Тулуи ишқ

Тулуи ишқ

Издивоҷ ё ақди никоҳ пайванди ақди никоҳест, ки бо бастани шартномаи ақди никоҳ муқаррар карда мешавад. Ќуръон издивољ ва мардонро бо њамсари худ сарчашмаи тасалло дониста, мусулмононро тавсия медињад, ки бо мардону занони муљаррад издивољ кунанд. Тибқи ривоятҳо издивоҷ пас аз баракати ислом бузургтарин неъмат буда, дар он ним ё се ду ҳиссаи дин ва суннати Паёмбари Ислом (с) ҳифз шудааст. Диндорӣ, ахлоқи нек ва оилаи нек аз меъёрҳое мебошанд, ки дар анъанаҳои интихоби ҳамсар муқаррар шудаанд. Аз нигоҳи фақеҳҳо, никоҳ худ ба худ сахт тавсия шудааст, аммо барои касе, ки бо издивоҷ накардан гуноҳе содир мекунад, воҷиб аст. Дар мазҳаби имомӣ шиа издивоҷ ду шакл дорад: доимӣ ва муваққатӣ; Дар шакли шартномаи никоҳи муваққатӣ муайян кардани давомнокии ақди никоҳ ва ҳаҷми маҳр шарт буда, пас аз анҷоми он мӯҳлат зану шавҳар бидуни талоқ ҷудо мешаванд.