Китоби Гулистони Саъдӣ маҷмӯаи латифаҳои пурмазмун ва таъсирбахши Саъдии Шерозӣ, шоир ва нависандаи маъруфи эронӣ дар қолаби насри оҳанг ва назм аст.
Саъдї ин асари гаронбањоро дар шакли муќаддима ва њашт боб бо насри мураттаб ва назм таълиф кардааст ва бештари навиштањояш кўтоњ ва бо услуби достон ва панди ахлоќї будаанд. Санъати достоннависй ва мухтасари у нагузоштааст, ки чихати дидактикии он хонандаро дилгир кунад.
Латифахои Гулистон вобаста ба мавзуъ кутох ё дарозанд. Дар баъзе ҳикояҳо персонажҳои сеюми хаёлӣ ё воқеӣ пайдо мешаванд; Аммо дар баъзе дигархо худи муаллиф хозир аст ва мушохида мекунад. Баъзе аз ин ҳодисаҳо воқеаҳои воқеии ҳаёти ӯ ва баъзеҳо танҳо рӯйдодҳои афсонавӣ мебошанд.
Дар Гулистон аз кор бо таърихнигорї ва тазкиранависї худдорї мекунад ва танњо дар бораи чизњои марбут ба њаёт ва хислати мардум њарф мезанад. Ин асарро хамчун гузориши у дар бораи чамъияти замони худ муаррифй кардан мумкин аст, ки дар он шароити маданию маишии мардумро ба таври хакикй нишон медихад.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Китоби Гулистони Саъдӣ

«Мушрафиддини Муслих ибни Абдуллох Шерозй» (вафот 691 ҳиҷрӣ) маъруф ва лақаби «Саъдӣ»-ро шоир ва нависандаи бузурги асри 7 ҳиҷрӣ медонанд. Саъдї дар айёми љавонї ба мактаби њарбии Баѓдод рафта, аз донишмандоне чун Имом Муњаммади Ѓаззолї ва Шањобиддини Суњравардї илму одоб ва њикмат омўхт. Аз муҳимтарин ва маъруфтарин осори ӯ метавон аз “Бӯстон” ва “Глистон”-ро ном бурд, ки шоҳасарҳои шеъри форсӣ буда, мавзӯъҳое чун ахлоқу маориф, сиёсат ва ҷомеаро дар бар мегиранд.

таваллуд
Дар мавриди санаи таваллуди Саъдӣ ихтилофи назар вуҷуд дорад, аммо ба гуфтаи муаррихон, соли таваллуди ӯ бояд миёни солҳои 577 то 601 (ё 615) ҳиҷрӣ бошад.

Саъдӣ дар Шероз ба дунё омада, ҳангоме ки падараш даргузашт, кӯдак буд. Падараш дар хизмати давлати Отабак Саъд бинни Занги ҳокими Форс кор мекард. Он чизе, ки муътакид аст, бештари аҳли хонаводаи Саъдӣ аҳли илму дин ва донишманд буданд.
Маориф ва профессорон
Саъдӣ пас аз даргузашти падараш тақрибан дар солҳои 620 ё 623 аз Шероз ба мактаби Низомии Бағдод рафт ва дар он ҷо бештар аз таълимоти Имом Муҳаммади Ғазолӣ (Саъдӣ дар китоби "Гулистон" Ғазолиро "Имом Муршид" номидааст) таъсир кард. Саъдӣ ба ҷуз Низомия дар маърӯзаҳои устодони дигар аз қабили Шаҳобуддини Суҳравардӣ ширкат дошт ва дар тасаввуф зери таъсири ӯ қарор гирифт. Муаллими дигари эҳтимолии ӯ дар Бағдод Ибни Ҷузӣ (вафот 636) буд, ки шахсияти аслиаш дар миёни муњаќќиќон (аз љумла Муњаммад Ќазвинї ва Таботабої) бањс дорад.

Сипас ба Сурия, Марокаш, Ҳабашистон ва Ҳиҷоз сафар кард ва пас аз бозгашт ба Шероз ба эҷоди шоҳасарҳои худ шурӯъ кард.
Тамоми навиштаҳои Саъдӣ, ки шеъру насрро дар бар мегирад, дар китобе бо номи «Келиат Саъдӣ» гирдоварӣ шудааст; Аммо дар ин миён ду осори ӯ бо номи “Бӯстон” ва “Гулистон” дар ду китоби мустақил мунташир шудааст. «Бўстон» бо ќофия ва «Гулистон» ба ќофия ва наср таълиф шудааст, ки ин ду асар њам мисли дигар осори Саъдї хеле равон ва содда навишта шуда, нуктањои грамматикї дар осори ў ба таври дуруст мушоњида шудаанд.
марг
Саъдӣ дар соли 690 то 694 ҳиҷрӣ дар Шероз даргузашт ва дар онҷо ба хок супурда шуд.

Born

Death

Шайх Муслиҳиддини Саъдӣ

Шайх Муслиҳиддини Саъдӣ

Born:

Death:

Шайх Муслиҳиддини Саъдӣ

Author Books