(از مجموعۀ ۲ جلدی)نویسنده در این کتاب با زبانی توصیفی روایی، تصویری از زندگی حضرت فاطمه (س) از کودکی تا وفات فراروی مخاطب قرار می‌دهد .وی در جلد اول کتاب، ابتدا فرهنگ "زن ستیزی "را از دیدگاه اعراب جاهلی باز می‌گوید ;سپس چگونگی تولد حضرت فاطمه (س) و خشنودی پیامبر اسلام (ص)، همچنین مصایب خدیجه و مساعی حضرت فاطمه (س) برای تبلیغ و ترویج اسلام را شرح می‌دهد .نویسنده در پایان کتاب آمده است" :عثمان پسر عفان با پیشنهادهایی همسان با پیشنهادهای عبدالرحمن فاطمه (س) را از پیامبر (ص) خواستگاری کرد .محمد (ص) از پذیرفتن آن همه کالای کلان که با سنجه‌های دینایی بسیار می‌نمود پهلو تهی کرد، زیرا برای او میزان و معیار چیز دیگری بود...دست غیب از چهره کسی که آسمان برای زهرا (س) برگزیده بود پرده برداشت ."

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

فاطمه زهرا در پرتو خورشید محمدی/جلد اول

این کتاب، متشکل از پنج بخش است. در بخش اول، نویسنده با نثری آمیخته با شعر که بر سراسر کتاب حکمفرما است به شرح وقایع دوران جوانی پیامبر، بعثت ایشان و هم‌چنین تولد حضرت زهرا می‌پردازد. در بخش دوم از ادامه‌ی وقایع دوران پیامبری حضرت رسول (ص) و مرارت‌های ایشان و نیز نقش حضرت فاطمه در آن سال‌ها صحبت می‌شود. در بخش سوم به وقایعی چون سال‌های گرسنگی در شعب ابوطالب، سفر گروهی از مسلمانان به حبشه و ... نیز به سرگذشت حضرت زهرا در آن سال‌ها اشاره می‌گردد. در بخش چهارم صحبت از مرارت‌ها و رنج‌هایی است که بر پیامبر وارد می‌آمد و بالاخره وی را ناگزیر به هجرت به مدینه کرد و البته در همه‌ی این سال‌ها، حضرت فاطمه نیز نظاره‌گر این صحنه‌ها بودند. بخش پنجم دربرگیرنده‌ی دوران استقرار در مدینه و تشکیل جامعه‌ای اسلامی به رهبری پیامبر (ص) است. حضرت فاطمه (س) نیز کم‌کم در این زمان به دوران کمال خود نزدیک می‌شد و البته خواستگارانی نیز در راه بودند چون عثمان، عبدالرحمن بن عوف و..، ولی در نهایت فاطمه (س)، دختر پیامبر (ص)، با علی (ع)، پسرعموی پیامبر (ص) ازدواج کرد. کتاب نیز در همین‌جا به پایان می‌رسد.

فاطمه زهرا (س) در پرتو خورشید محمدی/جلد دوم

مؤلف در کتاب افضلیت علی (ع) با عباراتی ساده و روان به بررسی فضائل امیر مؤمنان پرداخته و کوشیده است با روش‌های متعدد به استدلال بپردازد. شیخ مفید در این کتاب در هشت فصل، فضیلت و برتری علی بن ابیطالب(ع) را بر تمام بشر، غیر از خاتم الأنبیاء حضرت محمد(ص) به اثبات رسانده است. مسأله تفضیل امیر المؤمنین علی(ع) از مسائلی است که از قدیم میان متکلمان مسلمان مورد بحث بوده است. غیر از شیعیان گروههای دیگری از مسلمانان نیز قائل به مسأله تفضیل هستند اما در دایره شمول آن اختلاف نظر دارند. همان طور که ابن ابی الحدید در مقدمه شرح نهج البلاغه بیان داشته، میان گروههای معتزله در این مسأله اختلاف‌نظر است.
<h5>عناوین اصلی کتاب شامل: شایسته ترین؛ تقوا و عبودیت؛ زهد و پارسایی؛ سخاوت و بزرگواری و گذشت امام؛ دانش و فضایل خدادادی؛ فقاهت و قضاوت؛ پدر فصاحت و بلاغت و نحو و لغت و ادبیّات؛ شجاعت و دلیری؛ هوشیاری سیاسی و مدیریت بی نظیر؛ پاورقی</h5>
در بخشی از کتاب افضلیت علی (ع) می‌خوانیم:
او همچنین، براى فقیه ترین بودن شایسته تر است و چنین بود. امام به تمام علوم قرآن که قانون اساسى اسلام است، احاطه داشت؛ سنّت رسول خدا “ص” را بخوبى مى دانست. ملازم و همراه پیامبر “ص” بود و عملش را به چشم دیده و سخنش را از زبانش شنیده بود.

در این باره، همان چیزى که صاحب دعوت “پیامبر خدا “ص به او اختصاص داده است کفایت مى کند؛ تا چه رسد به دیگر علومى که براى دیگران از روى آنها پرده برداشته نشد. امام مى فرماید: به خدا سوگند، تبلیغ رسالتها و تکمیل وعده ها و تمام کردن کلمات به من آموخته شده است.

اینها علومى از مشاهدات غیبى و حکمت هاى نهانى بود که به کسى داده نمى شد؛ مگر اینکه نزد پیامبر “ص” شایستگى فراگیرى اسرار الهى را داشته باشد؛ گذشته از علم فقه و شریعت که براى همه ى مردم فراگیرى و آگاهى از آن جایز و مباح است.

على “ع” فقاهت در دین را از پیامبر “ص” فراگرفت و آنچه را که جبرئیل بر آن حضرت نازل کرده بود بخوبى آموخت. با آنکه برخى از صحابه در علوم شریعت اظهار وجود مى کردند، هیچ کدام آنها به پایه ى او نمى رسیدند؛ زیرا از همه ى آنان فقیه تر و در قضاوت و فتوا از همه برتر بود. هنگامى که کار دشوار مى شد و در مسائلى مى ماندند و گیر مى کردند و مى خواستند صحیح ترین نظریّه را به دست آورند، به على “ع” روى مى آوردند.

افضلیت علی(ع)

عبدالفتاح عبدالمقصود (۱۲۹۱-۱۳۷۲ش)، محقق و دانشمند سنی‌مذهب و نویسنده سرشناس مصری و مؤلف کتاب «الإمام علی بن أبی‌طالب».

ولادت
عبدالفتاح در سال ۱۲۹۱ش، برابر با ۱۳۳۰ق و ۱۹۱۲م، در روستای «کَفَر عَشوی» اسکندریه مصر زاده شد.

تحصیلات
ایشان پس از گذراندن تحصیلات دوره ابتدایی در مدرسه رأس التین، دوره متوسطه را در مدرسه عباسیه سپری نمود. از دوران ابتدایی، در نگارش و رسایی بیان استعداد داشت و گاه‌گاهی معلمین او نوشته‌هایش را تکثیر و به‌عنوان نمونه‌ای برگزیده میان دانش‌آموزان دیگر توزیع می‌نمودند. بعدها برای مجله «السیف والناس» نوشته‌هایی در قالب داستان‌ها و لطیفه‌ها ارسال می‌نمود که برای نوجوانان منتشر می‌گشت.

دوره دانشگاهی را در دانشکده ادبیات دانشگاه اسکندریه به تحصیل گذراند و به اخذ درجه لیسانس در رشته تاریخ اسلام از آن دانشکده موفق گردید. بعد در رشته‌های مدیریت و بازرگانی به تحقیق پرداخت.

مشاغل و مناصب
کارمند دفتری، ریاست دایره و بازرس اداری، مسئولیت‌های او در راه‌آهن مصر بود. مدتی کارشناسی تبلیغات و انتشارات مؤسسه اقتصادی قاهره را به‌عهده داشت و زمانی در سمت کارشناس انتشارات و تبلیغات و مدیرکل روابط عمومی سازمان مصالح ساختمانی و حرارتی فعالیت می‌کرد و سپس مدیرکل امور اداری و عضو شورای اداری شرکت آسیاهای شمال اسکندریه شد. چندی بعد معاون رئیس ‌جمهوری (حسن ابراهیم) او را به‌عنوان رئیس دفتر و مدیر کتابخانه نخست‌وزیری تعیین کرد و به عضویت هیئت تحریریه مجله «الحدیث» در اسکندریه درآمد و بالاخره رئیس دفتر نخست‌وزیر (محمد صدقی سلیمان) در امور تحریر و انتشارات گردید.

وی از دانشمندان سنی‌مذهب و از نویسندگان برجسته مصر به حساب می‌آید که به هر دو لغت فصیح عربی و زبان عامیانه شعر سروده است. سخن زرین او درباره «الغدیر» مشهور است؛ آنجا که می‌گوید: «فضیلت امام معلوم و مشهور است و پیش‌گامی او نسبت به دیگران غیر قابل ‌انکار می‌باشد».

وی تقریظ مفصلی بر کتاب «الغدیر» نوشت و مرحوم علامه امینی آن را در چاپ دوم الغدیر آورده است.

ایشان، در ذی‌قعده سال ۱۳۹۶ق، برای زیارت بارگاه ملکوتی حضرت ثامن‌الائمه(ع) به ایران مسافرت کرد و در روز یازدهم این ماه، سال‌روز میلاد آن حضرت به مشهد وارد شد. او به قم، تهران، اصفهان، شیراز و خرمشهر مسافرت کرد و در این شهرها با دانشمندان و علما، مجالس و محافلی داشت. مشروح این مسافرت‌ها و رویدادها در کتاب «مع رجال الفکر فی القاهره» تألیف سید مرتضی رضوی آمده است.

آثار
بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اثر او کتاب «الإمام علی بن أبی‌طالب» در نه جزء است که در مدت سی سال نگاشته است و توسط سید محمدمهدی جعفری به فارسی ترجمه شده است.

غیر از کتب درسی که در موضوعاتی چون: تاریخ، جغرافیا و علوم اجتماعی از او منتشر شده و نیز حدود چهل داستان برای کودکان، دیگر کتاب‌های او عبارتند از:

أبناء نامع الرسول؛
یوم کیوم عثمان؛
صلیبیه إلی الأبد؛
الزهراء أم‌أبیها؛
فاطمه الزهراء فی نور محمد؛
السقیفه والخلافه.

وفات
ایشان در سال ۱۳۷۲ش، برابر با ۱۹۹۳م، درگذشت.

https://fa.wikinoor.ir/

Born

Death

عبدالفتاح عبدالمقصود

عبدالفتاح عبدالمقصود

Born:

Death:

عبدالفتاح عبدالمقصود

Author Books