ชีอะฮ์ในอิสลาม

ชีอะฮ์ในอิสลาม

หนังสือ "ชีอะห์ในอิสลาม" เป็นผลงานที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับชีอะห์และชีอะห์สิบสองอิมาม เขียนโดย Allameh Tabataba'i หนังสือเล่มนี้ถือเป็นผลงานที่สำคัญที่สุดชิ้นหนึ่งในสาขาการศึกษาชีอะห์ในช่วงหลายปีก่อนการปฏิวัติอิสลามของอิหร่าน และเป็นแหล่งที่มาของการศึกษาชีอะห์ในมหาวิทยาลัยและศูนย์วิจัยในสหรัฐอเมริกาและยุโรป ปัจจุบันหนังสือเล่มนี้ยังคงใช้เป็นตำราเรียนในเซมินารีของอิหร่าน ตามคำกล่าวของนักวิจัยผู้นี้ เนื่องมาจากอคติและการบิดเบือนของนักวิชาการตะวันตกและการใช้แหล่งข้อมูลซุนนีในการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับศาสนาอิสลาม ชีอะห์ที่แท้จริงจึงไม่เคยได้รับการยอมรับในโลกตะวันตก ดังนั้น Allameh Tabataba'i จึงเขียนหนังสือ "ชีอะห์ในอิสลาม" ขึ้นในราวปี ค.ศ. 1345 หนังสือเล่มนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษครั้งแรกโดย Seyyed Hossein Nasr และตีพิมพ์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในอเมริกา ในปี ค.ศ. 1347 หนังสือเล่มนี้ฉบับภาษาเปอร์เซียก็ได้รับการตีพิมพ์ในอิหร่านเช่นกัน หนังสือเรื่อง “ชีอะห์ในอิสลาม” มีข้อกล่าวกันว่าแตกต่างจากอคติที่แพร่หลายทั่วไป โดยได้ศึกษาประวัติศาสตร์และวิทยาศาสตร์อย่างละเอียดถี่ถ้วน และเปิดเผยอัตลักษณ์ที่แท้จริงของชีอะห์ในฐานะหนึ่งในสองศาสนาหลักของศาสนาอิสลามในระดับสูง ความคิดเห็นบางส่วนของผู้เขียนเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้มีดังนี้ ในคัมภีร์อัลกุรอานได้เสนอวิธีการสามวิธีในการเข้าถึงความจริง ได้แก่ การเล่าเรื่อง การใช้เหตุผลเชิงปรัชญา และการเปิดเผยทางลึกลับ แหล่งที่มาหลักของลัทธิลึกลับของศาสนาอิสลาม ได้แก่ คัมภีร์อัลกุรอาน ซุนนะห์ และคำพูดของอิหม่ามอาลี (AS) ในคัมภีร์อัลกุรอาน วิธีหลักในการรู้จักพระเจ้าคือการรู้จักตัวเอง อิหม่ามชีอะห์ใช้เฉพาะวิธีการตีความที่เน้นคัมภีร์อัลกุรอานเป็นหลักในการตีความคัมภีร์อัลกุรอาน