<strong>کتاب الغَیبَه </strong>عنوان یکی از آثار مهم شیعه در موضوع غیبت و ظهور امام دوازدهم شیعیان نوشته ابو عبدالله محمد بن ابراهیم نُعمانی در اوایل دوران غیبت کبرا است. مجموع روایات کتاب ۴۷۸ عدد است که در ۲۶ باب آمده‌اند. این کتاب جزو منابع و مصادر بسیاری از کتب دیگر عالمان متأخر شیعی است.

<strong>دربارهٔ مؤلف</strong>
مقالهٔ اصلی: محمد بن ابراهیم نعمانی
ابوعبدالله محمد بن‌ ابراهیم بن جعفر کاتب نُعْمانی، مشهور به ابن ابی‌زینب، از راویان بزرگ شیعه در اوایل قرن چهارم هجری بود. او اطلاعات وسیعی دربارهٔ احادیث داشت.

او از شاگردان برجسته ثقهالاسلام کلینی بود و بیشتر معلومات خود را از او فرا گرفته است. نعمانی همچنین کاتب و نویسنده کلینی نیز به شمار می‌رود و به همین علت از شهرت، احترام و اعتبار خاصی در نزد علماء و بهره‌مند شده است.

معرفی کلی
نعمانی، ۲۶ باب کتاب را در سه بخش مبانی غیبت، دوران ظهور و علائم آن گشوده است. او از مجموعه‌های روایی بخصوص کتاب‌های غیبت که پیش از او تألیف شده، استفاده کرده است. نعمانی کتاب الغیبه را به سال ۳۴۲ق؛ و زمانی نوشته که در شهر حلب به سر می‌برده است.  فهرست‌نویسان به کتاب الغیبه نعمانی اشاره کرده‌اند. آقا بزرگ تهرانی نام آن «ملاء العیبه فی طول الغیبه» است. برخی نیز معتقدند: آگاهی نداشتن از منبع مورد استناد آقا بزرگ تهرانی در این نام‌گذاری سبب می‌شود که نتوان میزان اعتبار این مطلب را ارز یابی کرد.  شیخ مفید پس از بیان مطلبی دربارهٔ امامت حضرت مهدی(ع) می‌گوید: «روایات در این باره فراوان است که اصحاب حدیث از شیعه آنها را جمع کرده و در کتب خود آورده‌اند از جمله ابو عبداللَّه محمدبن ابراهیم نعمانی در کتابی که دربارهٔ غیبت نوشته مشروح آن روایات را بیان کرده است».

در نیمه اول قرن چهارم هجری قمری که غیبت امام مهدی(عج) به درازا کشید و به‌ویژه پس از درگذشت ابوالحسن صیمری (۳۲۹ق/۹۴۰م)، آخرین نفر از نایبان چهارگانه امام و پایان دوره غیبت صغری، آشفتگی فکری و تزلزل اعتقادی بسیاری در شیعیان پدید آمد و بسیاری به شک و دودلی دچار شدند و برخی به اعتراض و حتی انکار برخاستند. نعمانی که در این روزگار می‌زیست، برای استحکام بخشیدن به بنیادهای فکری تشیع و نیز برای پاسخگویی به نیازهای اعتقادی شیعیان در امر امامت و راز غیبت امام دوازدهم کتاب غیبت را تألیف کرد. این کتاب شامل روایات نقل شده از پیامبر(ص) و ائمه(ع) در موضوع غیبت و بحث‌هایی در همین موضوع است. نعمانی در مقدمه کتاب به اوضاع و احوال آن روزگار و انگیزه خود در تدوین کتاب غیبت اشاراتی دارد.

مؤلف در مقدمه‌ علت تألیف کتاب را انحراف گروه‌هایی از شیعیان بخاطر وقوع غیبت امام دوازدهم دانسته و یکی از انگیزه‌های این انحرافات را ضعف ایمان و بی‌توجهی به روایات وارد شده در موضوع غیبت بیان می‌کند. از این رو به جمع‌آوری احادیث در این موضوع می‌پردازد.
<h5><strong>عناوین اصلی کتاب شامل:</strong>
مقدمه ناشر؛ مقدمه مترجم؛ مقدمه مؤلف؛ فصل اوّل: بحث در غیبت امام زمان علیه السلام؛ فصل دوم: اثبات ولادت حضرت صاحب الزمان علیه السلام؛ فصل سوم: اخبار کسانی که صاحب الزمان علیه السلام را زیارت کرده اند؛ فصل چهارم: در معجزات صاحب الزمان علیه السلام در زمان غیبت؛ فصل پنجم: عواملی که مانع از ظهور صاحب الامرعلیه السلام شده است؛ فصل ششم: اخبار سفیران امام علیه السلام در زمان غیبت؛ فصل هفتم: در بیان عمر شریف حضرت علیه السلام؛ فصل هشتم: در بیان پاره ای از صفات، سیره و اخلاق حضرت صاحب الزمان علیه السلام؛ فهرست منابع ترجمه غیبت شیخ طوسی؛ پی نوشت ها</h5>

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

ترجمه الغیبه (نعمانی)

<h5><strong>الخصال</strong></h5>
<h5>کتاب خصال با وجود حجم کم، دائرهالمعارف بزرگی از معارف اسلامی و احکام حلال و حرام است و به مباحث تاریخی، تفسیر قرآن، نکات فلسفی و مسائل سیاسی نیز اشاره دارد. روایات این کتاب از نظر موضوع بسیار گسترده است و درباره هر یک از موضوعات اخلاقی و عقیدتی روایاتی نقل شده که به شکلی با اعداد در ارتباط‌اند.</h5>
<h5>الخِصال کتابی عربی نوشته محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق (درگذشت ۳۸۱ هجری) از فقها و محدثان شیعه در قرن چهارم هجری است. شیخ صدوق در این کتاب، روایاتی درباره مسائل اخلاقی و اعتقادی جمع‌آوری کرده و روایات را، به تناسب اعدادی که در آن احادیث به کار رفته، دسته‌بندی نموده است. الخصال اولین کتابی بوده که به این سبک نگاشته شده است.</h5>
<h5>محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق، از بزرگ‌ترین علمای قرن چهارم هجری قمری بوده است. سال تولد وی پس از ۳۰۵ق بوده است و در ۳۸۱ق درگذشت و در ری به خاک سپرده شد. وی بزرگ‌ترین محدّث و فقیه مکتب حدیثی قم بود. او حدود ۳۰۰ اثر علمی از خود بجا گذاشت که بسیاری از آنها مفقود شده است. کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه اثر اوست.</h5>
<h5><strong>انگیزه نگارش</strong></h5>
<h5>شیخ صدوق با تحقیق در تألیفات مشایخ و علمای بزرگ گذشته، دریافته که آنان در بخش‌های مختلف علوم، کتاب‌هایی نگاشته‌اند؛ اما درباره رابطه میان اعداد و صفات پسندیده و ناپسند چیزی نگاشته نشده است. او با توجه به فایده فراوان این موضوع برای جوینده علم، بر آن شد تا برای تقرب به درگاه الهی دست به نگارش چنین کتابی بزند تا به پاداش الهی و خوشبختی و رحمت خداوند متعال نایل گردد.</h5>
<h5></h5>
<h5></h5>

الخصال(ترجمه فهری زنجانی) جلد اول و دوم

<h5>معرفی کتاب
در این کتاب نخست زندگی مولف ـ لهوف سید بن طاووس ـ و نظرات دانشمندان شیعه درباره ی وی، و تالیفات آن ذکر گردیده، سپس مباحثی در خصوص زندگی امام حسین (ع) و حوادث کربلا در سه مسلک روایت شده که عبارت اند از: در بیان امور پیش از جنگ، در توصیف احوال جنگ، و در بیان امور پس از شهادت آن حضرت.
لهوف درباره رخدادهایی است که به حادثه کربلا منتهی شده ، همچنین اصل جنگ و رخدادهای بعدی آن.
کتاب «لُهُوف» ابن طاوس اختصار و اشتهار را با هم جمع کرده و در نزد علمای برجسته شیعه جایگاه مهمی برای خودش باز کرده است به طوری که شهید محراب آیت اللّه سیّد محمد علی قاضی تبریزی می فرماید: «کتاب لهوف سیّد ابن طاوس - رحمه اللّه علیه - نقلیّاتش بسیار مورد اعتماد است و در میان کتب مَقاتل کتاب مَقْتَلی به اندازه اعتبار و اعتماد به آن نمی رسد و در اطمینان بر آن کتاب در ردیف اول کتب معتبره مقاتل قرار گرفته است.»
ابن طاوس - که علی بن طاوس باشد - فقیه ، عارف ، بزرگ ، صدوق ، موثّق ، مورد احترام همه و استاد فقهای بسیار بزرگی است . خودش ادیب و شاعر و شخصیت خیلی برجسته یی است . ایشان اولین مقتلِ بسیار معتبر و موجز را نوشتند. البته قبل از ایشان مقاتل زیادی است . استادشان «ابن نما» مقتل دارد، شیخ طوسی مقتل دارد، دیگران هم دارند، مقتلهای زیادی قبل از ایشان نوشته اند؛ امّا وقتی « لهوف » آمد، تقریبا همه مقاتل ، تحت الشعاع قرار گرفت . این مقتلِ بسیار خوبی است ؛ چون عبارات ، بسیار خوب و دقیق و خلاصه انتخاب شده است .»</h5>
<h5></h5>
<h5></h5>

آهی سوزان بر مزار شهید(اللهوف علی قتلی الطفوف)

سید <strong>احمد فهرى</strong> (۱۳۰۱-۱۳۸۵ش)، بنیانگذار حوزه علمیه دمشق، ۲۹ سال نماینده امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای در سوریه، مترجم و نویسنده، از شاگردان سید علی قاضی و سید هاشم حداد

<strong>ولادت</strong>
سید احمد فرزند حاج سید سجّاد فهرى از علما و دانشمندان زنجان در سال ۱۳۰۱ش (۱۳۴۰ق) در زنجان متولد شد.

<strong>تحصیلات</strong>
دروس مقدماتی حوزوی را در زنجان گذراند و سپس در حوالی سال ۱۳۱۶ش وارد قم شد و در جلسات درسی آیت‌الله مرعشی نجفی حضور یافت. در سال ۱۳۲۰ش به نجف رفت و دروس سطح و خارج را از میرزا باقر زنجانی فراگرفت و همچنین در مجلس درس خارج فقه سید ابوالقاسم خویی، سید جمال‌الدین گلپایگانی، شیخ عبدالکریم زنجانی و امام خمینی حضور یافت.

سید احمد فهری زنجانی همچنین از آخرین کسانی بود که در جلسات عرفانی سید علی قاضی حضور می‌یافت.

فهری زنجانی در سال ۱۳۳۰ش از عراق به ایران بازگشت و ۱۴ سال در کرمانشاه ساکن شد و در مسجد جامع آن به اقامه نماز جماعت و فعالیت مذهبی پرداخت. وی همچنین کتابخانه‌ای در مسجد جامع کرمانشاه ساخت و تولیت آن را به تولیت حرم امام رضا(ع) واگذار کرد.

از سال ۱۳۶۰ به نمایندگى امام خمینى در سوریه و لبنان جهت ساماندهى امور مذهبى و زیارتى منصوب شد. وى در طول این سال‌ها به ترویج اسلام و مذهب جعفرى اقدام کرده و اقامه نماز و ایراد سخنرانى در سالیان متمادى در حرم زینب در دمشق را بر عهده داشتند، او همچنین با تأسیس حوزه علمیه دمشق و تدریس در حوزه‌هاى علمیه دمشق، برپایى جلسات درس براى تربیت شاگردان و طلبه‌هاى علوم اسلامى از اقصى نقاط جهان از جمله فعالیت‌های علمى فرهنگى او است.

هم‌چنین تلاش جهت ایجاد وحدت و هماهنگى بین علماى شیعه و سنى از دیگر فعالیت‌های سیاسى مذهبى اوست.

<strong>وفات</strong>
سید احمد فهری زنجانی در ۹ تیر ۱۳۸۵ش به‌دلیل عارضه قلبی درگذشت و پس از تشییع در حرم امام رضا(ع) در مشهد، در کنار مزار شیخ بهایی در رواق دارالزهد دفن شد. محمدتقی بهجت، از مراجع تقلید شیعه، بر پیکر وی نماز گزارد.

<strong>آثار</strong>
سالار شهیدان
دروس فی التفسیر
شرح و ترجمه صحیفه سجادیه
شرح دعای سحر
ترجمه کتاب مبانی منطقی استقرا
ترجمه «رساله فی الطلب والإراده» امام خمینی
ترجمه کتاب سر الصلاه امام خمینی از فارسی به عربی که با عنوان «الآدات المعنویه للصلاه»
ترجمه کتاب عرفانی مصباح الهدایه الی الخلافه والولایه امام خمینی به فارسی
ترجمه کتاب خصال، اثر شیخ صدوق
ترجمه کتاب عبدالله بن سبأ
ترجمه اللهوف علی قتلی الطفوف نوشته سید بن طاووس با عنوان «آهی سوزان بر مزار شهیدان»

Born

Death

احمد فهری زنجانی

احمد فهری زنجانی

احمد فهری زنجانی

Author Books