سپاس خدای را که به من آن توان را اعطا فرمود که مبادرت به تنظیم و چاپ مجموعه غزلیاتی بنمایم که به دور از حدیث نفس است: خواننده گرامی و ارجمند اشعاری که تقدیم حضورتان می شود حاصل دگرگونی حالات روحی حقیر است که ناخواسته بر زبانم جاری شده و بر صفحه کاغذ نقش شده است هر چند امکان اشتباه است که امید اغماض از خوانندگان ارجمند دارم.
غزلیات در شش جلد با اسامی:
۱٫ عطش گمشده
۲٫ جرعه آخر
۳٫ سرو روان
۴٫ عهد جانان
۵٫ نشان سحر
۶٫ سرود معرفت
می باشد که کلاً ذکر و حمد به درگاه حضرت دوست و خاصان بارگاه کبریایی ذات اقدس الهی می باشد.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

سرود معرفت

مجموعه اشعاری در موضوعات گوناگون در قالب غزل است. در این کتاب اشعاری عاشقانه که بیشتر غم و حال و هوای دل شاعر را وصف می‎کند سروده شده و از منظرهای مختلف عقاید و منویات او را حکایت می‎کند. توصیف فضایل اهل‎بیت(ع)، غم هجران امام زمان(عج)، توصیف رحمت خداوند، بیان برخی از فضایل و رذایل اخلاقی، توصیف دنیا و آخرت و مرگ و حیات، انتظار ظهور و فرج، توصیف فقر و غنا، توصیفی از طبیعت، بیان حالات عشق و عاشقی و رابطه عاشق و معشوق، پندهای تاریخی و برخی از سخنان نغز و حکیمانه موضوع اشعار مندرج در این کتاب را شامل می‎شود

سرو روان

«جرعه آخر» شامل مجموعه غزلیات «احمد قاضی» است که با مضمون آیینی منتشر شده‌اند، عمده غزلیات این کتاب درباره امام زمان(عج) سروده شده است. مضمون اصلی غزلیات این کتاب آیینی و ولایی است و در مجموع ۲۰۲ شعر را در خود جای داده است. از مهمترین عناوین اشعاری که در این کتاب به کار رفته است می‌توان به «گوهر یکدانه»، «موج الم»، «زورق دریم»، «ای سما»، «تن فنا خواهم کرد»، «ای شمع شب‌افروز»، «لبخند گل نرگس باز»، «وعده‌های عشق‌ها»، «مسلخ عشق»، «خالی از مهر تو هرگز» و «امتحان روزهای آخر» اشاره کرد.

جرعه آخر

اشعاری درباره ابعاد وجودی امام زمان «عجل الله تعالی فرجه» و ظهور و غیبت ایشان است. در این کتاب سعی شده است احساسات خاص یک شیعه و مومن به ولایت و امامت درباره امام زمان و اهل‏بیت (علیهم السلام) در قالب شعر بیان گردد. نگارنده (شاعر) در این اشعار پریشان خاطری و اندوه خویش را از دوری امام عصر و آرزوی ظهور و دیدار آن امام منعکس کرده و به گوشه ‏هایی از فضایل و کرامات آن حضرت به‏ ویژه اهتمام ایشان نسبت به شیعیان خویش اشاره نماید
<strong>عناوین اصلی کتاب شامل:</strong>
به نام هستی بخش عالم ؛ یا هو؛ حرف اوّل ؛ خامه می سوزد؛ خوشا؛ نمک بر زخم دل ؛ من بر اینم ؛ کوهی از دردم ؛ خطر عشق ؛ شبابی گر نباشد؛ دامن عزّت ؛ بر مدار چرخ ؛ دلِ گرفته ؛ سوی مقصود؛ ساربان آهسته بگذر؛ به غفلت می کشد؛ وامقا شوریده تر؛ نمانده اشک ؛ آهسته سخن گو؛ باده معرفتی ؛ سوی کوهِ بیستون ؛ آتش وادی ایمن ؛ فریاد رسی می رسد؛ داد از تو؛ لفظ معنی ؛ رشته تدبیرها؛ عشق و درویشی ؛ هر قدم ؛ باورم نیست ؛ زد و رفت ؛ نگه آخر تو؛ عزّ نمکدان ؛ خاک نشینان درت ؛ پیام دلبران ؛ ره آورد غم ؛ عشق دیرینه ؛ مرغ بیدارِ چمن ؛ بارِ غم ؛ خواب آشفته ؛ اشارت ز دو ابرو؛ گل صحرایی ؛ خدنگ غصّه ؛ در غم شیرین ؛ کاروان عمر؛ دلدار یکی است ؛ زبان حال ؛ عشق تا آید؛ فریاد نمانده است ؛ با دیده تر آمد؛ همدلان را خبری نیست ؛ به حرف اوّل و آخر؛ رمز کرامات ؛ قامت سرو خمیده است ؛ آتش دل سوختگان ؛ شهر بی صفا؛ منتظر باش ؛ بر این خون نامه ؛ قدم اوّل و صد خار؛ هیچ نبود؛ درمان درد؛ ناله ها دارم ؛ شب تاریک گنه ؛ از خدا می طلبم ؛ به سر سبزی ؛ زندگی قصه درد است ؛ پای در مهلکه ؛ اندرین قول و غزل ؛ بانگ حقّ گفتنِ ما؛ گر تو منصوری ؛ به تار دلنوازی ؛ خزانِ سبزه ها؛ سوز سرما؛ به نهانخانه دل ؛ چشم پر آب من ؛ سراب جوانی ؛ پیام دوست ؛ عالم آرایی ؛ به دادِ ما برس ؛ باور نمی کنم ؛ از چه بود؛ دامن صبر مرا برده ؛ من می نگرم ؛ نیش بی وفایی ؛ طبیب درد منی ؛ لب خاموش ؛ بنام ما تفأل زن ؛ شکوه عشق ؛ فهم از ما نکند؛ قسمت ما شود؛ مهربان یاران ؛ شب ظلمت غم ؛ خاکدان است جهان ؛ دردِ ما را تو دوایی ؛ بدعا دست برآریم ؛ صبر در هجر؛ تبِ عشق ؛ زندان بلا را؛ در کسوت وارسته ؛ این مرکب سرکشیده ؛ به انتظار چه مانم ؛ سوختم خرقه ؛ کفران نکنم ؛ چهره خونین ؛ مرا تا می برد؛ بر حریم تو؛ افسون دل ؛ شمیم یار؛ تنهایی دل ؛ ما را غم او هست ؛ نگاه نگرانِ تو؛ فسانه گشت ؛ در افق نور ترا؛ پرورده دامان محبّت ؛ مرا بخاطر بی صبری ام ؛ با غمِ دل می سازم ؛ گناه آدم ؛ در طلب دل می تپد؛ آشنا دل ؛ من خریدار وفا؛ نوا از نامه دیرین ؛ خوشه خشم ؛ تا چمن سبز است ؛ می سرایم غزل عشق ؛ درمان از تو خواهم ؛ در خانه دل ؛ بحر امید؛ یم عشق ؛ اشک فراوان ؛ خونین پران ؛ در آب محبّت ؛ نام شیدا شده ؛ چشم بد دور؛ فغانِ دل بشکسته ؛ آشیان سوخته را؛ به غم آلوده ؛ به نگاهی دل غمگین ؛ اندر این وادی ؛ شب چراغی دگر؛ هان بسوزیم ؛ ترانه غم ؛ عهد قدیم ؛ گرداب جهان ؛ شراب شوق ؛ وصف شیرین ؛ ویرانه دل ؛ دامن خوبان بگیرم ؛ چو باران گریستم ؛ به هر بلا؛ غروب مهر و وفا؛ دیدم آن مست ؛ من چه کنم ؛ امتحان است ؛ خم بابرو مفکن ؛ بازم آرید خبر؛ باده از عشق ؛ روزگار سرد؛ غم آن آفت جان ؛ سر بدارم بوفا؛ حدیث عشق نگویم ؛ به پاره های دلم ؛ این جهان کوهی شد؛ در بیان هرگز نگنجد؛ گَرد ایامم بشوی ؛ رهرو منزل آخر؛ سر بشیدایی نهادم ؛ وای اگر بی تو؛ شاهدان شهر عشق ؛ بگرد کوی او؛ یار در پرده ؛ تو بمان ؛ لب فرو بستم ؛ صد نکته ؛ منم من ؛ چشم آهو وشی آمد؛ شفق خونین ؛ پیش آی ؛ خوشا؛ از بد و خوب جهان ؛ می روم تا باز جویم ؛ آه سردم ؛ وادی خشک ؛ پر مسوزانم ؛ در کوه جهان ؛ در ستیغ بیستونم ؛ بر مرادم نشد این چرخ ؛ آفرین منزل ما؛ عزیزا؛ مادرم هست ؛ آثار سحر؛ مردن به وفا به ؛ سلسله دوست ؛ نای شکسته ؛ مرهم درد از جانان ؛ خود تو ایمانم بده ؛ عاشق انگشت نما؛ نگه یار؛ یاد بادا؛ شکوَه سوی که برم ؛ باور از چرخ کبود؛ چو به پایان رسد این عمر؛ روی در خاک نیازم ؛ عجب دردی است ؛ به ندامت همه جا؛ کبر شیطان است ؛ در وداع ماه رحمت

نشان سحر

<h5><strong>عطش گمشده</strong>
<strong>مشخصات کتاب:</strong>
سرشناسه : قاضی، احمد، ۱۳۱۴ -
عنوان و نام پدیدآور : عطش گمشده/ مولف احمد قاضی.
مشخصات نشر : قم: مسجد مقدس جمکران ۱۳۸۸٫‌‌
مشخصات ظاهری : ۲۱۶ ص.‌
وضعیت فهرست نویسی : فاپا (برون سپاری)
موضوع : شعر فارسی -- قرن ۱۴
شناسه افزوده : مسجد جمکران (قم)
رده بندی کنگره : PIR8171‌‌ ‌/‮الف‌۶۲۵ ‌ع۶ ۱۳۸۸
رده بندی دیویی : ‌۸‮فا‌۱/۶۲
شماره کتابشناسی ملی : ۱ ۷ ۳ ۵ ۷ ۲ ۱
<strong>عناوین اصلی کتاب شامل:</strong>
به نام هستی بخش عالم ؛ برگ ریزان است ؛ نهانی می کشم ؛ تا کی رسد همای دل ؛ دگر آرام نیاید؛ باده در جوش است ؛ شور شیرین است ؛ شادی دل از آن تو؛ به تمنّای تو شد؛ دستگیر نشود؛ بدین رنجم ؛ آفرین بر جلوه یار؛ ماه درآمد؛ چه عجب ؛ غزال دشت بی سامان ؛ آواره این کوه و بیابان ؛ شاهد خونبار؛ گر مرا دردی رسد؛ بدام عشق تو؛ تا تو دلداری ؛ بحریم ؛ نظرم هست که هست ؛ میخانه تهی گشت ؛ گلِ پرپر؛ کوچ این قافله ؛ گوهر اشک مرا؛ نی محزون ؛ سحاب رحمتم ؛ این جهان زیباست ؛ همه دانند؛ وای از این روز؛ چه سان گویم ؛ قصه پرداز زمان ؛ ره دراز است ؛ همه رفت ؛ ما غریبانه ؛ پیمانه پر؛ لب شیرین ؛ گذر خاطره ؛ شهر عشق است ؛ بوته خارم ؛ یاد منصورم ؛ سنگ ناکامی ما را؛ گل تدبیر؛ گر زبان باز کنم ؛ سمر حادثه ؛ بوی یارم ؛ گل شیدایی ؛ بهاری بود؛ خانه جانانه ؛ لیلای من ؛ در هوای کوی دلبر؛ سیل غم ؛ جانِ جهانم برسد؛ چه کند؛ همت از کف رود؛ بدل مأوا کرد؛ رهِ دراز؛ آگه نشدم ؛ سروِ نازم ؛ خاکدانی که مرا؛ با چشم تر آورد؛ شاهدان وفا؛ اشک مهتاب ؛ خوش بی آرای ؛ چشم یعقوب زمان ؛ قسمت ما؛ زندگی رنگ دگر دارد؛ خرم آن مرغ ؛ لطف یار؛ باد پاییزم ؛ خط سرخی بدل ؛ برگ زردم ؛ نگاهِ یار؛ اسرار ازل دیده ؛ سر شوریده به بالین ؛ سخن از راز درون ؛ انگشت ندامت ؛ رند دردی کَش ؛ رهرو گمشده ؛ خانه خالی کنم ؛ آنکه جانان طلبد؛ دام ابلیس ؛ غیرت و جوهر مردانه ؛ ناله جغدی ؛ خوشه چینان محبّت ؛ نوبهارم برسد؛ مژده بادا؛ خونین جگرا؛ ساربانا؛ بر خرابی جهان ؛ دورِ حریفان ؛ از دلِ دیوانه مگویید؛ گلِ شوق ؛ ماهِ رویت ؛ سلیمان حشمتا؛ آوای دگر؛ پرده بکش ؛ فلق می خواندم ؛ دلا برگو؛ گرد کویت ؛ سیلی زمستان ؛ آخرین خط نگاه ؛ از یاد مبر؛ با تو گفتم ؛ مردِ عشقی نبود؛ پرده معرفتی ؛ صبح ظفر؛ عالم آرای جهان ؛ ما را سپاس ؛ درد فراق ؛ آوای وِداع ؛ گل پرپر شده ؛ قفس تنگ دل ؛ هر جا نگرم ؛ گلِ عشق ؛ همرازیم از ازل ؛ شور عشق ؛ سخن پاک ؛ نهانخانه دل ؛ غمگسارا؛ نکته ها دارم ؛ هوشیاران جهان را؛ پیمانِ دل ؛ به سوی تو پویم ؛ دلِ تنگم ؛ اشارت چشم ؛ پیک شادی او؛ در وادی عشقم ؛ کاروان رهِ مقصود؛ زدم این فال ؛ سجاده نشین ؛ هنر عشق ؛ سرکشی نفس ؛ بارقه عشق ؛ دوران های غم ؛ اوج غم ؛ ذکر دلدار؛ درس وفا؛ کافر عشقم ؛ موجِ ایثار؛ مرغ گرفتار ما؛ جهان سخن ؛ مردِ رهی ؛ سرو پا سوخته را؛ لطفِ کارگشا؛ پیکر خونین ؛ با دلی شیدا؛ بسته دام بلا؛ بحر غم ؛ ره دراز است ؛ غمِ تنهایی ام ؛ وامانده کاروان ؛ سنگینی ایام ؛ غمِ ما را تو بگو؛ دفتر شعر؛ کاروان گر برسد؛ در خاطره ام ؛ رمز پروانگی ؛ تو بیا تا رود این غم ؛ مرغ جا مانده ز کوچ ؛ یاران، ره معبود؛ خاک قدم یار؛ دوری یاران ؛ ناله تیشه فرهاد؛ غمِ جانست ؛ شهد، زهر است ؛ عمر بی حاصل ما؛ دل محنت زده ؛ ما جان بکف ؛ چاره گری می خواهم ؛ نگاه ملتهب یار؛ مست و مغرورِ جوانی ؛ نشان سحر؛ ز طلب پای کشیدم ؛ موج سرکشان ؛ شکسته بال زندگی ؛ روز اوّل ؛ مهتاب رخی می طلبم ؛ عقل خودباخته را؛ خریدار جنون دگر؛ نگه منتظر؛ مگو با من ؛ خوشا؛ ایمان زبان ؛ از مشام جان ؛ وفای عشق گو؛ می گشایم دیده را؛ کام دنیا را نمی خواهم ؛ شوقم از یار است ؛ ساحل دیده افتاده ؛ نهال شوق جان ؛ دلِ تو با دلِ من ؛ در جنگل خونین غم ؛ کارم از دست رود؛ با گهر بد؛ ای گل سرخ چمن ؛ شکوه های دل ما؛ در این صحرا؛ تیر بلا؛ تیر مژگان سیه ؛ پرده عافیت ؛ از بی خبری ؛ کوله بار درد؛ غبار دنیا</h5>

عطش گمشده

<h5 style="text-align: justify;"><strong>عهدجانان (شعر فارسی - قرن۱۴)</strong>
<strong>مشخصات کتاب:</strong>
سرشناسه : قاضی، احمد، ۱۳۱۴ -
عنوان و نام پدیدآور : عهد جانان/ مولف احمد قاضی.
مشخصات نشر : قم: مسجد مقدس جمکران ۱۳۸۸٫‌
مشخصات ظاهری : ۲۱۵ ص.‌۴
وضعیت فهرست نویسی : فاپا (برون سپاری)
موضوع : شعر فارسی -- قرن ۱۴
شناسه افزوده : مسجد جمکران (قم)
رده بندی کنگره : PIR8171‌ /‮الف‌۶۲۴ ‌ع۹ ۱۳۸۸
رده بندی دیویی : ‌۸‌‮فا‌۱/۶۲
شماره کتابشناسی ملی : ۱ ۷ ۳ ۵ ۶ ۸ ۹
<strong>عناوین اصلی کتاب شامل:</strong>
مشخصات کتاب ؛ به نام هستی بخش عالم ؛ کمندِ یار؛ نقش آیینه ؛ ندامتِ دل ؛ چشم پشیمان ؛ زبانِ عارفان ؛ تنهایی دل ؛ تهمتِ دیگر مزن ؛ نینوای قلب ها؛ عهد دیرین ؛ شب زده ؛ شب هجران ؛ میوه شیرینِ صبرم ؛ اقرارِ عشق ؛ گلِ باور؛ برکه پر آب دل ؛ غم تنهایی ؛ شتاب زندگی ؛ سرابِ آرزوها؛ ماه تابید؛ قصر ویران امل ؛ موج طوفانم ؛ داغ ننگ تاریخ ؛ خروش دلم ؛ خطِ پایان ؛ گلِ اندیشه ؛ قصّه های ناتمام ؛ گلِ قامت یار؛ گردِ غریبی ؛ آغاز نبرد؛ غروب غمزده ؛ دلِ بیدار؛ خلوص آدم خاکی ؛ رسمِ وفا؛ دردِ بیگانگی ؛ ترانه شادی ؛ غریب در گذر؛ دلِ دیوانه ؛ شعر اوج دادخواهی ؛ پیک شادی ؛ درّ پنهان ؛ شمع نیاز؛ خوشه اشک ؛ واژه زندگی ؛ شیشه مهر؛ الّای دل ؛ نوبت شکر خایی ؛ طرفه حدیث ؛ تمنّای پرواز؛ نکته های عشق ؛ مرغ گرفتار؛ خنده های خشکیده ؛ مست دل ؛ ز معنای بهار؛ الهام دهِ دل ؛ هاله امید؛ اسیرِ دیرین ؛ زلالِ عافیت ؛ موجِ این ناله ؛ رمز کاردانی ؛ کوی دلبر؛ نقش عاشقی ؛ دیده در اشک ؛ غوغای شیرین ؛ بر گرد باره دل ؛ نای زندگی ؛ چهره پردازتر؛ باز پاییز است ؛ زندگی ؛ باز در خاطره ها؛ دشت خون ؛ وادی غریبی ؛ هر که آمد؛ افسانه این کوه ؛ صبورِ عالم درد؛ رسم جنون ؛ بی داغ نشد لاله ؛ رنج های مانده ؛ اشک چون لاله ؛ شتاب زمانه ؛ سرمایه آغاز به پایان ؛ با سوختگان ؛ بهانه درد؛ بوی شبدرهای وحشی ؛ باب آشنایی ها؛ جهان می سوزد؛ زمستان غم ؛ شوقِ عرفان ؛ سراسیمه عشق ؛ گلِ صحرایی ؛ زبانه آتش ؛ انزوای دل ؛ دریا دلان ؛ غم دل ؛ با یاد تو؛ آواره دل ؛ سرِ شوریده ؛ آغازِ سوختن ؛ غمِ هر روزه ؛ جوشش زمان ؛ کوهِ درد؛ باده در جام محبّت ؛ عهد جانان ؛ از زبان خامه ؛ ایثار دل ؛ سرّ معنی ؛ رمزِ رجا؛ آخرین نکته ؛ بارقه نور امید؛ زمزمه یا ربّ ؛ میزبان درد؛ باور ماست ؛ دلم به شرم ؛ در دلِ عاطفه ها؛ بیدار دلان ؛ درس اوّل ؛ شکوفه بار کن ؛ کسوتِ ایثار؛ رها از بند؛ حدیث توبه ؛ سوزِ درون ؛ آسمان یک رنگ ؛ باورِ دل ؛ پایمردی های عشق ؛ بالِ هما؛ نورِ اوج پاکی ؛ دلِ غمین ؛ هر سوختنی ؛ صلای غم ؛ پرنده ها بیایید؛ بنای قصر دل ها؛ شب تیره ام را؛ نافله عشق ؛ دردِ نهان ؛ آتشکده مهر؛ دیده تر؛ گلِ صحرایی ؛ آرام دل ؛ یادش بخیر؛ با سوختگان ؛ یار قدیم ؛ بپا خیز؛ جان باختن ؛ ترا که گفت ؛ از اشک دمادم ؛ خداحافظ؛ دلِ در بدر؛ باورِ عشق ؛ خط خون ؛ پرده برگیر؛ ما را مگو؛ عالم آرای جهان ؛ سرو نالید؛ لب گشودن ها؛ خطا کردم ؛ زخمِ تیشه ؛ بشرطِ عشق ؛ یاران وفا را؛ نگشایید؛ یاد شباب ؛ شاگرد وفادار؛ هرگز مباد؛ سرودِ مردم دانا؛ کلام بی صدا؛ خار ملامت ؛ کن رها دل ؛ خطر دهر؛ آسمانِ بی مه و خورشید؛ بهانه دل ؛ خروشِ جرس ؛ غم لیلا؛ تو بیا؛ به چشم عبرت ؛ بار زندگی ؛ بلندای زمان ؛ غمِ اسرار ازل ؛ معتکف شدیم ؛ در خاطره ها؛ نالیدم از غروب ؛ در عرصه میدان جهان ؛ یاد شیرین ؛ آتش پنهان ؛ چشم انتظارم ؛ در بدر کوچه به کوچه ؛ رمز مِهر باران ؛ رهِ مهر؛ بلای جان ؛ هنگامه ایام ؛ کس نپرسید؛ مقیم درگه ؛ غم سنگین ؛ شیدای او؛ چهره بنما؛ بذرِ غم ها؛ پاسخ گو؛ بی نیازا؛ ز یاران وفاگو؛ کریم هر دو عالم ؛ لاله داغ زده ؛ کوکبه فتاده ؛ حریمِ بی وفایی ؛ جانا وفایی ؛ باده عاطفه ها؛ سراب تنهایی ؛ وای اگر تنگ شود</h5>
<h5></h5>

عهدجانان

<h5><strong>سروِ روان (مجموعه شعر)</strong>
<strong>مشخصات کتاب:</strong>
سرشناسه : قاضی، احمد، ۱۳۳۲‌- عنوان و نام پدیدآور : سرو روان/ مولف احمد قاضی. مشخصات نشر : قم: مسجد مقدس جمکران‌ ۱۳۸۸٫‌ مشخصات ظاهری : ۲۱۵ ص.‌ شابک : ۲۰۰۰۰ ریال‌‌‌‌‌۹۷۸-۹۶۴-۹۷۳-۲۱۳-۸ : وضعیت فهرست نویسی : فاپا (برون‌سپاری). موضوع : شعر فارسی -- قرن ۱۴ شناسه افزوده : مسجد جمکران (قم) رده بندی کنگره : PIR8171‌ /‮الف‌۶۲۵‌‌‌‌‌س۴ ۱۳۸۸ رده بندی دیویی : ‌۸‮فا‌۱/۶۲ شماره کتابشناسی ملی : ‎۱‎۷‎۳‎۵‎۷‎۴‎۳
<strong>عناوین اصلی کتاب شامل:</strong>
به نام هستی بخش عالم‌؛ صدای دل ما؛ خاک در دوست‌؛ شوق می‌خواهم‌؛ بحر طوفانی دل‌؛ چه شد آن شور و شعف‌؛ نرگسِ غم زده‌؛ جذبه توحید او؛ سخن سرایی دل‌؛ کاروان عشق را؛ رخساره‌ای غمین دارم‌؛ باد محبّت‌؛ بند بگشایی‌؛ خزانه غم‌؛ شاخ طوبی‌؛ نشانِ پاییز؛ میل ضمیری‌؛ غنچه مهر؛ عنوان دل‌؛ شوق موج‌ها؛ پرده دار غم‌؛ راز پنهانی‌؛ آتش غم‌؛ وفای عهد؛ این مرغ گرفتار؛ ماهِ آشنا؛ سودای خزان دیده‌؛ شورِ آتشین‌؛ درّ خونین‌؛ رسمِ سوختن‌؛ شکوهِ دلشده‌؛ صفاجویی‌ها؛ نجوای زندگی‌؛ غم و شادی‌؛ کمال عشق‌؛ چشم خمار؛ کاشکی‌؛ دلا؛ صید این حادثه‌؛ درد جویان را؛ تا دیده بشوید؛ غوغای حیات‌؛ لطف خدا؛ دل گشودیم‌؛ آوای عفو؛ وقت نماز؛ از خزان تا بخزان‌؛ مرز دیدن جانانه‌؛ شرطِ عشق‌؛ عاقل مجنون شده‌؛ روزِ آشنایی‌ها؛ بیانِ شوق‌؛ زندگی ماندنی‌؛ فریاد خستگی‌؛ جانِ هجران دیده‌؛ بی نهال آرزویی‌؛ انتظاری می‌کشد؛ دشت عالم‌؛ مجال رفته‌؛ زد و رفت‌؛ دولت عشق‌؛ تا غم بفروشند؛ از روزنه‌؛ دیبای محبّت‌؛ غم رها کن‌؛ بیستون قصه درد است‌؛ بهار زنده‌؛ گریه‌های نیمه شب‌؛ فریاد بجان‌؛ دست تقدیر؛ نشانه روشن دلی‌؛ خوان فقیرانه ما؛ آوازه ز غوغا؛ به لحظه آمال‌؛ سرّ پوشیده‌؛ غمِ فرداها؛ بازار جهان‌؛ خنده‌ها و گریه‌ها؛ باورِ دیگر؛ ترانه درد؛ دل کی خبر دارد؛ به هر چمن‌؛ زندانی دل‌؛ گذر از کوی قمر؛ کوهِ صبرم‌؛ روزها از پی هم‌؛ خاک در اوج‌؛ آنکه جانان طلبد؛ سروِ روان‌؛ شکست غرور؛ طنین ربّنا؛ زمان عارف و عامی‌؛ برگ پاییزم‌؛ صورتگرم‌؛ یار نیامد؛ سحر دوباره دمید؛ جان فدا آمد؛ از چشمه روشنگر الطاف‌؛ کوهسار در شوکت‌؛ ترسم آخر؛ کرانی ز کران‌؛ دادخواهی نکن ای دل‌؛ مگر آشوب دگر؛ آه از آن لحظه‌؛ پرتو مستتر؛ پیغام دعا؛ خروش جان‌؛ جاوید سرا؛ با وفای اشک‌؛ هنگامه آشنا؛ عطر وجود؛ برِ معنای وجود؛ غوغای کنایت‌؛ دُردی مظهر صفا؛ ترانه خوان بهاران‌؛ داغ عزیزان‌؛ گلِ مهر دیگر؛ زمان هجر؛ بلند قامت منصور؛ شوق عشق آموزید؛ این افق را بنگرید؛ سخن از دل گوید؛ ناله‌ها در کوهِ دل‌؛ خون چکد امروز؛ جنونِ عشق‌؛ ساده اندیش دلی‌؛ کوله بارِ درد؛ دل مدارا کن‌؛ نارون‌ها؛ بگزیدگانِ جهان‌؛ سرود صبح آرزو؛ وای بحال من و دل‌؛ روزی آخر بسر آید؛ تک درختم‌؛ گمانِ باطل‌؛ گنج معنی را؛ بی غرور؛ بهانه‌گیر دل‌ها؛ سرفرازی را ز کوه بیستون‌؛ ای درخت دوستی‌؛ دیده تر؛ شبناله را با خامه‌ای‌؛ شعله کش حادثه‌ها؛ بار جورِ کهکشان‌ها؛ گهرِ عشق تو؛ گرفتار رشته موی‌؛ روشنی خانه‌؛ ز نکته دانی یاران‌؛ نهایت غم‌؛ دیر شد پهلو گرفتن‌؛ موجِ خون‌؛ وای دلم‌؛ به انتظار نشستم‌؛ زیبای وجود؛ تو ای باران‌؛ شب تنهایی مجنون‌؛ بال بگشایم‌؛ نای شکسته‌؛ خامه زمانه‌؛ گرد غم‌؛ آتش بزن بر جان من‌؛ در نبودن‌ها؛ با تنِ خسته‌؛ در ترازوی عمل‌؛ سنگ سخت است‌؛ در پرده خورشید؛ همآوای تو بودیم‌؛ بیابانِ وجود؛ سرودِ سروها؛ ره گشایید؛ بدشت مهرِ لاله‌ها؛ مهِ دردمندان‌؛ سال‌های انتظار؛ لبِ خاموش‌؛ سلامی چو شبنم‌؛ شب پر درد هجران‌؛ آهنگ انزوا؛ کان معنی‌؛ کلام آشنایی‌؛ بهانه کم کن‌؛ در کوچگه‌؛ یاد او؛ قافله دردکشان‌؛ وفا پیشه‌؛ رحمت خالصانه‌؛ حرام است بتو؛ یا هو؛ غروری دلکش‌؛ شکایت کی کنم جانا؛ غم بی‌وفایی‌؛ صبوری کن‌؛ مهر نهان‌؛ زندانی در بند؛ تو زلال چشمه ساری‌؛ ز غروب غم گرفته‌؛ ترا که گفته؟؛ خزان‌های بی‌بهاران‌؛ ناوک مژگان‌؛ شد ماندنی‌؛ هم نوای دل‌؛ تو آشنا بدلم‌؛ همه پیمان دلِ خونین‌؛ نشان عاشقی‌</h5>

سروِ روان

احمد قاضی در سال ۱۳۱۵ش در قاضی آباد به دنیا امد.

احمد قاضی در قاضی آباد شهرستان مهاباد به دنیا آمد و در سال ۱۳۳۷ از دانشگاه تهران موفق به اخذ مدرک لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی شد. در سال‌های دهه ۱۳۴۰ به اتهام همکاری با حزب دموکرات کردستان به هشت سال زندان محکوم شد که پس از تحمل چهار سال زندان آزاد گشت. احمد قاضی اولین اثر خود که ترجمهٔ رمان «شب بی‌پایان» بود را در زندان منتشر کرد.

پس از فوت ماموستا هیمن مسئولیت سردبیری مجله ادبی فرهنگی سروه به مدت بیست سال بر دوش ایشان بود. احمد قاضی ۱۷ خرداد ۱۳۹۴ش به علت بیماری سرطان در شهر تهران درگذشت و در محل مقبرهالشعرا شهر مهاباد به خاک سپرده شد.

برخی از آثار وی به شرح زیر است :
<ul>
 	<li><i>کوهسار حقیقت</i></li>
 	<li><i>شب بی پایان</i></li>
 	<li><i>دوقلوهای عجیب</i></li>
 	<li><i>نسل اژدها</i></li>
 	<li><i>عصر غول‌ها</i></li>
 	<li><i>صدام و بحران خلیج فارس</i></li>
 	<li><i>کردستان بعد از جنگ خلیج فارس</i></li>
</ul>

احمد قاضی

Born:

Death:

احمد قاضی

Author Books