«نثر و شرح مثنوی شریف»، شرح و توضیح عرفان پژوه و مولوی شناس برجسته و معاصر از کشور ترکیه ، عبدالباقی گولپینارلی بر مثنوی معنوی، به زبان ترکی است که دکتر توفیق سبحانی آن را به زبان فارسی ترجمه کرده است.«نثر و شرح مثنوی شریف»، شرح موضوعی نیست، بلکه ترتیبی است و در هر جلد، نخست، ابیاتی چند از مثنوی و بعد گزارشی به صورت نثر و سپس شرحی در باره آن عرضه می‌شود.
مجموعۀ سه‌جلدی نثر و شرح مثنوی شریف افزون بر شرح و تفسیر کلی، به خامه و گزارش عبدالباقی گولپینارلی و ترجمۀ دکتر توفیق سبحانی دارای این ویژگی است که تمام شش دفتر مثنوی، بیت به بیت، به نثری ساده و روان برگردانده شده است. بدین ترتیب، کسانی که مثنوی را برای نخستین بار می‌خوانند، آسان‌تر مفاهیم آن را درک خواهند کرد. امروزه مولوی پژوهی به حوزه‌ای جدی و عمیق در میان مستشرقین و دیگر محققان تبدیل شده است تا آنجا که این اثر برنده جایزه کتاب سال مولانا پژوهی شده و ترجمۀ خوش‌خوان و توضیحات دقیق مترجم درباره موارد مبهم، آن را برای علاقه‌مندان خواندنی‌تر ساخته است.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

نثر و شرح مثنوى شریف جلد (۳)

نثر و شرح مثنوى شریف /جلد۲

نثر و شرح مثنوى شریف /جلد۱

عبدالباقی گولپیناری در سال ۱۳۱۷ ق در استانبول متولد شد.

وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان رسانید و در سال ۱۹۲۷ م وارد دانشکده ادبیات دارالفنون شد و چندی بعد فارغ التحصیل گشت.

وی دوره دکتری  را در دانشکده ادبیات آنکارا به پایان رسانید و در همان دانشکده به تدریس ادبیات ترک مشغول شد و مدتی هم تدریس ادبیات فارسی را به عهده گرفت.

( مصطفی عزت باقی) قرآن‌پژوه، مولوی‌شناس و عرفان‌پژوه ترک. در خانواده‌ای فرهیخته به‌دنیا آمد. براثر مرگ پدر و تنگدستی تحصیلاتش ناتمام ماند. در ۱۹۲۷ از رشته ادبیات ترکی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول فارغ‌التحصیل شد. در استانبول و شهرهای مختلف آناتولی معلم ادبیات شد. در دانشکدۀ زبان و تاریخ‌ـ‌جغرافی آنکارا مدرس زبان فارسی شد و در عین حال، از همین دانشکده مدرک دکتری گرفت و بعد با سِمت استادی، در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول به تدریس تاریخ تصوف اسلامی و ترک و ادبیات ترکی پرداخت. از ۱۹۴۰ به نشر آثار پژوهشی خود در نشریات ادبی و تحقیقی، پرداخت. گولپینارلی به چندین طریقه صوفیه پیوست، اما در هیچ‌یک از آن‌ها زمان درازی نپایید. بیشترین دلبستگی او به تشیع و طریقه مولویه بود. به زبان فارسی تسلط کامل داشت و اشعار فراوانی به این زبان سروده است. وی قرآن‌پژوه و مولوی‌شناس برجسته و شاخص‌ترین پژوهشگر در زمینۀ شعر دیوان (قدمایی)، تصوف اسلامی، مذاهب و طریقت‌های اسلامی، و ادبیات اسلامی ترک به‌شمار می‌آید. مهم‌ترین اثر او ترجمۀ قرآن کریم به خط شیخ حمدالله در ۲ جلد (۱۹۵۵) است. این اثر در موزه توپکاپی نگهداری می‌شود و توضیح مفصل گولپینارلی دربارۀ هریک از سور و آیات، آن را به مانند تفسیر قرآن درآورده است. وی گزیدۀ نهج‌البلاغه را نیز به ترکی ترجمه و شرح کرده است. از دیگر آثار اوست: ملامیان (۱۹۳۱)؛ در بیان ادبیات دیوان (۱۹۴۵)؛ مولانا جلال‌الدین (۱۹۵۱)؛ مولویه بعد از مولوی (۱۹۵۳؛ این اثر به فارسی برگردانده شده است)؛ حضرت محمد (ص) و احادیث او (۱۹۶۲)؛ پایه‌های مذهب جعفری (۱۹۶۶)؛ ترجمه‌ها: ترجمه همراه با شرح مثنوی مولانا (۶ جلد ۱۹۴۳ـ۱۹۴۶، به فارسی ترجمه شده)؛ الهی‌نامه؛ دیوان کبیر (۵ جلد ۱۹۵۷ـ۱۹۶۰)؛ فهرست متون حروفیه (۱۹۷۴).

از وی آثار متعددی به چاپ رسیده  که برخی از آنها شرح زیر است :

ملامتیه و ملامتیان، زندگای و اشعار کایغو سوزویزه لی علاءالدین، زندگانی یونس امره، اشعار عاشق پاشا، تنسوق نامه ایلخانی، ترجمه منطق الطیر.

وی در سال ۱۴۰۲ ق دار فانی را وداع گفت.

Born

Death

عبدالباقی گولپینارلی

عبدالباقی گولپینارلی

Born:

Death:

عبدالباقی گولپینارلی

Author Books