حجت الاسلام نجم الدین طبسی
سؤال مشکل است و جواب مشکل تر و نیاز به احاطه و اطلاع بر کل یا اکثر روایات دارد. حکومتی که «یرضی بخلافته السماوات و الارض»(۱). آسمان و زمین متفقاً اظهار رضایت و خشنودی می کنند. حکومتی که «یحبه اهل السماوات و الارض»(۲).
طبق بعضی از روایات برای دسته ای از مردگان که در سجن گرفتاری های عذاب به سر می برند، به برکت ظهور این حکومت گشایش و فرج پدید می آید. حکومتی که بالاخره امنیتش عالم گیر است و همه را فرا می گیرد.
بعضی از روایات بر امنیت زنان زیاد تأکید کرده و گفته اند که در شب در فلان منطقه از شام از مناطق خوفناک و وحشتناک به طرف مکه یا سوی دیگر دنیا حرکت بکند، احدی معترض او نشود. گذشته از این که مرزهای جغرافیایی برچیده می شود، امنیت هم بالاخره همه جا را فرامی گیرد.
حکومتی که یَنصِف المظلوم یا یَنصُر المظلوم(۳) است. طبق بعضی از روایات: و لا مَظْلَم لاحدٍ من الناس الا رَدَّها(۴). طبق بعضی از عباراتی که ابن طاووس نقل می فرماید؛ حتی اگر در تحت ضرس انسان- می گوید زیرا دندان انسان چقدر ممکن است حق انسان باشد- حق کسی باشد، نمی گذارد ببلعد. همان را هم بالاخره باز سِتانی می کند از طرف و برمی گرداند.
خوب این حکومت ویژگی هایی دارد که سهم اصلی اش یا تمام سهم آن مربوط به رهبری است و دو بعد دیگر هم دارد که آن هم به برکت خود آقا و خود رهبر و خود حکومت است. دو بعد دیگرش، یکی کادر است. کسانی که در خدمت آقا و مجری دستورهای آقا هستند. منظورم از کادر آن ۳۱۳ نفر نیستند. در بعضی از روایات ۱۰/۰۰۰ و در بعضی از روایات ۲۵/۰۰۰ نفرند که طبق بعضی از روایات خمسین إمرئه یعنی پنجاه زن هم. عیاشی در تفسیرش پنجاه تا دارد و دلائل الامامه که هرکس نقل کرده از آن نقل می کند، سیزده تا دارد که هشت یا نه تای آن ها را نام می برد و بقیه را ذکر نمی کند.
خلاصه بُعد اول با خود رهبر مرتبط است. ویژگی هایی که در خود رهبر است. بُعد دوم ویژگی های کادر است و بُعد سوم ویژگی های مردم و منتظران، یعنی کسانی که منتظر دولت کریمه هستند.
من خیلی سریع به یکی از ابعاد آن اشاره می کنم. آنچه به کادر و کسانی که در خدمت آقا هستند ارتباط دارد، از ویژگی های آن ها برمی خیزد. از روایات یک سری ویژگی هایی استفاده می شود: اعتقاد به رهبر، عشق به رهبر، اطاعت صد در صد و بی چون و چرا از رهبر و عشق به شهادت. تمام این ها در کنار خشوع و خضوع و تسلیم و انقیاد نسبت به درگاه خداوند عزوجل.
یکی دیگر از ویژگی ها مردمی بودن کادر است. کادر مورد علاقه ی مردم هستند. مردم این ها را دوستشان دارند واقعاً خدمتگزار خودشان می دانند. درباره ی عشق به رهبری، در بعضی از روایات چنین آمده است: یَتَمَسَّحون بسَرجِ الإمامِ یطلُبونَ بذلک البَرَکهَ و یُحِفّونَ به(۵) به دور آقا می چرخند. یقونَهُ بأنفسِهِمْ فی الحُروبِ و یَکفونَهُ ما یُریدُ فیهِم(۶)؛ جان خودشان را سپر قرار می دهند، خودشان را سپر بلا قرار می دهند، و هرچه آقا می خواهد اجرا می کنند و در برابر اوامر آقا تسلیم هستند.
در خوف از خدا به گونه ای هستند که: «رجالٌ لا یَنامونَ اللَّیلَ لهمْ دَوِیٌّ فِی صلاتِهم کَدَوِیِّ النَّحلِ یَبیتونَ قِیاماً عَلَی أَطرافِهِم»(۷). روایتی که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است، به این جنبه از شخصیت آن ها اشاره دارد: «رُهبانٌ باللیلِ لیوثٌ بالنهارِ»(۸). درباره مطیع بودن آنها در اخبار ائمه (علیهم السلام) چنین آمده است: «هم أطوعُ لَهُ مِنَ الأمَهِ لسیِّدِها»(۹). روحیه و توان بالای آن ها چنان است که طبق روایات اگر این ها رو به رو بشوند با «اعظم جبلْ» (قوی ترین، بلندترین و رساترین کوه) آن ها را به لرزه درمی آورند، آن ها را از جای می کنَند.
درباره ی عشق به شهادت اینان در روایات چنین آمده است: در خواسته ی آنها این است که شهید بشوند. خواسته شان این است که در رکاب امام به شهادت برسند.»
معصومان (علیهم السلام) درباره ی محبوبیت و مردمی بودن اینان فرموده اند: «و قدْ اَحاطوا بین الخافِقَینِ لیس من شیٍ»(۱۰)، هیچ چیز روی کره زمین نیست «الا و هوَ مُطیعٌ لهم»(۱۱) چون آن ها مطیع بقیه ا... هستند.
«حتی سِباعُ الارض»(۱۲) درندگان هم مطیع این ها می شوند و «و سباعُ الطیر تطلب رِضاهُم»(۱۳) اطاعت می کنند و دوست دارند که در هر چیز این ها از آن ها راضی باشند. این نکته خیلی جالب است: «حتی تَفخَرُ الارض علی الارض»(۱۴). یکی از کادر خدمتگزار، در دولت کریمه، از یک محلی رد می شود، از یک سرزمینی رد می شود، از یک جایی عبور می کند. در روایات می خوانیم: زمین بر زمین افتخار می کند و «و تقولٌ مَرَّبی الیَوم رجلٌ من اصحاب القائم (علیه السلام)»(۱۵).
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
پی نوشت ها :
۱٫ محمدی ری شهری: میزان الحکمه، ج۱، ص ۱۸۷، حدیث ۱۲۴۰-۱۲۴۸؛ طبری، محمد بن جریر: دلائل الامامه، ص ۲۳۳٫
۲٫ سماواتیان از آن خوششان می آید و آن را دوست دارند. حکومتی که نتیجه و برکات آن برای همه، حتی مردگان، فرج و گشایش است.
۳٫ حکومتی که نسبت به مظلوم انصاف به خرج می دهد یا آن که مظلوم را یاری می کند.
۴٫ هیچ ظلمی به کسی نمی رود مگر آن که امام (علیه السلام) آن را دفع می کند.
۵٫ مجلسی، محمدباقر: بحارالانوار، ج۵۲، ص ۳۰۷٫ (به زین اسب امام دست می سایند تا برکت یابند).
۶٫همان. (با جانشان امام را در جنگ ها یاری می کنند و هر دستوری بدیشان بدهد انجامش می دهند.)
۷٫همان. (مردانی که شب ها نمی خوابند. در نمازشان چنان اهتمامی و تضرّعی دارند که انگار زنبوران عسل در کندو وز وز می کنند شب را با نگهبانی دادن پیرامون خود به صبح می رسانند.)
۸٫همان. (زاهدان شب و شیران روزند).
۹٫همان. (آنان از کنیز به سرورشان، اطاعت پذیر ترند.)
۱۰-۱۵٫ همان، ص ۳۲۷٫
منبع مقاله :
امینی، ابراهیم... [و دیگران]، (۱۳۸۱) قم: مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه ی علمیه ی قم)، چاپ چهارم
https://rasekhoon.net