Қуръони карим китоби ҳидоят аст / Қуръони карим дар баъзе оятҳо худро китоби ҳидоят муаррифӣ мекунад, ин ҳидоят яке аз чизҳои воло ва шарифи Қуръони карим ва яке аз ҳадафҳои наҷиб аст. аз нозил шудани Куръони карим. Ҳидоят ба маънии ҳидоят кардан бо фазлу лутфу некӣ барои расидан ба ҳадафи дилхоҳ, дар воқеъ ҳидоят нури ботинӣ буда, дар радиусаш инсон дар роҳи дурусти зиндагӣ ва саодати ҳақиқӣ қарор гирифта, ба мақоми ҳақиқӣ ва шоистаи худ мерасад.

Худованд дар ояти 9-уми сураи «Исро» Қуръони каримро ба унвони китоби ҳидоят ба дини устувортарин ва пойдор муаррифӣ мекунад ва мефармояд:«إِنَّ هذَا الْقُرْءَانَ یهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ؛»

Дарҳақиқат, ин Қуръон ба дини устувортарин ва устувортарин ҳидоят мекунад.

<h3 dir="ltr" style="text-align: left;" align="center">Қуръон мўъҷизаи ҷовидонии Паёмбар</h3>
<p dir="ltr" style="text-align: left;">Бар хилофи андешаи баъзе аз масеҳиён ва гурўҳе аз ғарбзадаҳои ҷомеаи исломӣ, ки истиқлоли фикрии худро дар баробари мактабҳои навзуҳури ғарбӣ аз даст додаанд, Паёмбари гиромии Ислом илова бар Қуръон, мўъҷизаҳои дигаре дошт  ва монанди паёмбарони гузашта ба корҳои шигифтангезе, ки наметавон онҳоро бо мавозин ва қонунҳои табиӣ тавҷеҳ кард, даст мезад.</p>

Author

Editor

Interpreter

Common title

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

Translated Fields

Custom Canonical

is suggested

Rate

Indexing

SEO Title

View

Votes

Қуръон мўъҷизаи ҷовидон

<p dir="ltr">Бахотири аҳмияти нашри  Қуръон дар байни мусалмонон мо ин матни Қуръони Карим бо забони тоҷикиро бо ин ки, мутарҷим ва ношири ин мушахас нест барои Шумо қарор додаем.</p>

Қуръони Карим бо забони тоҷикӣ

Қуръон инсонро ситоиш ва мазаммат кардааст. Беҳтарин ситоишҳо ва бадтарин мазамматҳои Қуръон дар бораи инсон аст. Ӯро аз осмону замину фаришта бартар ва дар ҳамон ҳол аз деву чаҳорпоён пасттару поинтар ёд кардааст. Аз дидгоҳи Қуръон инсон мавҷудест, ки метавонад ҷаҳон ва фариштагонро ба хидмати худ дароварад ва баракс ҳам метавонад ба поинтарин дараҷа афтад. Худи инсон бояд тасмим бигирад ва сарнавишти поёнии худро мушаххас кунад. Инак баҳсро бо ситоишҳои Қуръон аз инсон, ки “арзишҳои инсон” ҳастанд, оғоз мекунем. Идомаи матлабро  дар китоби  Инсон дар Қуръон мутолиа намоед.

Инсон дар Қуръон

Пешгуфтор Ба номи Худои Бахшоянда ва Мецрубон Худож! Цамоно Ту дастамро бигрифтк ва жриям кардк, то муваффақ бар тиловат ва қироати китобат шудам; (китобе) цамчу нур, ки нозилаш кардк!... (Китобе, ки) онро бар цамаи китобцои осмонк, ки фуруд фиристодак, нозир қарор додк!... (Китобе, ки) онро бар цар сухане, ки қиссааш кардак, бартарк бахшидк!... (Китобе) ҷудосозандааш қарор додак, то бо он цалолатро аз царом ҷудо созк!... Қуръонест, ки бо он ацкоматро бажн фармудк!... Китобест, ки онро барои бандагонат тафсил намудк!... Вацйест, ки бар пажмбарат Муцаммад – Дурудцоят бар ф ва ацли байташ бод! – фуруд фиристодк!... Шифоест барои цар он кас ки бо фацм, гфши ҷон ба вай биспорад!... Тарозуи адлест, ки аз цаққ забонаш барнагардад!... Нурест роцнамо, ки бурцонаш барои гувоцон хомфш нашавад!... Илми наҷотжбист, ки цар он кас ки рацрави роцаш гардад, гумроц нашавад!... (Фарозе аз дуои Имом Саҷҷод (а) цангоми хатми Қуръон) Аз дерзамон ин орзу дар дил доштам, ки Худованди мутаол фурсате бароям фароцам созад, то ба баргардондани тафсири арзишманди "Мизон"-и цакими фарзона Аллома Таботабок (р) ба забони тоҷикк (ба хатти кирилл) бипардозам. Вале иштиғол ба дарс ва дигар корцо ин фурсатро намедод, то онки - 4 - шароити рфзгор ба сфи дижри Шом кашонидам, ва Худованд ин тавфиқ насибам кард, ки замоне дар ҷивори боргоци муқаддаси цазрати Зайнаби Кубро (с) басар бубарам, ва цам фурсате дастгирам шавад, то орзуи дар дил доштаи хешро бароварда созам. Онгоц бо истифода аз ин фурсат, шурфъ кардам ба баргардондани ин тафсири арзишманд ба хатти кирилл, ва то ба имрфз тақрибан чацор ҷилди он омодаи чоп шудааст. Ва аз Худованди Маннон масъалат менамоям ин тавфиқро бидицад, то битавонам цамаи онро комил созам. Аммо иллати интихоби ин тафсир барои хонандаи тоҷик аз мижни тафсирцои мутааддида, чанд чиз аст: Аввалан, имтижзи ин тафсир аст дар ба коргирии шеваи тафсири Қуръон ба Қуръон, ки ба зудк аз муқаддимаи худи Аллома, бо он огоц хоцед шуд.

Мизон дар Қуръон 1

<p dir="ltr" style="text-align: left;" align="center">Китобе, ки дар пеши назари шумост, шашумин китоби мустақил аз маҷмӯаи осори ҳадис-мавзӯъии Маркази пажӯҳишии «Дорул-ҳадис» ва натиҷаи пайгирӣ ва пажӯҳишҳои чандинсола дар ин марказ, дар бораи масъалаи асосии тарбиявӣ дар Ислом, яъне «муҳаббат».
Ин китоб бори нахуст дар таърихи ҳадис маҷмӯаи матнҳои динии исломро дар мавзӯи ишқ бо як низоми тозаву осон ва комилан навоваре дар ихтиёри пажӯҳишгарони масоили исломӣ қарор додааст.
Имрӯз ҷаҳон беш аз пеш ташнаи дӯстиву рафоқат аст.
Дар ҷаҳони имрӯза, ки пессимизм, бадбинӣ, зӯроварӣ ва терроризм дар ҷаҳон ҳукмронӣ мекунад, ҷомеаи инсонӣ ниёз ба алхимияи ишқро беш аз пеш эҳсос мекунад.
Алхимияи ишк омили асосии паст кардани шиддати вазъияти байналхалкй ва ягона рохи ба даст овардани сулхи хаматарафа ва фарогир мебошад.
Аммо бояд гуфт, ки ин алхимияро танхо бо сухан ва шиор ба даст овардан мумкин нест. Рохи асосии ноил шудан ба ин алохида худтан-кй ва ислохоти маданияти чамъиятй буда, дар ин рох аввалин мубориза ба мукобили омилхои кинаю адоват ва кадами дуйум — бунёд ва мустахкам намудани асосхои мехру мухаббат аст.
Ҳаракат ба ин роҳ тарбият, тарбия ва омӯзгорро тақозо мекунад ва беҳтарин ва бузургтарин омӯзгори ишқу меҳру муҳаббат меҳрубонтарин ва офаринандаи ҷаҳон аст. Он ки суханашро аз инсон дар Қуръон бо номҳои «Раҳим»-у «Раҳмон» оғоз мекунад (бо ишора ба он ки ӯ на танҳо «рахм» ва бисёр меҳрубон аст ба аҳли имону шоиста, балки "бахшанда"" низ аст). Ӯ ҳамаро дӯст медорад ва некиву бадӣ аз раҳмату муҳаббати умумии ӯ баҳра мебарад.
Эри офаринандаи мехрубон на танхо бузургтарин устоди дусти аст, балки хама гуна мехрубоният дар мехру мухаббати у реша дорад ва бе пайванде бо у ишк вучуд надорад ва кинаву адоват аз дунё намеравад дар чамъияти инсонй ва хукмронии сулхи хаматарафа харгиз ба даст намеояд.</p>

Дўстӣ дар Қуръон ва ҳадис

<p dir="ltr"><span style="font-size: large;">Дуоҳое ки бо “Раббано ва  ё Рабб ” шуруъ шудаанд бо истифода аз тарҷумаи манзуми Умеди Маҷд ва нуктаҳо ва паёмҳои интахоб шуда аз тафсири”Нур” ,Муҳсини  Қироатӣ.</span></p>

Дуоҳои Қуръонӣ

&nbsp;

Китобе, ки инак дар пеши рўи шумост, чакидаи садҳо китоб ва ҳазорон ҳадис аст, ки бо намуде нав, барои нахустин бор ба ҷаҳони дониши ҳадис ва маорифи исломӣ арза мегардад.
Ин китоб ҳосили солҳо кор ва пажўҳиш ва таҳқиқ ва нахустин рисолаест, ки аз «Мавсуаи Мизон-ул-ҳикма» мустақиллан мунташир мегардад. Нигоҳе мухтасар ба феҳрести масдарҳои китоб, метавонад хонандаи онро бо бахше аз ҳаҷми густардаи кор ошно созад.
Шоистаи таваҷҷўҳ аст, ки таълифи «Мавсуаи Мизон-ул-ҳикма», пас аз истиқболи чашмгир аз «Мизон-ул-ҳикма» аз соли (1366 ҳ.ш) бо ҳамкории ҷамъе аз фозилон дар ҳавзаи илмияи Қум оғоз шуд ва ба таъсиси «Муассисаи Фарҳангии Дор-ул-ҳадис» дар соли (1374 ҳ.ш) анҷомид. Дар ҳоли ҳозир бахши чашмгире аз ин мавсуаи бузург сомон ёфта ва интизор дорам ба фазли Худованди Мутаол дар ояндае на чандон дур, шоҳиди интишори ин маҷмўаи гаронқадр бошем. Аммо то он рўз, аз он ҷо ки баъзе аз унвонҳои ин мавсўа ба шиддат мавриди ниёзи ҷомеаи исломӣ аст ва ба таври мустақил қобили интишор мебошад, ин гуна унвонҳо ба тадриҷ мустақиллан мунташир хоҳад шуд, иншоаллоҳ.
Аз ҳусни иттифоқ, нахустин китобе, ки дар «Маркази Таҳқиқоти Дор-ул-ҳадис» омодаи интишор гардид, перомуни шинохти аҳли байти гиромии Расули Худо (с) аст. Ман ин оғозро ба фоли нек мегирам ва ин китобро ба пешгоҳи муқаддаси Сиддиқаи Кубро, Фотима духтари Расулуллоҳ (саломуллоҳи алайҳо) тақдим медорам. Умедворам Худованди Маннон ба баракати дуои ў, ин хидмати ночизро бипазирад ва захираи олами қабр ва қиёмати мо намояд ва осори онро дар шиносоии Аҳли Байт ва таҳкими ваҳдаи калимаи ҷаҳони Ислом, бар меҳвари хонадони гиромии Расули Худо (с) беш аз чашмдошти мо муқаррар фармояд
Дар поён лозим медонам аз ҳамаи бародарони азизи «Маркази Таҳқиқоти Дорулҳадис», ки дар таълифи ин маҷмўаи арзишманд маро ёрӣ расонданд, ба хусус фозили гиромӣ, ҷаноби Сайидрасули Мўсавӣ, ки бештарин талошҳоро дар ин замина доштанд, сипос бигузорам. Ҷазоҳумуллоҳу ан аҳли байти набиййиҳи хайрал-ҷазои фиддорайн!
Муҳаммади Райшаҳрӣ
Шаъбони 1417 ҳ. қ

Аҳли Байт дар Қуръон ва ҳадис

<p align="center">Баноми Худо</p>
<p style="text-align: center;">قَال رسول الله <sup>صلی الله علیه و آله و سلم</sup>" مَا مِن مُؤمِنٍ؛ ذَکَرٍ اَو اُنثَی؛ حُرٍّ اَو مَملُوکٍ اِلَّا وَ لِلّهِ عَلَیهِ حَقٌّ وَاجِبٌ اَن يَتَعَلَمَ مِنَ القُرآنِ وَ یَتَفَقَّهُ فِیهِ"</p>
<p dir="ltr">Пайғамбари Акрам (с) фармуданд: Ҳеҷ мард ё зани мӯъмине нест хоҳ озод бошад ё каниз, магар инки Худованд ҳаққи воҷиб (бар гардани ӯ) дорад ва он инки Қуръонро биёмузад ва дар маънои он андеша кунад.<a title="" href="#_ftn1">[1]</a>  Ё дар ҳадиси дигаре ҳазрат фармудаанд: “خَیرُکُم مَن تَعَلَمَ اَلقُرآنَ وَ عَلَمَهُ”</p>
<p dir="ltr"><b><i>Беҳтарини шумо касе аст, ки Қуръонро биёмузад ва ба дигарон ёд бидиҳад</i></b>.<a title="" href="#_ftn2">[2]</a></p>
<p dir="ltr">Дар бораи ҷойгоҳ ва азамати Қуръон ва зарурати омухтан ва омузондани он барои ҳар марду зани мусулмон ҳадисҳои зиёде аз Пайғамбари Аъзам (с) ба мо расидааст. Ин марҳала илова бар доштани подошҳо ва баракатҳои фаровон бояд муқаддимаи амал ва зиндагӣ кардан бо ин китоби илоҳӣ бошад то дар дунё ва охират саодатманд гардем иншоаллоҳ.</p>
<p dir="ltr">Барои фаҳмидани маънои Қуръон пеш аз ҳар чиз бояд аввал бо хондани он ошно шавем, чун Қуръон бо забони арабӣ аст ва то бо қоидаҳои он ва хондани он ошно нашавем наметавонем маънои онро бифаҳмем. Пас аввал ошноӣ бо чигуна хондани он лозим аст.</p>
<p dir="ltr">Ин китоб чигунагии ёдгирии аломатҳо ва қоидаҳои хондани Қуръонро ёд медиҳад, ки иншоаллоҳ ба осонӣ ояҳои Қуръонро хонда метавонед.</p>
<p dir="ltr">Бояд ёдовар шавем, ки дар аввали ҳар дарс барои инки аз суханони гуҳарбори Расули Худо(с)баҳраманд шавем як ҳадис дар фазилати Қуръони Карим ва ёд гирифтан ва хондани он ва баракатҳои он дар дунё ва охират овардем.</p>
<p dir="ltr">Аз ҳамаи бародароне ки инҷонибро дар таҳияи ин китоб кӯмак ва роҳнамоӣ намудаанд сипосгузорӣ мекунам ва барои ҳама аз даргоҳи эзади маннон орзӯи тавфиқ дорам.</p>

<div dir="ltr">

&nbsp;

<hr align="left" size="1" width="33%" />

<div>

<a title="" href="#_ftnref1">[1]</a> . Тафсири Равҳул- ҷинон, ҷ. 1, с. 549.

</div>
<div>

<a title="" href="#_ftnref2">[2]</a> . Саҳеҳ Бухорӣ, китоби фазоили Қуръон, б. 21, с. 2029.

</div>
</div>

Омӯзиши рӯхонии Қуръони Карим

Китоби дарсии хондани Ќуръон буда Ќоидањои навиштан ва талаффуз намудани њарфњои алифбои арабї ва тарзи навишти он њамсадоњои пурра нарм ва борик бо усули сода хониши калима ва љумларо дар бар мегирад. Китоб барои њама (болиѓу ноболиѓ) тавсия шуда, њамчун китоби дарсї ба омўзандагони Ќуръон пешнињод мешавад.

Таҷвиди Қуръон

Хамаи сурахои Куръон асархои бешумори дунявию дунёи доранд ва дар манобеъ ва хадисхои динй нисбат ба хар сураи Куръон фазилатхои зиёде зикр шудааст. Аммо агар дар пайи хондани баъзе сураҳое, ки савоби бештар доранд, аз баракати сураҳои дигар маҳрум мешавем. Аз ин рӯ, бояд тамоми сураҳои Қуръонро бихонанд ва дастурҳои онро риоя кунанд.
Қуръон ба мавзӯъҳои мухталиф, аз қабили таърихи умматҳои пешин, ҳодисаҳои замони нажод, амру наҳйҳо дар ченакҳо ва ҳукмҳои ахлоқӣ, таълимоти динӣ, ном ва сифатҳои Худованди мутаъол, офариниши ибтидоии дунё ва инсон, олами фариштагон, такозои марбут ба шайтон, охират ба сифатхои бихишт ва дузах ва гайра дахл дорад ва тиловати он ибтидои тафаккур ва имон аст; Он инчунин василаест, ки ба мазмуни Қуръон амал мекунад.

Фазоили  оят ва сураҳои Қуръон

Тарҷумаи Қуръон аз Тафсири мухтасари Хатлонӣ  бо шарҳи вожаҳо ва калимаҳо.

Бахотири аҳмияти нашри Қуръон дар байни мусалмонон мо ин матни Қуръони Карим бо забони тоҷикиро бо ин ки, мутарҷим ва ношири ин мушахас нест барои Шумо қарор додаем.

Қуръон китоби ҳидоят аст

Қуръон китоби ҳидоят аст

Posts