تحقیقی است دربارۀ زندگیِ یار وفادار حضرت علی(ع) کمیل بن زیاد و هم‌چنین مدارک دعای کمیل و اهمیت و فضایل آن. امام صادق علیه السلام فرمودند: « دردعا رعایت ادب کن و ببین چه کسی را می خوانی و چگونه می خوانی و برای چه می خوانی و عظمت و کبریائی او را در نظر بگیر که بر سر و باطن تو آگاه است» . از جمله ادعیه معروف، دعای کمیل است که امیر مؤمنان علیه السلام به کمیل بن زاد تعلیم فرمودند. درباره شخصیت کمیل نوشته اند که او از اصحاب خاص حضرت بودهاست. « کمیل و دعایش » مجموعه ای است که در آن علاوه بر مروری به شخصیت کمیل ، از آداب و شرایط دعا سخن گفته شده است. هم چنین قبل از بیان دعا و ترجمه آن، صد نکته اخلاقی و عرفانی امیر مؤمنان علیه السلام که خطاب به کمیل ذکر شده ، بیان شده است.

مؤلف در بخش اول، نگاهی به زندگی کمیل دارد و آرای علما را در این خصوص ذکر می‌کند.

در بخش دوم، مدارک دعای کمیل مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. بخش سوم سخنان حضرت علی(ع) به کمیل را دربر می‌گیرد.

در بخش چهارم. فضیلت و اهمیت دعا و آداب آن با استناد به المحجه البیضاء فیض کاشانی آمده است. در پایان کتاب، متن عربی و سپس ترجمه زیرنویس آن به فارسی ذکر شده است.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

کمیل و دعایش

عباس مخبر دزفولى (۱۳۰۷-۱۳۶۵ش)، از علمای معاصر استان خوزستان، امام جمعه موقت دزفول، نماینده امام خمینی در جهاد سازندگی دزفول

ولادت
او فرزند ملا غلام‌علی رکاب ساز و مادرش صبیۀ ملا محمّدرضا ذاکر بود، در سال ۱۳۴۷ق، در خانواده‌اى روحانى در منطقه‌اى که اکثر، اهل علم بودند، در دزفول به دنیا آمد. پدرش که از ذاکرین مخلص و جانسوز ابا عبدالله الحسین(ع) بود، بیش از نود سال عمر کرد و همیشه بعد از اتمام فرایض، رژیم ستم‌شاهى را لعن مى‌نمود.

تحصیلات
ایشان، تحصیلات ابتدایى را نزد برادرش به اتمام رساند و آن عبارت بود از قرآن مجید و کتاب‌هاى مدارس آن روز و چون شاگرد داشت، در ضمن درس خواندن، درس هم مى‌داد.

مقدمات حوزه، از قبیل صرف و نحو و معانى را نزد اساتید محل خواند، ولى تحصیل علم در آن روزگار که مصادف با دوران خفقان و حکومت ضد اسلامى رضا خان بود، از مشکلات محسوب مى‌شد. در آن دوره، کلیه مدارس، تعطیل گردید و مجالس روضه‌خوانى، برچیده شد و ملبس شدن به لباس روحانیت، مورد طعن و سرزنش قرار گرفت، ولى مؤلف، به‌اتفاق چند تن از طلاب، از حضرت آیت‌الله معزى درخواست درس نمودند و ایشان، «سیوطى»، «مغنى»، جلد اول «ریاض»، «معالم» و «کفایه» را به آنها درس داد. منطق و «شرح منظومه» و درس خارج فقه را در محضر آیت‌الله نبوى خواند. وى «رسائل» و جلد دوم «کفایه» و قسمتى از «ریاض» را در در محضر شیخ منصور، سبط الشیخ، به پایان رسانید.

اساتید
از دیگر اساتید او مى‌توان به آیات عظام، «سید على بهبهانى»، «شاهرودى»، «حکیم»، «خویى»، «بجنوردى»، «اصطهباناتى» و «نجفى مرعشى» اشاره کرد.

ایشان که از محبین اهل‌بیت بودند، منبر را یکى از مشغله‌هاى خود مى‌دانستند. اغلب مجالس علمى که در خوزستان برگزار مى‌شد، از ایشان دعوت مى‌شد و منبر مى‌رفتند. در مجلس اولین شهید درگیرى‌هاى دزفول علیه رژیم طاغوت، ایشان سخنرانى کردند که پس از آن، ممنوع المنبر شدند. تا اوج‌گیرى انقلاب اسلامى نیز به تثبیت اهداف انقلاب اسلامى در سنگرهاى تبلیغ، تدریس، تألیف، امامت جماعت و امام جمعه موقت، خدمات خود را ادامه دادند.

با شروع جنگ تحمیلى و هدف قرار گرفتن شهر دزفول با توپ و موشک و بمب، مسجد ایشان جزء معدود مساجدى بود که نماز جماعت به امامت آن بزرگوار، به‌صورت مستمر در آن برگزار مى‌شد. ایشان در مردم‌دارى و مردم‌نوازى و گره‌گشایى از مشکلات آنها و جواب دادن به سؤالات شرعى و علمى، ملجأ بزرگى بود.

وفات
وى در صبح جمعه، ۸ فروردین ۱۳۶۵ش، برابر با ۱۸ رجب ۱۴۰۶، دار فانى را واع گفت.

آثار
قاموس الفقه؛
قاموس الاخلاق؛
کتاب القضاء؛
فلسفه و قرآن در زمینه المیزان، در سه جلد؛
روش نوین در فلسفه اصول دین؛
آغاز دانش؛
جهاد در قرآن؛
کمیل و دعایش؛
ارمغان شهید؛
راهنما و فلسفه حج؛
شرح فهرست شیخ طوسى؛
شناخت نهج‌البلاغه؛
شاگردى در مکتب استاد؛
هفت سؤال از متفکر بزرگ اسلام؛
وحدت در اسلام؛
رساله‌اى در علت تعدد زوجات پیغمبر(ص)؛
رساله‌اى در تحریم غنا.

https://fa.wikinoor.ir/

Born

Death

عباس مخبر دزفولى

عباس مخبر دزفولى

Born:

Death:

عباس مخبر دزفولى

Author Books