پروانه سیاه

پروانه سیاه

این کتاب اشاره‌ای کوتاه به ایستادگی بلال حبشی در مقابل شکنجه‌های مشرکان مکه است. بر اساس این داستان، بلال حبشی به سبب ایمان آوردنش به حضرت محمد(ص) مورد آزار و اذیت ارباب خود، امیه قرار می‌گرفت. وی، بلال را در گرمای جانسوز ظهر مکه، بر روی سنگریزه‌های بیابان‌ها قرار می‌داد و سنگ داغ بزرگی را نیز بر روی سینه او می‌گذاشت؛ اما از دهان بلال به جز کلمات توحیدی چیزی بیرون نمی‌آمد. بلال در دوران قدرت مسلمانان، موذن پیامب(ص)ر و پس از وی نیز از یاران باوفای امیرالمؤمنین(ع) بود. استفاده از تصاویر کودکانه و مناسب با هر فراز از داستان، در تمامی صفحات آن و بیان مشخصات فردی، از جمله: نام پدر، شهرت و تاریخ وفات بلال و همچنین اشاره به منابع نقل داستان، در صفحه پایانی کتاب، از دیگر ویژگی‌های این اثر می‌باشد.