صحیفه امام مهدی (عج)

صحیفه امام مهدی (عج)

صحیفه امام مهدی (عج)

Publish number :

پنجم

Publication year :

1387

Number of volumes :

1

Publish location :

قم - ایران

(0 آرا)

QRCode

(0 آرا)

صحیفه امام مهدی (عج)

اثر جواد قیّومى اصفهانى مى‌باشد. مجموعه ای از  دعاها ، زیارات و سخنان امام مهدی(عج) است. نویسنده هدف خود از جمع‌آورى و ترجمه دعاها، زیارات و سخنان را، تلاش هر چند ناچیز در جهت شناساندن هر چه بیشتر آن حضرت ذکر و آرزو مى‌کند که تحفه‌اى باشد، درویشانه به پیشگاه سلیمان زمانه.  ساختار کتاب: دعا اگر از حد لقلقه زبان بگذرد و دل با زبان هماهنگى کند و روح انسان به اهتزاز در آید، یک روحانیت بسیار عالى دارد. مثل این است که انسان خود را غرق در نور مى‌بیند، شرافت گوهر انسانیت را در آن وقت احساس مى‌کند. اولیاى خدا هیچ چیزى را به اندازه دعا خوش نداشتند، همه خواهش‌ها و آرزوهاى دل خود را با محبوب واقعى در میان مى‌گذاشتند و بیش از آن اندازه که به مطلوب‌هاى خود اهمیّت مى‌دادند، به خود طلب و راز و نیاز اهمیّت مى‌دادند. علاوه بر این یکى از راه‌هاى وصول به معارف الهى مى‌باشد، زیرا توسط هدایت‌گران مکتب وحى، این گونه معارف از طریق دعا انشاء شده است. نویسنده در این اثر با استناد جوامع و ماخذ روایى و گردآورى دعاها، زیارات و سخنان منتسب به امام زمان (عج) و سازماندهى آن‌ها در دو فصل در راستاى این اهداف گام برداشته است. شیوه نگارش مولف بدین صورتست که متن دعاها، زیارات و سخنان را به زبان عربى در یک طرف و ترجمه آن را در مقابل آن آورده است و براى هر کدام از آن‌ها عنوان را در بالاى صفحه درج نموده است و عارى از هر گونه دخل و تصرف مى‌باشد. گزارش محتوا: گردآورنده پس از مقدّمه کوتاهى درباره امام مهدی(ع) ، غیبت ایشان و تکالیف شیعیان در آن زمان در فصل اوّل طى ده بخش دعاهایى از امام زمان(ع) را در ستایش خداوند ، صلوات بر پیامبر(ص) و خاندانش، طلب حاجت و رفع سختى‌ها، در زوال اندوه‌ها و اجابت خواسته‌ها، ادعیّه ایشان در ماه رجب و رمضان و در آخر ادعیّه آن حضرت در زیارات مى‌آورد. فصل دوم، گزیده‌اى از سخنان امام در خصوص توصیف خودشان و حجت‌هاى خداوند، در مورد عدم طلب معرفت الهى از غیر امامان(ع)، در مورد کسانى که او را انکار مى‌کنند، در خصوص غیبت خویش، چگونگى بهره‌مند شدن مردم از ایشان و علّت تاخیر ظهور مى‌باشد. فصل سوم، اشعارى در مدح امام زمان(ع) از عالمان شیعه؛ از جمله:کمیانى، فیض کاشانى و لطف الله صافى که سروده شده، آمده است.