ترجمه کتاب امامت و سیاست

ترجمه کتاب امامت و سیاست

این نامه‌ای است از ابوجعفر، عبداللّه بن محمد بن علی، ولی امر مسلمانان، برای یزید بن هبیره و آنانی که همراه وی هستند، از جمله مردم شام، عراق، مدینه و واسط. من شما را در پناه خود گرفتم و در این کار خدا را به شهادت می‌گیرم. اوست که اسرار بندگان را می‌داند و اندیشه‌های آنان را باور دارد، او هر آنچه بندگان پنهان می‌کنند و در قلب خود خطور می‌دهند همه را می‌داند. همه کارها به سوی خداست، این امان‌نامه درست است و در آن هیچ گونه دروغ و حیله‌ای وجود ندارد، هیچ باطلی در آن راه ندارد. این امان‌نامه را به یزید بن عمر بن هبیره داده‌ام و وی می‌بایست به دیگران بدهد و همه آنان از این امان‌نامه برخوردار می‌گردند. من کسانی را که نامشان در این نامه آمده است در پناه خدا و رسول خدا (ص) قرار می‌دهم و در این راه همه پیامبران و صالحان را گواه می‌گیرم. این امان‌نامه هم بر من حاکم است و هم بر تو و آنانی که همراه تو هستند. تو هیچ گونه جرمی مرتکب نشده‌ای و یاران تو نیز مرتکب نشده‌اند. چنان که در این امان‌نامه متذکر شده‌ام، هیچ گونه فریب و حیله‌ای در آن نیست، تو هرجا که می‌خواهی می‌توانی بروی و هیچ کس حق تعرض به تو و همراهانت را ندارد. اگر من در مورد تو حیله کرده باشم گویی یکی از حرام‌های محمد (ص) را حلال کرده‌ام و یا این‌که یکی از حلال‌های او را حرام کرده‌ام. ابوجعفر بر آن بود تا به امان‌نامه‌ای که برای ابن هبیره و یاران وی فرستاده است، پای‌بند باشد.

ابو محمدعبدالله بن مسلم ابن قتیبه دینوری یکی از مولفان بزرگ سنی مذهب در قرن سوم هجری است. کتاب امامت و سیاست به طور مبسوط تاریخ خلفای صدر اسلام را پس از رحلت حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) بررسی می‌کند. این اتفاقات در واقع در یکی از حساس‌ترین و سرنوشت‌سازترین دوره تاریخ اسلام شکل گرفته که برای آگاهی خوانندگان از جزئی‌ترین رویدادهای رخ داده شده از تاریخ اسلام در آن برهه نگاشته شده است. ابن قتیبه بیش‌تر در نگارش آثار ادبی شهرت دارد. آثار اخلاقی و فرهنگی او در واقع آینه تمام‌نمای همه جریان‌های فکری جامعه عباسی در آغاز قرن سوم هجری است.