مقتلی به زبان فارسی نوشته محمدابراهیم نواب تهرانی ملقب به بدایع‌نگار در دوران قاجاریه. این اثر با نثری ساده و به فارسی فصیح و بلیغ، ماجرای عاشورا را بازگفته است. ماجرای کتاب با تولد امام حسین(ع) آغاز و با بازگشت کاروان اسرا به مدینه پایان یافته است. نویسنده به تفصیل به وقایع عاشورا پرداخته و از منابع شیعی به‌ویژه لهوف سید بن طاووس بسیار نقل کرده است، تا آنجا که برخی فیض الدموع را ترجمه اللُهوف دانسته‌اند.

درباره مؤلف
مقالهٔ اصلی: محمدابراهیم نواب تهرانی
میرزا محمدابراهیم بن محمد مهدی نواب تهرانی رازی، منشی و بدایع‌نگار، ملقّب به نواب دارالخلافه و معروف به آقا ابراهیم در حدود ۱۲۴۱ق. متولد شد. از وی آثار بسیاری در زمینه‌های تاریخی و مذهبی باقی مانده که برخی از آنها چاپ شده است. محمدابراهیم نواب تهرانی در سال ۱۲۹۹ق در تهران درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

انگیزه نگارش
انگیزه مؤلف به گفته خودش، برطرف کردن مشکل عدم دسترسی عموم مردم به کتابی موثق و صحیح به فارسی شیوا و بلیغ بوده است. وی تلویحاً گویندگان و راویانی را که در بیان حوادث زندگانی امام حسین(ع) صداقت را ارج نمی‌نهند، به نقد کشیده و سخنوران کم‌اطلاع و ناآشنا به آیین فصاحت و بلاغت را که به گفته او عوام‌پروری می‌کنند، نکوهش می‌کند. او کوشیده تا مقتلی بنگارد که هم خالی از نقایص یادشده و هم دربرگیرنده نثری فصیح، صناعات سخن و علم معانی باشد.[۱]

علت نام‌گذاری
بدایع‌نگار در پایان کتاب، علت تسمیه آن را چنین می‌نویسد:

«و چون این حدیث مولم و واقعه جانسوز بدین جای رسید و با نازکی بیان و طراز صدق این مایه لطف سیاقت و جمال بلاغت یافت و از فیوضات قدس و سبحات انوار، گویی رشحی بدان درآمیخت؛ زبان و بنان را دیگر باز طاقت تقریر و توان تحریر نماند و دمع فائض و خاطر هائم آن را «فیض الدموع و عبره المستهام» (ریزش اشک‌ها و اشک محزون و دل‌شکسته) خواند و حقّا که مطالعت آن از دیده خارا اشک زاید و آشفتگان پریشان را غیرت و حیرت افزاید.»

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

فیض الدموع

بدایع نگار، آقامحمدابراهیم نواب تهرانی، از منشیان و دولتمردان عهد قاجار بود. پدرش محمد مهدی نواب از اعیان تهران به شمار می‌آمد.

ولادت و کسب علم

آقا محمد ابراهیم حدود ۱۲۴۰ در تهران زاده شد. در آغاز جوانی، به تجارت پرداخت ولی چون به این حرفه علاقه نداشت، به کسب علم روی آورد. بیست ساله بود که محموعه ای به نام هزار دستان به شیوه گلستان و کتابی در علم بدیع به شیوه حدائق السحر تألیف کرد که مطلوب ادیبان روزگارش قرار گرفت. از آن پس، به یاری پدر، به دربار راه یافت و لقبِ «نواب دارالخلافه» گرفت و صاحب مواجب دولتی شد. بدایع نگار، در عهد صدارت حاج میرزا آقاسی (متوفی ۱۲۶۵)، میرزا تقی خان امیرکبیر (مقتول در ۱۲۶۸) و صدارت میرزا آقاخان نوری (۱۲۶۸-۱۲۷۵) به دلایلی، مشمول توجه نبود.

وفات 

بدایع نگار، روز شنبه ۱۵ ربیع الاول ۱۲۹۹، براثر سکته درگذشت . و در نجف به خاک سپرده شد.

برخی آثار 

از نوشته اعتمادالسلطنه ]چنین برمی آید که بدایع نگار سه کتاب در تاریخ قاجاریان تألیف کرده یا در دست تألیف داشته است که عبارت‌اند از:
۱) عقداللئالی فی نقدالمعالی، تاریخ ده ساله اول سلطنت ناصرالدین شاه تا ۱۲۷۵. از این کتاب دو نسخه خطی نشان داده اند.
۲) تاریخ بدایع دولت، در تاریخ قاجار و به نام ناصرالدین شاه. در کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران کتابی در دو جلد کوچک موجود است که عنوان ندارد ولی از دیباچه آن برمی آید که مؤلف می‌خواسته بدان نام «بدیع التواریخ» یا «تاریخ بدیع» بدهد.
۳) تاریخ مبسوط دولت قاجار، شرح روی کار آمدن فتحعلی خان قاجار در دستگاه شاه طهماسب صفوی تا عهد مؤلف. از این کتاب که اعتمادالسلطنه شروع آن را در ۱۲۷۶، گزارش کرده و هنوز نام خاصی نداشته، پیش نویس ناقصی در اختیار نواده او، حسین نواب، بوده است  که قسمتی از آن به خط میرزا محمدرضا کلهر است.

۴) ترجمه عهدنامه مالک اشتر. این ترجمه ابتدا در آغاز کتاب مخزن الانشاء آمده و در سالهای اخیر، جداگانه، چاپ شده است. چند نسخه خطی نیز از آن در دست است.  صاحبنظران آن را در میان ترجمه های فراوان عهدنامه، کاملترین ترجمه می‌دانند.
۵) چهار رساله. در یک مجلد، با تاریخ ۱۲۹۱، جزو نسخ خطی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است. و در یکی از این رساله‌ها عریضه ای است خطاب به میرزا حسین خان صدراعظم قزوینی، در شرح پریشانی وضع مملکت و خرابی دستگاه دیوان که در آن، از احوال خود نیز سخن گفته است.  رساله های دیگر درباره «مداخل و مخارج»، «اسکناس» و «تأسیس صنعت جدید» اند. دو رساله «مداخل و مخارج» و «اسکناس» را محسن صبا  تحلیل کرده است.
۶) خسروی نامه. منظومه ای است کوتاه به بحر متقارب که قسمتهایی از آن در نعت پیامبراکرم صلّی اللّه علیه وآله وسلّم و معراج اوست. این منظومه در مخزن الانشاء، در حاشیه «ترجمه عهدنامه مالک» نقل شده است.
۷) دستورالاعقاب. رساله ظریف و منشیانه‌ای در قدح و ذمّ حاجی میرزا آقاسی و بعضی رجال عهد محمد شاه است. بعضی تألیف آن را به پدرش، مهدی نواب، نسبت داده‌اند و برخی آن را از مؤلفات میرزا علی اکبر قائم مقام فراهانی شمرده اند اما بسیاری از صاحبنظران آن را اثر بدایع نگار می‌دانند.
۸) عبره للناظرین و عبره للحاضرین. رساله ای است در قدح و ذمّ میرزا حسین خان صدراعظم قزوینی و قبایح اعمال او. نسخه ظاهراً منحصر به فرد این رساله به خط کلهر در اختیار حسین نواب بوده نقل کرده است.
۹) فیض الدموع. مقتل سیدالشهدا حسین بن علی علیه السّلام است که به نثری روان و استوار نگاشته شده و مؤلف گهگاه به مناسبت، ابیاتی تازی در آن درج کرده است. فیض الدموع در ۱۲۸۳، به خط کلهر کتابت، و در سال ۱۲۸۶ چاپ شده و در ۱۳۴۵ و ۱۳۶۲ ش نیز تجدید چاپ و در سال ۱۳۷۴ ش تصحیح و چاپ جدید شده است.

Born

Death

محمدابراهیم نواب تهرانی

محمدابراهیم نواب تهرانی

Born:

Death:

محمدابراهیم نواب تهرانی

Author Books