред  дар канори ҳар ояти Фотҳиа  шумораи  “ 1 ”  зикр шуда аст ва он ба маънои ин аст, ки сураи якуми  мебошад ва баъд шумори ояти сура омада аст  ин равиш дар дигар сураҳо иҷро шуда аст вале пеш аз адади оятҳо адади худи сураҳо зикр шуда аст.
tanzil.net

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Тарҷумаи тоҷикии Қуръони Карим

Абдулмуҳаммад Айитӣ (1305-1392) мутарҷим, нависанда, корректор, пажӯҳишгар, мутарҷим ва шахсияти барҷастаи Қуръон аст. Тарҷумаи ӯ аз «Қуръон» ва «Наҳҷул-балоға»-ро форсизабонон истиқбол кардаанд. Асарҳои зиёдеро аз забонҳои гуногун, ба хусус забони арабӣ ба форсӣ тарҷума кардааст, ки машҳуртарини онҳо маҷмӯаи 5-ҷилдии «Таърих ибни Халдун» ва «Маалқат Сабъа» мебошад. Айти узви доимии Академияи забонҳо буд. Ӯ ҳамчунин тарҷумаи Саҳифа Саҷҷодиёро барои ҷомеаи форсизабон пешкаш кардааст.
хаёт
Абдулмуҳаммад Айитӣ, писари Содиқ, моҳи майи соли 1305 дар Боруҷерд таваллуд шудааст. Ӯ дар синни шашсолагӣ ба мактаб рафт ва ба омӯхтани алифбо ва мутолиаи китобҳои адабӣ шурӯъ кард. Вай дар соли Меҳри 1314 ба мактабҳои расмӣ дохил шуда, шашсолаи ибтидоиро дар мактабҳои Этизод, Фотемия, Намус ва Панздеҳи Баҳмани Боруҷерд хатм кардааст.
Таҳсил дар соҳа
Бо исрор Аитӣ ризоияти падарашро, ки мухолифи таҳсили ӯ буд ва майл ба кори озод дошт, ба даст овард ва аввалин курси мактаби миёнаро барои се сол дар мактаби миёнаи Боруҷерд хатм кард.
Ба далели шавқу рағбати худ ба илми семинария дар баробари таҳсил дар мактаби миёна дар тобистон ба семинарияи Оғо рафта, аз Ҷомеъулмуқаддам ва Сиютӣ омӯхтааст. Абдулмухаммад Айти дар мехри 1324 ба Кум рафт ва як сол дар семинарияи Кум тахсил кард.
Дохилшавӣ ба донишгоҳ
Соли 1325 ба факултаи окилона ва исломшиносии Донишгохи Техрон (Иллох ва исломшиноси) дохил шуда, курси окилона ва сайёрро хатм кард ва дар соли 1328 унвони бакалаврро бо рутбаи аввал гирифт. Аз устодони ӯ метавон Маҳмуд Шаҳобӣ, Мӯсо Омид, Мадраси Разавӣ, Алӣ Акбари Фаёз, Ғуломҳусайни Сиддиқро номбар кард.

Таълим ва таҳрир
Мохи сентябри хамон сол уро ба вазифаи муаллими мактаби миёнаи Бабол бо рутбаи муаллим таъин карданд. Баъди як сол уро ба Хуррамобод гузаронданд. Аз Меҳри 1332 даҳ сол дар мактабҳои миёнаи Саве дарс додааст. Баъд чанде дар Техрон ва Гармсор муаллим буд.
Дар соли 1349 Абдулмухаммад Айти сармухаррири мачаллаи маорифи мохона шуд ва дах сол дар ин вазифа кор кард. Дар ин рӯзҳо ӯ дар мактабҳои миёнаи шабонаи Теҳрон дарс мегуфт.
Муаллиф, узвияти Академия
Оитӣ дар соли 1359 ба нафақа баромад ва баъд аз он вақташро ба навиштан бахшида ва дар 20-уми меҳри 1370 узви доимии Фарҳангистони забон ва адаби форсӣ интихоб шуд. Пас аз таъсиси гурӯҳи энсиклопедияи илмии адабӣ дар солҳои 1371 то 1379 раҳбари ин гурӯҳ ва баъд аз он раиси шӯрои илмии энсиклопедияи пажӯҳиши адабии Фарҳангистон буд.
Фаъолияти тадқиқотӣ ва тадқиқотӣ
Айти дар баробари омӯзгорӣ ҳамеша ба пажӯҳиш машғул буд. Тавре худи ӯ мегӯяд, аз соли 1329 ба навиштан шурӯъ карда, ҳеҷ гоҳ қаламро ба замин нагузоштааст. Натичаи заҳмати илмии ӯ тақрибан бист номгӯи китоб дар беш аз чиҳил ҷилд аст.
Ҳарчанд ба таълифи осори мустаќил бештар таваљљуњ дошт, аз осори мустаќил, бо назардошти зарурати ошноии мардуми кишвараш бо фарњанги муосир, вале барои сањмгузорї дар интиќоли донишу фарњанги миллатњои дигар роњи тарљумаро интихоб кардааст. Ба ҷуз чанд маҷмӯаи достон ва романҳое, ки Айитӣ аз инглисӣ ба форсӣ баргардон кардааст, тарҷумаҳои дигари ӯ аз матнҳои кӯҳна ва нави арабӣ мебошанд.
Асархои Айти аз чихати услуб, аз чихати мавзуъ гуногун, гуно-гун буда, матнхои кадимаи таърихй, адабй ва чугрофй, чи кухна ва чи навро дар бар мегиранд. Гуногунии осоре, ки бо қалами Аитӣ тарҷума шудаанд, аз васеъ ва умқи маълумоти таърихӣ, ҷуғрофӣ, динӣ ва адабӣ ва аз маҳорати ӯ дар техникаи тарҷума ва услубҳои гуногуни адабӣ ва навишторӣ шаҳодат медиҳад.
Тарҷумаи Қуръон
Абдулмуҳаммад Айтӣ тарҷумаи Қуръонро таҳия кардааст, ки ба гуфтаи коршиносон, хуб анҷом шудааст. Ӯ се соли умрашро ба тарҷумаи Қуръони карим сарф кардааст. Дар ин тарчума танхо матн ба форсй тарчума шуда, дар тафсир дохил нашудааст. Баҳоуддини Хуррамшоҳӣ, донишманд ва мутарҷими Қуръон, тарҷумаи Айтиро яке аз се тарҷумаи беҳтарини Қуръон медонад, ки дорои забони фасеҳ, устувор ва муосир аст.
Саодат ва тавоноии ҷумла ва парҳез аз эпитетҳои форсӣ ва арабизми ифротӣ ва парҳез аз ҳар гуна исрофкорӣ аз вижагиҳои тарҷумаи байт аст, ки ба назари мунаққидон, арзиши бузурги адабӣ дорад.
Тарҷумаи Наҳҷ ал-Балоға
Яке аз тарљумањои маъруфи Оитї тарљумаи ў «Нањљул-балоѓа» аст, ки бори нахуст аз љониби Бунёди Нањљул-балоѓа нашр шудааст. Ба гуфтаи мунаққидон, тарҷумаи ӯ аз ин китоб аз мӯътамадтарин тарҷумаҳои форсии ин китоб аст.
кор мекунад
Тарҷумаҳо
Маљид Ќуръон, Тењрон, Суруш, 1367.
Наҳҷ ал-Балоға, Теҳрон, Бунёди Наҳҷ ал-Балоға
Саҳифаи Саҷҷодие, Теҳрон, Соруш, 1372
марг
20 сентябри соли 1392 дар синни 87-солагӣ даргузашт ва дар қабристони Беҳишти Заҳро ба хок супурда шуд.

Born

Death

Абдулмуҳаммад Айитӣ

Абдулмуҳаммад Айитӣ

Born:

Death:

Абдулмуҳаммад Айитӣ

Author Books