قرآن کریم د بشریت لپاره تر ټولو څرګند الهی پیغام دی، چې تر ټولو مهم یې د نجات په لور د خلکو لارښوونه ده. څرنګه چې سالم انسان د خپلو وظایفو په ترسره کولو او د نجات په ترلاسه کولو کې ډیر بریالی دی، نو اسلام د بدن د روغتیا په ساتلو او د هغه د وس څخه بهر د وظیفو په نه لګولو ټینګار کوي.
په دې باندې په تاکید سره چې سالم ذهن سالم بدن ته اړتیا لري، د نورو علومو ترڅنګ د اسلام پیغمبر د جسمي صحت د ترلاسه کولو لپاره د طب علومو ته درناوی وکړ او پر همدې اساس رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل. ناروغان د درملنې لپاره حتی ډاکټرانو ته چې دوی لا تر اوسه اسلام نه دی قبول کړی. او د هر مذهب او نژاد د پخوانیو خلکو طبي پوهې ته درناوی وکړ او له مومنانو څخه یې وغوښتل چې د نورو ځانګړتیاو په څیر، په هر ځای کې او په هر ځای کې د طب پوهه ومومي.

قرآن کریم به سلامت مردم توجه جدی دارد و معنای آیات این است که افراد بیمار و جامعه از اصول هدایت و کمال محروم می شوند.

د اسلام پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي: «الأمنُ وَ العافِیَةُ نِعمَتانِ مَغبوُنٌ فیها كَثیرٌ مِنَ النّاسِ.» (حفاظت او روغتیا دوه نعمتونه دي چې ډیری خلک یې بې پروايي کوي او له لاسه ورکوي.) - نهج الفصاحه، لومړی ټوک، ۶۴ مخ

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

is suggested

Rate

View

Votes

قرآني روغتیا

په دې کې شک نشته چې په قرآن کریم کې د هغو آیتونو بشپړ او جامع مثالونه دي چې ایمان، جهاد، هجرت، اخلاص، یقین، ښو اخلاقو، نیکو اعمالو، د شپې عبادت، رښتینولي، وفاداري، سخاوت، سخاوت او داسې نور ذکر شوي دي. د اهل بیت علیهم السلام سوله ده لکه څنګه چې موږ په شیعه او سني کتابونو کې وینو. دا خبره تر دې حده ثابته ده چې شيعه او سني دواړو د علي (عليه السلام) په اړه د نازل شويو آيتونو او د اهل بيتو په باره کښې د نازل شويو آيتونو تر عنوانونو لاندې کتابونه ليکلي دي.
قرآن کریم د پیغمبر صلی الله علیه وسلم په اړه په واضح او فصیح ډول خبرې کړي دي چې د اهل بیت علیهم السلام د وجود اصل، ریښه او بنسټ دی.

قرآن کریم د اسلام د ستر پیغمبر صلی الله علیه وسلم د عظمت او شخصیت په هکله په واضح ډول فرمایي: «إِنَّ اللهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ...»بېشکه خدای او د هغه پرښتې پر پېغمبر صلی الله علیه وسلم درود او رحمت لېږي....د احزاب آیت ۳۳

اهلبیت علیهم السلام په قرآن کښې

ښودلې شي چې يو اصحابي حضرت کمېل بن زياد (رض) له حضرت علي (ع) نه وغوښتل چې راته له خداے پاک سره د مناجاتو او راز و نياز کولو طريقه وښايه نو اميرالمومنين (ع) ورته دا دعا تعليم کړه چې دا دعا بيا د کمېل په دعا مشهوره شوه.

د کمیل دعا

په اسلام کې د مناظرې اهمیت
د حقایقود څرګندیدو اود واقعیتونود پیژندګلوۍ لپاره له یو بل سره مناظره او بحث ) په تيره بيا په دې زمانه کښې چې فکری او علمی وده زيانه شوې ده کلتوری هدفونو ته د رسیدو تر ټولو غوره لاره
ده او که فرضاً د تعصب له وجې يې څوک ونه منی؛ نو لږ ترلږه خو پرې اتمام حجت کیږی ځکه څرګنده ده چې عقيده په زوره نه شی تپل کيدې او که په چاپه زور زیاتی هم ومنل شی نود یوڅه وخت لپاره به وی خدای پاک په قران مجيد کې دې موضوع ته ډیر ارزښت ورکړی او اصل یې ګر خولی دے ، ، او په څلورو ځايونو کې خپل ګران رسول (ص) ته فرمانی : قل ها توا برهانكم ان كنتم صادقين ام رسوله) مخالفانو ته ووایه که تاسو ريښتيا والي ؛ نو خپل دليل
او برهان راوری (بقره - ۱۱۱ ....)
نو اسلام چې نور خلک دلیل برهان او منطق ته رابلی؛ نو په کار دی چې خپله هم په دلیل او استدلال باندې تکیه ولری.خدای پاک په قرآن مجید کې خپل پاک حبیب (ص) ته فرمانی :
خوندور بحلونه
ادع الى سبيل ربك بالحكمة والموعظة الحسنة وجادلهم بالتي هي احسن.
رام رسوله (ص) ) خلک په حکمت نیک چلن، ښکلی بحث او
مباحثی سره د خدای لوری ته راوبوله . (سوره نحل ۱۲۵ ایت)

خوندوربحثونه

امامت د اسلامي ټولنې رهبري او په دیني او دنیاوي چارو کې د رسول الله صلی الله علیه وسلم جانشیني ده. دا تعلیم د شیعه مذهب یو له بنسټیزو عقیدو څخه دی او د شیعه او سنیانو تر منځ یو له بنسټیزو توپیرونو څخه دی. د شیعه ګانو په منځ کې د امامت د موضوع اهمیت د دې لامل شوی چې دوی امامیه وبلل شي.
د امامت په ضرورت او واجباتو کې د مسلمانو فرقو تر منځ کوم اختلاف نشته. خو د هغه په ​​ډول کې اختلاف شته. ځينې اشعري په دې اند دي چې امامت شرعي فرض دی او ځينو معتزلو ويلي دي چې دا يو عقلي فرض دی او دا د خلکو دنده ده چې پخپله امام وټاکي. امامیان په دې باور دي چې امامت یو عقلي مکلفیت لري او په خدای مکلف دی چې امام وټاکي. مطلب دا چې د خداى پاک له عقل سره سم امام ټاکل ښه دى او پرېښودل يې بد دي.
د اماميه له نظره امامت د خداى عهد دى او خداى دا مقام خپلو غوره شويو بندګانو ته ورکړى دى. دوی امامت د دین د تکامل او له رسول الله (ص) وروسته د انسانانو د لارښوونې د دوام لامل ګڼلی دی.
اماميه او ځينې مسلمانې فرقې د امام لپاره په ټولو انساني فضيلتونو کې عيب او فضيلت ګڼي. اماميه عقيده لري چې امام بايد د خداى، پېغمبر او يا د پخواني امام د څرګندو څرګندونو پر بنسټ غوره شي. دوی عقيده لري چې امام علي (ع) او له هغه وروسته نور شيعه امامان (ع) عيبونه وو او په خپل عصر کې د انساني فضيلت له لحاظه تر ټولو غوره خلک وو او له همدې امله د امت امامان ګڼل کيږي.
د اسلامي ټولنې سياسي رهبري د الهي حدودو جوړول او پلي کول، د دين ساتنه او ساتنه او داسې نور د امامت له موخو او فلسفې څخه ګڼلي دي. پر دې مسايلو سربېره، اماميانو مذهبي واک د امامت له موخو څخه ګڼلی دی.

د امامت لازموالی

تر اوسه د دغه کس د ژوند او پېژندنې په اړه معلومات نشته. د منځپانګې په برخه کې زموږ همکاران به دوی بیاکتنه وکړي او په دې برخه کې به یې معرفي کړي. په دې سایټ کې د ډیرو لیکوالانو، څیړونکو او ژباړونکو له امله، دا به د وخت ضایع وي چې معلومات داخل کړي او ټول یې وګوري؛ له همدې امله، که چیرې د سایټ کاروونکي د "زمونږ سره اړیکه" پاڼې له لارې د مطلوب کس د معرفي کولو غوښتنه وکړي، مینځپانګې ته به لومړیتوب ورکړل شي. له نېکه مرغه، که تاسو د اسلامي سرچینو ویب پاڼې محترم کاروونکي، دا لیکوال، ژباړن، څیړونکی یا مدیر پیژنئ او تاسو غواړئ چې د هغه شخصیت (ژوند، تالیف، ژباړې او نور) په اړه یوه مقاله معرفي کړئ، نورو ته بلنه ورکړئ. کتاب ولولئ او دغه کس ته بلنه ورکړئ، تاسو کولی شئ د "موږ سره اړیکه ونیسئ" پاڼې له لارې په دې اړه هغه مواد او معلومات راولیږئ.

Born

Death

انور ذیب شاهین خانخیل

انور ذیب شاهین خانخیل

انور ذیب شاهین خانخیل

Author Books