غروی اصفهانی: نابغه نجف

غروی اصفهانی: نابغه نجف

بازگوییِ سیرت عالمان راستین، که همان پارسایی، آزادگی، بندگی و دانش اندوزی است، صراط مستقیمی است برای پویندگان حق و تشنگان معرفت و راهی است برای جذب قشر جوان به مذهب و دفع تهاجم فرهنگی دشمن. آیه اللّه شیخ محمد حسین اصفهانی مشهور به «غروی» از سلسله همان عالمان راستینی است که زندگی او درس آموز و حیات آفرین بود، و عمری را به تحقیق و تدریس گذراند و باقیات صالحات بسیاری از خود بر جای گذاشت. این کتاب ـ که از مجموعه «دیدار با ابرار» است ـ زندگی علمی و عملی این دانشور پارسا را در فصل های متعددی بررسی کرده است. محمدحسین غروی اصفهانی(۱۲۹۶ هـ.ق _ ۱۳۶۱ هـ.ق) معروف به کمپانی اصفهانی فقیه، اصولی، شاعر، عارف و از مجتهدین مشهور معاصر شیعه امامیه بود. وی در اشعارش، مفتقر تخلص می‌کرد. محمدحسین غروی اصفهانی در روز دوم محرم سال ۱۲۹۶ هجری قمری در کاظمین به دنیا آمد. او که فرزند محمدحسن یکی از بازرگانان متدین و ثروتمند بود از این موقعیت در راه تحصیل علم و علوم استفاده نمود. پدرش اصالتاً نخجوانی بود و پس از امضای قرارداد ترکمانچای نخست به تبریز و بعد به اصفهان مهاجرت کرد و سپس به کاظمین رفت. محمدحسین در دهه دوم زندگی به حوزه نجف رفت و مشغول تعلیم در نزد استادان حوزه آن روز شد. تحصیلات مقدماتی را در محضر شیخ محمد حسن تویسرکانی شروع نمود و تا سن بیست سالگی آنرا کامل کرد.