آداب تلاوت قرآن

آداب تلاوت قرآن

عنوان: آداب تلاوت قرآن نویسنده: سیدحسن احمدی نژاد قم: موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان، فرمت: PDF زبان: فارسی تعداد صفحات: ۱۰ قرآن پاک ترین کتاب، از مبدأ پاکی و طهارت، بر پاکترین قلب عالم هستی تلاوت و از لبان پاک ترین مخلوق الهی بر عالم وجود عرضه گردید و به همین دلیل، تنها کسانی می توانند به این مصحف مطهر نزدیک شده و از نور پر فیض آن بهره مند گردند که ظاهر و باطنی پاک و طاهر داشته و از هر گونه آلودگی جسم و روح منزه باشند. «انه لقرآن کریم. فی کتاب مکنون. لا یمسه الا المطهرون»(۱) با توجه به حساسیت موضوع، خوب است که مصادیق طهارت را یک به یک برشمرده، و پیرامون آنها، اندکی درنگ نماییم: طهارت کلی جسم اولین شرط برای تماس با قرآن، پاک بودن از جنابت و داشتن وضو است و بنابر فتوای حضرت امام خمینی(ره) : «مس نمودن خط قرآنی یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن، برای کسی که وضو ندارد، حرام است.»(۲) و اما برای این که گرفتن وضو، ذهنمان را از تخیلات پراکنده خالی سازد و ما را در هاله ای از معنویت و عرفان قرار دهد، به یاد کلام شیرین حضرت امام صادق(ع) بیفتیم که: «چون قصد وضو کنی، به آب نزدیک شو، مانند کسی که می خواهد خود را به رحمت پروردگار متعال نزدیک کند. زیرا خداوند آب را وسیله مناجات و قرب خود قرار داده است.»(۳) طهارت دهان در چند حدیث شریف که از ائمه معصومین(ع) نقل شده، از دهان به عنوان «راه قرآن» و یکی از راههای پروردگار یاد شده است. در این باره نقل است: پیامبر(ص) به مسلمانان فرمودند: «راه قرآن را پاکیزه سازید». پرسیدند: ای رسول خدا! راه قرآن چیست؟ فرمود: «دهانهای شما». پرسیدند: به چه پاکیزه کنیم؟ فرمود: «به مسواک زدن»(۴) و در حدیثی دیگر چنین آمده است امام رضا(ع) از پدرانش(ع) از پیامبر(ص) فرمود: «دهانهای شما راههایی از راههای پروردگارتان است، آن را پاکیزه سازید.»(۵) اما دهان بی حفاظی که غذای مشکوک و حرام وارد آن می شود، دهانی که گناهان بزرگی چون دروغ و تهمت و غیبت را مرتکب می شود، دهانی که برای شکستن دل دردمندی به حرکت به سخن می آید، دهانی که پیوسته مسلمانان از شر آن در واهمه و عذاب هستند، چگونه می تواند محل تلفظ آیات قرآن باشد؟! طهارت چشم از رسول اکرم(ص) نقل شده که فرمودند: «حق چشم را ادا کنید». عرض کردند: حق چشم چیست یا رسول ا...؟ فرمود: «نگاه کردن به قرآن». زیرا تلاوت قرآن از روی قرآن، طبق حدیث، عبادت است. اگر چشم پاک نباشد، توفیق نظر به قرآن را پیدا نمی کند.(۶) چشم هرزه ای که به دنبال معصیت و خطا می چرخد و چشم افسار گسیخته ای که دیگر در کنترل صاحبش نیست، اگر هم بر روی خطوط قرآن قرار بگیرد، همچون کوری است که جمال نورانی حق را هرگز مشاهده نخواهد کرد. طهارت روح روح ناپاکی که اسیر اندیشه های شیطانی است، روح پژمرده ای که لطافت و ظرافت خود را از دست داده، و در برخورد با مظاهر معنویت، سرد و بی تفاوت است، روح تیره ای که زنگار گناه و معصیت، تمامی زوایای آن را پوشانده است، روح کوچک و حقیری که فقط خود را می بیند، و سرگرم بازیچه های خویش است،