«پژوهشهایی درباره قرآن و وحی» ترجمه فارسی « مباحث فی علوم القرآن » اثر دکتر صبحی صالح است که توسط محمدمجتهد شبستری انجام شده است. شامل یک سلسله سخنرانیهای دانشگاهی درباره ی دقیق‌ترین موضوعات مربوط به قرآن است که با روش ساده ی علمی و قابل فهم به رشته تحریر در آمده است. مجموع کتاب پس از پیشگفتاری از مؤلف و مترجم به چهار بخش و هر بخش به فصلهایی تقسیم شده که در یک ترتیب منطقی قرار میگیرد. مولف در فصل بررسی پدیده ی وحی ، مطالبی که پاره‌ای از آن مورد موافقت بسیاری از علمای شیعه نمی‌باشد. بر همین اساس، مترجم پاورقی‌هایی را بر این مطالب اضافه نموده که در آخر فصل به چاپ رسیده است.نگارنده در بخش اول پس از تفسیر پدیده وحی، بدین جهت که این بحث برای مطالعه مسائل مربوط به قرآن یک مقدمه طبیعی می‌باشد به بررسی نزول تدریجی قرآن و اسرار آن پرداخته و مقتضای حکمت الهی را پاسخگوی نیازهای پیامبر و اصحاب و تربیت تدریجی آنها می‌داند. ایشان بیان سرگذشت رسولان و تکیه بر هر فراز خاص و نشان دادن ابعاد متنوع آن در قرآن را، سبب محکم شدن قلب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در دیدن آزارها از قومش میداند و ابتلای همه پیامبران به این مسائل را امر حکیمانه شمرده، و معتقد است قانون گذاری چند مرحله‌ای خداوند و تاخیر در اعلام بسیاری از احکام حلال و حرام و اوامر و نواهی تا بوجود آمدن فرصت مناسب و تحقق نیاز به معنای قانون گذاری تدریجی نیست. وی بیان می‌دارد که پیامبر چند نفر از اصحاب را برای نوشتن وحی برگزیده بود که عبارتند از خلفای چهارگانه، معاویه ، زید بن ثابت ، ابی بن کعب ، خالد بن ولید و ثابت بن قیس ، این عده به دستور پیامبر هر چه را از قرآن نازل می‌شد، مینوشتند و این متون، پشتوانه‌ای بوده بر آنچه مسلمانان در حافظه خود جمع آوری می‌کردند. رای قابل اعتماد در ترتیب سوره‌ها را وجود شکل کنونی مصاحف بر اساس یک ترتیب توقیفی و غیر قابل تغییر می‌داند. در تدوین قرآن چنین می‌نویسد: تمام قرآن در عهد پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نوشته شده ولی این نوشته‌ها تدوین نشده و آیات و سوره‌ها در این متون بطور پراکنده بوده است و اولین کسی که قرآن را با نظم توقیفی آیات در صحیفه‌های معین تدوین کرد ابوبکر بوده و در عهد عثمان تدوین نهایی قرآن انجام شد، عثمان دستور داد مصحف را از روی نسخه خود استنساخ کنند، رسم الخط مصاحف عثمانی چنان بود که می‌شد با قرائتهای مختلف آن را قرائت کرد و ملاحن و تصحیفات، مربوط به رسم الخط این مصاحف بود. اعراب گذاری قرآن توسط ابوالاسود بوده و هیچ دلیلی براینکه یحیی بن یعمر اولین اعراب گذار قرآن باشد در دست نیست. ایشان بر این باورند که هر چه زمان می‌گذشت عنایت مردم به خواناتر کردن رسم الخط قرآن بیشتر می‌شد و در این راه اقدامات گوناگونی انجام گرفت، اولین تصنیف در اعراب و مسائل آن بوسیله «خلیل» نوشته شد تا آنجایی که در پایان قرن سوم، رسم الخط قرآن از نظر کمال به حد اعلای خود رسیده بود. در ادامه بسیاری ازشبهه‌های خاور شناسان و ناآگاهان را پاسخ و در مورد «احرف سبعه» می‌گوید؛ از احادیث صحیحه که به طرق مختلف روایت شده‌اند بر میاید که پیامبر فرموده است قرآن به احرف سبعه نازل گردیده است. و از احادیث بخاری و مسلم برای روشن تر شدن این مطالب استفاده کرده و می‌فرماید: احرف سبعه مطلب معروفی بوده که عده زیادی آن را از رسول خدا شنیده بودند. بزرگان و پیشوایان نیز این مطلب را از قول رسول خدا ضبط نموده و عثمان و اصحاب در مصحف آنرا ثبت و از این راه به صحت این مطلب خبر داده‌اند و تنها آنچه را که به تواتر نرسیده حذف نموده‌اند. به عقید وی یک لفظ قرآنی هر اندازه هم به شکلهای مختلف ادا شود و قرائت‌های متنوعی داشته باشد، این اختلاف و تنوع از هفت وجه بیرون نیست و سپس به تفصیل وجوه هفتگانه می‌پردازند.

&nbsp;

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Is this post suggested?

View

پژوهش هایی درباره قرآن و وحی

صبحی صالح (۱۳۴۵-۱۴۰۷ق)، متفکر، نویسنده، ادیب معاصر عرب، استاد زبان و ادبیات در دانشکده ادبیات دانشگاه بیروت لبنان، مصحح و محقق نهج‌البلاغه

ولادت:
صبحی ابراهیم صالح در ۱۳۴۵ق برابر با ۱۹۲۶م در شهر ساحلی میناء در نزدیکی طرابلس، از خانواده‌ای ترک تبار به دنیا آمد، که از آن علمای نابغه‌ای مثل برادرش شیخ ناصر، رئیس محاکم شرعی لبنان و طه صابونچی، مفتی لبنان شمالی و محمد رشید رضا برخاستند.

تحصیلات:
او تحصیلاتش را در یک مدرسه ابتدایی در شهر ساحلی میناء در نزدیکی طرابلس گذراند، در سال ۱۹۳۸م تحصیلات متوسطه‌اش را در دبیرستانی در طرابلس آغاز نمود. در سال ۱۹۴۳م برای تحصیل در الازهر به قاهره رفت، سپس در دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره به تحصیل پرداحت، و در ۱۹۵۴م از دانشگاه سوربن به درجه دکترا نایل شد و در دانشگاه‌های لبنان، سوریه، عراق و اردن تدریس کرد و به عنوان نایب رئیس «مجلس اعلای اسلامی»، برگزیده شد.

او از شخصیتی قوی و منزلتی شایسته برخوردار بود و نقش بزرگی در مجاهدت‌های مسلمانان لبنان بر عهده داشت. از این رو دشمنان اسلامی‌ وی را دستگیر و زندانی نمودند.

برخی از مسئولیتهای ایشان عبارت است از: دبیرکل رابطه علماء لبنان، دبیرکل جبهه اسلامی وطنی لبنان، استاد دانشگاه لبنان و دانشگاه عربی بیروت،

شهادت:
صبحی صالح در ۱۴۰۷ق برابر با ۷ اکتبر ۱۹۸۶م در بیروت بر اثر شلیک سه تیر توسط دو فرد مسلح نقابدار به سرش به شهادت رسید.

آثار:
او بیش از ۲۰ کتاب از خود به یادگار گذاشته است، وی همچنین ده‌ها پژوهش علمی، ادبی، اسلامی به زبان عربی و فرانسوی دارد که در تعدادی از مجلات و دائرهالمعارف‌های عربی و بین‌المللی چاپ شده است.

ترجمه معانی القرآن الکریم إلى الفرنسیه
مباحث فی علوم القرآن
علوم الحدیث ومصطلحاته
منهل الواردین فی شرح ریاض الصالحین
دراسات فی فقه اللغه
نهج البلاغه لأمیر المؤمنین علی بن أبی طالب (تحقیق وفهرسه)
فلسفه الفکر الدینی بین الإسلام والمسیحیه
أحکام أهل الذمه لابن قیم الجوزیه (تحقیق وتعلیق)
شرح الشروط العمریه (مجردا من أحکام أهل الذمه
النظم الإسلامیه نشأتها وتطورها
معالم الشریعه الإسلامیه
الإسلام والمجتمع العصری، حوار ثلاثی حول الدین وقضایا الساعه
المرأه فی الإسلام، مؤسسه الدراسات العربیه، معهد الدراسات النسائیه فی العالم العربی
الحریه ومفهومها الإیجابی فی الإسلام
الإسلام ومستقبل الحضاره
الضمیر الدینی والتسارع التکنولوجی والحضاری
الوعی الکونی فی التصور الإسلامی
صفوه شروح نهج‌البلاغه
فرهنگ نهج‌البلاغه

https://fa.wikinoor.ir/

Born

Death

صبحی صالح

صبحی صالح

Born:

Death:

صبحی صالح

Author Books