Муқаддима Бисмиллоцир-Рацмонир-Рацим Эй зан ба ту аз Фотима ин гуна хитоб аст Арзандатарин зинати зан цифзи циҷоб аст. Саодати инсон дар натиҷаи амалцои солец ва ахлоқи некӯи ӯст ва шақовату бадбахтиаш дар натиҷаи эътиқод доштан бар хилофи цақиқат ва амалцои нописанди ӯст. Саодат, яъне хушбахтк дар дунжву охират аст ва шақоват, яъне бадбахтиву рӯзгори сижц доштан дар дунжву охират аст. Розк будан аз цақ ва бицишти абадк, натиҷаи саодат аст ва душманк бо цақ ва азоби дардноки абадк, натиҷа ва меваи талхи бадбахтк аст. Худованди Мутаол саодату хушбахтии инсонцоро итоату бандагк аз худ дониста, мегӯяд: «Эй фарзандони Одам! Ож бо шумо паймон набастам, ки бандагии шайтон накунед, зеро ӯ душмани ошкори шумост ва маро бандагк кунед, ки ин роци рост аст».1 Ва Пайғамбари Худо (с) мегӯянд: 2 » يىقرلاو حعاطلا : هٍىثا ًف جداعسلا Яъне, саодати инсон дар ду чиз аст: 1Сураи Ёсин-60 ва 61. 2Нацҷ-ул-фасоцат. «Муқаддима 5 1. Фармонбардорк. 2. Пацезкориву тақво. Оре, саодати инсон дар натиҷаи пайравк аз китоби Худо (Қуръон) ва суннати Пажмбари Худо (с) ва пешвожни дин аст ва амал кардан ба тамоми қонунцо ва цукмцои исломк сабаби хушбахтиву осоиш дар дунжву охират аст. Аз ҷумлаи қонунцои илоцк, ки Ислом онро барои цифзи шахсияти зан муқаррар карда ва саодати ӯро ба он вобаста донистааст, «қонуни циҷоб» мебошад. Дини Ислом циҷобро пӯшонидани зинату зебоицои зан аз чашми мардони бетарбияту олуда ба шацватцои цайвониву шайтонк дониста ва онро яке аз роццои саодату хушбахтии занон медонад. Бинобар гуфтаи баъзе аз бузургон: «циҷоб покк аст, на мацдудият».1 Дар ин китоб тацти унвони «каломи нур, дар саодату шақовати занон» ба тарҷума ва шарци цадиси бисжр таъсиркунанда аз шаби меъроҷ, дар робита бо азоби гурӯце аз занони уммати Расули Худо (с) пардохта шудааст. Ривояткунандаи ин цадис цазрати Абдулазими Цасанк (р) аст. ӯ аз уламои бузурги Ислом аст ва ин ривоятро аз Имом Ҷавод (а) нақл мекунад. Дар ин цадис сифатцои нописанду бадро ждовар мешавад, ки бисжре аз занон ба он гирифтор мешаванд ва низ, чк гунагии саодату бадбахтии занонро бажн мекунад. Чун ин цадис барои занцои мӯъмина ва муаллимону мураббижн фаидацои зижде дорад, ки худ бояд амал кунанд ва ба дигарон таълим дицанд. 1Мацдудият: дар тангк қарор гирифтан аст. 6 Саодат ва шақовати занон Бинобар ин, лозим донистем, ки ин цадисро бо диққат ва бо каме шарцу нуктацо чоп намуда ба дасти алоқамандону дӯстдорони бирасонем. маорифи исломк Аз Худованди Мутаол умед дорем, ки ин хидмати андакро ба даргоци худ қабул карда, сабаби ризояташ қарор дицад ва цамчунин роцнамою роцкушои занони мӯъмина ва мавриди истифодаи цамаи мусулмонон қарор гирад.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Саодат ва шақовати занон

Пешгуфтор
Ҳар духтару писаре, ки по ба даврони ҷавонӣ мегузорад, бузургтарин орзуяш издивоҷ ва ба вуҷуд овардани конуни гарму пурмеҳри хонаводааст, то ёру ҳамдаму маҳрами роз пайдо кунад ва аз неъмати зиндагии муштарак баҳраманд гардад.
Писарону духтарони ҷавон саодати худро дар сояи зиндагии муштарак ҷустуҷӯ мекунанд. Ин гуна майлу хостан ба таври табиӣ ва фитрӣ дар инсонҳо вуҷуд дорад ва наметавон аз он рӯй гардонд. Бале, бузургтарин паноҳгоҳ барои ҷавонон, конуни гарми хонаводагӣ аст, ки метавонанд ҳаяҷонҳои дарунии худро ба оромиш табдил кунанд ва ғаму ғуссаҳои худро аз ёд баранд.
Издивоҷ ва хонадорӣ, бояд дар ҷомеа барои ҳама кас осон бошад, зеро ин кор як зарурати ҳаётӣ аст, монанди обу нон, ки дар ҳар ҷомеа аз ҳар чизи дигар заруритар ва муҳимтар аст. Вале бо таассуфи бисёр мебинем, ки имрӯзҳо рӯз ба рӯз ташрифоту худнамоӣ барои исроф кардан дар байни мардум зиёд шуда ва ба мусобиқа табдил шудааст. Вале диққат дода намешавад, ки таҳаммули оқибати ин кор барои умуми мардум душвориҳо ба вуҷуд меоварад ва ҳатто баъзеҳо ба хотири нотавонии худ ё ба бемориҳои асабӣ гирифтор мешаванд ё даст  ба корҳои ношоиста мезананд ва ё ғайра, ки натиҷаи ҳамаи инҳо обрӯ ва маданияти ҷомеа ва мардумро аз байн мебарад!
Падарону модарон ҳам ба ин корҳо ҳеҷ аҳамият намедиҳанд. Балки баъзе аз волидайн бо рақобатҳои ғалат, ноогоҳона фарзандони худро, махсусан духтаронро ба сӯи бадбахтӣ равона мекунанд.
Модарон бо орзуҳои аз ҳад зиёд ва номаъқули худ сабаби табоҳ шудани зиндагии духтарону писароне мешаванд, ки ҳанӯз дар синни навҷавонӣ дар аввали роҳ қадам ба ҳаёти мустақил гузоштаанд.
Модарон ба ҷои ин ки духтарони худро ба соддазистӣ ва арзишҳои инсонӣ насиҳату роҳнамоӣ кунанд, ташрифоту зарқу барқи зоҳириро дар чашми фарзанди ҷавони худ бузург  ҷилва медиҳанд.
Бисёр ҷои таассуф аст, ки пардаҳои ғафлату нодонӣ чашму гӯшу дили баъзе аз инсонҳои зоҳирбинро чунон бастааст, ки ҳамаи арзишҳо ва саодату оқибат ва офияту роҳатии фарзандони худро дар сояи молу мақом ва хушқаду қомат будан меҷӯянд! Дар ҳоле ки инҳо роҳи шақовату бадбахтӣ мепаймоянд!
Мо беҳтарин роҳу равиши зиндагиро дар гуфтору кирдори Пайғамбари Ислом (с) ва хонадони покашон меёбем ва аҳкоми Исломро равшантарин ойинаи зиндагии босаодат мебинем, пас беҳтар аст, ки ба Ислом рӯй оварем ва равиши Пайғамбарро сармашқи зиндагии худ созем, то аз фитнаҳои рӯзгор дар амон бошем.
Китобе, ки дар пеши рӯй доред, чиҳил ҳадиси нурониву роҳкушо аз Паёмбари бузурги Ислом (с) ва имомону пешвоёни дин аст. Вазифаи  худ донистем, онро таҳти унвони чиҳил ҳадиси «издивоҷ» ба ҳамаи ҷавононе, ки дар аввали роҳи зиндагӣ ҳастанд, тақдим кунем.
Хонандагони гиромӣ! Дар ин китоб аҳамияту одоб ва асарҳои издивоҷро аз назари Ислом дар гуфтори Расули Акрам (с) ва пешвоёни дин мушоҳида мекунед. Равшан аст, ки ҳеч сухане болотар аз гуфтори ин бузургон нест ва мо ҳар роҳи дигареро бинем монанди роҳи онон равшану роҳкушо намебошад. Ва мардуми мусулмон ҳам ба ин ҳақиқат огоҳ ҳастанд ва гуфтору кирдори дигаронро аз суханону рафторҳои ин раҳбарон муқаддам намедоранд ва ба он дил намебанданд. Ва зиндагии Расули Худоро дар зиндагии худ намуна қарор медиҳанд.
Худованди мутаол мегӯяд:
وَ أَنْكِحُوا الأَيَمَي مِنْكُمْ وَالصَّلِحِيْنَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
«Мардону занони беҳамсари худро ва ҳамчунин ғуломону канизони солеҳ ва дурусткорро ҳамсар диҳед. Агар онон фақиру тангдаст бошанд, Худованд ононро аз фазли худ бениёз мекунад. Раҳмати Худованд васеъ аст ва ба аҳволи бандагони худ огоҳ аст».

Чиҳил ҳадиси Издивоҷ

Дар ҳоли ҳозир дар бораи зиндагинома ва муаррифии ин шахс маълумот дастрас нест. Ҳамкорони мо дар бахши мундариҷа онҳоро баррасӣ мекунанд ва дар ин бахш муаррифӣ мекунанд. Аз сабаби шумораи зиёди муаллифон, муҳаққиқон ва тарҷумонҳо дар ин сайт, ворид кардани маълумот ва тафтиши ҳамаи онҳо вақти зиёдро талаб мекунад; Аз ин рӯ, агар корбарони сайт дархост кунанд, ки шахси дилхоҳро тавассути саҳифаи "Тамос бо мо" муаррифӣ кунанд, ба мундариҷа афзалият дода мешавад. Зимнан, агар шумо, корбари мӯҳтарами сайти исломӣ, ин муаллиф, мутарҷим, пажӯҳишгар ё муҳаррири мавриди назарро мешиносед ва мехоҳед, ки дар бораи муаррифии ин персонаж (биография, маҷмӯаҳо, тарҷумаҳо ва ғайра) мақолае бинависед. , дигаронро ба мутолиаи китоб даъват кунед, шумо метавонед мундариҷа ва маълумоти дилхоҳатонро дар ин бора тавассути саҳифаи "Тамос бо мо" ирсол кунед.

Born

Death

Амонуллоҳ Бобоӣ

Амонуллоҳ Бобоӣ

Амонуллоҳ Бобоӣ

Author Books