Тобистони соли 1991 пас аз саркубии кудатои нофарҷоми коммунистӣ (ГКЧП 19-21 август) фазои сиёсию иҷтимоии Иттиҳоди Шуравӣ ба кулли тағйир ёфт. Агарчанде ки то ин таърих сиёсати бозсозии М. С. Горбачёв дар роҳи озодиҳои сиёсӣ, динӣ, фарҳангӣ ва иҷтимоӣ ҷомеаи шӯравиро тағйир дода буд, вале баъд аз шикасти ин кудато ба раҳбарии дастгоҳҳои муҳими давлатӣ, ба вижа КГБ ва ВУД, омадани шахсиятҳои озодихоҳу демократ, раванди истиқлолталабӣ ва озодихоҳиро дар ҷумҳуриҳои шӯравии собиқ тезонд.
Пуштибонии раҳбари Ҳизби Коммунист ва давлати Тоҷикистон аз ГКЧП ва сарони он нерӯҳои озодихоҳи мардумиро дар Ҷумҳурӣ ба таҳрик оварда, боиси баргузор шудани гирдиҳамоии 29-30 августи 1991 гардид. Сарони Ҳизби Коммунист талаби гирдиҳамомадагонро баҳона карда аз тариқи Шӯрои Олӣ, ки дар он аксарияти мутлақро доштанд, Қаҳҳор Маҳкамовро аз мақоми Раиси Ҷумҳур барканор карданд. Онҳо истеъфои чанд рӯз пеши Қ.Махкамовро аз вазифаи Муншии аввали Ҳизби Коммунистӣ «дар ин рӯзҳои сахт хиёнат ба ҳизб» дониста, бо барканорӣ аз мансаби Президентӣ, вайро сахт ҷазо доданд
Бо эъломи истиқлоли кишвар дар таърихи 9-сентябри соли 1991 ва барканории Қ.Махкамов масъалаи интихоботи Раиси Ҷумҳур мавзӯи муҳими сиёсии рӯз гардид.
Гурӯҳи зиёде аз дӯстон, мухлисон ва тарафдорон, аз ҷумла Раҳбарияти Ҳизби Наҳзати Исломӣ ва ҷамъи бузурге аз шахсиятҳои бонуфузи аҳли тасаввуф, эшонҳо, машоиху уламои ислом дар минтақаҳои гуногуни Ҷумҳурӣ номзадии бандаро ба мақоми Раиси Ҷумҳурӣ (Президентӣ) пешниҳод карда буданд. Рӯйхат бо имзои пешниҳодкунандагон аз манотиқи гуногуни ҷумхурӣ ба Комисиюни Марказии Интихобот ироа шуда буд.

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Миёни обу оташ

Масъалаи фосид шудан ва нашудани руза ба сабаби дору гирифтан аз тариқи сузандору, ба тозагк байни уламои дижри мо бацсбарангез шудааст. Имруз тоифае аз уламо истифодаи онро дар моци мубораки Рамазон барои шахси рузадор иҷозат медицад, вале тоифаи дигар манъ мекунад. Албатта бозори бацси ин ду гуруц – гуруци муҷаввизин ва гуруци мониъин замоне гармтар шуд, ки китоби <<Ал-фиқцул-цанафк фи савбицил-ҷадид>>-таълифи Абдулцамид Мацмуди Тацмоз, ва рисолаи <<Тацқиқи сухан дар фасоди савм ба доруи сузан>>-навиштаи домулло Цикматуллоц ибни Фатцуллоци Қаротегинк дар байни мардум, ба вижа дар байни олимон ва толибилмони улуми исломк мунташир шуд. Муаллифони ин ду асари илмк – фиқцк дар навиштацои хеш ба фосид ва табоц шудани руза ба сабаби қабул кардани доруи сузан (сузандору) фатво додаанд. Яъне онро муфсид ва табоцкунандаи руза шуморидаанд.......
Манбаъ: сомонаи Қалам

Ҳукми ампул назди ҷумҳур

Дар маҷмўъ, нақш ва ҷойгоҳи масҷид дар ҷомеаи мусалмонон бояд чӣ гуна бошад?
Посухи ин суолҳо нишон медиҳад, ки нақшу ҷойгоҳи масҷид дар таълимоти исломӣ бас густардатару бузургтар аз он чизест, ки имрўз ҷомеаи мо дорад ва тасаввур мекунад. Дар ин робита, ба таври мухтасар метавон ба нуктаҳои зерин таваҷҷуҳ ва ишора намуд: 1.Нақши ибодию маънавии масҷид. 2 Нақши тарбиявию ахлоқии масҷид.3 Нақши илмию омўзишии масҷид.3 Нақши фарҳангию рўшангарии масҷид 4 Нақши пайвандгару ваҳдатбахши масҷид....
Масҷид маркази асосии ваҳдати иҷтимоӣ ва гирдиҳамоии мусалмонон буда, аз ибтидои ислом ҳамчун муҳимтарин пояи мазҳабӣ муаррифӣ шудааст. Ин пажӯҳиш ба таърихи масҷидҳо ишораи мухтасар дорад ва ҳамзамон мавқеъи масҷид дар мадрасаҳои илоҳиётӣ, ба хусус шариати муқаддаси исломро баррасӣ мекунад. Дар бахши дуюми китоб дар бораи муҳимтарин масҷидҳои олами ислом, аз қабили Масҷидулҳаром, Масҷидул-Набӣ, Масҷиди Қубо ва Масҷидул-Ақсо маълумот дода мешавад. Баъдан чанд асли марбут ба бунёди масоҷид ва бунёди ин пояи илоҳӣ баён мешавад. Бо тавзеҳот, ки масҷид дар тӯли таърих ҳамеша макони таблиғ ва густариши фарҳанги исломӣ, маркази ҳидоят ва истодагарӣ дар муқобили такаббур маҳсуб мешуд. Дар зер аҳком ва расму оинҳои рафтан ба масҷид ва вазифаҳои мусалмонон дар ин замина баррасӣ шудааст.

Ҷойгоҳи масҷид дар Ислом

Дар ин замон мубориза бар зидди ислом аз тарафи душманони он ва ҳатто аз тарафи мусулмонзодагон ва дустони нодони Ислом хеле зиёд шудааст. Ҳар камбудие, ки имрӯз дар ҷомеаи мо ва ҷомеаҳои гирду атроф нисбат ба ҳуқуқи зан мешавад, мегӯянд, ки ин аз сабаби таълимоти исломист. Гӯё ислом гунаҳкор аст, ки бо занон чунин муомилаи бад сурат мегирад. Ва гуё тибқи шариати ислом занон ҳаққи интихоби шавҳар, ҳаққи таҳсил, ҳаққи кор надоранд ва раъяшон дар умури оиладорӣ ҳеҷ эътиборе надорад ва умуман онҳо ҷойгоҳи муносиб ва ҳақи ҳаёти шарофатмандона дар зиндагӣ надоранд. Мавҷуд будани хушунат дар оила, таҳқиру лату куби зан, талоқҳои бесабаб ва аз ҷониби падарон манъ кардани таҳсили духтарони ба балоғатрасида, ин ҳамаро аз ислом медонанд ва мутаассифона чунин бардошти ғалат мекунанд, ки гуё ислом ҷойгоҳи занонро дар ҳаёт нисбат ба мардон хеле пойин қарор додааст.

Ҷойгоҳи зан дар Ислом

Ҳоҷӣ Акбар Тураҷонзода (Қаҳҳоров Акбар Тӯраевич; 16 феврали 1954, деҳаи Туркобод, ноҳияи Орҷоникидзеобод, ҶШС Тоҷикистон) — сиёсатмадор, давлатмард ва яке аз маъруфтарин руҳониёни Тоҷикистон. Бародари Эшони Нуриддинҷон.

Зиндагинома
Вай 16 феврали 1954 дар деҳаи Ваҳдатобод дар ноҳияи Орҷоникидзеобод дар хонаводаи руҳонии маъруф Тураҷон Қаҳҳоров Эшони Тӯраҷон ба дунё омадааст. Мактаби миёнаро дар зодгоҳаш хатм карда ва ҳамзамон бо таҳсили мактаб, аз падар ва бобои модарии худ маълумоти ибтидоии диниро фаро гирифтааст.

Вай солҳои 1972—1977 дар мадрасаи Мири Араб дар шаҳри Бухоро ва солҳои 1977—1980 дар Донишгоҳи исломии Имом Бухорӣ дар шаҳри Тошканд таҳсил карда ва сипас дар солҳои 1980—1982 дар бахши равобити хориҷии Идораи динии мусулмонони Осиёи Миёна ва Қазоқистон (САДУМ) фаъолият доштааст.

Дар соли 1982 донишҷӯи факултаи шариат дар Донишгоҳи Урдун шуд ва онро соли 1987 ба поён бурд. Солҳои 1987—1988 дар Донишгоҳи Имом Бухорӣ дар Тошканд аз фиқҳ ва ҳадис дарс додааст.

Ҳоҷӣ Акбар Тураҷонзода дар солҳои 1988—1993 масъулияти Идораи Қозиёти мусулмонони Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба дӯш дошт ва дар он замон бо унвони Қозикалон маъруф буд. Ҳамзамон бо ин, дар феврали соли 1990 намояндаи мардумӣ дар Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва сипас узви Раёсати Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб шудааст.

Аз оғози соли 1993 то оғози соли 1998 дар хориҷ аз кишвар ба сар бурда, мақоми ноиби аввали роҳбари Иттиҳоди нерӯҳои мухолифини тоҷик (ИНОТ)-ро ба дӯш доштааст. Ҳамзамон бо ин, дар тамоми тӯли музокироти сулҳи тоҷикон, Ҳоҷӣ Акбар Тураҷонзода раҳбарии ҳайати музокиракунандаи ИНОТ-ро ба уҳда дошт.

Баъди имзои созишномаҳои сулҳ Ҳоҷӣ Акбар Тураҷонзода ба мақоми муовини аввали Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон таъйин гашта, дар солҳои 1998 то 2005 дар ин симат фаъолият дошт. Ҳоҷи Акбари Тураҷонзода солҳои 2005—2010 узви Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон буд.

Born

Death

Ҳоҷӣ Акбар ТУРАҶОНЗОДА

Ҳоҷӣ Акбар ТУРАҶОНЗОДА

Born:

Ҳоҷӣ Акбар ТУРАҶОНЗОДА

Author Books