جامعه شیعی و انتظار قیام از امامان (ع) در سیر تاریخی

جامعه شیعی و انتظار قیام از امامان (ع) در سیر تاریخی

مساله انتظار ظهور مصلح و منجی درتمام ادیان، اهمیت ویژه ای دارد؛ زیرا نجات جهان و بهبودی حال زمان، در ظهور او تحقق می‌یابد و با آمدنش، عصر روشن حکومت توحید و دوران طلا‌یی تکامل عقل‌ها فرا می‌رسد. فرا رسیدن چنین روزی به دست چنان کسی، در همه ادیان الهی و مکتب‌های بشری نوید داده شده است و پیروان آن‌ها در انتظار آن به سر می برند و این است انتظار و شوقی مشترک و دیرین.بی گمان، عقیده به موعودی نجات بخش که در پایان جهان خواهد آمد، از مهم‌ترین مباحث اعتقادی است که درادیان الهی وجود دارد، ولی این مساله که‌‌موعود کیست و کی و کجا ظهور خواهد کرد، در همه ادیان یکسان نیست.در میان جامعه شیعی که با موضوع حقانیت امیرالمومنین علی(ع) نسبت به مقام «ریاست عالی بر امور دین و دنیا» دست کم از روزگار خلیفه سوم - به طور رسمی علیه خلیفه زمان مطرح شد، انتظار قیام امام مصلح و منجی، فرایندی تاریخی پیدا کرده است که این مقاله بر آن است تا در سیر تاریخی دیدگاه انتظار از منظر پیروان امامان معصوم(ع)، به کاوش بپردازد. البته باید گفت ما در صدد تحقیق درباره انتظار قیام از سوی شیعیان هستیم که گاه به صورت انتظار مصلح کل نوید داده شده و گاه به عنوان حقانیت و صلا‌حیت احراز مقام حکومت از سوی امام(ع)، مطرح می‌شود.