ضیافت ابرار

ضیافت ابرار

ماه بزرگ خدا، ماه بهار قرآن است. پیامبر اکرم(ص) و عترت طاهرین ایشان(ع)که خود قرآن ناطق‌اند و هیچ گاه ایشان از قرآن و قرآن از ایشان جدا نبوده و تلاوت آیات دلنشین آن جزء برنامه روزمره‌شان بوده است، نسبت به تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان عنایت خاصی داشته و توجه اصحاب و یاران خود را نسبت به آن جلب کرده است. بجاست که با نگاهی گذرا به سیره معصومان(ع) در این ماه عزیز، رفتارهای فردی و اجتماعی آنان را سرمشق سلوک خود در این روزهای آسمانی قرار دهیم. محمد پور امین نویسنده کتاب «ضیافت ابرار» پاسخ به پرسشهایی از جمله، معصومین(ع) در شب‌های قدر چه اعمالی را انجام می دادند؟ برای ایجاد آمادگی در ماه مبارک رمضان چه کنیم؟ و رفتار معصومین(ع) از بعد فردی و اجتماعی در ماه مبارک رمضان چگونه بود؟را انگیزه قلم زدن و انتشار این کتابچه می‌داند. «رابطه خود و خدا از بعد فردی و اجتماعی» فصل‌های این کتاب هستند و تغییر حالت، سفارش به تلاوت قرآن، نیایش، کمک به مستمندان، افطاری دادن، گذشت و توجه بیشتر به زیردستان،ایجاد آمادگی برای ماه رمضان، احیای شب قدر، آداب افطار، اعتکاف، وداع با ماه رمضان، شب عید فطر، نماز عید فطر و... از مباحث مهمی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است. در بخشی از این کتاب می خوانیم: یکی از علل و حکمت‌های روزه این است که ایجاد حالت گرسنگی و تشنگی، انسان به یاد ضعیفان و مستمندان و تنگ دستان بیفتد و هر کسی، به فراخور حال و وسع خود، به آنان کمک کند