حج و عمره در قرآن و روایات

حج و عمره در قرآن و روایات

حج و عمره در قرآن و حدیث بخشى از دانش‌نامه میزان الحکمه، تألیف آیت‌الله محمد محمدى رى‌شهرى است که توسط عده‌اى از پژوهشگران پژوهشکده علوم و معارف حدیث به ویژه آقاى شیخ عبدالهادى مسعودى استخراج و تدوین و به اهتمام جواد محدثى به فارسى برگردانده شده است. انگیزه تألیف: کتاب، با بهره‌گیرى از آیات قرآن و احادیثى که محدثان شیعه و اهل سنت نقل کرده‌اند، در نظر دارد بخشى از نیازهاى معنوى امت اسلامى را با نظمى نو و شیوه‌اى جدید در اختیار آنان قرار دهد تا بتوانند با آداب و اسرار و نتایج و برکات حج و عمره آشنا شوند و از رموز آن در جهت خودسازى و تربیت نفس الهام گیرند. ساختار: کتاب، در سه بخش تدوین شده است: در بخش اول آیات و احادیث و روایات مربوط به مکه مکرمه، در بخش دوم آیات و روایات مربوط به حج و عمره و در بخش سوم آیات و روایات مربوط به مدینه منوره و زیارت‌هاى آن ارائه گردیده است. گزارش محتوا: تأمل در احادیث اهل‌بیت نشان مى‌دهد که تهى ساختن حج از جنبه‌هاى سیاسى و اجتماعى، توطئه خطرناکى است که سابقه ممتدى در تاریخ اسلام دارد و خود اهل‌بیت پیامبر، از همان دوران کوشیده‌اند تا مردم را از این توطئه آگاه کنند. این کتاب، مبانى حجّ ابراهیمى و محمدى را بر پایه متن کتاب و سنت، بیان مى‌کند؛ و در آن تلاش شده است که هر دو جنبه فردى و اجتماعى حج، با استفاده از متون اصلى اسلام، ارائه گردد و مهم‌ترین نکات مربوط به سفر حرمین شریفین گوش‌زد شود. در مجموع، ۹۴۶ حدیث در آن نقل شده است. در پایان کتاب، نقشه‌هایى راهنما درباره مکه و مدینه ضمیمه گردیده است. در بخش اول، آیات و روایات مربوط به مکه، مسجد الحرام، خانه خدا و نشانه‌هاى خدا در کعبه ذکر شده است. منابع روایات در پاورقى به تفصیل بیان شده است. مؤلف، هم‌چنین در بخش‌هاى مختلف برخى مطالب توضیحى و تاریخى افزوده است. بخش دوم نیز ضمن شش فصل به ذکر آیات و روایات مربوط به حج، تأخیر در گزاردن حج، واجبات حج، آداب حج، مطالب گوناگون، و حج اصغر اختصاص دارد. در بخش سوم نیز آیات و روایات مرتبط با فضیلت مدینه، زیارت پیامبر اکرم(ص)، زیارت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، زیارت امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام، و زیارت قبور شهدا در مدینه نقل شده است. روایات این مجموعه، از منابع معتبر روایى شیعه و سنى مانند: کافى، تهذیب الاحکام، من‌ لا‌یحضره‌ الفقیه، وسائل الشیعه، صحیح بخارى، کنز العمال، سنن نسائى و امثال آن نقل شده است.