ماه بزرگ خدا، ماه بهار قرآن است. پیامبر اکرم(ص) و عترت طاهرین ایشان(ع)که خود قرآن ناطق‌اند و هیچ گاه ایشان از قرآن و قرآن از ایشان جدا نبوده و تلاوت آیات دلنشین آن جزء برنامه روزمره‌شان بوده است، نسبت به تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان عنایت خاصی داشته و توجه اصحاب و یاران خود را نسبت به آن جلب کرده است.
بجاست که با نگاهی گذرا به سیره معصومان(ع) در این ماه عزیز، رفتارهای فردی و اجتماعی آنان را سرمشق سلوک خود در این روزهای آسمانی قرار دهیم.
محمد پور امین نویسنده کتاب «ضیافت ابرار» پاسخ به پرسشهایی از جمله، معصومین(ع) در شب‌های قدر چه اعمالی را انجام می دادند؟ برای ایجاد آمادگی در ماه مبارک رمضان چه کنیم؟ و رفتار معصومین(ع) از بعد فردی و اجتماعی در ماه مبارک رمضان چگونه بود؟را انگیزه قلم زدن و انتشار این کتابچه می‌داند.
«رابطه خود و خدا از بعد فردی و اجتماعی» فصل‌های این کتاب هستند و تغییر حالت، سفارش به تلاوت قرآن، نیایش، کمک به مستمندان، افطاری دادن، گذشت و توجه بیشتر به زیردستان،ایجاد آمادگی برای ماه رمضان، احیای شب قدر، آداب افطار، اعتکاف، وداع با ماه رمضان، شب عید فطر، نماز عید فطر و... از مباحث مهمی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم: یکی از علل و حکمت‌های روزه این است که ایجاد حالت گرسنگی و تشنگی، انسان به یاد ضعیفان و مستمندان و تنگ دستان بیفتد و هر کسی، به فراخور حال و وسع خود، به آنان کمک کند

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Is this post suggested?

Rate

View

Votes

ضیافت ابرار

<strong>در این نوشتار، در قالب پرسش و پاسخ، به بررسی برخی مفاهیم و پاسخ‌گویی به برخی شبهات درباره «توسل به ائمه اطهار علیهم السلام» می‌پردازیم؛ تا با آگاهی و بصیرتی کامل‌تر، دست توسل به دامان رسول خدا وائمه(علیهم السلام) زنیم، محورهای زیر مورد نظر بوده است:
- توسل یعنی چه؟
- چگونه توسل کنیم؟
- کجا جای توسل است؟
- توسل در سیره مسلمانان چه سابقه‌ای دارد و سرآغاز مخالفت با آن، از کجا بوده است؟
- نظر آیات و روایات درباره توسل چیست؟
- تفاوت توسل با پرستش چیست؟
عناوین اصلی کتاب شامل: اشاره؛ حاجت ها و وسیله ها؛ درآمد؛ پرسش ۱: معنای توسل چیست؟؛ پرسش ۲: آیا توسل به معنای دورزدن حاکمیت الهی نیست؟؛ پرسش ۳: آیا می توان افرادی را آبرومندان درگاه خدا دانست، به گونه ای که دعاهایشان اجابت شود؟؛ پرسش ۴: آیا توسل ریشۀ قرآنی و روایی دارد؟؛ پرسش ۵: آیا سیرۀ مسلمانان در طول تاریخ، توسل به بزرگان دین بوده است؟ آیا توسل در زمان پیامبر سابقه داشته است؟؛ پرسش ۶: اگر مقتضای توحیدِ کامل این است که انسان از هیچ کسی جز خدا یاری نخواهد، پس توسل به اولیای خدا هم نباید صحیح باشد؟؛ پرسش ۷: چگونه توسل با بعضی از آیات ظاهراً مخالف با آن، جمع می شود؟؛ پرسش ۸: آیا «توسل» به معصومان با توحید عبادی منافات ندارد؟ آیا توسل به اولیای خدا و شفاعت خواستن از آنان شرک نیست؟؛ پرسش ۹: باتوجه به آیۀ )ایاک نعبد و ایاک نستعین(، استمداد از ائمه برای شفای بیماران چه معنایی دارد؟؛ پرسش ۱۱: ائمه چگونه واسطۀ فیض خداوند هستند؟ اگر چنین است، چرا؟ مگر نمی توانیم به طور مستقیم با خدا صحبت کنیم؟؛ پرسش ۱۲: باتوجه به اینکه خداوند متعال به همۀ انسان ها نزدیک است، چرا برای نزدیک شدن به او، ائمه را واسطه قرار دهیم؟؛ پرسش ۱۳: دربارۀ واسطه قراردادن ائمۀ اطهار گفته اند: «مطابق توحید است؛ چون ائمۀ اطهار با اذن خدا حاجت های ما را برآورده می سازند.» آیا انسان ها نمی توانند بی واسطه با خدا ارتباط برقرار کنند؟؛ پرسش ۱۴: درحالی که خدا هست، آیا به خدا توسل کنیم یا اهل بیت؟؛ پرسش ۱۵: چرا و چگونه توسل کنیم؟؛ پرسش ۱۶: مگر خدا مستقیماً نمی تواند فیض به بندگان برساند؟؛ پرسش ۱۷: چگونه و با چه روشی به ائمه  متوسل شویم و چه بگوییم تا حاجاتمان برآورده شود؟؛ پرسش ۱۸: آیا وقتی بیماری به سراغمان می آید، می توانیم بدون مراجعه به پزشک و مصرف دارو، فقط به وسیلۀ سوره ها و آیات قرآن و نیز ادعیه و توسل به ائمه شفا پیدا کنیم؟ چه موقع می توانیم و چه موقع نمی توانیم؟؛ پرسش ۱۹: طبق آیۀ )انَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتی( و آیۀ )ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ(، مردگان نمی شنوند. سلام کردن و سخن گفتن با پیامبر و امامان چه توجیهی دارد؟؛ پرسش ۲۰: اگر همان طورکه خدا در هر مکانی صدای ما را می شنود، ائمه هم می شنوند، پس تفاوت خدا با بندگانش چیست؟؛ برای مطالعه بیشتر</strong>

حاجت ها و وسیله ها (رهنما ۷۳ )

محمد امین پور امینی ۱۳۴۱ش در کربلا به دنیا آمد.

وی در سال ۱۳۵۹ش، هم‌زمان با اخذ دیپلم، دروس حوزوی را در حوزه علمیه قم آغاز نمود.

برخی از اساتید ایشان عبارتند از:

شیخ محمدعلی مدرس افغانی؛
شیخ محمدجواد طبسی؛
سید رضا خسروشاهی؛
شیخ حسین شب‌زنده‌دار؛

همچنین ایشان دارای تالیفات  بسیاری بوده اند که به برخی از آنها اشاره میکنیم:

در جستجوی فدک؛
نمی از یم رمضان؛
بانوى سرآمد (فاطمه زهرا(ع) در منابع اهل سنت)؛
خورشید کربلا (سیمای امام حسین(ع) ونهضت حسینی در کتاب‌های اهل سنت)؛
ضیافت ابرار؛
المروی من کتاب علی(ع)؛
التثویب بین السنه و البدعه؛

Born

Death

محمدامین پورامینی

محمدامین پورامینی

Born:

محمدامین پورامینی

Author Books