<h3 dir="ltr" style="text-align: left;" align="center">Қуръон мўъҷизаи ҷовидонии Паёмбар</h3>
<p dir="ltr" style="text-align: left;">Бар хилофи андешаи баъзе аз масеҳиён ва гурўҳе аз ғарбзадаҳои ҷомеаи исломӣ, ки истиқлоли фикрии худро дар баробари мактабҳои навзуҳури ғарбӣ аз даст додаанд, Паёмбари гиромии Ислом илова бар Қуръон, мўъҷизаҳои дигаре дошт  ва монанди паёмбарони гузашта ба корҳои шигифтангезе, ки наметавон онҳоро бо мавозин ва қонунҳои табиӣ тавҷеҳ кард, даст мезад.</p>

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Қуръон мўъҷизаи ҷовидон

Ҷаъфари Субҳони Табрезӣ (таваллудаш 1308) фақиҳ, диншинос, усулист, тафсир, яке аз мақомоти тақлиди шиъа ва устодони семинарияи Қум аст.
таваллуд
28 шавволи мукарами 1347 ҳиҷрӣ (20 апрели 1308 ҳиҷрӣ) дар Табрез дар оилаи уламо, парҳезгорӣ ва фазилат ба дунё омадааст. Падараш Оятуллоҳ Муҳаммадҳусайни Ҳабони Субҳонӣ аз уламои маъруфи Табрез буд.
маориф
Оятуллоҳ Субҳонӣ пас аз хатми мактаби ибтидоӣ дар мактаби шодравон Мирзо Маҳмуди Фозил (писари Фозил Мароғӣ, яке аз шогирдони Шайх Аъзам Ансорӣ) матнҳои адабии форсӣ ва китобҳое чун: Гулистон, Бӯстон, Таърихул-маҷам, Нисоби Собиён, Фасли «Ал-Љинон» ва ѓайра баъдан дар синни 14-солагї (1361 њиљрї) ба Кишвари илоњияти Табрези Табрез рафта, асосњои илму сатњњоро омўхтааст. Ӯ дар ҳузури Алломе Бозварвар Мирзо Муҳаммад Алии Модарис Ҳайбонӣ, молики "Рейҳана Ал" аз марҳум Ҳоҷ Шайх Ҳасан Наҳовӣ ва Шайх Алӣ Акбар Наҳовӣ ва бахше аз "Мотул", "Мантиқ Манзоме" ва "Шарҳ Ламеа" улуми адабӣ омӯхтааст. -Адаб» (1373 ҳиҷрӣ). Ва ҳамаи ин панҷ сол (то соли 1365 ҳиҷрӣ) давом кард.
Муҳоҷират ба семинарияи Қум
Моҳи октябри соли 1325 ба далели нооромиҳои вазъи иҷтимоии Озарбойҷон устод ба шаҳри муқаддаси Қум ҳиҷрат карда, худро ба анҷоми сатҳҳо бахшидааст. Ӯ боқимондаи «Фаридул-усул»-ро аз марҳум Оятуллоҳ Ҳоҷ Мирзо Муҳаммад Муҷоҳиди Табрезӣ (1327-1379 ҳиҷрӣ) ва Оятуллоҳ Ҳоҷ Мирзо Аҳмад Кофӣ (1318-1412 ҳиҷрӣ) омӯхтааст ва «Кафоя ал-усул»-ро низ аз ҳазрати Ҳазрат омӯхтааст. марҳум Оятуллоҳ Голпайегонӣ (1414 ҳиҷрӣ).
профессорон
Оятуллоҳ Субҳонӣ пас аз хатми дараҷаҳои олӣ дар соли 1369-и ҳиҷрӣ ба таҳсили берун аз фиқҳ ва усулҳо шурӯъ кард ва пирони зеринро интихоб кард:
Марҳум Оятуллоҳ Боруҷердӣ (1292 - 1380 ҳиҷрӣ)
Марҳум Оятуллоҳ Ҳоҷ Сайид Муҳаммад Ҳуҷҷати Коҳ Камрӣ (1301 - 1372 ҳиҷрӣ)
Марҳум Оятуллоҳ Имом Хумайнӣ (1320 - 1409 ҳиҷрӣ)
Ҳазрати Оятуллоҳ Субҳонӣ дар баробари омӯзиши фиқҳ ва усулҳо ба омӯзиши фалсафа, каломиёт ва тафсир низ машғул буд.

Фаъолияти иҷтимоии Ҷаъфари Субҳонӣ:
Иштирок дар таъсиси маҷаллаи «Мактаби ислом».
Иштирок дар тартиб додани лоихаи конституция
Асосгузори тафсири мавзӯии Қуръон
Таъсиси Пажӯҳишгоҳи таълимию илмии Имом Содиқ
Эҷоди як соҳаи махсуси илоҳиётшиносии исломӣ дар семинарияи Қум

Асархо ва композицияхо
Асарҳои зиёде аз ҷониби Ҷаъфари Субҳонӣ дар шакли китобу рисола ва мақолаҳо, аз қабили «Ал-Моҷаз фи Усул-ул-фиқҳ», «Адварул-фиқҳи-л-имом», , . Ҷаъфари Субҳонӣ низ хидматҳои иҷтимоӣ, аз ҷумла таъсиси пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии Имом Содиқ (а) кардааст.

Born

Death

Оятуллоҳ Ҷаъфари Субҳонӣ

Оятуллоҳ Ҷаъфари Субҳонӣ

Born:

Оятуллоҳ Ҷаъфари Субҳонӣ

Author Books