Ислом охирин дини тавҳид ва Иброҳим аст. Паёмбари ин дин ҳазрати Муҳаммад (с) аст, ки Қуръонро ба воситаи ваҳй аз ҷониби Худованд ба инсоният овардааст. Даъват ба Ислом дар соли 610 милодӣ дар Макка, воқеъ дар нимҷазираи Арабистон оғоз шудааст. Рушди рӯзафзуни ислом пас аз ҳиҷрати Паёмбари Ислом ба шаҳри Мадина оғоз ёфт. Ба эътиқоди мусалмонон, ҳазрати Муҳаммад (с) охирин паёмбари илоҳӣ ва Ислом охирин дин аст.
Қуръон ва суннати Паёмбари Ислом (с) ва имомҳо сарчашмаи аслии шинохти эътиқод ва равишҳои динии ислом мебошанд. Ба эътиқоди мусалмонон, дар Қуръон ҳеҷ дурӯғ ва иштибоҳ вуҷуд надорад ва аз замони нозил шуданаш бетағйир боқӣ мондааст. Суннат инчунин гуфтор ва рафтори паёмбар ва имомонро дар бар мегирад, ки дар шакли хаттӣ аз насл ба насл интиқол ёфтаанд.
Муҳимтарин рукнҳои динии ислом тавҳид, нубуввати Паёмбари Ислом (с) [изоҳи 1] ва қиёмат мебошанд. Фармонҳои амалии ислом ба се гурӯҳ тақсим мешаванд: ибодат, ахлоқ ва аҳкоми шаҳрвандӣ ва иҷтимоӣ. Муҳимтарин ибодатҳо дар ислом намоз, рӯза, хумс, закот, ҳаҷ ва ҷиҳод мебошанд. Бахши умдаи маъхазхои исломй ба муоризи ахлоки неку бад ва роххои амалии расидан ба камолоти ахлокй бахшида шудааст. Тавсияҳо оид ба эҳтироми ҳуқуқи дигарон ва дастур оид ба танзими муносибатҳои иҷтимоӣ ва оилавӣ аз таълимоти ахлоқии ислом мебошанд. Ислом низ барои бисёре аз масъалаҳои рӯзмарра фармудааст; Мавзӯъҳое чун никоҳ, талоқ, хариду фурӯш, иҷора ва ҳукме, ки дар китобҳои фиқҳ таҳти унвони муомилот ҳукми онҳо баён шудааст.
Дар дини ислом ду мазҳаби асосӣ ва асосӣ - шиа ва сунни вуҷуд дорад, ки ҳар яки онҳо ба фирқаҳои зиёде тақсим шудаанд. Муҳимтарин тафовут миёни ин ду дин масъалаи имомат ё вориси Паёмбари Ислом (с) аст; Илова бар ин, дар баъзе масъалањои эътиќод ва њукм низ аз њамдигар тафовут доранд.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Мабодии Ислом

Абол-Али Мавдуди
Ӯ соли 1903 дар шаҳри Аурангободи иёлати Ҳайдарободи Ҳиндустон таваллуд шудааст. Айёми ҷавонии худро ҳамчун рӯзноманигор гузаронидааст. Соли 1927 аввалин асари муҳими худро бо номи «Ҷиҳод дар Ислом» дар шумораҳои пай дар пайи рӯзнома навишт. Пас аз чанд сол ӯ маҷаллаи ҳармоҳаеро бо номи «Тарҷаман-ул-Қуръон», ки ба тарҷума ва тафсири Қуръон бахшида шуда буд, нашр кард ва то охири умраш дар соли 1979 ба нашри он идома дод. Ӯ бо даъвати Иқболи Лоҳорӣ аз Ҳайдаробод ба Лоҳур ҳиҷрат карда буд.

фаъолият
Ӯ соли 1941 Ҷамоати Исломиро таъсис дод. Ташкилоти вай аз руи намунаи партияхои коммунистии Европа ташкил карда шудааст.

Ҷамоати Исломӣ зидди ташкили Покистон буд. Далели Мавдудӣ ба таври равшан ва оммавӣ ин буд, ки ислом наметавонад бо давлати миллӣ маҳдуд шавад ва набояд маҳдуд шавад. Аммо пас аз таќсимоти Њиндустон Маудудї ба Покистон рафт ва барои истиќрори шариат ё шариати ислом талоши беандоза кард. Талаби аслии ҳизби Ҷамоати Исломӣ таъсиси ҳукумати исломӣ ва иҷрои қонунҳои исломӣ дар Покистон буд. Исломи сиёсӣ дар андешаҳои одамоне чун Мавдудӣ реша мегирад.

Фикру мулохизахо
Мавдудӣ ба ҷунбиши фундаменталистӣ тааллуқ дорад. Ин ҷунбиш дар вокуниш ба замонавӣ ташкил шудааст ва бовар дорад, ки бидуни васвасаи мутобиқ кардани он ба таълимоти башарӣ баргардад. Яке аз вижагиҳои барҷастаи Мавдудӣ бархӯрди инкорӣ нисбат ба падидаҳои ғарбӣ аст. Исломи сиёсӣ дар андешаҳои афроде чун Мавдудӣ реша мегирад. Мавдуди ошкоро эълом дошт, ки ислом демократия ва либерализм нест. Ислом конститутсионӣ ё либерализм нест. Ислом ягона ислом аст ва мусулмонон бояд тасмим гиранд, ки ё мусалмони пок бошанд ва аз ширк бипарҳезанд ва ё аз муқовимат бо ҷаҳониён дар мавриди Ислом ва талаботи эътиқоди худ парҳез кунанд. Мавдудӣ таъкид мекунад, ки ислом барои низоми иҷтимоӣ ва шаҳрвандӣ қонунҳои зиёде ва гуногун дорад.

марг
Мавдуди соли 1979 вафот кард.

Born

Death

Имом Абӯлаъло Мавдудӣ

Имом Абӯлаъло Мавдудӣ

Born:

Death:

Имом Абӯлаъло Мавдудӣ

Author Books