برگزیده کتاب فاطمه زهرا (س) شادمانی دل پیامبر (ص)

برگزیده کتاب فاطمه زهرا (س) شادمانی دل پیامبر (ص)

این اثر، برگزیدۀ کتاب “فاطمه زهرا (س) شادمانی دل پیامبر (ص)” است که توسّط مرحوم حاج شیخ احمد رحمانی همدانی به رشته تحریر در آمده است. آشنائی مختصر با حضرت فاطمه زهرا (س) حضرت فاطمه زهرا (س) در روز بیستم جمادی‌الاُخری، در چهل و پنج سالگی پیامبر اکرم (ص) و هنگامی که پنح سال از بعثت ایشان گذشته بود، دیده به جهان گشود. مادر گرامیِ ایشان–حضرت خدیجه (س)- نخستین زنی بود که به رسول خدا (ص) ایمان آورد، شصت و هشت سال پیش از هجرت و در خاندانی بزرگ و محترم به دنیا آمده بود. وی که از اشرافِ قریش و دارای حَسب و نَسب سرشناسی بود، دارای اموالِ فراوانی بود و به تجارت می‌پرداخت و در بیست و پنج سالگیِ پیامبر (ص) با ایشان ازدواج نمود. از مهمّ‌ترین نام‌ها و القابِ حضرت فاطمه زهرا (س) میتوان به بتول، محدثِه، صدّیقه، مبارکه، کوثر، راضیه، مرضیّه و طاهره اشاره کرد. مشهورترین کُنیۀ ایشان نیز “امّ ابیها” است. جایگاه و شخصیّت حضرت فاطمه زهرا (س) خداوند تبارک و تعالی خطاب به پیامبر اسلام (ص) فرمودند: “ای احمد! اگر تو نبودی افلاک را نمی‌‌آفریدم و اگر علی نمی‌بود، تو را نمی‌آفریدم و اگر فاطمه نبود، شما دو تن را نمی‌آفریدم.” خداوندِ متعال به حضرت فاطمۀ زهرا (س) بیشترین بهره از عظمت و برترین نصیب از شکوه و حلالت را بخشیده، به طوری که برایِ هیچ زنی امکان دسترسی بدان نیست. او نتیجه و ثمرۀ آن عدّه از اولیای الهی است که آسمان به عظمتِ ایشان اعتراف کرده، پیش از آن‌که اهلِ زمین او را بشناسند. و در قرآن مجید در شأن آنان، آیاتی نازل شده است که از آغازِ نزولش تا به امروز و تا روزِ قیامت، شبانه روز تلاوت می‌شود. شخصیّتی که هر اندازه آگاهیِ بشر از رهگذرِ فهم و اندیشه بر اسرارِ آفرینش افزوده گردد، عظمتش به طور گسترده ای آشکار می‌شود و معانی و برکاتش به گونه‌ای واضح‌تر تجلّی می‌کند. او که خداوند ثناگویِ اوست و به خاطرِ خشنودی‌اش خشنود . از خشمش به خشم می‌آید. رسولِ خدا (ص) عظمت و ارزندگی او را اعلام داشته و امیرالمؤمنین علی (ع) به چشمِ بزرگی و عظمت به او نگریسته و پیشوایانِ اهلِ بیت (ع) به نظر تقدیس و احترام نگاهش می‌کنند. برخی فضائل حضرت زهرا (س) در قرآن کریم و روایات شأنِ نزول بیش از ده‌ها آیه در قرآن کریم در مورد فضائلِ حضرتِ فاطمه زهرا (س) است. تا جایی که رسولِ خدا (ص) فرموده‌اند: “همانا خداوندِ متعال، علی و همسر و دو پسرش (ع) را از حجّت‌های خود بر آفریدگانش قرار داده است و آنان درهایِ دانش در امّتِ من هستند. هر کس به وسیلۀ آنان هدایت یابد، به راهِ راست هدایت یافته است. ما کِشتی نجاتیم، هر کس به آن چنگ زند نجات یابد و هرکس از آن دوری گزیند، نابود خواهد شد. هر کس نیازی به خداوند دارد، به وسیلۀ ما خاندان، از خداوند درخواست کند.” همچنین احادیث و روایاتِ متعددّی مانند “حدیثِ لوح” و “حدیثِ کساء” درخصوص فضائل آن حضرت وجود دارد. او از عظمتِ آسمان‌ها و زمین برتر است و عرضۀ ولایتش بر موجودات است. جایگاه رفیعی در فردوسِ برین دارد و قبل از دیگران واردِ بهشت خواهد شد. او برگزیدۀ پروردگار از میان تمامِ زنانِ جهان است که نورِ خداوند بر او پرتوافکنی کرده و یکی از بهترین آفریدگانِ خداوند است. اطاعت و فرمانبرداری از ایشان بر تمامی آفریدگانِ خداوند از جنّ و انس، پرندگان و حیواناتِ وحشی و پیامبران و فرشتگان واجب است. جایگاهِ حضرت فاطمه زهرا (س) نزد پیامبر گرامی اسلام (ص) تا جایی بود محبوب‌ترین فرد نزدِ ایشان بود و بر بالایِ منبر فرمودند: “خداوندِ عزّ وجلّ، آتش را بر گوشت و خون و موی و رگ و پیوند فاطمه (س) حرام کرده، فرزندان و شیعیانِ او را از آتش دور فرموده است. فاطمه (س) پارۀ تنِ من است.” منزلتِ حضرت فاطمه زهرا (س) نزد امیرالمؤمنین علی (ع) آن‌چنان بود که ایشان در احتجاجات و مناظراتی که در اثباتِ حقّانیّت خود در جمعِ مردم داشت، بارها به وجودِ آن حضرت و فضائلِ ایشان مباهات می‌کرد. فضائل و کراماتِ فراوانی نیز از حضرت زهرا (س) در کُتب اهلِ تسنّن و امامیّه آمده است. مکارمِ اخلاق حضرت زهرا (س) از جمله مکارمِ آن حضرت می‌توان از کیفیّت عبادت و اخلاص در بندگیِ آن حضرت، ایثار و فداکاری اش در راه رضایِ خدا، تبیینِ رعایتِ آداب سفره، ترجیح دادنِ میهمانش بر خانواده اش، بخششِ پیراهنِ نو در شبِ عروسی‌اش، محبّتش به پیامر اسلام (ص) و منزلت و مقامِ آن حضرت نزد ایشان، صداقتِ لهجه و راستگویی‌، حجاب و عفاف و عصمت و طهارتش نام برد. آیۀ تطهیر، به وضوح و روشنی، بر طهارت و پاکیِ حقیقی آن حضرت از هر گونه نقص، عیب، عار و ننگی دلالت دارد. و این پاکی نه فقط از گناهان و معاصی است که این امری مسلّم است، بلکه طهارت و پاکی از هرگونه خطوراتِ نفسانی و ذهنیِ نامناسب است که حتّی با مقام عصمتی هم که در پیامبر اسلام (ص) ثابت شده و بر ایشان واجب است، منافاتی ندارد. زیرا هرآن‌چه عقل و طبع از آن متنفّر است، در مفهوم رجس و پلیدی داخل می‌شود و به دلالتِ آیۀ تطهیر، آن حضرت از آن پلیدی و رجس پاک و منزّه است.