ҚУРЪОНИ КАРИМ
Форсӣ-Тоҷикӣ
Оятуллоҳ Макорими Шерозӣ
Баргардон ба хати крилӣ: Ҷамъе аз мутарҷимон
Фармат:   PDF
Барои гирифтани ин китоб  гузинаи "DOWNLOAD" ДАРЁФТ "-ро интихоб намоед.
<a href="http://tj.islamic-sources.com/">tj.islamic-sources.com</a>

Common title

Rate

View

Votes

Тарҷумаи Қуръони Карим

Бахотири аҳмияти нашри  Қуръон дар байни мусалмонон мо ин матни Қуръони Карим бо забони тоҷикиро бо ин ки, мутарҷим ва ношири ин мушахас нест барои Шумо қарор додаем.

Қуръони Карим бо забони тоҷикӣ

Тарҷумаи Қуръон аз Тафсири мухтасари Хатлонӣ  бо шарҳи вожаҳо ва калимаҳо.

Author

Editor

Interpreter

Number of volumes

Persian Title

Publish location

Publication year

Publish number

Publisher

Qr Code

Sect

Scholar

ISBN

Source

Translated

is suggested

Тарҷумаи Қуръон Аз Тафсири Мухтасари

Тарҷумаи  Қуръон
 Мутарҷими форсӣ : Абдулмуҳаммад Оятӣ
Баргардонанда ба тоҷикӣ  :Сомонаи Танзил.




Дар матни  тарҷума  ба ҷои номи сураҳо дар канори оятҳои ҳар сура  шумораи сура омда аст лизо  пеш аз зикри  ҳар оят  адади  сураҳо  зикршуда аст . Барои  фаҳми осонтар шумо ба сураи Фотиҳа агар бингаред  дар канори ҳар ояти Фотҳиа  шумораи  “ 1 ”  зикр шуда аст ва он ба маънои ин аст, ки сураи якуми  мебошад ва баъд шумори ояти сура омада аст  ин равиш дар дигар сураҳо иҷро шуда аст вале пеш аз адади оятҳо адади худи сураҳо зикр шуда аст.
tanzil.net

Тарҷумаи тоҷикии Қуръони Карим

Дарёфти тарҷумаи Қуръон

Ин китоб муштамил аз пурсишу посух  дар робита ба масалаҳои акидатӣ мебошад.

Заруриёт

Қуръони азим ақоиди Исломро чунон содда ва равон баён мекунад, ки ҳар кас забони арабро бидонад ва ба синни булуғи ақлӣ расида ва мухотаби фармудаи “Ё аййуҳан нос, - Эй мардумон” бошад, каломи Худоро пас аз ин хитоб ба хубӣ дарк мекунад.

Вале афсӯс, ки донишмандон дар тафсири Қуръон ба фалсафаи файласуфон, ирфони сӯфиён, каломи мутакаллимон, ривоятҳои исроилӣ ва дигар ривоёти баррасинашудаи ба Расули Худо (с) нисбатдодашуда эътимод карда ва оятҳои Қуръонро ба кӯмаки онҳо тафсир ва таъвил намудаанд. Онҳо бо ин кори худ аз “Ақоиди Ислом” тилисм, муаммо ва чистонҳое сохтаанд, ки ғайр аз доноён ба равиши илмии уламо дар фунуни балоғат, мантиқ, калом, фалсафа ва монанди инҳо ҳеҷ касро ёрои фаҳми он нест. Ин равишҳо боис гардид то мусулмонон ба тафриқа гароянд ва ба гурӯҳҳои мӯътазила, ашоира, мурҷиа ва ҳоказо тақсим гарданд.

Дар ин баррасиҳо ҳамчунин ақоиди Исломро силсилаи баҳампайваста ёфтам, ки бархе аз он роҳкушои бархеи дигар аст. Дар маҷмӯъ ин ақоид пайкараи ягона ва муттаҳидеро мемонад, ки ҳар бахши он бахши дигарро комил мекунад. Замоне ки донишмандон дар таълифоти худ бархе аз бахшҳоро ҷудо аз ҳам меоваранд, ҳикмати ақоиди Ислом аз пажуҳандагонаш норавшан ва зери парда мемонад.

Хулоса он ки силсилаи ақоиди Исломро дар ин китоб ҳамон гуна, ки дар Қуръони карим ёфтаам, тартиб додам. Маҷмӯаи ҳамоҳанг ва ҳамгун, ки ҳар бахше бахши дигарро пура намуда мавзӯи пешин роҳкушои мавзӯи бахши оянда мегардад. Бо ин равиш ва услуб аст, ки ақоиди Ислом ва ҳикмати он дониста мешавад. Аз ҳамин сабаб ҷамъбандӣ ва фарогирии баҳси охир пеш аз ҷамъбандӣ ва фарогирии матолиби омада дар баҳсҳои пешин имконпазир нест... .

&nbsp;

Сайид Муртазо Аскарӣ

Ақоиди Ислом дар  Қуръони Карим-1

Тавҳид

<h1 dir="ltr" style="text-align: left;">Муқаддимаи ношир</h1>
Ҳадафи ирсоли паёмбарон ва нузули ваҳй, бозкардани дидагони инсонҳои саргардон ба сўи қиёмат буда ва маънобахшӣ ба зиндагӣ ва равшан сохтани он, бо нури ҳидояти илоҳӣ аст. Имон ба Худованди Якто ва рўзи қиёмат, бунёди ҳамаи пайвандҳои иҷтимоиро дигаргун месозад ва ҷомеаи нав фароҳам меоварад, ки дар он ному ёди офаринанда ва ҳузури ҳамешагии он дар ҳама лаҳзаҳо эҳсос мешавад. Мўъминон бо пайравӣ аз паёмбарони илоҳӣ, роҳу расми фармонбардорӣ аз Офаридгори Мутаолро меомўзанд ва бо чангзадан ба аҳкоми исломӣ ва анҷоми дастуроти илоҳӣ, таъми ширини бандагии Худоро мечашанд.
Аҳамияти шинохти аҳкоми илоҳӣ аз манобеи асили баҷомонда ва омўзиши он ба мўъминон, низоме аз мадориси илмӣ ва мазоҳиби илмиро дар ҷомеаи исломӣ ривоҷ додааст. Ҳарчанд ҳамаи омилон ба аҳкоми илоҳӣ талош доранд, амалҳояшонро онгуна баҷо оваранд, ки  матлуб ва мавриди қабули илоҳӣ аст, аммо омилони аҳли илм, ин дағдағаро бештар дар дил доранд ва дар паи ёфтани ҳақиқат, дар роҳи талошу кушиш қадам мебардоранд ва сахтиҳои онро баҷон мехаранд. Тавфиқ дар ин роҳ, марҳуни ҳақиқат талабии холисона ва бурдбории олимона аст. Китоби ҳозир ба номи "Аҳкоми исломӣ" асари нависандаи арҷманд Илёс Косимов аз донишомўхтагони Маркази Ҷаҳонии Улуми Исломӣ аст. Нависанда дар ин асар кўшида аст масоиле чанд дар мавзуи аҳкомро ба баҳси илмӣ бигзорад ва назароти мухталифро дар ин мубоҳиса саҳим гардонад. Муовинати Пажўҳиши Маркази Ҷаҳонии Улуми Исломӣ бо сипосу тақдир аз нависандаи муҳтарам ва низ дигар дастандаркорони амри омодасозӣ ва нашри ин асар, тавфиқоти беш аз пешро барои азизон аз даргоҳи илоҳӣ орзуманд аст.

Аҳкоми исломӣ

Бояд аз тамоку ё сигор  раҳоӣ ёфт!

Дар ин китоб,  таҳлил, баррасӣ, аҳком, назарот, ва пешгўиҳо дар робита ба тамоку ва сигор  зикр шуда аст .

Тамоку ё сигор  вабои аср

Ин китоб бар асоси фикҳи Аҳли суннат мебошад.

Дар Ҳаҷҷ муштаракоти зиёд аст байни ҳамаи мазҳабҳои исломӣ дар ин китоб  бино бар маҳзаи Аҳлибайти Паёмбар (с) ба як амали ҳаҷҷ ишора нашуда аст ва он ,, тавофуннисо,, ва ду ракаъат намози тавофуннисо аст, ки касе агар дар Ҳаҷҷ онро ба ҷо наоварад  фаризаи ҳаҷро  комил накардаст.

Ҳаҷ

Одоб ва хусусиятҳои моҳи Рамазон

Ин китоб баҳси ҳичобро дар панҷ бахш  баррасӣ кардааст :

1.Оё пўшиш аз мухтассоти Ислом аст ва пас аз зуҳури Ислом аз мусулмонон ба ғайри мусулмонон сироят кардааст? Ё аз мухтассоти Ислом ва муслимин нест ва дар байни миллатҳои дигари пеш аз Ислом низ вуҷуд доштааст?

2.Иллати пўшиш чист? Чунон ки медонем, дар байни ҳайвонот ҳеҷ гуна ҳариме байни ҷинси нар ва мода вуҷуд надорад, онҳо озодона бо якдигар муошират мекунанд. Қоидаи аввалии табиӣ ин аст, ки афроди инсон низ чунин бошанд. Ҳоло чӣ сабаб шудааст, ки байни ҷинси зану мард ҳарим ва пардае ба сурати пўшида будани зан ва ё ба шакли дигаре ба вуҷуд ояд? Ин савол ихтисос ба пўшиш надорад ва дар тамоми ахлоқи ҷинсӣ инчунин саволе ҳаст. Дар бораи ҳаё ва ифоф низ ҳамин пурсиш ҳаст. Ҳайвонот дар масоили ҷинсӣ эҳсоси шарм намекунанд, вале дар инсон, хусусан, дар ҷинси зан ҳаё ва шарм вуҷуд дорад.

3.Фалсафаи пўшиш аз назари Ислом.

4.Эродҳо.

5.Ҳудуди пўшиши исломӣ чист? 2 Оё Ислом тарафдори парданишинии зан аст, ҳамчунон ки луғати ҳиҷоб бар ин маъно далолат мекунад, ё Ислом тарафдори ин аст, ки зан дар ҳузури марди бегона бадани худро бипўшонад, бидуни он ки аз ҷомеа канорагирӣ кунад? Дар ҳолати дуюм ҳудуди пўшиш чӣ қадар аст? Оё чеҳра ва ду даст то банд низ бояд пўшида шавад ё болои чеҳра ва ду даст бояд пўшида шавад, аммо чеҳра ва ду даст то банд пўшиданаш лозим нест? Дар ҳар ҳол, оё дар Ислом масъалаи сеюме, ки на парданишинӣ ва маҳбусият ва на омехтагӣ бошад, вуҷуд дорад ё на? Ва ба иборати дигар, оё Ислом тарафдори ҷудо будани маҷомеи занон ва мардон аст ё на? Инҳо пурсишҳое аст, ки ин китоб ба онҳо посух мегўяд.

Ҳиҷоб 

Китоб нақши маънавии ибодат ва бандагии Худоро дар такомули рӯҳӣ ва бинои шахсияти инсон мавриди таъкид қарор дода, аҳкоми ибодатҳо ва ҳолатҳои шахсӣ ва хонаводагиро бар асоси яке аз  мактаби фиқҳӣ дар Ислом – мазҳаби Ҳанафӣ баррасӣ ва пешкаши хонанда менамояд.
Китоб дар ороиши тоза ва бо истифода аз равиши дастабандӣ ва таснифи қонунҳои муосир таҳия гардида, барои доираи васеи хонандагон ва алоқамандон, ҳамчунин ҳавзаҳои гуногуни илмӣ, фарњангӣ ва ҳуқуқӣ тақдим мегардад.

Сомонаи Андеша .

Фиқҳи исломӣ бар асоси мазҳаби ҳанафӣ

Дар ин китоб беҳтарин роҳи омӯзиши намоз ва
амалҳои таркибии намоз ба таври соддаю равон ва дар
мусаввараҳо ба тартиби муайян  бо равиши мазҳаби ҳанафӣ нишон дода шудааст.

Намоз калиди ҷаннат

Аҳком

Паёмбари бузурги Ислом (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) дар ҳадиси мутавотире роҳеро ба унвони танҳо роҳи наҷоти уммати исломӣ аз гумроҳӣ муаррифӣ кардаанд. Мо дар ин навиштор, ин роҳи наҷотро, ки бешак як масъалаи бисёр муҳим ва сарнавиштсозе аст, мавриди баррасӣ ва дар ихтиёри хонандагон қарор хоҳем дод.

Расули гиромии Ислом (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) дар ин ҳадиси мутавотир уммати исломиро ба пайравӣ аз китоби Худо ва Аҳли Байти худ суфориш намуда ва эълон мефармоянд, ки танҳо роҳи наҷот аз гумроҳӣ, бо пайравӣ аз ин ду ба даст меояд. Бинобар ин ҳар ки хоҳону толиби ризояти Парвардигор ва биҳишти ҷовидон аст, бояд аз ин ду ёдгори Расули Худо ( Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ ), ки ба амонат гузоштаанд пайравӣ кунад то саодати абадиро ба даст оварад.

Ин ду амонати он ҳазрат он қадар муҳим аст, ки бино бар эътирофи уламои аҳли суннат, Расули гиромии Ислом (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) онро дар се моҳи охири умри шарифи худ дар се чаҳор макон ва замонҳои гуногун ба уммати худ бозгӯ карда ва уммати худро ба пайравӣ ва чанг задан ба он тавсия ва супориш фармудаанд.

Роҳи наҷот

<div style="text-align: left;">
Ба номи Худованди Меҳрубон

<h1 dir="ltr">Мақсад аз навиштани ин китоб ва рисолати он</h1>
1- Мо дар асри худ шоҳиди таҳаввули азиме ҳастем, таҳаввуле, ки аз яке аз бузургтарини адёни осмонӣ яъне “Ислом” сарчашма мегирад.
Ислом дар асри мо таваллуди навине ёфтааст, мусалмонони ҷаҳон бедор шуда ба асли хеш бозмегарданд ва ҳалли мушкилоти худро, ки дар ҷои дигар наёфтаанд, дар таълимоти Ислом ва усулу  фурўи он ҷустуҷў мекунанд.
Далели ин таҳаввул чист? Мавзўи баҳси ҷудогонае аст, муҳим ин аст, ки бидонем осори ин таҳаввули азим дар ҳамаи кишварҳои исломӣ ва ҳатто дар беруни ҷаҳони Ислом ошкор шудааст ва ба ҳамин далел бисёре аз мардуми дунё мехоҳанд бидонанд, ки Ислом чӣ мегўяд? Ва чӣ паёми тозае барои мардуми ҷаҳон дорад?
Дар чунин шароити ҳассосе вазифаи мо аст, ки Исломро он чунон, ки ҳаст бидуни ҳар гуна изофа ва бо баёни равшан ва қобили дарк барои умум шарҳ диҳем  ва ташнагии мардумеро, ки мехоҳанд ба Ислом ва мазоҳиби исломӣ огоҳии бештаре пайдо кунанд бо баёни ҳақиқат фурў нишонем ва иҷозат надиҳем, ки дигарон ба ҷои мо сухан бигўянд ва ба ҷои мо тасмим  бигиранд.
2-Қобили инкор нест, ки дар Ислом монанди динҳои дигар, мазоҳиби мухталифе вуҷуд дорад, ки ҳар яке дорои хусусиятҳое дар масоили ақидатӣ ё амалӣ мебошанд, вале ин тафовутҳо ҳаргиз дар он ҳад нест, ки монеъ аз ҳамкории наздики миёни пайравони ин оин гардад. Балки онҳо метавонанд дар сояи ҳамкорӣ ва ҳамоҳангӣ мавҷудияти худро дар баробари ҳуҷумҳое, ки аз шарқу ғарб бар зидди Ислом ва мусалмонон мешавад, ҳифз кунанд ва ба мухолифони муштарак иҷозат надиҳанд нақшаҳои худро амалӣ кунанд.
Яқинан эҷоди ин ҳамдигарфаҳмӣ, бояд бо риояти қоидаҳое бошад ва муҳимтарини он қоидаҳо ин аст, ки ҳамаи фирқаҳои исломӣ бояд ҳамдигарро шиносанд ва хусусиёти ҳар кадом барои дигарӣ равшан гардад. Зеро танҳо бо шинохти якдигар метавонанд пеши роҳи ихтилофро гиранд ва бо ҳам ҳамкорӣ намоянд.
Беҳтарин роҳ барои шинохти якдигар ин аст, ки ақоиди ҳар мазҳаберо дар бораи фурўъ ва усули Ислом, аз донишмандони маъруф ва шинохташудаи он мазҳаб бигиранд, чун агар ба суроғи ноогоҳон биравем, ё ақоиди пайравони як мазҳабро аз душманонашон бишунавем, бадбиниҳо роҳи расидан ба мақсадро мебанданд ва тафоҳум мубаддал ба дилсардӣ ва ҷудоӣ мешавад.
3- Бо таваҷҷўҳ ба ду нуктаи боло, лозим донистем, ки ақоиди исломиро дар усул ва фурўъ ҳамроҳ бо вижагиҳои мазҳаби шиа дар ин китобча мухтасар гирдоварӣ кунем ва навишторе таҳия шавад, ки дорои хусусиёти зер бошад:
1) Хулоса ва ҳамаи матолиби лозим дар он гуфта шавад ва заҳмати мутолиаи  китобҳои зиёдро аз дўши хонандагони ҷустуҷўгар бардорад.
2) Баҳсҳо равшан ва холӣ аз ҳар гуна ибҳом бошанд ва ҳатто аз ба коргирии истилоҳоте, ки танҳо муҳитҳои илмӣ ва ҳавзавӣ аз он итсифода мебаранд, парҳез шавад, вале ин кор маънои дақиқи баҳсҳоро  коҳиш надиҳад.
3) Бо ин ки ҳадаф зикри ақоид аст на баёни далелҳои он, вале дар мавридҳои ҳассос, то он ҷое, ки табиати чунин навиштаҳои хулосавор иҷозат медиҳад, баҳсҳо омехта бо далоиле аз Қуръону суннат ва далели ақлӣ бошад.
4) Аз ҳар гуна пардапўшӣ ва муҷмалӣ ва пешдоварӣ дур бошад, то битавонад воқеиятҳоро он чунон, ки ҳаст нишон диҳад.
5) Мурооти одоб дар навиштан, нисбат ба ҳамаи мазҳабҳо риоят гардад.
Китоби мавҷуд бо риояти нуктаҳои боло дар сафари Байтулҳаром, ки руҳу ҷон сафои беҳтар ва бештаре дорад таҳия шуд, сипас дар чанд маҳфил бо ҳузури ҷамъе аз донишмандон  мавриди баҳсу баррасии дақиқ қарор гирифт ва комил шуд. Умедворем бо ин кор муваффақ ба расидан ба ҳадафҳое, ки дар боло ишора кардем шуда бошем ва захирае  барои рўзи қиёмат гардад. Дар ин ҷо даст ба даргоҳи Қодири Мутаол бардошта арз медорем:
"رَبَّنا إِنَّنا سَمعْنا مُنادياً يُنادي لِلإيمان أَنْ ءَامِنُوا بِرَبِّكُمْ فَأمَنّا رَبَّنا فَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا و كَفِّرْ عَنّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الاَبْرار"
“Парвардигоро, мо бо шунидани садои мунодие, ки халқро ба имон мехонд, онро иҷобат кардем ва имон овардем. Парвардигоро, аз гуноҳони мо даргузар ва зиштии кирдори моро бипўшон ва маҳв соз ва ҳангоми ҷон супоридан моро бо некон ва солеҳон маҳшур гардон”.<a title="" href="#_ftn1">[1]</a>.
Носир Макорими Шерозӣ.

</div>
 

<div dir="ltr" style="text-align: left;">

&nbsp;

<hr align="left" size="1" width="33%" />

<div>

<a title="" href="#_ftnref1">[1]</a> Оли Имрон 193.

</div>
</div>

Ақидаи Мо

Имомат

Таърихи адабиёти Араб

Куллиёти форсӣ

«Шоҳнома» дорои 60 ҳазор байт буда, 120 ҳазор мисраъро ташкилмедиҳад.

Ба қавли муҳаққиқон адади нусхаҳои қаламии достонхеле зиёд аст, вале аз ҷиҳати миқдори байт онҳо ниҳоятгуногунанд.

Баъзеи онҳо 40 ҳазор байт дошта бошанд, қисмеаз он нусхаҳо то 80 ҳазор байт, яъне 160 ҳазор мисраъро дарбар мегиранд.

Тамоман равшан аст, ки дар мавриди аввал дар баъзе нусхаҳо агар достони «Шоҳнома» хеле кўтоҳ кардашуда бошад, дар мавриди дувум гоҳе ба матни аслии он байтҳои

илҳоқӣ ба теъдоди то 20 ҳазор байт илова шудааст.

Инаст он душвории асосие, ки дар зарфи солҳои зиёд дар марка-

зи диққати аҳли илми шоҳномашиносӣ истодааст.

Натиҷаи яке аз кўшишҳои шоҳномашиносӣ он аст, ки

соли 833 ҳиҷрӣ баробари 1429-30 милодӣ дар китобхонаи Бой-

санғурмирзо нусхаи нодири «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ба вуҷуд

оварда шуд, ки онро пояи баландтарини ҳунари ороиши ки-

тоб гуфтан мумкин аст. Ин нусха дар замони мо дар китобхо-

наи салтанатии собиқи Эрон ҷузъи «Нафоис ва захоир», таҳтишумораи 4752 нигоҳдорӣ мешавад.

Ин нусха барои касоне, ки ба он дастрасӣ доранд, шоистаи таҳқиқи ҷиддии махсусест.

Дар ҳоли ҳозир ҳамин қадар бояд гуфт, ки донишмандо-ни ибтидои асри ХV як матни ҷомеъе ба вуҷуд оварда буданд.

&nbsp;
Фармати китоб :  WORD & PDF
Манбаъ:сомонаи Андеша
Барои гирифтани ин китоб аз самти рост  гузинаи " ДАРЁФТ "-ро интихоб намоед.

«Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ҷ.10

«Шоҳнома» дорои 60 ҳазор байт буда, 120 ҳазор мисраъро ташкилмедиҳад.

Ба қавли муҳаққиқон адади нусхаҳои қаламии достонхеле зиёд аст, вале аз ҷиҳати миқдори байт онҳо ниҳоятгуногунанд.

Баъзеи онҳо 40 ҳазор байт дошта бошанд, қисмеаз он нусхаҳо то 80 ҳазор байт, яъне 160 ҳазор мисраъро дарбар мегиранд.

Тамоман равшан аст, ки дар мавриди аввал дар баъзе нусхаҳо агар достони «Шоҳнома» хеле кўтоҳ кардашуда бошад, дар мавриди дувум гоҳе ба матни аслии он байтҳои

илҳоқӣ ба теъдоди то 20 ҳазор байт илова шудааст.

Инаст он душвории асосие, ки дар зарфи солҳои зиёд дар марка-

зи диққати аҳли илми шоҳномашиносӣ истодааст.

Натиҷаи яке аз кўшишҳои шоҳномашиносӣ он аст, ки

соли 833 ҳиҷрӣ баробари 1429-30 милодӣ дар китобхонаи Бой-

санғурмирзо нусхаи нодири «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ба вуҷуд

оварда шуд, ки онро пояи баландтарини ҳунари ороиши ки-

тоб гуфтан мумкин аст. Ин нусха дар замони мо дар китобхо-

наи салтанатии собиқи Эрон ҷузъи «Нафоис ва захоир», таҳтишумораи 4752 нигоҳдорӣ мешавад.

Ин нусха барои касоне, ки ба он дастрасӣ доранд, шоистаи таҳқиқи ҷиддии махсусест.

Дар ҳоли ҳозир ҳамин қадар бояд гуфт, ки донишмандо-ни ибтидои асри ХV як матни ҷомеъе ба вуҷуд оварда буданд.

&nbsp;
Фармати китоб :  WORD & PDF
Манбаъ:сомонаи Андеша
Барои гирифтани ин китоб  гузинаи " ДАРЁФТ "-ро интихоб намоед.

Шоҳномаи Фирдавсӣ ҷ.9

«Шоҳнома» дорои 60 ҳазор байт буда, 120 ҳазор мисраъро ташкилмедиҳад.

Ба қавли муҳаққиқон адади нусхаҳои қаламии достонхеле зиёд аст, вале аз ҷиҳати миқдори байт онҳо ниҳоятгуногунанд.

Баъзеи онҳо 40 ҳазор байт дошта бошанд, қисмеаз он нусхаҳо то 80 ҳазор байт, яъне 160 ҳазор мисраъро дарбар мегиранд.

Тамоман равшан аст, ки дар мавриди аввал дар баъзе нусхаҳо агар достони «Шоҳнома» хеле кўтоҳ кардашуда бошад, дар мавриди дувум гоҳе ба матни аслии он байтҳои

илҳоқӣ ба теъдоди то 20 ҳазор байт илова шудааст.

Инаст он душвории асосие, ки дар зарфи солҳои зиёд дар марка-

зи диққати аҳли илми шоҳномашиносӣ истодааст.

Натиҷаи яке аз кўшишҳои шоҳномашиносӣ он аст, ки

соли 833 ҳиҷрӣ баробари 1429-30 милодӣ дар китобхонаи Бой-

санғурмирзо нусхаи нодири «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ба вуҷуд

оварда шуд, ки онро пояи баландтарини ҳунари ороиши ки-

тоб гуфтан мумкин аст. Ин нусха дар замони мо дар китобхо-

наи салтанатии собиқи Эрон ҷузъи «Нафоис ва захоир», таҳтишумораи 4752 нигоҳдорӣ мешавад.

Ин нусха барои касоне, ки ба он дастрасӣ доранд, шоистаи таҳқиқи ҷиддии махсусест.

Дар ҳоли ҳозир ҳамин қадар бояд гуфт, ки донишмандо-ни ибтидои асри ХV як матни ҷомеъе ба вуҷуд оварда буданд.

&nbsp;
Фармати китоб :  PDF
Манбаъ:сомонаи Андеша
Барои гирифтани ин китоб аз самти рост  гузинаи " ДАРЁФТ "-ро интихоб намоед.

Шоҳнома ҷ.8

«Шоҳнома» дорои 60 ҳазор байт буда, 120 ҳазор мисраъро ташкилмедиҳад.

Ба қавли муҳаққиқон адади нусхаҳои қаламии достонхеле зиёд аст, вале аз ҷиҳати миқдори байт онҳо ниҳоятгуногунанд.

Баъзеи онҳо 40 ҳазор байт дошта бошанд, қисмеаз он нусхаҳо то 80 ҳазор байт, яъне 160 ҳазор мисраъро дарбар мегиранд.

Тамоман равшан аст, ки дар мавриди аввал дар баъзе нусхаҳо агар достони «Шоҳнома» хеле кўтоҳ кардашуда бошад, дар мавриди дувум гоҳе ба матни аслии он байтҳои

илҳоқӣ ба теъдоди то 20 ҳазор байт илова шудааст.

Инаст он душвории асосие, ки дар зарфи солҳои зиёд дар марка-

зи диққати аҳли илми шоҳномашиносӣ истодааст.

Натиҷаи яке аз кўшишҳои шоҳномашиносӣ он аст, ки

соли 833 ҳиҷрӣ баробари 1429-30 милодӣ дар китобхонаи Бой-

санғурмирзо нусхаи нодири «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ба вуҷуд

оварда шуд, ки онро пояи баландтарини ҳунари ороиши ки-

тоб гуфтан мумкин аст. Ин нусха дар замони мо дар китобхо-

наи салтанатии собиқи Эрон ҷузъи «Нафоис ва захоир», таҳтишумораи 4752 нигоҳдорӣ мешавад.

Ин нусха барои касоне, ки ба он дастрасӣ доранд, шоистаи таҳқиқи ҷиддии махсусест.

Дар ҳоли ҳозир ҳамин қадар бояд гуфт, ки донишмандо-ни ибтидои асри ХV як матни ҷомеъе ба вуҷуд оварда буданд.

&nbsp;

Формат китоб :  WORD & PDF

Манбаъ:сомонаи Андеша

Барои гирифтани ин китоб аз самти рост  гузинаи " ДАРЁФТ "-ро интихоб намоед.

Шоҳнома  ҷ.7

«Шоҳнома» дорои 60 ҳазор байт буда, 120 ҳазор мисраъро ташкилмедиҳад.

Ба қавли муҳаққиқон адади нусхаҳои қаламии достонхеле зиёд аст, вале аз ҷиҳати миқдори байт онҳо ниҳоятгуногунанд.

Баъзеи онҳо 40 ҳазор байт дошта бошанд, қисмеаз он нусхаҳо то 80 ҳазор байт, яъне 160 ҳазор мисраъро дарбар мегиранд.

Тамоман равшан аст, ки дар мавриди аввал дар баъзе нусхаҳо агар достони «Шоҳнома» хеле кўтоҳ кардашуда бошад, дар мавриди дувум гоҳе ба матни аслии он байтҳои

илҳоқӣ ба теъдоди то 20 ҳазор байт илова шудааст.

Инаст он душвории асосие, ки дар зарфи солҳои зиёд дар марка-

зи диққати аҳли илми шоҳномашиносӣ истодааст.

Натиҷаи яке аз кўшишҳои шоҳномашиносӣ он аст, ки

соли 833 ҳиҷрӣ баробари 1429-30 милодӣ дар китобхонаи Бой-

санғурмирзо нусхаи нодири «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ба вуҷуд

оварда шуд, ки онро пояи баландтарини ҳунари ороиши ки-

тоб гуфтан мумкин аст. Ин нусха дар замони мо дар китобхо-

наи салтанатии собиқи Эрон ҷузъи «Нафоис ва захоир», таҳтишумораи 4752 нигоҳдорӣ мешавад.

Ин нусха барои касоне, ки ба он дастрасӣ доранд, шоистаи таҳқиқи ҷиддии махсусест.

Дар ҳоли ҳозир ҳамин қадар бояд гуфт, ки донишмандо-ни ибтидои асри ХV як матни ҷомеъе ба вуҷуд оварда буданд.

&nbsp;

Фармати китоб :  WORD & PDF

Манбаъ:сомонаи Андеша

Барои гирифтани ин китоб аз самти рост  гузинаи " ДАРЁФТ "-ро интихоб намоед.

Сарчашмаҳои исломӣ

Дарёфти тарҷумаи Қуръон

Тавҳид

Аҳком

Имомат

Манобеъ ва марҷаъ