چندرسانه ای
تصاویر
صوت ها
جزء ۱ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۱ سوره حمد از آیه ۱ تا ۷ (کامل) * البقره از آیه ۱ تا ۱۴۱
جزء ۲ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۲ سوره بقره از آیه ۱۴۲ تا ۲۵۲
جزء ۳ ترتیل قرآن کریم سوره های جزء ۳ سوره بقره از آیه ۲۵۳ تا ۲۸۶ * آل عمران از آیه ۱ تا ۹۲
جزء ۴ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۴ سوره آل عمران از آیه ۹۳ تا ۲۰۰ * سوره نساء از آیه ۱ تا ۲۳
جزء ۵ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۵ سوره نساء از آیه ۲۴ تا ۱۴۷
جزء ۶ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۶ سوره نساء از آیه ۱۴۸ تا ۱۷۶ * سوره مائده از آیه ۱ تا ۸۱
جزء ۷ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۷ سوره مائده از آیه ۸۲ تا ۱۲۰ * سوره انعام از آیه ۱ تا ۱۱۰
جزء ۸ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۸ سوره انعام از آیه ۱۱۱ تا ۱۶۵ * سوره اعراف از آیه ۱ تا ۸۷
جزء ۹ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء۹ سوره اعراف از آیه ۸۸ تا ۲۰۶ * سوره انفال از آیه ۱ تا ۴۰
جزء ۱۰ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۱۰ سوره انفال از آیه ۴۱ تا ۷۵ * سوره توبه از آیه ۱ تا ۹۲
جزء ۱۱ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۱۱ سوره توبه از آیه ۹۳ تا ۱۲۹ * سوره یونس از آیه ۱ تا ۱۰۹ (کامل) * سوره هود از آیه ۱ تا ۵
جزء ۱۲ ترتیل قرآن کریمسوره های جزء ۱۲ سوره هود از آیه ۶ تا ۱۲۳ * سوره یوسف از آیه ۱ تا ۵۲
سوره فاتحه(حمد)اولین سوره قرآن کریم است. این سوره اسامی متعددی دارد که غالب آنها به نحوی جایگاه بالای آن را گوشزد می کنند. در روایات برای این سوره و قرائت آن، فضیلت های بسیاری نقل شده است. خواندن سوره فاتحه در نماز واجب است. نزول سوره سوره فاتحه الکتاب به قول ابن عباس و قتاده مکی و بقول مجاهد، مدنی است و بعضى معتقدند یک بار در مکه و بار دیگر در مدینه نازل شد. اسامى دیگر سوره فاتحه الکتاب: چون قرآن از آن شروع می شود و نیز آغاز قرائت نماز است، بدین جهت «فاتحه» خوانده شد. امّ الکتاب: چون بر سائر سوره‌ها مقدم است و عرب به هر چیزى که جامع یا مقدم بر چیزهاى دیگرى که تابع آن هستند باشد «امّ» می گوید. مانند «امّ القرى» به مکه چون زمین از آن نقطه گسترده شد و نسبت به همه آنها «امَّ» است؛ یا از نظر شرافت و برترى آن بر شهرها و مکان‌هاى دیگر «امّ القرى» گفته شده است. بعضى می گویند: سوره حمد را بدین جهت «امّ الکتاب» خواندند که اصل آن قرآن است و منظور از اصل بودن حمد این است که همه قرآن و مطالبى که در مجموع سوره‌ها است مانند اثبات خدا و وجوب بندگى که هدف‌هاى عالى قرآنند، در این سوره بیان شده است. سبع مثانی: چون این سوره به اتفاق داراى هفت آیه است. و در این که چرا «مثانی» خوانده شده دو وجه گفته‌اند: یکی اینکه در هر نماز واجب یا مستحب دو بار خوانده مى‌شود. و اینکه دو بار نازل شد. شفاء: چون از رسول اکرم نقل شده است که فرمود: فاتحه الکتاب شفاء از هر دردى است. محتوای سوره این سوره اساسا با سوره هاى دیگر قرآن از نظر لحن و آهنگ فرق روشنى دارد به خاطر اینکه سوره هاى دیگر همه به عنوان سخن خدا است، اما این سوره از زبان بندگان است، و به تعبیر دیگر در این سوره خداوند طرز مناجات و سخن گفتن با او را به بندگانش آموخته است. آغاز این سوره با حمد و ستایش پروردگار شروع مى شود. و با ابراز ایمان به مبدء و معاد (خداشناسى و ایمان به رستاخیز) ادامه مى یابد، و با تقاضاها و نیازهاى بندگان پایان مى گیرد. فضیلت سوره از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمود: هر کس سوره «فاتحه الکتاب» را بخواند، بدو آن چنان پاداش می دهند که گویى دو ثلث قرآن را خوانده و بر هر مؤمن و مؤمنه صدقه داده است. همین مضمون از آن حضرت به سند دیگرى نقل شده است، با این تفاوت که گویى تمام قرآن را خوانده است. از ابىّ بن کعب نقل شده است که گفت: من سوره فاتحه را بر رسول اکرم خواندم. حضرت فرمود: قسم به کسى که جانم در دست اوست در تورات و انجیل و زبور و حتى در خود قرآن مانند این سوره نیست. این سوره «امّ الکتاب» و «سبع مثانى» است و این سوره بین خدا و بنده‌اش تقسیم شده است و براى بنده است آنچه بخواهد. محمّد بن مسعود عیاشی نقل می کند که رسول اکرم صلی الله علیه و آله به جابر فرمود: اى جابر آیا بهترین سوره‌اى را که خدا در کتابش نازل کرد به تو نیاموزم؟ جابر عرض کرد: آرى. پدر و مادرم فدایت باد یا رسول اللَّه بمن یاد ده. پس رسول اکرم سوره حمد را که امّ الکتاب است به او آموخت. سپس فرمود: اى جابر! دوست دارى از فضیلت آن براى تو بگویم؟ گفت: بلى پدر و مادرم فدایت. حضرت فرمود: این سوره شفاء هر درد و بیمارى است جز مرگ. امیرالمومنین علیه السلام از رسول اکرم نقل می کند که خدا به من گفت: «وَلَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ» (سوره حجر، ۸۷) حضرت می گوید: خدا سوره حمد را در برابر همه قرآن قرار داد و بر نازل کردن آن بخصوص بر من منّت نهاد، بعد فرمود: فاتحه الکتاب شریف ترین چیزى است که در گنجینه‌هاى عرش است... سپس فرمود: هر که آن را بخواند در حالى که به دوستى محمد و آل او معتقد و به ظاهر و باطن آن مؤمن و پیرو فرمانش باشد، خداوند در برابر هر حرفى از آن حسنه‌اى به او می دهد که هر یک از آن بالاتر از دنیا با همه اموال و خیراتش مى‌باشد. و اگر کسى بدین سوره که خوانده می شود گوش فرادهد به مقدار یک سوم از ثواب و اجر خواندنش را خواهد داشت. این چیز را غنیمت شمرده و آن را بیشتر کنید تا موقعش نگذرد و حسرت و آه در دلتان نماند. و از حضرت امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: کسى که از حمد شفا نیابد هیچ چیز او را خوب نمی کند. منابع فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳۳. سایت الکتاب. تفسیر نمونه. https://wiki.ahlolbait.com/
سوره ناسسوره ناس، صد و چهاردهمین (آخرین) سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام جای گرفته است. سوره ناس جزو چهارقل است. خداوند در این سوره به پیامبر(ص) دستور می‌دهد در مقابل وسوسه‌گرانِ پنهان به خدا پناه ببرد. در برخی از تفاسیر اهل سنت آمده است این سوره هنگامی نازل شد که مردی یهودی، پیامبر(ص) را سِحر کرد و پیامبر به سبب آن بیمار شد. پس از آمدن جبرئیل و نزول سوره فلق و ناس، آیات آن بر پیامبر(ص) خوانده شد و او از بستر بیماری برخاست. برخی از عالمان شیعه به این سخن اشکال کرده‌اند و گفته‌اند سحر و جادو بر پیامبر(ص) اثر نمی‌کند. سوره ناس و فلق را مُعَوَّذتین گویند؛ چراکه برای تعویذ خوانده می‌شوند. در فضیلت تلاوت سوره ناس، از جمله نقل شده است هر کس دو سوره ناس و فلق را بخواند، مانند آن است که همه کتاب‌های پیامبران الهی را قرائت کرده است. همچنین نقل شده است پیامبر(ص) دو سوره ناس و فلق را محبوب‌ترینِ سوره‌ها نزد خداوند می‌دانست. ترتیل خوانی سوره ناس استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد
- جزء ۱ ترتیل قرآن کریم
سوره های جزء ۱ سوره حمد از آیه ۱ تا ۷ (کامل) * البقره از آیه ۱ تا ۱۴۱
سوره بقره«سوره بقره» دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است، به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می پذیرد. نزول سوره «سوره بقره» به اتفاق مفسران مدنى است[۱] و روایاتِ سبب نزول نیز آن را تأیید مى‌کند.[۲] این سوره در ترتیب مصحف، دومین و در ترتیب نزول، ۸۵ [۳]، ۸۶ [۴]، یا هشتاد و هفتمین سوره است[۵] که پیش از آن سوره مطففین و پس از آن سوره انفال یا سوره آل عمران[۶] نازل شده است.[۷] در ترتیب مصحف امیرمؤمنان علیه السلام، نخستین سوره از اولین جزء از ۷ جزء این مصحف شریف است.[۸] سوره بقره اولین سوره مدنى است که پس از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه به تدریج و در زمان‌هاى پراکنده[۹] نازل شده است.[۱۰] برخى سوره مطففین را اولین و سوره بقره را دومین سوره مدنى شمرده‌اند.[۱۱] زمان شروع نزول سوره به درستى روشن نیست و برخى گفته‌اند: ۶ ماه پس از هجرت نبوى نزول آن آغاز شده است.[۱۲] درباره پایان نزول سوره نیز گفته‌اند: نزول بخشى از آیات آن در ماه رمضان سال دوم هجرى همزمان با جنگ بدر پایان یافته و پس از آن سوره انفال نازل شده است. بنابراین قول، مقطع زمانى نزول سوره بقره یا ۱۸ ماه آغاز هجرت است (از ربیع الاول سال یکم هجرى تا ماه رمضان سال دوم)، یا ۱۲ ماه (از ماه رمضان سال اول تا ماه رمضان سال دوم).[۱۳] بخش اندکى از آیات آن نیز پس از این تاریخ نازل شده است؛ از جمله آیات ۱۹۶ ـ ۲۰۳ که در حجه الوداع نازل شده و «حج تمتع» را تشریع مى‌کند[۱۴] و آیات ۲۷۵ ـ ۲۸۰ که بر حرمت ربا تأکید دارد و پس از سوره آل عمران نازل شده است،[۱۵] حتى برخى این آیات را جزو آخرین آیات نازل شده از قرآن یاد کرده‌اند؛[۱۶] همچنین آیه ۲۸۱ که در حجه‌الوداع نازل شده و آخرین آیه فرود آمده بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.[۱۷] تأمل در مضامین این سوره نیز نزول آن را در مقطع زمانى مذکور تأیید مى‌کند، زیرا حوادث و مناسبت‌هاى سال اول و دوم هجرت مانند تغییر قبله در آن سوره منعکس شده است.[۱۸] تعداد آیات سوره سوره بقره از «سور طوال» قرآن، بلکه طولانى‌ترین سور قرآن و داراى ۶۱۴۳ کلمه است.[۱۹] تعداد آیاتش بنابر شمارش قاریان کوفه ۲۸۶ آیه است که این تعداد مشهورترین عدد و مطابق با مصحف رایج و شمارش امیرمؤمنان على علیه‌السلام است.[۲۰] بر اساس شمارش بصریان، حجازیان و شامیان، سوره بقره به ترتیب داراى ۲۸۷، ۲۸۵ و ۲۸۴ آیه است. البته منشأ این اختلاف صرف شمارش است.[۲۱] نام‌های سوره معروف‌ترین نام این سوره، «بقره» است که معناى گاو ماده دارد[۲۲] و برگرفته از آیات ۶۷ـ۷۳ است که داستان گاو بنى‌اسرائیل را بیان مى‌کند. از احادیث چنین برمى‌آید که در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز این سوره بدین نام خوانده مى‌شده است.[۲۳] نام‌هاى دیگر این سوره «ذُروه القرآن» و «سنام القرآن» و به معناى بلندترین و برجسته‌ترین بخش قرآن است.[۲۴] این نام به استناد حدیثى از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرموده: «إِن لکل شیء سناماً و سنام القرآن سوره البقره»[۲۵] و همچنین حدیث «البقره سنام القرآن و ذُروته»[۲۶] بر سوره بقره نهاده شده است. نام دیگرى که پشتوانه روایى دارد «فسطاط القرآن» است.[۲۷] «فُسطاط» به معناى خیمه و سراپرده است[۲۸] و به سبب اشتمال سوره بر احکام و امثال فراوان بر آن نهاده شده است.[۲۹] براى این سوره اسامى دیگرى همچون: «سید القرآن»،[۳۰] «الکرسى»، بر اثر در برداشتن «آیه‌الکرسى»[۳۱] و «الزهراء» به دلیل روایت رسول خدا صلی الله علیه و آله: «اقرئوا الزهراوین البقره و آل عمران»[۳۲] یا به سبب آن که راه هدایت را روشن مى‌کند[۳۳] برشمرده‌اند. فضیلت سوره سوره مبارکه بقره در سخنان رسول اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت با اوصافى ستوده شده که حاکى از جایگاه بلند این سوره است. همچنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: ۷ سوره طولانى قرآن به جاى تورات به من عطا شده است،[۳۴] چنان که «مِئین» به جاى انجیل و «مثانى» به جاى زبور به من عطا شده و با دریافت «مُفَّصلات» (که تقریباً ۶۷ سوره است) بر دیگران برترى یافتم.[۳۵] در پاسخ پرسش از برترین سوره قرآن، از سوره بقره نام برده‌اند.[۳۶] سفارش مؤکد اهل‌بیت درباره فضیلت یادگیرى این سوره نیز نشان دیگرى از عظمت آن است. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: سوره بقره و سوره آل عمران در روز قیامت مانند دو قطعه ابر بر سر قارى خود سایه مى‌افکنند.[۳۷] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس یک روز، سوره بقره را در خانه خود قرائت کند، سه روز آن خانه از گزند اهریمن مصون است؛ همچنین اگر یک شب آن را در خانه خود تلاوت کند، سه شب آن خانه از آسیب شیطان محفوظ است و شیطان به آنجا درنمى‌آید.[۳۸] در برخى روایات آمده است که تهى‌ترین خانه‌ها از خیر، خانه‌اى است که در آن سوره بقره تلاوت نشود.[۳۹] در برخى روایات به تلاوت آیات خاصى از این سوره مانند ۴ آیه نخست، آیه الکرسى و سه آیه پایانى آن ترغیب شده است.[۴۰] در جوامع روایى، احادیث فراوانى درباره تأثیر تلاوت سوره بقره و نیز خصوص آیه‌الکرسى در درمان بیماری‌هاى جسمى، فقرزدایى و تأمین نیازهاى دنیوى نقل شده است؛[۴۱] اما باید توجه داشت که تبیین این گونه فواید و آثار در روایات معصومان علیهم‌السلام براى مؤمنان متوسط است و این گونه احادیث هرگز در صدد حصر رسالت اصلى و اساسى قرآن نیست.[۴۲] پانویس اسباب النزول، ص ۱۳؛ المکى والمدنى فى القرآن، ج ۱، ص ۳۷۳ـ۳۷۶. ۲٫ ر.ک: المکى والمدنى فى القرآن، ج ۱، ص ۳۷۳ـ۳۷۶. ۳٫ جمال القراء، ج ۱، ص ۱۳۸؛ البیان فى عد آى القرآن، ص ۱۳۳؛ البرهان، ج ۱، ص۲۸۱. ۴٫ سیره الرسول، ج ۲، ص ۱۵. ۵٫ ر.ک: مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۶۱۳؛ التحریر والتنویر، ج ۱، ص ۲۰۲؛ التمهید، ج ۱، ص ۱۳۷. ۶٫ مفاتیح‌الاسرار، ج ۱، ص ۱۳۱؛ الاتقان، ج ۱، ص ۲۰؛ التحریر والتنویر، ج ۱، ص ۲۰۲. ۷٫ بصائر ذوى التمییز، ج ۱، ص ۹۹؛ الاتقان، ج ۱، ص ۲۰؛ التمهید، ج ۱، ص ۱۳۷. ۸٫ الفهرست، ج ۱، ص ۳۸؛ تاریخ یعقوبى، ج ۲، ص ۱۱۳؛ تاریخ القرآن، ص ۱۳۹. ۹٫ تفسیر قرطبى، ج ۱، ص ۱۰۷؛ اللباب، ج ۱، ص ۲۵۰. ۱۰٫ الاتقان، ج ۱، ص ۲۰؛ المیزان، ج ۱، ص ۵۲؛ البرهان فى علوم القرآن، ج ۱، ص ۱۹۴. ۱۱٫ الاتقان، ج ۱، ص ۱۸؛ التحریر والتنویر، ج ۱، ص ۲۰۱. ۱۲٫ ر.ک: المیزان، ۱۹، ص ۲۸۸؛ تسنیم، ج ۲، ص ۳۹. ۱۳٫تسنیم، ج ۲، ص ۳۹. ۱۴٫ المیزان، ج ۲، ص ۷۵؛ تسنیم، ج ۲، ص ۴۰. ۱۵٫ المیزان، ج ۲، ص ۴۰۸؛ مجمع البیان، ج ۲، ص ۶۶۸ـ۶۷۶؛ تسنیم، ج ۲، ص ۴۰. ۱۶٫ فى ظلال القرآن، ج ۱، ص ۲۷. ۱۷٫التحریر والتنویر، ج ۱، ص ۲۰۲؛ المیزان، ج ۲، ص ۴۲۴؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۶۷۶ـ۶۷۷؛ الدرالمنثور، ج ۱، ص ۴۶. ۱۸٫ تسنیم، ج ۲، ص ۴۱. ۱۹٫ المعجم الاحصائى، ج ۱، ص ۳۱۰. ۲۰٫ مجمع البیان، ج ۱، ص ۷۷. ۲۱٫ همان، ص ۱۱۱؛ بصائر ذوى التمییز، ج ۱، ص ۱۳۳. ۲۲٫ مفردات، ص ۵۴، «بقر». ۲۳٫ معانى الاخبار، ص ۵۱. ۲۴٫ لسان العرب، ج ۶، ص ۳۹۴، «سنم». ۲۵٫ مجمع البیان، ج ۱، ص ۱۱۱؛ روض الجنان، ج ۱، ص ۹۱. ۲۶٫ الدرالمنثور، ج ۱، ص ۵۰. ۲۷٫ تفسیر قرطبى، ج ۱، ص ۱۰۷؛ روض‌الجنان، ج ۱، ص ۹۲. ۲۸٫ لغت‌نامه، ج ۱۰، ص ۱۵۱۳۱. ۲۹٫ کشف الاسرار، ج ۱، ص ۳۹؛ التحریر والتنویر، ج ۱، ص ۲۰۱. ۳۰٫ الکشاف، ج ۱، ص ۳۰۳؛ روض الجنان، ج ۱، ص ۹۳. ۳۱٫ بصائر ذوى التمییز، ج ۱، ص ۱۳۴. ۳۲٫ همان؛ جوامع الجامع، ج ۱، ص ۱۶۹؛ تسنیم، ج ۲، ص ۲۹. ۳۳٫ تفسیر بقاعى، ج ۱، ص ۲۴. ۳۴٫تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۲۵؛ البرهان، ج ۱، ص ۱۲۱. ۳۵٫ البرهان، ج ۱، ص ۱۲۱. ۳۶٫ نورالثقلین، ج ۱، ص ۲۶. ۳۷٫ ثواب الاعمال، ص ۲۲۰؛ زادالمسیر، ج ۱، ص ۱۹؛ بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۲۶۵. ۳۸٫ مجمع البیان، ج ۱، ص ۱۱۱. ۳۹٫ روض الجنان، ج ۱، ص ۳۷. ۴۰٫ بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۲۶۵؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۲۶. ۵۰٫ بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۲۶۲ به بعد. ۵۱٫ تسنیم، ج ۲، ص ۳۵.
سوره نساء«سوره نساء» چهارمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۱۷۶ آیه می باشد. نزول سوره تمام سوره «نساء» مدنى است. برخى گفته‌اند: تمام آیات آن مدنى هستند به جز دو آیه: «إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُکمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها...» (آیه ۵۸) و «یسْتَفْتُونَک قُلِ اللَّهُ یفْتِیکمْ فِی الْکلالَهِ...» (آیه ۱۷۶) که در مکه، نازل شده اند. این سوره در ترتیب مصحف، چهارمین سوره و در ترتیب نزول، نود و دومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره ممتحنه و پس از آن سوره زلزال نازل شده است. تعداد آیات بنابر عدد شامى، تعداد آیات سوره نساء ۱۷۷ و بنا بر عدد کوفى ۱۷۶ و بنابر عدد دیگران ۱۷۵ آیه است. اختلاف در آیه ۴۴: «أَنْ تَضِلُّوا السَّبِیلَ» و آیه ۱۷۳: «فَیعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلِیماً» مى‌باشد که اولى بنابر عدد کوفى و شامى یک آیه به حساب آمده است و دومى تنها بنابر عدد شامى. محتوا و هدف سوره بطورى که از اولین آیه این سوره بر می آید، سوره نساء در مقام بیان احکام زناشویى است، از قبیل اینکه: "چند همسر می توان گرفت"، "با چه کسانى نمی توان ازدواج کرد" و ... و نیز در مقام بیان احکام ارث است و در خلال آیاتش امورى دیگر نیز ذکر شده، نظیر احکامى از نماز، جهاد، شهادات، تجارت و غیره، و مختصرى هم در باره اهل کتاب سخن رفته است. و مضامین آیاتش شهادت مى دهد بر اینکه این سوره در مدینه و بعد از هجرت نازل شده و از ظاهر آنها بر می آید که یک باره نازل نشده است، هر چند که غالب آیات آن بی ارتباط به هم نیستند.[۱] فضیلت سوره ابى بن کعب از پیامبر گرامى نقل کرده است که: «هر کس "سوره نساء" را قرائت کند، گویى به هر مؤمنى که پس از وى بیاید، میراثى صدقه داده و اجر او به اندازه کسى است که بنده‌اى را بخرد و آزاد کند و از شرک برى می‌شود و در مشیت الهى از کسانى است که از خطاى آنها چشم‌پوشى شده». عیاشى نیز به اسناد خود از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل کرده است که: «هر کس سوره نساء را در روزهاى جمعه بخواند، از فشار قبر ایمن خواهد بود».[۲] پانویس محمد حسین طباطبایی، تفسیر المیزان،ج۴، ص۱۳۴. ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی، گروه مترجمان، ج۵، ص۴.
- جزء ۲ ترتیل قرآن کریم
سوره های جزء ۲ سوره بقره از آیه ۱۴۲ تا ۲۵۲
- جزء ۴ ترتیل قرآن کریم
سوره های جزء ۴ سوره آل عمران از آیه ۹۳ تا ۲۰۰ * سوره نساء از آیه ۱ تا ۲۳
- جزء ۳ ترتیل قرآن کریم
سوره های جزء ۳ سوره بقره از آیه ۲۵۳ تا ۲۸۶ * آل عمران از آیه ۱ تا ۹۲
- جزء ۶ ترتیل قرآن کریم
سوره های جزء ۶ سوره نساء از آیه ۱۴۸ تا ۱۷۶ * سوره مائده از آیه ۱ تا ۸۱
- جزء ۵ ترتیل قرآن کریم
سوره های جزء ۵ سوره نساء از آیه ۲۴ تا ۱۴۷
سوره ماعون«سوره ماعون» صد و هفتمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۷ آیه می باشد. سوره ماعون، سوره «أرأیت» هم نامیده می شود. نزول سوره سوره «ماعون» از سور مکی است، و ضحاک گوید مدنی است و گفته‌اند که بعضى از آن مکى و بعضى هم مدنى است. این سوره در ترتیب مصحف، صد و هفتمین سوره و در ترتیب نزول، هفدهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره تکاثر و پس از آن سوره کافرون نازل شده است. تعداد آیات سوره «ماعون» شامل هفت آیه عراقى و شش آیه از نظر دیگران است. اختلاف آن در آیه «یرَاءُونَ» از نظر عراقى است. محتوای سوره این سوره تهدید کسانى است که خود را مسلمان معرفى کرده‌اند ولى متخلق به اخلاق منافقین اند، از قبیل سهو از نماز، و ریا کردن در اعمال، و منع ماعون، که هیچ یک از اینها با ایمان به روز جزا سازگارى ندارد.[۱] فضیلت سوره در حدیث ابى بن کعب از پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله است که هر کس آن را قرائت کند، خدا او را مى‌آمرزد اگر زکاتش را داده باشد. عمرو بن ثابت از امام باقر علیه السلام روایت کرده که هر کس «أَرَأَیتَ الَّذِی یکذِّبُ بِالدِّینِ» را در نمازهاى واجب و نافله‌اش بخواند، خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نکند به آنچه از او در دار دنیا سرزده است. ترجمه المیزان، ج۲۰، ص: ۶۳۳
سوره مَسَدسوره مَسَد یا تَبَّت صد و یازدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام جای دارد. مسد (ریسمانی از لیف خرما) از کلمه آخر سوره و تَبَّت از آیه اول این سوره گرفته شده است. سوره مسد درباره ابولهب و همسرش، دشمنان سرسخت پیامبر(ص)، نازل شد و آن دو را گرفتار آتش جهنم می‌خواند. خداوند در این سوره همسر ابولهب را «حماله الحطب: حمل‌کننده هیزم» می‌خواند چراکه او برای آزاردادن پیامبر، جلوی پای پیامبر خار می‌ریخت. در روایات آمده است پیامبر(ص) دعا کرد هرکس که این سوره را می‌خواند، خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد. نامگذاری این سوره را به جهت آخرین کلمه آن، مَسَد (ریسمان بافته‌شده از لیف خرما[۱]) نامیده‌اند؛ همچنین به آن تَبَّت می‌گویند که اولین کلمه این سوره است و از آنجا که سوره درباره ابولهب سخن می‌گوید، به آن سورهٔ ابولهب نیز گفته می‌شود.[۲] مکان و ترتیب نزول سوره مسد در اوایل دعوت آشکار پیامبر(ص)، نازل شده است؛ بنابراین جزو سوره‌های مکی است.[۳] این سوره در ترتیب نزول، ششمین و در چینش کنونی مُصحَف، صدو یازدهمین سوره است و در جزء سی‌ام قرآن جای دارد.[۴] تعداد آیات و کلمات سوره مسد، ۵ آیه، ۲۲ کلمه و ۸۱ حرف دارد و به لحاظ حجم، جزو سوره‌های مُفصَّلات (دارای آیات کوتاه) و قِصار(کوتاه) قرآن است.[۵] محتوا تمام سوره مسد درباره ابولهب و همسر او است. در این سوره از نابودی ابولهب و اعمالش سخن به میان آمده است و او و همسرش به گرفتاری در عذاب جهنم تهدید شده‌اند.[۶] تفسیر نمونه این سوره را تنها سوره‌ای دانسته است که در آن از یکی از دشمنان اسلام با ذکر نام، یاد شده و نوشته است: محتوای سوره نشان می‌دهد که ابولهب و همسرش دشمنی زیادی با پیامبر(ص) داشته‌اند.[۷] فضیلت وخواص نوشتار اصلی: فضائل سور از پیامبر(ص) نقل شده است: کسی که سوره مسد را می‌خواند، امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.[۱۳] این سخن کنایه از آن است که او اهل بهشت باشد.[۱۴] پانویس ۱- راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه مسد. ۲- دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰. ۳- مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۱۱و۴۱۲. ۴- دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰. ۵- دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰. ۶- علامه طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۸۴. ۷- مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۱۲. ۸- طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۰. ۹- مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ۴۱۲.
فیلم ها
آداب معاشرت در فرهنگ نبوی
اربعین قوت اسلام
پیام اربعین
اربعین، مسیر بازگشت بسوی امام زمان(عج)
پیاده روی اربعین از نگاه روزنامه نگار کانادایی
توبه
طمع
انسان صبور
کمک به دیگران در حد توان
اربعین، مسیر بازگشت بسوی امام زمان(عج)
آداب معاشرت در فرهنگ نبوی
اربعین قوت اسلام
پیام اربعین
پیاده روی اربعین از نگاه روزنامه نگار کانادایی
آفت زبان
مردم داری