آیینه داران حقیقت/ جلد اول

آیینه داران حقیقت/ جلد اول

مقدمه

شیعه از آن دم که بر شریعه على فرود آمد، از فرات همیشه زلال و همه آن جارى آن ،نوشید و زمزمه آن را به جان نیوشید،تا این دم ،به تلاش و پایمردى واز جان گذشتگى شریعه بانان ناب اندیش ،بر این شریعه مانده واز آن فرات نوشیده و نوشانده است . شریعه على و اولاد على ،زندگى مى بخشد، پژمردگى را از روح و روان مى سترد، جان را جلا مى دهد و جمال را صفا،شادابى مى آورد،ذهن را از پندارها مى پیراید، دل را روشن مى کند، راه از بى راه مى شناسد، علیه نابرابرى ، بیداد، هر چه پستى و زشتى است ،مى شوراند، به سوى قلّه هاى زیبایى و مجد و شرف ،رهنمون میگردد، ذلت را ذلیل و عزت را بر فراز مى دارد. شیعه ،با ماندن در این شریعه ،نوشیدن و نوشاندن از آن فرات ،به جان نیوشیدن نغمه ها،سرودهاو زمزمه هاى دل انگیز و روح نواز آن و گردن نهادن به رهنمودهاى شریعه بانان ،از هر گزندى در امان مانده ،از گردابهاى هراس انگیز فتنه ها به سلامت رهیده و عقیده ناب و راستین خود را از هر گونه دستبرد و درآمیختگى به دور داشته و ناب و بى آمیغ ،صاف و شفاف ،رخشان و آسمانى ،بذر باورهاى خویش را افشانده بى فرسودگى و خستگى ، فراز و نشیبها را پیمود و گردنه هاى نفس گیر و دشوار گذر را پشت سر گذارده و شبهاى تار و بى پایان را به پایان برده ،تا به روزگار نوین ،گام گذارده و در این روزگار،با همان پشتوانه لبالب و سرشار، میدان دارى شگرفى را آغازیده است . در این میدان ، با هر چه پوچى و ناپاکى است در آمیخته با هر چه شور و نشور، پاکى و راستى ،زلالى و روشنى است در آمیخته و آوردگاه را به زیبایى و مردى و مردانگى بیاراسته است . در هر برهه اى ، به گونه اى نقش آفرین شد.در برهه اى چون تندرى بر فرمانروایان بیدادگر خروشید و در دوره اى با هشیارى مردمانى را از چنگ دیوان و دَدانِ آدمیخوار، رهاند و زمین را پس از ویرانى و تباهى به دست قومى عنان گسسته ، آباد کرد و در روزگارى با تلاش شبان و روزان ، رایحه دلاویز دانش و معارف شیعى را بر هر کوى و برزن ،وزاند و در هنگامه اى سخت و دشوار،که مرگ از هر سوى ،به سویش مى تاخت ،قهرمانانه کاخ مجد و شرف را بر آورد و به قلّه والاییها فرا رفت . بیان جزء جزء این هنگامه آفرینیها، خوش درخشیدنها،سر فرازانه پیش رفتنها،از هیچ زبان و قلمى بر نیاید؛ نه زبان آوران توان پیمودن این عرصه را دارند و نه چکامه سرایان و نگارندگان توان ترسیم آن همه زیبایى و شکوه را. مجله حوزه ، به این امید پا گرفت که دریچه اى به سوى این بامدادِدل آویز بگشاید و شمیمى از این نسیم روح انگیز صبا، به جانها بیفشاند.و بر آن بوده و هست که شکوه ها، زییابها، اوجها و والاییهاى شیعه را در آوردگاه هاى گوناگون بنمایاند و باورهاى راستین و درخشان آن را، در حدّ توان ، به زیباترین جمال ، جلوه گر سازد. براى راه یافتن به این آستان جلال ، راه ها و روشهایى را پیش گرفت ، از جمله به آستان جاى جاى میهن اسلامى و گاه ، آن سوى مرزها، بار یافت و از این گنجوران خواست که گنجینه سینه خود را بگشایند و از کانونهاى گرمى بگویند که خود شاهد بوده اند و در برهه برهه از استخوان سوز، از برف و کولاک و بیداد دى ، رهاندند و به وادى همیشه بهار رهنمون شدند و از مشعلهاى بگویند که خود سوختند، تا طلسم شب را بشکنند و ماندگان در باتلاق شب را به سرزمین سپیده ها ره نمایند. آنچه پیش روى دارد، بخش نخست از این گفت و گوهاى برانگیزاننده ، روشن گر، بیدارگر و افق گشاست و امید مى رود بخشهاى دیگر آن نیز، به زودى نشر بیابد و آیینه محفلِ حقیقت جویان گردد. آمین .