عصر امام صادق (ع) عصر پیدایش افکار و عقاید گوناگون در میان مسلمانان است، در زمان آن حضرت برخورد میان‌ آراء و عقائد گوناگون در پیرامون مسائل مختلف در نهایت شدت رواج داشت. امام صادق (ع) به روش معتدل خود در مراقبت از رسالتی که درباره شیعه بر عهده داشت، ادامه می داد و آن عبارت بود از استقلال در عقیده و دوری جستن از اختیار یکی از آراء و عقاید افراطی و برتری دادن آن بر دیگر عقائد، چنانکه جامعه اسلامی آن عصر بدین گونه رفتار می کرد.در زمان امام جعفر صادق (ع) نهضتهای دینی و احتجاجات مذهبی به شدت جریان داشت، شیعیان امامیه در این عصر از طرفی با فرق شیعه مانند کیسانیه و زیدیه و غلات و از طرف دیگر با طرفداران ابوحنیفه و زنادقه و دهریون و معتزله مناظره می کردند و درباره مشکلات مسائل دین به آن حضرت مراجعه می نمودند. امام (ع) طبق رسالتی که به عهده داشت با هرگونه افکار و عقاید انحرافی مبارزه می کرد و به شیعیان خود عقائد صحیح اسلامی را تعلیم می داد و آنها را از هر گونه افکار انحرافی و عقائد باطل بر حذر می داشت.یکی از انحرافات و بدعتهائی که در زمان امام صادق (ع) در میان مسلمانان پیدا شد، مسئله تصوف و صوفیگری است. دانشمندان و مورخان و حتی نویسندگان خود صوفیه نیز نوشته اند که تا آن زمان نامی از تصوف و صوفیگری نبود و کسانی که به دین بسیار علاقه نشان می دادند، عُبّاد و زُهّاد خوانده می شدند، تا اینکه در زمان امام صادق (ع) اسم صوفی و طریفه تصوف پیدا شد و عده ای از خواص اهل سنت نام صوفی را بر خود نهادند و نخستین کسانی که وی را صوفی خواندند، ابوهاشم کوفی بود و پیش از وی کسی را به این نام نخوانده بودند مولف "طرائق‌الحقائق" او را موسس صوفیه لقب داده و او معاصر امام جعفر صادق (ع) بوده است. ابوهاشم اهل شام بود که مرکز دشمنان آل محمد (ص) بوده و لباس پشم در بر می کرد و همچنین اول خانقاهی که برای صوفیان بنا کردند در "رمله" شام بود که به وسیله یک امیر ترسا و نصرانی ساخته شده بود. در آن زمانی که بسیاری از بزرگان و اعلام اهل سنت، فریفته سخنان به ظاهر فریبنده صوفیان بودند و چه بسا خود نیز به صوفیگری و تصوف تظاهر می نمودند، امام صادق (ع) به خطرات این فکر انحرافی واقف بود، و به مبارزه آن برخاسته بود در کتب معتبر روایت کرده اند که از حضرت امام حسن عسکری (ع) که فرمود از امام صادق (ع) از حال ابوهاشم کوفی صوفی سئوال کردند، امام فرمود: "انّه فاسد العقیده جداً و هو الذّی ابتدع مذهباً یقال له الّتصوف و جعله مفرّاً لعقیدته الخبیثه"(حدیقه‌الشیعه ص۵۶۴٫ص۳۲) (او جدا فاسد العقیده است، به بدعت مذهبی را اختراع کرد که به آن تصوف گفته می شود و آن را به سوی عقیده ناپاک خود محل فراری قرار داد) از این روایت معلوم می شود که بنیانگذار مسلک تصوف ابوهاشم کوفی صوفی است.

عناوین اصلی کتاب شامل:
مبارزه امام صادق با بدعت صوفیگری؛ پاورقی

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

مبارزه امام صادق با بدعت صوفیگری

کتاب ترجمه جلد یازدهم بحار الانوار
نویسنده : مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی
زبان : فارسی

ناشر : کتابفروشی اسلامیه

سایر نویسندگان : مترجم: خسروی، موسی - نویسنده: مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی

تعداد صفحات : ۳۰۰ص.

موضوعات مرتبط : احادیث شیعه - قرن ۱۲ق. | موسی بن جعفر (ع)، امام هفتم، ۱۲۸ - ۱۸۳ق. - سرگذشت نامه

از جمله سرفصل های این کتاب الکترونیک می توان به عناوین :"ولادت و وفات و مدت زندگانی امام ششم علیه السلام؛ اسم ها و نقش انگشتری و شمائل امام صادق علیه السلام؛ تصریح به امامت حضرت صادق علیه السلام؛ رفتار و اخلاق پسندیده ی امام علیه السلام و اقرار دوست و دشمن به مقامش؛ معجزات و استجابت دعا و اطلاع آن جناب علیه السلام " اشاره کرد

ترجمه جلد یازدهم بحار الانوار، زندگانى حضرت امام صادق(ع)، ترجمه قسمت دوم جلد یازدهم بحارالانوار، تألیف علامه مجلسى که دربردارنده روایات مختلف از شرح حال آن حضرت و مناظرات اعتقادى و کلامى که با ابوحنیفه و سایرین داشته‌اند، مى‌باشد، که توسط آقاى موسى خسروى به زبان فارسى ترجمه گشته است.

ساختار و گزارش محتوا
مؤلف سعى کرده تا شرح حال این امام بزرگوار را که برگرفته، از متن بحار الانوار مى‌باشد تا حد امکان، ساده و روان بیان کند، و اگر جمله‌اى نیز ابهام داشت و قابل تعمق و شور بود، از همفکرى و روشن‌بینى جمعى از فضلا و دانشمندان در تفسیر و ترجمه آن استفاده کرده است و از تکرار بعضى روایات که فقط جنبه اثبات مطلب داشته و اضافه قابل توجهى نداشت، خودارى شده و در پاورقى وجه اختلاف دو روایت در مواردى که لازم بوده، ذکر شده است تا خوانندگان از تکرار ملول نگردند. بالاخره در این ترجمه اختصارى که به اصل کتاب زیان وارد نشود، رعایت شده است و کتاب از دوازده باب تشکیل شده است:

۱- ولادت و وفات و مدت زندگانى امام(ع) مى‌باشد.

۲- اسم.ها و نقش انگشترى و شمائل امام صادق(ع).

۳- تصریح به امامت حضرت صادق(ع) است که در کتاب [[عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌) |عیون اخبار الرضا]] ج ۲ ص۴۰ چنین نقل شده است: ابى نضره گفت هنگام درگذشت امام باقر(ع) که شد فرزند خود حضرت صادق(ع) را خواست تا به او وصیت کند؛ برادرش زید بن علی عرض کرد، آقا اگر روش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را به کار میبردى گمان نمیکنم کار بدى انجام داده بودى (منظورش این بود که مقام امامت را به برادر خود زید واگذار مى‌کرد.) فرمود برادر امانت پروردگار را نمی‌توان به راه و رسم این و آن رفتار نمود پیمانى است که خدا گرفته و دستورى است که پیشوایان قبل داده‌اند، از جانب خداى بزرگ.

۴- رفتار و اخلاق پسندیده امام و اقرار دوست و دشمن به مقامش.

۵- معجزات و استجابت دعا و اطلاع آن جناب از تمام زبان‌ها است.

۶- آنچه بین امام(ع) و منصور و فرمانداران ستمگر او اتفاق افتاد.

۷- مناظرات امام(ع) با ابوحنیفه و سایر اهل زمانش که در یکى از این مناظرات از کتاب احتجاج طبرسى ص۱۹۷ چنین است که سماعه گفت، ابوحنیفه به حضرت صادق(ع) عرض کرد، چقدر فاصله است بین مغرب و مشرق؟ فرمود به اندازه یک روز، بلکه کمتر از یک روز ابوحنیفه این جواب را نپسندید و نظر این بود که از این بیشتر است، فرمود بیچاره چرا منکر این مطلب مى‌شود. مگر خورشید از مشرق طلوع نمیکند و در مغرب غروب نمى‌نماید، در فاصله‌اى کمتر از یک روز... تا آخر خبر

۸- شرح زندگى همسران و فرزندان امام و رد امامت اسماعیل و عبدالله است.

۹- زندگى خویشاوندان امام و شرح قیام فرزندان امام حسن(ع) و اولاد زید.

۱۰- در مدح و ستایشهاى امام(ع).

۱۱- اصحاب و اهل زمان(ع).

۱۲- بحث و مناظره اصحاب امام(ع) با مخالفین که از باب مثال مى‌خوانیم از کتاب مناقب شهر آشوب ابوعبیده معتزلى به شام بن حکم گفت: دلیل بر صحت عقیده ما و بطلان عقیده شما اینست پیروان ما زیادند و پیروان عقیده شما کم هستند با این که اولاد على زیاد بودند و همه ادعاى حق خود را مى‌نمودند. هشام گفت: با این دلیل بر مذهب ما خورده نگرفته‌اى بر نوح پیامبر ایراد کرده‌اى، زیرا در میان قوم خود نهصد و پنجاه سال تبلیغ کرد که شب و روز آنها را دعوت به حقیقت مینمود؛ اما قرآن حاکى است که مقدار کمى به او ایمان آوردند.

هشام بن حکم از گروهى عقیده شناس و متکلم سؤال کرد: وقتى خداوند پیامبر خود را برانگیخت با نعمت تکمیل فرستاد. او را یا نعمت ناقص؟ گفتند: با نعمت کامل و تمام. گفت: حالا بگویید ببینم نعمت کامل و تمام اگر بنا باشد، در یک خانواده قرار بگیرد، به اینست که فقط نبوت در آن خانواده باشد یا هم نبوت و هم خلافت هر دو باشد تا نعمت تمام شود. گفتند: در صورتى تمام و تکمیل است که هم نبوت و هم خلافت در آن خانواده باشد. گفت: پس چرا خلافت را از خانواده او خارج کردید و موقعى که خلافت به آنها رسید، شمشیر بر ایشان کشیدید؟ نتوانستند جوابى بدهند.

زندگانى امام جعفرصادق علیه السلام ( ترجمه جلد ۱۱ بحار الأنوار )

تاریخ بشر از توجه به مبدا هستی و خالق خود خالی نبوده و به نحوی به ادب نیایش و ارتباط برخاسته و این همان حقیقت دعاست که از درون آدمی به الفاظ کشیده شده است.
دعا و عرض نیاز به درگاه الهی است که از فضل بی‌انتهایش به نوید ادعونی استجب لکم درهای سعادت را به روی هرکه او بخواند می‌گشاید. آرامش‌بخش دل‌هاست و روح را از حیرت و یاس بیرون آورده و به حرکت درمی‌آورد. دعا به لحاظ معنا و مفهوم هم‌خواست از وجود برتر برای رهایی از مشلات و رسیدن به خواسته‌هاست. به انسان انبساط و شادی درونی می‌بخشد و روح ایمان را در انسان زنده نگه می‌دارد. ارتباطش را با خدای خود مستحکم و از دیگران بی‌نیاز می‌کند. دعا به تعبیر روسل اکرم (ص) مغز عبادت است و به همین دلیل، آثار تربیتی بسیاری انسان دارد.
در معارف اسلامی، به صورت چشمگیری در آیات و روایات به موضوع دعا پرداخته شده است. آیات بسیاری به دعای پیامبران و اولیای الهی اختصاص دارد که به عنوان ادعیه قرآنی شناخته می‌شود و بخش گسترده‌ای از روایات هم به ادعیه تعلیمی از پیامبر اکرم و ائمه و روایاتی دربارهٔ فضیلت، آداب و زمان‌های استجابت دعا اختصا دارد. پیامبر اسلام و ائمه معصومین پیروان خود را به قرائت دعاهای گوناگون ترغیب می‌کنند.
بیشترین دعاهای ماثوره از امام علی، اما سجاد و امام صادق (ع) گزارش شده است. احادیثی که از امام صادق (ع) دربارهٔ فضیلت دعا و ادعیه روایت شده از ایشان همچون دیگر روایات باقی‌مانده از آن امام در کتب حدیثی متعدد پراکندگی داشت که با همت محقق عطاردی در قالب مسند هریک از امامان امروزه در اختیار ما قرار گرفته است. مسند امام صادق توسط محقق عطاردی در ۲۲ مجلد به عربی نوشته و انتشار یافته و توسط حجت‌الاسلام آقای عطایی به فارسی ترجمه شده است.

این جلد از تلخیص مسند امام صادق (ع) به احادیثی که به دعا و شرایط و اوقات آن پرداخته است و همچنین ادعیه ماثور از آن امام همام اختصاص دارد. هدف اصلی تدوین این کتاب دسترسی عموم با احادیثی یا موضوعات مرتبط با دعا و ادعیه روایت شده از امام صادق (ع) است.

دعا در کلام امام صادق علیه السلام

کتاب «محبوبیت ائمه بقیع علیهم‌السلام نزد اهل سنت»، تألیف سید حسین اسحاقى، در موضوع زندگى‌نامه، اوصاف و فضائل ائمه مدفون در بقیع از دیدگاه اهل سنت، با استفاده از آیات و احادیث است. در کتاب حاضر سعی بر آن است تا اوصاف و فضایل ائمه بقیع(ع) امام حسین(ع)، امام سجاد(ع)، امام صادق(ع) و امام باقر(ع) از دیدگاه اهل سنّت بیان شود. ضمن آنکه در پایان هر فصل از کتاب، گزیده ای از سخنان ائمه بقیع(ع)، با تکیه بر منابع اهل سنّت، ارائه شده است.
عناوین اصلی کتاب شامل:
اشاره؛ پیش گفتار؛ فصل اوّل: امام حسن مجتبى (ع)؛ فصل دوم: امام زین العابدین (ع)؛ فصل سوم: امام محمد باقر (ع)؛ فصل چهارم: امام صادق (ع)؛ منابع و مآخذ

محبوبیت ائمه بقیع علیهم السلام نزد اهل سنت

مَنْهَجُ الیَقین (شرح نامه امام صادق علیه‌السلام به شیعیان) کتابی به زبان فارسی نوشته سید علاءالدین محمد گلستانه در شرح نامه امام صادق(ع) به شیعیان که در برخی از مصادر، به «وصیت امام صادق(ع)» تعبیر شده است. مؤلف در این اثر بر آن بوده که مضامین نامه امام را برای فهم عموم، شرح و توضیح دهد.

درباره مؤلف
سید علاءالدین محمّد گلستانه اصفهانی (متوفای ۱۱۰۰ق)، فرزند شاه سید ابوتراب محمّدعلی قاضی است. از خاندان سادات گلستانه، دانشمندان مشهور و صاحب نامی به ظهور رسیده‌اند. گلستانه، بیشتر عمر علمیاش را در تفسیر آیات و شرح سخنان معصومان(ع) صرف نموده و همه آثار وی، در این دو موضوع است. روش وی در نگارش آثار، شیوه خطابی است و تعداد قابل توجّهی از آثارش به فارسی نگاشته شده است تا عموم مردم بتوانند از آنها استفاده نمایند.

نامه امام صادق به شیعیان
امام صادق(ع) در این نامه نسبتاً مفصّل، تکالیف شیعیان را در مسائل مختلف دینی و اجتماعی، مشخص کرده و به‌همین دلیل، در برخی منابع از آن به «وصیت امام صادق علیه‌السلام» نیز تعبیر شده است. کلینی، این حدیث را به دو طریق در کتاب الکافی (آغاز بخش روضه) نقل نموده است.[۲]

عناوین اصلی کتاب شامل:
یادداشت دبیر علمی کنگره؛ اشاره؛ آغاز سخن؛ مقدمۀ تصحیح؛ متن کتاب؛ خاتمۀ کتاب؛ فهرست ها

منهج الیقین (شرح نامه امام صادق علیه السلام به شیعیان)

عناوین اصلی کتاب شامل:
مشخصات کتاب؛ اشاره؛ قسمت ۱ ؛ قسمت ۲ ؛ قسمت ۳ ؛ قسمت ۴ ؛ قسمت ۵ ؛ قسمت ۶ ؛ قسمت ۷ ؛ قسمت ۸ ؛ قسمت ۹ ؛ قسمت ۱۰ ؛ قسمت ۱۱ ؛ قسمت ۱۲: مجلس دعاى ظهور ؛ قسمت ۱۳: مجلس کوتاه؛ پرسش نامه

وقت رهایی: اهمیت مجلس دعا برای ظهور امام مهدی(عجّ)

«وحدت اسلامی» یکی از ارکان راهبردی اندیشه انقلاب اسلامی است. تا جایی که رهبر معظم انقلاب اسلامی مد ظله‌العالی آن را یکی از اهداف استراتژیک انقلاب اسلامی دانسته‌اند. نامگذاری ایام میلاد پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله و سلم بعنوان هفته وحدت، راه‌اندازی مجمع تقریب مذاهب اسلامی و حتی راه‌اندازی مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام همگی قسمتی از اقدامات گسترده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در راستای «احیای امت بزرگ اسلام» و «تشکیل بلوک قدرتمند اسلامی» است. بازشناسی این اندیشه خصوصا در این پیچ تاریخی که از سویی نسیم بیداری اسلامی سراسر دنیای اسلام را فراگرفته است و از سوی دیگر صهیونیزم بین‌المللی حداکثر تلاش خود را برای تفرقه‌افکنی میان امت اسلام بکار گرفته، ضرورتی مضاعف می‌یابد.
به مناسبت میلاد پربرکت پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله و سلم پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR پیشخوان زیر را برای مطالعه‌ی بیشتر درباره‌ی موضوع «وحدت اسلامی» پیشنهاد می‌کند.

وحدت اسلامی

اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان با هدف ایجاد وحدت و هماهنگی بین انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان کشور و به منظور حراست از دستاوردهای انقلاب و تحقق ارزشهای اسلام و آرمانهای انقلاب اسلامی و جهت بخشیدن به فعالیتهای صنفی دانش‌آموزان مسلمان و متعهد، در سال ۱۳۵۸ با حمایتهای معنوی و مادی حضرت امام خمینی (ره) تأسیس و طی سالیان متمادی در زمینه تربیت نیروهای مخلص دانش آموزی و حضور آنها در صحنه‌های انقلاب اقدام نموده است.
اکنون که نظارت عالیه بر جریان فکری و فرهنگی اتحادیه با انتصاب نماینده از سوی مقام معظم رهبری محقق شده است با عنایت به اینکه اتحادیه مشمول قانو ن احزاب، انجمنها و جمعیتهای سیاسی مصوب سال ۶۰ نیست و از طرفی دستگاه دولتی نیز محسوب نمی‌شود به عنوان یک مجموعه فرهنگی با شخصیت حقوقی مستقل برای تحقق اهداف مذکور و در چارچوب این اساسنامه به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید.
ماده ۱) تعریف:
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان که در این اساسنامه اختصاراً اتحادیه نامیده می‌شود نهادی است غیردولتی و دارای شخصیت حقوقی مستقل که به عنوان یک مجموعه فرهنگی برای سازماندهی، هدایت و پشتیبانی انجمن‌های اسلامی مدارس سراسر کشور با عنایت حضرت امام (ره) شکل گرفته و کماکان تحت نظارت عالیه مقام معظم رهبری و نماینده منصوب از سوی ایشان فعالیت می‌کند.
ماده ۲) اهداف:
۱ـ آشنا کردن دانش‌آموزان با فرهنگ متعالی اسلام و بالا بردن سطح آگاهی آنان نسبت به مبانی عقیدتی اسلام و انقلاب اسلامی.
۲ـ تزکیه روحی و وارستگی اخلاقی دانش آموزان و شکوفا ساختن استعدادهای خدادادی و تحقق کمالات انسانی.
۳ـ حفظ و تداوم دستاوردهای انقلاب اسلامی از طریق هر چه فعالتر کردن نیروهای دانش آموزان مسلمان و متعهد در صحنه‌های اجتماعی و انقلابی جامعه و مقابله هوشیارانه با توطئه‌های رنگارنگ دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی که برای انحراف فکری و مفاسد اخلاقی و اجتماعی در محیط‌های آموزشی صورت می‌گیرد.
۴ـ انسجام دانش آموزان مسلمان و متعهد با ایجاد و گسترش انجمن‌های اسلامی مدارس و همگامی با نظام آموزش و پرورش برای ایجاد فضای مساعد آموزشی و پرورشی در محیط مدارس و تشویق دانش‌آموزان مسلمان و متعهد به موفقیت در تحصیل علم و دروس مدرسه.
ماده ۳) وظایف:
۱ـ تشکیل انجمن اسلامی در مدارس براساس ماده ۵ و هدایت و نظارت بر فعالیتهای آنها.
۲ـ ارتقاء سطح فکری و معنوی اعضای انجمن اسلامی.
۳ـ تلاش در جذب هرچه بیشتر دانش‌آموزان به مبانی مکتبی و اعتقادی.
۴ـ مبارزه سالم و هوشیارانه با توطئه‌های دشمنان انقلاب اسلامی و مظاهر فساد اخلاقی در مدارس.
۵ـ برنامه‌ریزی برای حضور دانش‌آموزان متعهد در صحنه‌های اجتماعی و سیاسی متناسب با معیارهای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی
۶ـ تلاش در جهت رشد علمی اعضای انجمن اسلامی.
۷ـ همفکری و همکاری با مسؤولان وزارت آموزش و پرورش و مدیران مدارس به منظور نیل به اهداف مقدس نظام تعلیم و تربیت اسلامی.
۸ـ ایجاد ارتباط با کارشناسان و اندیشمندان ودستگاه‌های ذی‌ربط فرهنگی و تربیتی به منظور استفاده از نقطه نظرات و جلب همکاری‌های ایشان با این نهاد.

اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان

اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان

Publisher Books

Contact info

Location