<h5 class="read-more-paragraph">رساله‏‌ای عرفانی درباره معرفت آفریدگار، نبوت، ولایت و معاد با استناد به آیات قرآن کریم و روایات است. نویسنده کوشیده تا آنچه می‌‏گوید با شرع مقدس سازگار باشد. رساله از یک مقدمه و سه مصباح که هر یک به تفاوت به چند لامع تقسیم شده و یک خاتمه تشکیل شده است. در مقدمه طرح کلی مباحث رساله ذکر شده و چنین عنوان می‌‏شود که مراد آفریدگار از ایجاد عالم، اهل معرفت بوده است.
کتابگاه مرکز پخش کلی و جزئی انتشارات فرهنگ و اندیشه اسلامی، کانون اندیشه جوان، دانش و اندیشه معاصر، علوم و فرهنگ اسلامی ،آیت اشراق ، الف لام میم ، ادیب فقه جواهری ، مرکز الحضاره ، پژوهشکده مطالعات اجتماعی و فرهنگی ، دارالحدیث ، بوستان کتاب ، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، دانشگاه ادیان و مذاهب ، نشر نی ، اندیشه احسان</h5>
<h5 class="read-more-link"></h5>

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

آفاق معرفت (تبصره المبتدی و تذکره المنتهی)

<h5><strong>ترجمه اعجاز البیان</strong>
کتاب ترجمه اعجاز البیان فی تاویل ام القرآن/ اعجاز البیان، اثر صدر الدین قونوى به بیان جوانب اعجازى یکى از سوره‌هاى قرآن کریم یعنى فاتحه یا "ام القرآن" به زبان عربى مى‌پردازد. این کتاب بر اساس روش "تأویلى" به نگارش در آمده است و مؤلف آن در زمره مفسرانى است که قرآن را "ذوبطون" مى‌دانند و معتقدند تنها روش دستیابى به این بطون و لایه‌هاى تو در تو "تأویل" است.</h5>

ترجمه اعجاز البیان جلد ۲_۱

ابوالمعالى صدرالدین <strong>محمد بن اسحاق</strong> بن یوسف بن على <strong>قونوى</strong> (۶۰۷-۶۷۳ق)، <strong>ملقب به شیخ کبیر</strong>، از علماى نامى و عرفاى عالى مقام و مشایخ بزرگ قونیه، مؤلف «اعجاز البیان فى تفسیر ام القرآن»

<strong>ولادت</strong>
صدرالدین در ۶۰۷ق در آناتولی (ترکیه امروزی) به دنیا آمد. پدرش مجدالدین اسحاق از اهالى ملطیّه و از اشراف و ثروتمندان بود و بعد از فوت او مادرش با شیخ اکبر محیى‌الدین ابن عربى ازدواج نمود و این امر رابطه او را با محیی‌الدین استحکام بخشید. ویلیام چیتیک در مقدمه خود بر نقد النصوص جامی در مورد پدر صدر الدین می‌گوید:

«مجدالدین اسحاق از اهالی ملالیه و ظاهرا از مشایخ صوفیه بوده است، ابن بی بی در تاریخ خود حکایت می‌کند که سلطان غیاث الدین کیخسرو بن قلیچ ارسلان پس از فوت پدرش قونیه را به تصرف خود درآورد و شیخ مجد الدین اسحاق را که در وقت غیبت و غربت سلطان، از ممالک روم به دیار شام منتقل کرده بود، دعوت کرد که دوباره به قونیه بیاید. ابن بی بی از مجد الدین اسحاق با القاب شیخ ربانی، قدوه الطوائف، اسوه العباد، شرف الاوتاد و شیخ عالم پیشوای آفاق یاد می‌کند. مجد الدین در زمان حج در مکه با ابن عربی آشنا شد و همراه او به آناتولی بازگشت».

<strong>شخصیت قونوی</strong>
از جزئیات زندگی قونوی اطلاعی در دست نیست، آنچه به اجمال به آن اشاره شده این است که او در علوم مختلف عقلی و ذوقی و نقلی متبحر و صاحب نظر بوده و پس از محیی‌الدین برجسته‌ترین عارف و مطلع‌ترین آنان در عرفان نظری بوده است. تألیفات او حاکی از این حقیقت است که در پاره‌ای موارد بر ابن عربی نیز برتری داشته است و لغزش‌های محیی‌الدین در تألیفاتش و بخصوص در فتوحات المکیه کمتر در آثار قونوی دیده می‌شود و اگر او نبود فهم کلام محیی‌الدین نیز برای دیگران میسر نمی‌شد چنانکه جامی در نفحات الانس می‌گوید: «مقصود شیخ در مساله وحدت وجود بر وجهی که مطابق عقل و شرع باشد جز به تتبع تحقیقات وی و فهم آن -کما ینبغی- میسر نمی‌شود.».

بی تردید مؤثرترین عامل در شکل گیری شخصیت علمی و عرفانی صدرالدین قونوی، رشد و تربیت او در ملازمت و مصاحبت با محیی‌الدین می‌باشد که از زمان ورود شیخ به قونیه آغاز و تا پایان زندگی او ادامه یافته است. در نفحات الانس آمده است: شیخ بزرگ (ابن عربی) -رضی الله عنه-در آن وقت که از بلاد مغرب متوجه روم بود در بعضی مشاهد خود به وقت ولادت وی (قونوی) استعداد و علوم و تجلیات و احوال و مقامات وی و هر چه در مدت عمر و بعد از مفارقت در برزخ و بعد از برزخ بر وی گذشت و خواهد گذشت مکاشف شد... و چون به قونیه رسید، بعد از ولادت وی و وفات پدرش، مادرش به عقد نکاح شیخ درآمد و وی در خدمت و صحبت شیخ تربیت یافت.

<strong>تحصیلات</strong>
بدین وسیله صدرالدین نیز در تحت تربیت ناپدرى و دیگر از بزرگان عرفان درآمد و در کنار سلوک و ریاضت به کسب علوم ظاهرى هم پرداخت و در اندک زمانى جامع فقه و حدیث و علوم ظاهرى و عقلى و نقلى گردید، به طورى که در تمام آنها وحید عصر و مرجع استفادۀ علماى ظاهر و استفاضۀ بزرگان وقت بوده است.

قطب‌الدین شیرازى از شاگردان وى بوده، حضرت شیخ با سعدالدین حمویى ملاقات و رابطۀ محبت و وداد با یکدیگر داشته‌اند. وى با خواجه نصیرالدین طوسى در مسائل حکمت مکاتبات فراوانى داشته و مورد تمجید خواجه بوده است.با مولاناى روم نیز کمال یگانگى را داشته و وظایف تجلیل و احترام تمام در حق یکدیگر معمول مى‌داشته‌اند.شمس‌الدین احمد افلاکى در کتاب مناقب العارفین آورده که:حضرت چلبى حسام‌الدین از حضرت مولانا پرسیده بود که نماز شما را که بگزارد؟ فرمود که شیخ صدرالدین اولى است.

<strong>شاگردان</strong>
شاگردان بسیاری در محضر صدر الدین قونوی تلمذ نموده‌اند که مشهورترین آنان عبارتند از:

شیخ مؤیدالدین جندی شارح فصوص الحکم
سعدالدین سعید فرغانی شارح قصیده تائیه کبرای ابن فارض به فارسی و عربی با نام‌های مشارق الدراری و منتهی المدارک
شمس‌الدین ایکی
فخرالدین عراقی مؤلف کتاب اللمعات
عفیف‌الدین تلمسانی شارح کتاب منازل السائرین و فصوص الحکم
قطب‌الدین شیرازی شارح حکمه الإشراق (در حدیث)

<strong>وفات</strong>
قونوی در سال ۶۷۳ق درگذشت، مقبره صدرالدین قونوی در جوار آرامگاه جلال‌الدین محمد بلخى، یکی دیگر از مراکز پر تردد گردشگران، عرفا و اهالی ادب در ترکیه است.

<strong>آثار</strong>
مفتاح غیب الجمع و الوجود، معروف به مفتاح الغیب،
النصوص فى تحقیق طور المخصوص
النفحات الالهیه
الفکوکفى اسرار مستندات الفصوص
اعجاز البیان فى تأویل ام القرآن
شرح حدیث الاربعین
شرح الشجره النعمانیه فى الدوله العثمانیه
الرساله الهادیه
الرساله المفصحه
التوجه الاتم الاعلى نحو الحق جل و علا
شرح اسماء الحسنى
وصایا
شعب الإیمان
رساله در بیان مبدأ و معاد
کتاب الاسماع ببعض کلیات اسرار السماء
المفاوضات و رساله الهادیه و رسالات مختصر دیگر قونوى علاه بر اعجاز البیان در کتب عرفانى خود، برخى مطالب قرآنى را ارائه داده است.

https://fa.wikinoor.ir/

Born

Death

محمد بن اسحاق صدرالدین قونوی

محمد بن اسحاق صدرالدین قونوی

Born:

Death:

محمد بن اسحاق صدرالدین قونوی

Author Books