نوشتهٔ علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین (ʿa)  می باشد. در زمانی که شکاف‌های مذهبی و سیاسی، پیکرهٔ امت محمدی  را تهدید می‌کند، راه وحدت امت اسلامی همچون فریادی از دل اندیشمندی بزرگ برمی‌خیزد تا مسلمانان را به حقیقت فراموش‌شدهٔ «اخوت اسلامی» فراخواند. این اثر از ژرف‌ترین و متقن‌ترین نوشته‌های تقریب‌گرایانه در تاریخ معاصر جهان اسلام است.
کتاب راه وحدت امت اسلامی گزیده‌ای از گفتارها و نوشتارهای مرحوم علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین (ره) است که با زبانی استوار و استدلالی به تبیین ضرورت وحدت میان مسلمانان می‌پردازد. نویسنده با تکیه بر آیات قرآن و سنت پیامبر اسلام  نشان می‌دهد که اختلافات مذهبی، اگر در چارچوب گفت‌وگو و تحقیق علمی باشد، مایهٔ رشد است؛ اما هنگامی که به تعصب و دشمنی بدل شود، ریشهٔ ضعف امت می‌گردد. اثر حاضر نه دعوت به حذف تفاوت‌ها، بلکه فراخوانی به همزیستی، احترام متقابل و بازگشت به اصول مشترک اسلام است.
در این کتاب می‌خوانید:

<ul data-start="1155" data-end="1447">
 	<li data-start="1155" data-end="1209">
تبیین فلسفهٔ قرآنی وحدت و جایگاه آن در رسالت نبوی.
</li>
 	<li data-start="1210" data-end="1271">
بررسی تاریخی ریشه‌های اختلاف میان مسلمانان و پیامدهای آن.
</li>
 	<li data-start="1272" data-end="1325">
شیوه‌های علمی گفت‌وگو میان علمای شیعه و اهل‌سنّت.
</li>
 	<li data-start="1326" data-end="1378">
اهمیت محوریت قرآن و سنت در رفع بدفهمی‌های کلامی.
</li>
 	<li data-start="1379" data-end="1447">
نگاه اجتماعی و تمدنی نویسنده به وحدت به‌عنوان راه عزت امت اسلام.
</li>
</ul>
علامه شرف‌الدین با قلمی آرام اما قاطع، روح گفت‌وگو را در میان امت می‌دمد و وحدت را نه تاکتیکی سیاسی، بلکه فریضه‌ای الهی می‌داند.
علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین الموسوی (ʿa) (۱۲۹۰‒۱۳۷۷ق / ۱۸۷۲‒۱۹۵۷م) از برجسته‌ترین عالمان شیعه در قرن چهاردهم هجری است. او زادهٔ کاظمین و ساکن لبنان بود و عمر خویش را در دفاع از اسلام، گسترش علم، و تقریب میان مذاهب سپری کرد. از آثار ماندگارش می‌توان به المراجعات، الفصول المهمه فی تألیف الأمه، و الکلمه الغراء فی تفضیل الزهراء (ʿa) اشاره کرد. شرف‌الدین در گفت‌وگو با علمای اهل‌سنّت، ادب و منطق را با ژرفای علمی درآمیخت و از پیشگامان نهضت تقریب مذاهب به‌شمار می‌آید.
این کتاب برای پژوهشگران اندیشهٔ اسلامی، طلاب و دانشجویان علوم دینی، و همهٔ کسانی که در پی فهمی اصیل و قرآنی از وحدت امت محمدی (peace be upon him and his Family) هستند، اثری الهام‌بخش و ماندگار است.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

راه وحدت امت اسلامی

«اجتهاد در مقابل نص» اصطلاحی در علم اصول است و به معنی مقدم داشتن نظر شخصی بر فرمان صریح خداوند و پیغمبر اکرم (ص) است، این کتاب بسیار نفیس آخرین اثر علامه فقید و نویسنده بزرگ اسلامی آیت الله مرحوم سید عبدالحسین شرف الدین عاملی است که با هدف حفظ وحدت امت اسلام و پیوند دل های مسلمین اقدام به تألیف آن کرده اند و مگر وحدت غیر از آن است که همه مسلمین به دامان قرآن و عترت که دو ثقل گران بها و میراث پیامبر اکرم (ص) می باشند برگردند؛ مؤلف بزرگوار بعد از سالها تحقیق در مسائل اسلام و تألیف بیش از ۳۰ عنوان کتاب و سفر به کشورهای اسلامی از جمله مصر، فلسطین، سوریه، عراق و ایران و مباحثات و مذاکرات علمی خلاصۀ تجارب بیش از نیم قرن خود را بسیار عالمانه و منصفانه در این کتاب به ودیعت گذارده وقتی آن را مطالعه می کنید اعتراف خواهید کرد که وی در قله اندیشه و منتهای قدرت در تعبیر و تصویر و تبحر در حدیث و مناظره بوده است، این کتاب مشتمل بر هفت فصل و صد مورد از مواردی است که در صدر اسلام در مقابل نص خدا و پیامبر(ص) اجتهاد نمودند و بر خلاف گفتار صریح آنها رفتار کردند.با مطالعه این کتاب با انحرافات صدر اسلام آشنا می شوید، از جمله این انحرافات عباتند از:
۱ ـ ماجرای روز سقیفه.
۲ ـ تخلف از سپاه اسامه.
۳ ـ غصب فدک.
۴ ـ سرپیچی از فرامین پیامبر اکرم (ص).
۵ ـ کشته شدن افراد مورد وثوق پیامبر اکرم (ص) مانند مالک بن نویره.
۶ ـ منع از نوشتن احادیث پیامبر اکرم (ص).
۷ ـ گستاخی به پیامبر اکرم (ص) و جلوگیری از نوشتن منشور ابدی آن حصرت.
۸ ـ نهی از حج تمتع و متعه زنان.
۹ ـ بدعت در اذان و اقامه.
۱۰ ـ بدعت در نماز میت.
۱۱ ـ ازدواج با زنی که شوهرش مفقود شده.
۱۲ ـ ممانعت از گریستن بر اموات.
۱۳ ـ فرار از جنگها و غزوات.
۱۴ ـ اقامه حد برای زنای ثابت نشده.
۱۵ ـ تعطیلی حد بر مغیره بن شعبه
۱۶ ـ بذل و بخشش بیت المال به خویشان.
۱۷ ـ تمام خواندن نماز در سفری که نماز قصر است.
۱۸ ـ دهها انحراف دیگر از انحرافات صدر اسلام مخصوصاً انحرافات خالد بن ولید و معاویه بن ابی سفیان و گستاخی هیا آنان نسبت به اهل بیت پیامبر(ص) .
عناوین اصلی کتاب شامل:
مقدمه مؤ لّف؛ مقدمه دفتر؛ مقدّمه چاپ هشتم؛ مقدّمه چاپ اوّل؛ پرتویى از زندگانى مؤ لّف کتاب؛ فصل اوّل : اجتهادات ابوبکر و اتباع وى در مقابل نصّ صریح قرآن و سنّت پیامبر(ص )؛ فصل دوم : اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نصّ صریح قرآن و سنّت نبوى (ص )؛ فصل سوم : اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نصّ صریح قرآن و سنّت نبوى (ص )؛ فصل چهارم : اجتهادات عایشه و اتباع وى در مقابل نصّ صریح قرآن و سنّت نبوى (ص )؛ فصل پنجم : اجتهادات خالد بن ولید در مقابل نصّ صریح قرآن و سنّت نبوى (ص )؛ فصل ششم : اجتهادات معاویه بن ابى سفیان درمقابل نصّ صریح قرآن و سنّت نبوى (ص )؛ فصل هفتم : اجتهادات علماى اهل تسنّن در مقابل نصّ صریح قرآن و سنّت نبوى (ص )؛ پی نوشتها

اجتهاد در مقابل نص

<h5>المراجعات</h5>
شامل: مقدمه ناشر؛ مقدمه چاپ اول؛ مقدمه چاپ دوم؛ شروع مناظره؛ سؤال اول؛ سؤال دوم؛ سؤال سوم؛ سؤال چهارم؛ پاورقى
‏م‍ت‍رج‍م‌ ح‍ی‍درق‍ل‍ی‌ب‍ن‌ ن‍ور م‍ح‍م‍دخ‍ان‌ س‍ردار ک‍اب‍ل‍ی‌ ب‍ا م‍ق‍دم‍ه‌ ک‍ی‍وان‌ س‍م‍ی‍ع‍ی‌

المراجعات

علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی  عاملی (۱۲۹۰ - ۱۳۷۷ ق)، عالم مجاهد شیعه معاصر است. کتاب مشهور «المراجعات» در دفاع از عقاید تشیع، از مهمترین آثار اوست. علامه شرف‌الدین در مقابل جنبش هاى آزادى خواهى که در جهان غرب و اسلام اتفاق مى افتاد، موضع مثبتى اتخاذ مى کرد و از آنان حمایت مى‌نمود.
ولادت و نسب
سید عبدالحسین، فرزند سید یوسف شرف‌الدین موسوى عاملى است. مادرش بانوى بزرگوار، زهرا صدر دختر مرحوم آیت الله سید هادى صدر، فرزند سید محمدعلى و خواهر مرجع تقلید نامى، سید حسن صدر بوده است. نسب پاک و درخشان او با ۳۱ واسطه به ابراهیم المرتضى بن موسى بن جعفر علیهم السلام مى پیوندد.

علامه شرف‌الدین در سال ۱۲۹۰ هـ.ق در شهر مذهبى کاظمین متولد شد. وى در دامان پرمهر مادرى پاکدامن و مهربان و تحت نظارت پدرى عالم و روحانى، پرورش یافت. یک ساله بود که پدرش سید یوسف تصمیم گرفت براى گذراندن مراحل عالى تحصیل، به نجف اشرف مهاجرت کند؛ بنابراین، تنها فرزندش عبدالحسین را برداشته، با اهل و عیالش همراه کاروانى راهى کوى یار و کعبه آمال دل هاى حق طلب، نجف اشرف شدند.

در آن شهر ولایت، عبدالحسین، رشد و نمو کرد. در شش سالگى به مکتبخانه رفت و در هفت سالگى مى‌توانست قرآن را با صوتى دلنشین و لحنى زیبا قرائت کند و این امر موجب امیدوارى پدر و مادرش نسبت به آینده او شد.

تحصیلات  
سید عبدالحسین پس از بازگشت با پدرش از نجف به جبل عامل، دوران تحصیلات مقدماتى و ابتدایى را در آن جا آغاز نمود و در محضر والد دانشمند خود، تعلیم علوم مقدماتى را به پایان برد و سطوح را نزد شیخ باقر حیدر، سید محمدصادق اصفهانى و شیخ على بن شیخ باقر بن صاحب الجواهر آموخت. وی براى تکمیل تحصیلات خویش به عراق روانه گردید و پس از طى تحصیلات سطوح عالیه، در حوزه درسى فقها و مراجع عظام و عالی قدر در شهرهاى مختلف به طلب علم نشست، که از جمله ایشان مى‌توان به شیخ حسن کربلایى (متوفى ۱۳۲۲ هـ.ق)، شیخ محمد طه نجف (متوفى ۱۳۲۲ هـ.ق)، آخوند ملا محمدکاظم خراسانى (متوفى ۱۳۲۹ هـ.ق) سید محمدکاظم یزدى (متوفى ۱۳۳۷ هـ.ق) سید اسماعیل صدر (متوفى ۱۳۳۸ هـ.ق) شیخ فتح الله شریعت اصفهانى (متوفى ۱۳۳۹ هـ.ق) و سید حسن صدر (متوفى ۱۳۵۴ هـ.ق) اشاره نمود. ۳۲ ساله بود که به مقام عالى اجتهاد نایل آمد و با دریافت چندین اجازه اجتهاد، مجدداً روانه جبل عامل گشت و با استقبال پرشور علما و بزرگان آن سامان مواجه شد. وى به اتفاق پدر و برادر دانشمندش، حوزه علمیه‌اى در آنجا تشکیل داد؛ ولى مدتى نگذشت که پدر و اندکى بعد برادر خود را از دست داد. زمان زیادى نگذشت که مردم جبل عامل رهبر واقعى و راهنماى حقیقى خویش را شناختند و با معظم له در اقدامات اصلاحى اش اعلام همکارى نمودند.

اساتید
برخی از استادان برجسته او عبارت‌اند از:

محمدرضا مسجدشاهی (متوفای ۱۳۲۲ق)
محمدطه نجف (متوفای ۱۳۲۳ق)
محمدکاظم خراسانی (متوفای ۱۳۲۹ق)
فتح‌الله غروی اصفهانی (متوفای ۱۳۳۹ق)
عبدالله مازندرانی (متوفای ۱۳۳۰ق)
سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفای ۱۳۳۷ق)
میرزا حسین نوری (متوفای ۱۳۲۰ق)

فعّالیت‌های اجتماعی
شرف الدین در مراسم حج سال ۱۳۴۰ق به تقاضای ملک حسین، نماز جماعت را در مسجدالحرام اقامه کرد و شیعه و سنی به او اقتدا کردند.
در اواخر ۱۳۵۵ق برای زیارت مشاهد مشرفه وارد عراق شد و در روزهای پایانی همان سال، با سفر به ایران ضمن زیارت شهرهای قم و مشهد با حوزه علمیه قم آشنایی بیشتری پیدا کرد.
در سال ۱۳۶۱ق مدرسه دخترانه «الزهرا» را تأسیس کرد که مخالفان با فشار دولت آن را بستند اما شرف الدین کلاس‌های آن سال را در خانه خود برپا کرد و سال بعد، مجدداً این مدرسه بازگشایی شد. بعدها نیز المدرسه الجعفریه را نیز در شهر صور تأسیس کرد.
در سال ۱۳۶۵ق مؤسسه خیریه‌ای به نام انجمن نیکوکاری و احسان برای کمک به نیازمندان تأسیس کرد. در سال‌های آخر عمر خود نیز کتاب النص و الاجتهاد را تألیف کرد. در این کتاب با استناد به منابع اهل‌سنت، مخالفت‌های خلفا و حاکمان با احکام صریح قرآن و سنت در زمان پیامبر(ص) و بعد از آن مورد بررسی قرار گرفته است.
سخنرانی‌های اثرگذار
یکی از ویژگی‌های وی سخنوری و تلاش فراوان در جهت اتحاد مسلمانان بود و در شهرها و کشورهای مختلف علاوه بر مواعظ معمول دینی، به این موضوع نیز می‌پرداخت و مورد توجه علمای اهل سنت قرار می‌گرفت. او از مسلمانان می‌خواست تعصبات مذهبی و گروهی رایج را کنار گذاشته و با حفظ احترام به ریشه‌های اختلافات بپردازند. وی در همین راستا کتاب الفصول المهمه فی تألیف الامه را نگاشت.
مناظره با پادشاه وقت سعودی
هنگامی که سید شرف الدین در ایام حج نزد عبدالعزیز حاکم وقت سعودی رفت یک قرآن که در جلدی پوستین قرار داده شده بود به او هدیه داد. «عبدالعزیز» هدیه را گرفت و بوسید. شرف الدین گفت چگونه این جلد را می‌بوسی و تعظیم می‌کنی در حالی که چیزی جز پوست یک بز نیست!
عبدالعزیز پاسخ داد: غرض من احترام به قرآنی است که در داخل این جلد است، نه خود این جلد. شرف الدین گفت: احسنت! ماهم وقتی پنجره یا در اتاق پیامبر اکرم(ص) [و یا ضریح ائمه(ع)] را می‌بوسیم، می‌دانیم که آهن و چوب هیچ کاری نمی‌تواند بکنند، بلکه غرض ما آن کسی است که ماورای این چوب‌ها و آهن‌ها قرار دارد. ما می‌خواهیم رسول خدا(ص) را تعظیم کنیم و احترام نمائیم.حاضران تکبیر گفتند و او را تصدیق کردند. آنجا بود که «عبدالعزیز» ناچار شد اجازه دهد حجاج، به آثار رسول خدا(ص) تبرک جویند، ولی حاکمِ پس از او مجدداً دستور منع صادر کرد.

آثار و تألیفات
المسائل المهمه

النص و الاجتهاد

المراجعات؛ علامه شرف الدین با مفتی بزرگ مصر و استاد معروف دانشگاه الازهر، شیخ سلیم بِشری مالکی، آشنا شد. ثمره این آشنایی علمی و مذهبی، مباحثات و مکاتبات شورانگیز و شگفتی ‌زایی بود که در تاریخ اسلام می‎تواند در راه اتحاد ملل مسلمان و دست یافتن به حقایق و وقایع تاریخ، سرمشق عالمان و متفکران مسلمان باشد. بیست و پنج سال بعد از آن واقعه، در سال ۱۳۵۵ ق. شرف الدین مجموعه مکاتبات خود با شیخ سلیم را که ۱۱۲ نامه بود، به همراه مقدمه‎ای روشنگر، به صورت کتابی با نام المراجعات، در شهر صیدا به چاپ رساند.
الفصول المهمه فى تألیف الأمّه؛ این کتاب به فارسی ترجمه و تحت عنوان «در راه تفاهم» چاپ شده است.
الکلمه الغرّاء فى تفضیل الزهرا علیهاالسلام؛ درباره بانوی بانوان عالم حضرت فاطمه سلام الله علیها است.
فلسفه المیثاق و الولایه؛ بحثی پیرامون میثاق ازلی الهی.
اجوبه موسى جارالله؛ پاسخی است علمی و مستند به ۲۰ سؤال که «موسی جارالله» از علمای شیعه کرده بود.
مسائل فقهیه؛ مسائلی است بر اساس فقه مذاهب اسلامی.
ابوهریره؛ کتابی در زمینه معرفى صحیح بازرگان حدیث، ابوهریره و نشان دادن مقدار اعتبار احادیثى که از او وارد شده است، مى باشد.
المجالس المفاخره فی مأتم العتره الطاهره؛ مقدمه‎ای بوده است بر کتابی به همین نام در چهار جلد، که در آتش افروزی فرانسویان فرهنگ ستیز، سوخته و فقط همین مقدمه مانده است.
کلمه حول الرؤیه؛ در مسائل اعتقادی.
النص و الاجتهاد؛ در این کتاب، وی حدود صد مورد اجتهاد در مقابل نص (اعمال نظر شخصی در مقابل کلام صریح پیامبر) را که خلفا، حاکمان و برخی از بستگان آنان، در زمان رسول خدا یا بعد از رحلت آن حضرت مرتکب شدند، بر اساس کتاب‌های معتبر اهل سنت برمی‎شمارد و در مورد هر یک، نظرات علمی، تحقیقی و منتقدانه خود را بیان می‎کند.
ثبت الاثبات فى سلسله الرواه؛ رساله‎ای است در ذکر استادان و مشایخ مؤلف از علمای مذاهب اسلامی.
الى المجمع العلمى العربى العربی بدمشق؛ پاسخ‌هایی است علمی به تهمت هایی که مجمع علمی دمشق در آن ایام نسبت به شیعه روا داشته بود.
بغیه الراغبین فی احوال آل شرف الدین؛ کتابی است ادبی، تاریخی و رجالی در شرح حال عالمان خاندان شرف الدین و صدر.
مؤلفوا الشیعه فى صدر الاسلام؛ درباره مولفان و کتاب نویسان شیعه از عصر نبوت تا عصر امام هادی علیه السلام.
زینب الکبرى؛ پیرامون احوال حضرت زینب سلام الله علیه.

درگذشت
شرف‌الدین در ۸ جمادی‌الثانی سال ۱۳۷۷ق  (۱۰ دی سال ۱۳۳۶ش) در ۸۷ سالگی، در لبنان از دنیا رفت. پیکر او به نجف منتقل و در مسجد عمران بن شاهین در حرم امام علی(ع) به خاک سپرده شد.

Born

Death

عبدالحسین شرف الدین موسوی عاملی

عبدالحسین شرف الدین موسوی عاملی

Born:

Death:

عبدالحسین شرف الدین موسوی عاملی

Author Books