ای فریادرس

ای فریادرس

"ای فریادرس!" به یکی از صفات و ویژگی های حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف یعنی فریادرسی آن امام می پردازد. در این ایام که گرفتاری های فردی و اجتماعی در میان شیعیان و بلکه مسلمانان و حتی مردم جهان، فراگیر گشته و ضرورت مددجویی از حضرت حجت بیش از پیش احساس می شود، نویسنده سعی کرده است، مطالبی در این زمینه و مبتنی بر آیات و روایات و در ده بخش کلی ذیل ارائه نماید: همراه همیشه آدمیان: نویسنده در این بخش به این واقعیت می پردازد که گرفتاری و درماندگی در این جهان، امری ناگزیر و ناگسستنی از زندگی آدمیان است. واژه شناسی: در این بخش واژه های مربوط به بحث که به دو دسته واژه های بیانگر دشواری ها و سختی ها و واژه های امیدزا و راحتی بخش تقسیم می شوند، توضیح داده می شود که در ادامه بحث معانی آیات و روایات روشن تر شود. اهمیت موضوع: در این بخش فهرستی از آموزه های دینی که بیانگر اهمیت موضوع وظایف یک مسلمان در گرفتاری های هم نوعان و مسلمانان و مومنان است، بیان شده است. سفارش ب فریادرسی و یاری درماندگان: در این قسمت بیانات روشن و صریحی در سفارش پیشوایان دین در لزوم و حتی گاهی وجوب مددرسانی به مددجویان و دستگیری از درماندگان، مطرح می شود. خدای فریادرس: در این بخش از فریادرسی خداوند یاد شده است و در قالب آیاتی روشن و دعاهایی امیدبخش و نیز حکایتی جالب به این موضوع پرداخته می شود که همگی بیانگر دستگیری خداوند منان و مهربان از بندگان درمانده و بیچاره است. فریادرسی چهارده معصوم: فریادرسی امامان بخش دیگری است که در آن به نقل یک ماجرای شنیدنی اکتفا شده و همچنین نقش هر یک از امامان در برطرف کردن گرفتاری ها بیان شده است. فریادرسی حضرت علی علیه السلام: دو داستان شیرین و شنیدنی از دستگیری ها و فریادرسی های حضرت امیرالمومنین در این قسمت نقل شده است. داستان فریادرسی امام صادق علیه السلام: در این بخش به ذکر یک ماجرا از یاری رساندن امام صادق علیه السلام به درماندگان بسنده شده است. فریادرسی امام زمان علیه السلام: در این بخش، بحث اصلی این نوشتار یعنی فریادرسی امام زمان و یاری آن عزیز مطرح می شود و در این راستا به داستان های زیبا در این باره و دعاهای شیوایی همچون دعای پس از نماز   امام زمان، دعای فرج(گشایش)، دعای علوی مصری، دعای عبرات(اشک ها)، دعای استغاثه به صاحب الزمان اشاره می شود. اضطرار امام زمان علیه السلام: در پایان هم از درماندگی و اضطرار حضرت حجت یاد شده و از فرجام فرخنده آن اضطرار شیرین -که به ظهور پر سرور آن باقی مانده ی خدا می انجامد- سخن گفته شده است.