<div id="BookIntroduction" class="section">
<h2 class="section-title">معرفی کتاب نفرین زمین</h2>
<strong>جلال آل احمد </strong>در کتاب <strong>نفرین زمین</strong> که یکی از خواندنی‌ترین آثارش محسوب می‌شود، ورود مدرنیته به ایران را روایت می‌کند.

در این داستان آل احمد به عنوان معلمی برای تدریس به روستایی دور افتاده فرستاده شده است. او ماجرای تحولات و رویدادهای آبادی و هر آنچه در مدت نه ماه اقامت خود در دِه دیده، شنیده و آزموده را به صورت یادداشت‌های روزانه ثبت می‌کند. سرانجام یادداشت‌های او هنگامی که به روستای دیگری منتقل می‌شود به اتمام می‌رسند.

نویسنده در نفرین زمین، زندگی روستایی و شهری را دائماً مقایسه می‌کند و فرق اصلی شهر و دِه را به رابطه‌ی ما با زمین‌ می‌داند. طرح کلی داستان روایت‌گونه و شیوه‌ی آن واقع‌گرایانه با صحنه‌سازی‌های مؤثر و گاه تصویری پراکنده درآمیخته شده است. با وجود اینکه زبان داستان تا حدی قدیمی است اما الگوی داستان‌های جدید اروپایی را دنبال می‌کند.

کتاب نفرین زمین بیش از این که یک اثر هنری باشد، سندی اجتماعی محسوب می‌شود. آل احمد در این اثر ارزشمند کوشیده است تا تحلیلی اجتماعی از عصر خود ارائه و نسبت به وقوع تجدد که از دیدگاه او آفت‌هایی ویران‌گر همراه دارد، هشدار دهد. بدین جهت این کتاب پخته‌ترین اثر داستانی و گلچین افکار اجتماعی او و متضمن یک تئوری اجتماعی است.

نفرین زمین می‌تواند در آن واحد، یک تک‌نگاری روستایی و زندگینامه‌ی نویسنده‌اش به شمار رود. می‌توان آن را یک جامعه‌نگاری ساده و یا یک سفرنامه اجتماعی - نشان دهنده چگونگی‌های یک جامعه - در دوره معینی از هستی آن به حساب آورد. با این وجود آدم‌های چنین جامعه‌ای آدم‌های الگویی هستند و نه معمولی.

زبانی را که آل احمد برای داستان‌های خود برگزیده است، در این داستان به نهایت پختگی رسیده. در این اثر هیچ‌گونه برداشت احساساتی، ملودرماتیک و تخیلی به چشم نمی‌آید. نگاه نویسنده به جنبه‌های خشن و نرمش ناپذیر جهان روستایی، سختی زندگی آن‌ها در پیوند با ابزار کار، محیط زندگی و پیوندهای رویاروی خشک و غیر احساساتی است و از این جهان ایستا تصویرهای زنده و جانداری می‌سازد.

این نخستین اثر ادبی است که پیوندهای بنیادی جامعه روستایی آن زمان را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. آل احمد به خوبی جامعه‌ی روستایی ایران، شیوه‌ی زندگی، پیوندها، خرافات و بسیاری از جنبه‌های دیگر آن را شناسایی می‌کند. از این دیدگاه و نیز از بسیاری دیدگاه‌های دیگر، نفرین زمین داستانی سودمند برای پژوهش‌های جامعه‌شناختی روستایی و تاریخی است.

<strong>در بخشی از کتاب نفرین زمین می‌خوانیم:</strong>

چه خوب شد که مرده‌شورخانه را ساختیم، وگرنه با این سرمای خشک و طولانی، و این مرگ و میر زمستانه حسابی درمی‌ماندیم. یعنی پیش از این چه می‌کرده‌اند، با این جوی وسط ده که شب‌ها یک‌ سره یخ می‌بندد... یعنی از مظهر قنات تا وسط‌های آبادی آب هنوز به آن اندازه گرما و حرکت دارد، یا به آن اندازه در پناه دیوار‌ها هست، که پای درخت‌ها برسد و از زیر پل‌های چوبی بگذرد. اما به میدان‌ گاهی که رسید و جریانش آرام شد و سوز سطح آب را بی‌واسطه لمس کرد، یخ می‌بندد و صبح تماشایی دارد سرسره بازی بچه‌ها بر صفۀ پت و پهنی از یخ، که اطراف جوی را می‌گیرد. می‌دانستم که زمستان دهات بیشتر فصل مرگ و میر پیرهاست. از جاهای دیگر تجربه داشتم، اما یادم نبود که هرجایی حکمی دارد و عادتی. جاهای دیگر یا دهات مرطوب شمالی بود یا وسط جلگه. اما این‌جا دهی است در دامنۀ کوهی و سوزگیر و چه سوزی!

انگار چاقو توی صورت می‌زند، یا شلاق و چه عقلی کردم که این ریش و پشم را ول کردم. حالا دیگر یک شولا کم دارم تا جای هر کدام از دهاتی‌ها بگیرندم و راستش این مرگ و میر حسابی به فکرم برده، شاید در شهرها هم زمستان مرگ و میر بیشتری داشته باشد. توجه نکرده‌ام، اما مرگ و میر در شهرها کم‌کم دارد از صورت یک امر آسمانی درمی‌آید. یعنی دست‌ کم رابطه‌اش را با آن قسمت از امور سماوی بریده که فصل‌ها باشد، یا سرمای زیاد، ‌یا سوز زننده، ‌یا گرمای کشنده و به جایش ربط پیدا کرده با خوراک و رانندگی و چاقوکشی و تریاک و گلوله و از این قبیل... و به هر صورت دیگر در شهرها کمتر می‌توان گناه مرگ را به گردن عزرائیل انداخت. آن‌جاها اجل معلق، جای اجل محتوم را گرفته و نکند به همین دلیل در شهرها اعتقاد به عالم ماورا کمتر است؟ آخر وقتی مرگ را در گرد نرم درون یک کپسول نیم سانتی‌متری از دواخانه بتوان خرید، یا در فشردگی کوتاه و سنگین یک گلوله حبس کرد، دیگر چه احتیاجی به آن عزرائیل عهد بوق که عین یک مأمور شکنجه هنوز هم می‌خواهد جان آدم را از سر ناخن‌ها بکشد بیرون؟

</div>
<div id="TableOfContentsBook" class="section"></div>
<div id="BookDetails" class="book-details section">
<h2 class="section-title"></h2>
</div>

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

نفرین زمین

<h5><strong>غرب زدگی</strong>
<strong>مشخصات کتاب:</strong>
سرشناسه : آل احمد، جلال ۱۳۰۲ ۱۳۴۸ عنوان و نام پدیدآور : غرب زدگی/ جلال آل احمد. مشخصات نشر : تهران: جامه دران ۱۳۸۴٫‮‌ ‌ مشخصات ظاهری : ۱۶۴ص ‌ فروست : مجموعه آثار جلال آل احمد ۸ ‌ یادداشت : کتاب حاضر در سالهای مختلف توسط ناشران متفاوت منتشر شده است.‮‌ یادداشت : چاپ دوم: ۱۳۸۵ یادداشت : چاپ سوم: ۱۳۸۶٫ یادداشت : چاپ چهارم: ۱۳۸۷٫ موضوع : غرب زدگی موضوع : روشنفکران -- ایران موضوع : ایران -- تاثیر غرب موضوع : ایران -- زندگی فرهنگی رده بندی کنگره : DSR65‌‌ ‌/ت۲ ‌‮‌آ۷ ۱۳۸۴‌‮‌‌‮‌ رده بندی دیویی : ‌‮‌۹۵۵/۰۰۴۴‌‌‮‌ شماره کتابشناسی ملی : ۱ ۰ ۴ ۶ ۷ ۲ ۶
<strong>عناوین اصلی کتاب شامل:</strong>
۱ : شانزده تُن؛ ۲ : پیش در آمد؛ ۳ : طرح یک بیماری؛ ۴ : نخستین ریشه های بیماری؛ ۵ : سرچشمه ی اصلی سیل؛ ۶ : نخستین گندیدگی ها؛ ۷ : جُنگ تضادها؛ ۸ : راه شکستن طلسم؛ ۹ : خری در پوست شیر ، یا شیر علم ؟؛ ۱۰ : اجتماعی به هم ریخته؛ ۱۱ : فرهنگ و دانشگاه چه می کنند ؟؛ ۱۲ : کمی هم از ماشین زدگی؛ ۱۳ : اقتربت الساعه؛ پی نوشتها</h5>

غرب زدگی

<strong>سید جلال آل احمد</strong> (۱۳۰۲-۱۳۴۸ش) جلال آل احمد در محله پاچنار تهران زاده شد و پدرش روحانی بود. نام خانوادگی او در شناسنامه «سادات آل احمد» است. نویسنده و متفکر ایرانی بود. او به خواست پدر روحانی‌اش برای تحصیل علوم دینی به نجف رفت، اما بلافاصله بازگشت. جلال، سال‌ها از اعضای ارشد حزب توده ایران بود، اما از آن جدا شد. اولین تجربه قلمی او ترجمه اثری از سید محسن امین درباره برخی شیوه‌های عزاداری است. از او کتاب‌های داستانی مختلفی نیز منتشر شده است. کتاب‌های خسی در میقات و غربزدگی، از معروف‌ترین آثار اوست. جلال آل احمد در طول زندگی خود، تحولات فکری، مذهبی و سیاسی فراوانی داشت.

<strong>تحصیلات</strong>

جلال پس از پایان دوره دبستان در دوره شبانه دبیرستان دارالفنون به تحصیل ادامه داد و به کارهایی از قبیل تعمیر ساعت، سیم‌کشی و چرم‌فروشی می‌پرداخت. در ۱۳۲۲ش دوره دبیرستان را به پایان برد و به خواست پدر، برای تحصیل در حوزه علمیه، به نجف سفر کرد، ولی چند ماه بعد بازگشت و در گروه ادبیات دانشسرای عالی مشغول تحصیل شد. او در ۱۳۲۵ش دوره دانشسرای عالی را به پایان برد.

<strong>فعالیت آموزشی و علمی</strong>

پس از پایان تحصیل، در مدارس تهران معلّم شد. سپس چندی در «مؤسسه تحقیقات اجتماعی»، وابسته به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، کار کرد و چندی نیز در دانشسرای عالی، دانشسرای مامازان، دانشکده علوم تربیتی و هنرسرای عالی نارمک به تدریس ادبیات پرداخت.

جلال در سال ۱۳۴۱ش از سوی وزارت فرهنگ، برای مطالعه در زمینه نشر کتب درسی، به اروپا سفر کرد و در تابستان همین سال در هفتمین کنگره بین‌المللی مردم‌شناسی در اتحاد شوروی شرکت کرد. او تابستان سال بعد، به دعوت سمینار بین المللی ادبی سیاسی دانشگاه هاروارد به آمریکا رفت.

او در فروردین ۱۳۴۳ش به حج رفت و شرح سفر حج خود را نگاشت که با عنوان خسی در میقات چندین بار چاپ شده است. این شرح نشان می‌دهد که عواطف مذهبی که نویسنده از کودکی با آن خو گرفته بوده، در طی مراسم حج، بار دیگر در او زنده شده است.

<strong>آثار  </strong>

بخشی دیگر از آثار جلال، نوشته‌های تحلیلی اوست که مهم‌ترین آن عبارت است از:

<strong>غرب زدگی</strong>

در این کتاب، که یک بار در ۱۳۴۱ش و چندبار در سال‌های بعد به چاپ رسید، درباره علل پس ماندگی شرقیان و دلایل توجه مردم ایران به غرب، نظریات گوناگونی مطرح ساخته، و درباره خطر نفوذ فرهنگ غرب در جامعه ایرانی هشدار داده، و روی آوردن به «کلیت اسلامی» را توصیه کرده است.

<strong>در خدمت و خیانت روشنفکران</strong>

جلال آثار دیگری هم دارد که عبارتند از:

دید و بازدید، ۱۳۲۴ش.

از رنجی که می‌بریم، ۱۳۲۶ش.

سه تار، ۱۳۲۷ش.

زن زیادی، ۱۳۳۱ش.

اورازان، ۱۳۳۳ش.

هفت مقاله، ۱۳۳۳ش.

تات‌نشین‌های بلوک زهرا، ۱۳۳۷ش.

سرگذشت کندوها، ۱۳۳۷ش.

مدیر مدرسه، ۱۳۳۷ش.

جزیره خارک.

دُرّ یتیم خلیج فارس، ۱۳۳۹ش.

نون والقلم، ۱۳۴۰ش.

سه مقاله دیگر، ۱۳۴۱ش.

ارزیابی شتاب‌زده، ۱۳۴۴ش.

خسی در میقات، ۱۳۴۵ش.

نفرین زمین، ۱۳۴۶ش.

کارنامه سه ساله، ۱۳۴۷ش.

پنج داستان، ۱۳۵۰ش.

یک چاه و دو چاله، ۱۳۵۶ش.

در خدمت و خیانت روشنفکران، ۱۳۵۷ش.

سنگی بر گوری، ۱۳۶۰ش.

ولایت

<strong>در گذشت</strong>

جلال آل احمد در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸ در ۴۵ سالگی در اَسالِم گیلان درگذشت.

Born

Death

جلال آل احمد

جلال آل احمد

Born:

Death:

جلال آل احمد

Author Books