کلید آسمان

کلید آسمان

به جاى مقدمه اى پرتو مهتاب ، اى رخساره شبنم ، اى آیینه سحر از هر چه بگذرم محالست که از وجود بى مثال تو چشم بپوشم زندگى را به خاطر تو دوست دارم عشق را وراى خصال تو یافته ام اى درخت پر ثمر زندگى اى اعلى درجه محبت به تمناى نگاهت از زندگى میگذرم . اینک من به بهشت پاى گذاشته ام شاید هم زمین را متبرک کرده اى یا على خدایا حضورمان را در بهشت عشق مولایمان على جاودانه کن خاک یا هو سفرى در پیش است و من و تو در آغاز جاده هاى لاهوتى کلید آسمانم را تقدیم مى دارم ؛ در ملکوت : به موعودى که درهاى رهایى را به روى زمین مى گشاید: همانکه جاده ها را تا انتها، با تداوم نگاه خود سبز مى دارد: و در خاک : به تو که در این سفر، بزرگى ات را به کوچکى ام مى بخشى : تو که یوسفانه آن رویاى صادب را به تعبیر خواهى ایستاد. با سپاس از فضاى ادبى حوزه هنرى و مدیرت فرهنگى جامعه الزهراء