<h5><strong>ترجمه قرآن (گرمارودی)</strong>
<strong>مشخصات کتاب:</strong>
عنوان قراردادی : قرآن. فارسی - عربی
عنوان و نام پدیدآور : قرآن کریم/ ترجمه علی موسوی‌گرمارودی ؛ با خط عثمان طه ؛ ویراستاران بهاء‌الدین خرمشاهی، حسین صدرالحفاظ، حسین استادولی.
مشخصات نشر : تهران: قدیانی، ۱۳۸۴٫
مشخصات ظاهری : ۷۰۲ ص.
شابک : ۹۶۴-۴۱۷-۶۹۶-۰
یادداشت : فارسی - عربی.
یادداشت : به مناسبت هزار و چهارصدمین سال جمع و تدوین مصحف امام‌علی علیه‌السلام.
یادداشت : ویراست در ترجمه می‌باشد.
یادداشت : چاپ دوم.
یادداشت : چاپ سوم: ۱۳۸۷٫
یادداشت : کتابنامه به صورت زیرنویس.
شناسه افزوده : موسوی گرمارودی، علی، ۱۳۲۰ -، مترجم
شناسه افزوده : طه، عثمان، خوشنویس
شناسه افزوده : خرمشاهی، بهاءالدین، ۱۳۲۴ -، ویراستار
شناسه افزوده : صدرالحفاظ، حسین، ۱۳۴۰ - ، ویراستار
شناسه افزوده : استادولی، حسین، ۱۳۳۱ -، ویراستار
رده بندی کنگره : BP59/66/م۷۶ ۱۳۸۴ک
رده بندی دیویی : ۲۹۷/۱۴۱
شماره کتابشناسی ملی : ۱۲۴۰۲۸۵
<strong>خصوصیات کتاب شامل:</strong></h5>
<h5>ترجمه قرآن (گرمارودى)، اثر استاد سید على گرمارودى، نمونه برتر نثر ترجمه قرآن در زمان ما مى‌باشد. ایشان همه امکان و ابزار زبان فارسى را به کار گرفته‌اند تا این ترجمه، صحیح و دلپذیر از آب درآید. در ترجمه‌ى لغات شیوا و فاخر و استوار، هم از زبان کلاسیک و هم معاصر به‌صورتى آمیخته استفاده شده است؛ به‌گونه‌اى که نثر ترجمه ایشان، نه نثرى قدیمى است و نه زبان محاوره.از اشارات توضیحى و پى‌نوشت‌هاى مؤلف پدیدار است که از گنجینه فارسى فرارودى که امروز زبان تاجیکى مى‌نامند و نیز از واژه‌هاى شاهنامه، مثنوى، تاریخ بیهقى هریک که در زبان امروز ما زنده است، استفاده کرده‌اند[۱]</h5>
<h5>استاد خرمشاهى، شیوایى و امانت و زیبایى زبان این ترجمه را «سه اصل طلایى» عنوان کرده و چنین نتیجه گرفته‌اند: «فراموش نکنیم این نکته مهم را که استاد گرمارودى در این ترجمه از نظر معیار و متعارف امروز بهره برده‌اند، با اندک بهره‌اى بیشتر از چاشنى کهن‌گرایى که نثر ترجمه را خواندنى و ماندنى و فخیم و فاخرتر ساخته است»[۲]</h5>
<h5>مترجم با قصد دست‌یافتن به دقت و صحت هرچه بیشتر، تفاسیر قرآنى و ترجمه‌ها و کتب و رسائل قرآنى را که تعداد آنها از شصت منبع بیشتر است، مورد تحقیق و بررسى و استفاده قرار داده است. نیز نقد و نظر همه دانشمندانى را که در مدت سى سال یا بیشتر، پیرامون ترجمه‌هاى فارسى قرآنى نوشته‌اند و ایرادهایى که بر آن ترجمه‌ها وارد کرده‌اند، استاد گرمارودى با دقت و صبر و شکیبایى همه را دیده و در ترجمه خود از آنها احتراز کرده‌اند[۳]</h5>
<h5>همگون ساختن ترجمه لغات و ترکیبات قرآنى و آیاتى که شبیه یکدیگرند، از ویژگى‌هاى دیگر ترجمه او مى‌باشد. در پى‌نوشت سودمند این ترجمه که بهترین نمایانگر سبک متین نثر استاد گرمارودى و بسیار خواندنى است، این مطلب چنین توضیح یافته است: «با استفاده از معجم مفهرس آیات، ترجمه اکثر لغات و ترکیبات و تعبیرات همگون قرآن را در سراسر این کتاب در حدى که مقدور بود، یک‌دست کردم؛ مثلاً در ترجمه من در سراسر قرآن به جاى کلمه «عظیم» «سترگ» آمده است و به جاى کلمه «کبیر» «بزرگ» (همان).</h5>
<h5>دانشمند صاحب‌نظر استاد محمدعلى کوشا، از منتقدان حوزه علوم قرآنى، به‌ویژه در زمینه ترجمه‌هاى فارسى است که کتاب ایشان با نام «ترجمه‌هاى ممتاز قرآن در ترازوى نقد» [انتشارات کتاب مبین، ۱۳۸۲] بسیار شهرت دارد. ایشان در نشست مزبور در مورد ترجمه دکتر گرمارودى گفته است: «این ترجمه داراى نثرى روان، نرم و لطیف، خوشخوان و دلنشین است. پانوشت‌هاى جالب با ذکر منابع و مآخذ لغوى و احیانا تفسیرى دارد، مؤخره عالمانه استاد گرمارودى انصافاً بسیار مفید و براى دیگر مترجمانى که در آینده بخواهند به ترجمه قرآن دست یازند، راه‌گشا خواهد بود...»[۴]</h5>
<h5>از جمله توفیقات مترجم گرامى در ارائه این اثر فخیم، سپردن ویراستارى آن به سه ویراستار نامور و قرآن‌پژوه؛ یعنى آقایان: استاد بهاءالدین خرمشاهى، استاد حسین استادولى و جناب سید حسین صدرالحفّاظ است[۵]</h5>
<h5>در انتهاى اثر نشانه‌هاى مندرج در متن، فهرست الفبایى نام سوره‌هاى قرآن (معروف و غیر معروف)، برخى از نام‌ها و صفات یادشده در متن قرآن و پى‌نگاشت‌ها آمده است. پى‌نگاشت‌ها مشتمل بر پى‌نگاشت مترجم در چاپ اول، منابعى که مترجم تنها در پانویس‌ها از آن‌ها بهره برده است و پى‌گفتار بهاءالدین خرمشاهى است. وى در این پى‌گفتار با ارزیابى این ترجمه، وجوه امتیاز و اعتبار این ترجمه را شیوایى، امانت و زیبایى دانسته است.</h5>
<h5>ویژگى‌هاى کلى این ترجمه
فارسى‌گرایى بدون افراط به شیوه نثر معیار، یکى از ویژگى‌هاى این اثر استوار است؛ به‌گونه‌اى که آنچه یک هنرمند باریک‌بین از نرمى و لطافت و عذوبت و ظرافت در شمارى از اشعار شاعران نکته‌پرداز مى‌یابد، در لابه‌لاى واژگان این اثر فاخر نیز مشاهده مى‌کند.
قواعد دستور زبان در این ترجمه کاملاً رعایت شده و حتى‌الامکان از شیوه تحت‌اللفظى و همچنین به‌کارگیرى الفاظ مترادف پرهیز به‌عمل آمده و تقریباً همه واوها و کلمات تأکید در ترجمه نیز لحاظ گردیده و حتى واوهاى زائد هم حذف نشده است.
انطباق ترجمه با متن، به تعبیر دیگرى وفادارى و پایبندى به متن، به‌گونه محسوس، مد نظر مترجم قرار گرفته و از طرفى زیبانگارى و چینش هنرمندانه کلمات هم لحاظ گشته و تلاش مترجم بر آن بوده که هیچ‌کدام قربانى دیگرى نشود؛ یعنى تا حدودى وفادارى به متن با حفظ روانى و زیباپردازى در نثر ترجمه جمع گشته است.
کلمات معرفه و نکره، معرفه و نکره بودن آنها در ترجمه به‌نحو چشمگیرى لحاظ گردیده و در بیشتر موارد افعال مجهول به‌صورت جمع ترجمه شده‌اند.
معادل‌هاى جدید و ابتکارى در برابر شمارى از کلمات قرآنى، جلوه ویژه‌اى به این اثر داده که گویاى حسن ابتکار مترجم توانمند است؛ به‌عنوان نمونه:
عفریت: دیوسار؛
تفاوت: ناسازگارى؛
اولى النعمه: رفاه‌زده؛
مجادله: چالش‌ورزیدن؛
احتجاج: چون‌وچرا کردن؛
فخور: خویشتن‌ستاى.
وجود پانوشت‌هاى لازم و گاه ضرورى از دیگر ویژگى‌هاى این اثر است که در آنها به اشباه و نظائر و وجوه مختلف ترجمه اشاره شده و شمارى از شأن نزول‌ها و مصادیق آیات نیز بیان گردیده و یا صرفاً به منابع و مآخذ ترجمه مورد نظر با توضیحاتى کوتاه اشاره گردیده است</h5>

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

قرآن کریم (ترجمه گرمارودی)

علی نامه منظومه ای شیعی و بازمانده از سده پنجم هجری است که شاعری به نام یا تخلّص «ربیع» آن را در سال ۴۸۲ ه.ق سروده است. از سراینده آگاهی زیادی در دست نیست. وی در سال ۴۲۰ ه.ق زاده شده و این منظومه را احتمالا در خراسان سروده و به علی بن طاهر عریضی، حاکم سبزوار تقدیم کرده است.

منظومه حماسی علی نامه در دو دفتر فراهم آمده و سراینده ماجراهای جنگ جمل و صفّین را در این دو دفتر به نظم کشیده است.

این اثر هم از نظر تاریخ شعر فارسی و حماسی و هم از نظر تاریخ شعر شیعی و حماسه های شیعی و تاریخی ارزش و اهمیت زیادی دارد و می تواند از جنبه های گوناگون مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.

علی نامه

داستان پیامبران (جلد اول) از آدم (ع) تا عیسی (ع)
نویسنده: علی موسوی گرمارودی
ناشر چاپی: قدیانی
ناشر دیجیتالی: مرکز تحقیقات رایانهای قائمیه اصفهان
عناوین اصلی کتاب شامل:
آفرینش آدم؛ ادریس (۱۶)؛ نوح؛ هود (۲۱)؛ صالح؛ ایوب (۲۶)؛ ابراهیم و اسماعیل؛ اسحاق (۴۳)؛ لوط (۴۷)؛ یعقوب؛ یوسف؛ شعیب (۵۶)؛ موسى و هارون؛ ذوالکـفـل(حزقیل ) (۶۱)؛ الیاس (۶۴) و الیسع (۶۵)؛ داود؛ سلیمان (۷۲)؛ عزیر (۷۷)؛ یونس (۸۰)؛ زکریا و یحیى (۸۲)؛ عیسى مسیح

داستان پیامبران از آدم (ع) تا عیسی (ع)

<h5>کتاب حاضر شامل قصه هایی از زندگی پیامبران الهی است که با استناد به آیات و قصص قرآن نگارش یافته است.</h5>
<h5>در قسمت اول از این مجموعه قصه هایی درباره نحوه تبلیغ، پیامبری، سیره عملی و معجزات پیامبران ذکر گردیده است.
حضرت آدم (ع)، حضرت ابراهیم (ع)، حضرت اسحاق (ع)، حضرت اسماعیل (ع)، حضرت نوح (ع)، حضرت هود (ع)، حضرت صالح (ع)، حضرت لوط (ع)، حضرت یعقوب (ع)، حضرت یوسف (ع)، حضرت ایوب (ع)، حضرت شعیب (ع)، حضرت موسی (ع)، حضرت داود (ع) و حضرت عیسی (ع) از پیامبرانی هستند که قصه هایی درباره آنان در کتاب فراهم آمده است.</h5>
<h5>نویسنده در قسمت دوم از مجموعه داستان پیامبران به زندگانی رسول خدا(ص) پرداخته، از میلاد حضرت تا رحلت ایشان را به شکلی بسیار جذاب بیان کرده است. وی به تناسب کتاب و شیوه نگارش، پاره ای از رویدادهای دوران پیامبر و زندگانی حضرت را گزینش کرده و در کتاب آورده است.</h5>
<h5>از جمله موضوعاتی که در این قمست مطرح شده عبارتند از: میلاد پیامبر، کودکی حضرت، در کنار مادر، در راه یثرب، نوجوانی حضرت، نخستین سفر ایشان به شام، چوپانی، جنگ فجار، احیای پیمانی باستانی و انسانی (حلف الفضول)، سفر دوم به شام، ازدواج و …</h5>

داستان پیامبران: از آدم (ع) تا حضرت محمد (ص)

<strong> على موسوى گرمارودى </strong>

<strong>زندگینامه</strong>
على موسوى گرمارودى در سال ۱۳۲۰ در قم به دنیا آمد. پدر وی از بزرگان اهل گرمارود الموت قزوین بود. وی نخست نزد پدرش مقدمات را فراگرفت و پس از آن به دبستان ملی «باقریه» رفت.

دوره دبیرستان را در مدرسه شهید بهشتی (دین و دانش سابق) سپری کرد و پس از آن به مشهد عزیمت رفت و درنزد علمای آن سامان، به فراگیری علوم دینی پرداخت.

درسال ۱۳۴۵ وارد دانشکده حقوق شد و کارشناسی آن رشته را در رشته علوم قضایی کسب کرد. او سرانجام پس از گرفتن مدرک کارشناسی زبان و ادب فارسی با اخذ درجه دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.

گرمارودى در چندین ‏دوره در عرصه شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشته است و از پیشتازان شعر مذهبى امروز شناخته مى‌شود. او ‏تحصیلات مقدماتى خود را در قم و مشهد به پایان رساند و ادبیات عرب را نزد ادیب پیشاورى فراگرفت.

وی با شاعر بزرگ معاصر اخوان ثالث نیز آشنایى و رفت و آمد داشت و اخوان شعرى نیز به نام او سروده بود.

در اسفند ۱۳۵۷ شوراى انقلاب، موسوى گرمارودى را به سرپرستى سازمان آموزشى نومرز منصوب کرد.

همان مؤسسه فرانکلین سابق که در ‏اواخر دهه ۶۰ با ادغام در تشکیلات وزارت فرهنگ و آموزش عالى از صورت یک مؤسسه خارج شد و از آغاز سال ۱۳۷۳ نیز با نام شرکت ‏انتشارات علمى و فرهنگى با انتشارات علمى و فرهنگى (بنگاه ترجمه و نشر کتاب سابق) ادغام شد.

علاوه بر این گرمارودى مدتى رایزن ‏فرهنگى ایران در تاجیکستان بود و مدتى نیز مسئولیت تالار وحدت تهران را بر عهده داشت. او در مدت اقامتش در تاجیکستان جریان شعر ‏معاصر آن کشور فارسى زبان را دنبال کرد و در این باره مقالات تحقیقى متعدد نوشت.‏

موسوی گرمارودی مدت یک سال در حوزه فردوس به امر تدریس مشغول بود.

با پیروزی انقلاب اسلامی،‌ موسوی گرمارودی به همراه مرحومه طاهره صفارزاده کانون فرهنگی نهضت اسلامی را بنیاد نهاد.

موسوی گرمارودی علاوه بر سرودن شعر و شرکت درانجمن‌های ادبی، راه اندازى، مدیریت و سردبیرى نشریه گلچرخ و انتشار یک مجله ادبی در تاجییکستان را نیز برعهده داشته است.

وی در سال ۱۳۸۵ به عنوان «چهره ماندگار بخش شعر» به وسیله بنیاد چهره‌هاى ماندگار انتخاب شد.

&nbsp;

<strong>برخی از آثار على موسوى گرمارودى:</strong>

سرود رگبار
عبور
در سایه سار نخل ولایت
چمن لاله
خط خون
تا ناکجا
دستچین
صدای سبز

Born

Death

علی موسوی‌ گرمارودی

علی موسوی‌ گرمارودی

Born:

علی موسوی‌ گرمارودی

Author Books