اشاره

خطیب، سیاستمدار، دین‏شناس، تاریخ‏دان، نسابه و ادیب معاصر، آیت‏الله حاج شیخ حسین لنکرانی مشهور به «مرد دین و سیاست»  [۱]   (تولد: حدود شعبان ۱۳۱۰ ق - وفات: خرداد ۱۳۶۸ ش) از روحانیون مبارز و پرتکاپوی عصر ماست که در جمیع مراحل مبارزه‏ی مستمر ملت ایران با استبداد و استعمار، از دوران جنگ جهانی اول تا جنبش ۱۵ خرداد و ۲۲ بهمن حضوری فعال داشت و مطالعه حیات سیاسی و فرهنگی وی، درسها و تجارب بسیار ارزشمندی را برای کوشندگان راه استقلال و آزادی کشورمان به همراه دارد.  وی در محله‏ی سنگلج تهران (محدوده‏ی پارک شهر کنونی) متولد شد و در کودکی، همراه پدر بزرگوارش، آیت‏الله حاج شیخ علی لنکرانی، از نزدیک شاهد تحولات جنبش مشروطه و مجاهدات مرحوم حاج شیخ فضل الله نوری گردید. در مبارزه با قرارداد وثوق‏الدوله و نیز کودتای رضاخانی و پیامدهای سوء آن، همراه بزرگانی چون شهید مدرس، حاج آقا جمال‏الدین اصفهانی  [۲]   و شیخ محمدعلی شاه‏آبادی و شرکت فعال جست و به همین علت بارها حبس و شکنجه و تبعید و ترور را تجربه کرد. پس از شهریور ۱۳۲۰ در سنگر نمایندگی مجلس چهاردهم به ایراد نطق کوبنده علیه دکت میلسپو (مستشار مشهور امریکایی و رئیس کل دارایی ایران) پرداخت و همچنین در خنثی‏سازی غائله پیشه‏وری (توطئه تجزیه‏ی آذربایجان از کشورمان) نقشی مؤثر ایفا کرد.  با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (قدس سره) نیز مرحوم لنکرانی خاموش ننشست و خاصه در مبادی آن، سهمی وافر داشت و از همین روی در قیام ۱۵ خرداد ۴۲   دستگیر و به زندان افتاد... و بالاخره پس از بیش از سه ربع قرن مبارزه‏ی مستمر با استبداد و استعمار و صهیونیسم، و دفاع پی‏گیر از حریم مقدس اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم اجمعین در قبال حملات بهایی‏گری، قادیانی‏گری، وهابی‏گری و کسروی‏گری، در سحرگاه جمعه ۱۹ خرداد ۶۸ پس از اقامه‏ی فریضه صبح بدرود حیات گفت و پس از تشییعی با عظمت، در حرم حضرت عبدالعظیم علیه‏السلام روی در نقاب خاک کشید.  [۳]  .  لنکرانی، هم‏پای مبارزات سیاسی و اجتماعی با استبداد و استعمار، از توجه و تعرض به ایادی و عوامل فرهنگی آنان غافل نبود؛ همانان که در قالب نحله‏ها و مسلکهای انحرافی عرض وجود می‏کردند. او در این راه، اطلاعات و تجارب ناب و در خور ملاحظه‏ای داشت.  در این مقاله، نگاهی داریم به اظهارات و خاطرات آیت‏الله لنکرانی درباره‏ی بابی‏گری و بهایی‏گری، و نیز اقدامات فرهنگی و سیاسی ایشان بر ضد آنها از اوایل دوران کودتای ۱۲۹۹ تا دهه‏های ۴۰ و ۵۰ شمسی. ضمنا در خلال مباحث، به برخی اسناد منتشر نشده‏ی تاریخی اشاره شده است.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

اظهارات و خاطرات آیت ‏الله حاج شیخ حسین لنکرانی درباره ی بابیگری و بهاییگری

علی ابوالحسنی فرزند شیخ محمد در ۲۲ آذر ماه سال ۱۳۳۴ شمسی در غرب تهران متولد شد وی خرداد سال ۵۴ دیپلم فنی گرفت و همان سال در رشته مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران ثبت نام کرد. دوران دانشجویی وی بیش از ۳ ماه طول نکشید و با تشویق پدر، از دانشگاه انصراف داد و به حوزه علمیه قم رفت بعد از انقلاب به دلیل علاقه‌مندی به تاریخ معاصر ایران و به‌خصوص دوره مشروطه به پژوهش و تحقیق در این زمینه پرداخت و مدتی هم با مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران همکاری‌های مستمری داشت

ابوالحسنی در شامگاه چهارشنبه سوم اسفند ۱۳۹۰ در سن ۵۶ سالگی به دلیل نارسایی قلبی درگذشت و در مقبره‌العلمای قبرستان باغ بهشت قم دفن شد.

&nbsp;

برخی از آثار ایشان به شرح زیر است:

مجموعه پنج جلدی «مشروطیت و شیخ فضل‌الله نوری». عناوین اصلی این کتاب‌ها عبارتند از «آخرین آواز قو!»، «اندیشه سبز، زندگی سرخ»، «دیده‌بان، بیدار!»، «کارنامه شیخ فضل‌الله نوری» و «خانه، بر دامنه آتشفشان».
هجرت: ضرورت جاویدان تکامل انتشارات کوثر
بررسی قرآنی و روایی توکّل انتشارات کوثر
سکوت: زمینه‌ساز بازکاوی و بازسازی تکامل انتشارات کوثر
سکوت: گذرگاه تجهیز انتشارات کوثر
حکمت: مهاری بر سرکشی نفس انتشارات کوثر
طرح کلی اصول عقاید انتشارات کوثر

&nbsp;

&nbsp;

Born

Death

علی ابوالحسنی (منذر)

علی ابوالحسنی (منذر)

Born:

Death:

علی ابوالحسنی (منذر)

Author Books