Дар мадҳи Ҳазрати Али (рз)

Муслими аввал шаҳи мардон Алӣ, Ишқро сармояи имон Алӣ. Аз валои дудмонаш зиндаам, Дар ҷаҳон мисли гуҳар тобандаам. Наргисам, ворафтаи наззораам, Дар хиёбонаш чу бӯ овораам. Замзам ар ҷӯшад зи хоки ман, аз ӯст, Май агар резад зи токи ман, аз ӯст. Хокаму аз меҳри ӯ ойинаам, Метавон дидан наво дар синаам. Аз рухи ӯ фол Пайғамбар гирифт, Миллати Ҳақ аз шукӯҳаш фар гирифт. Қуввати дини мубин фармудааш, Коинот ойинпазир аз дудааш. Мурсали Ҳақ кард номаш Бутуроб, Ҳақ "Ядуллаҳ" хонд дар Уммул-китоб. Ҳар кӣ донои румузи зиндагист, Сирри асмои Алӣ донад, ки чист. Хоки торике, ки номи ӯ тан аст, Ақл аз бедоди ӯ дар шеван аст. Фикр гардунрас, заминпаймо аз ӯ, Чашм кӯру гӯш ношунво аз ӯ. Аз ҳавас теғи дурӯ дорад ба даст, Раҳравонро дил бар ин раҳзан шакаст. Шери Ҳақ ин хокро тасхир кард, Ин гули торикро иксир кард. Муртазо, к-аз теғи ӯ Ҳақ равшан аст, Бутуроб аз фатҳи иқлими тан аст. Мард кишваргир аз каррорӣ аст, Гавҳарашро обрӯ худдорӣ аст. Ҳар кӣ дар офоқ гардад Бутуроб, Бозгардонад зи Мағриб офтоб. Ҳар ки зин бар маркаби тан танг баст, Чун нигин бар хотами давлат нишаст. Зери пош ин ҷо шукӯҳи Хайбар аст, Дасти ӯ он ҷо қасими Кавсар аст. Аз худогоҳӣ ядуллоҳӣ кунад, Аз ядуллоҳӣ шаҳаншоҳӣ кунад. Зоти ӯ дарвозаи шаҳри улум, Зери фармонаш Ҳиҷозу Чину Рум. Ҳукмрон бояд шудан бар хоки хеш, То майи равшан хӯрӣ аз токи хеш Хок гаштан мазҳаби парвонагист, Хокро аб шав, ки ин мардонагист. Санг шав, эй ҳамчу гул нозукбадан, То шавӣ бунёди девори чаман. Аз гили худ одаме таъмир кун, Одамиро оламе таъмир кун. Гар бино созӣ на девору даре, Хишт аз хоки ту бандад дигаре. Эй зи ҷаври чархи ноҳинҷор танг, Ҷоми ту фарёдии бедоди санг, Нолаву фарёду мотам то куҷо? Синакӯбиҳои пайҳам то куҷо? Дар амал пӯшида мазмуни ҳаёт, Лаззати тахлиқ қонуни ҳаёт. Хезу халлоқи ҷаҳони тоза шав, Шӯъла дар бар кун, халиловоза шав. Бо ҷаҳони номусоъид сохтан, Ҳаст дар майдон сипар андохтан. Марди худдоре, ки бошад пухтакор, Бо мизоҷи ӯ бисозад рӯзгор. Гар насозад бо мизоҷи ӯ ҷаҳон, Мешавад ҷангозмо бо осмон. Барканад бунёди мавҷудотро, Медиҳад таркиби нав зарротро. Гардиши айёмро барҳам занад, Чархи нилуфомро барҳам занад. Мекунад аз қуввати худ ошкор, Рӯзгори нав, ки бошад созгор. Дар ҷаҳон натвон агар мардона зист, Ҳамчу мардон ҷон супурдан зиндагист. Озмояд соҳиби қалби салим Зӯри худро аз муҳиммоти азим. Ишқ бо душвор варзидан хуш аст, Чун Халил аз шӯъла гул чидан хуш аст. Мумкиноти қуввати мардони кор Гардад аз мушкилписандӣ ошкор. Ҳарбаи дунҳимматон кин асту бас, Зиндагиро ин як ойин асту бас. Зиндагонӣ қуввати пайдостӣ, Асли ӯ аз завқи истилостӣ. Афви беҷо сардии хуни ҳаёт, Сактае дар байни мавзуни ҳаёт. Ҳар кӣ дар қаъри мазаллат мондааст, Нотавониро қаноъат хондааст. Нотавонӣ зиидагиро раҳзан аст, Батнаш аз хавфу дурӯғ обистан аст. Аз макорим андаруни ӯ тиҳист, Шераш аз баҳри замоим фарбеҳист. Ҳушёр, эй соҳиби ақли салим, Дар каминҳо менишинад ин ғаним. Гар хирадмандӣ, фиреби ӯ мах(в)ар, Мисли ҳур бо ҳар замон рангаш дигар. Шакли ӯ аҳли назар нашнохтанд, Пардаҳо бар рӯи ӯ андохтанд. Гоҳ ӯро раҳму нарми пардадор, Гоҳ мепӯшад ридои инкисор. Гоҳ ӯ мастур дар маҷбурӣ аст, Гоҳ пинҳон дар таҳи маъзурӣ аст. Чеҳра дар шакли таносоӣ намуд, Дил зи дасти соҳиби қувват рабуд. Бо тавоноӣ садоқат тавъам аст, Гар худ огоҳӣ, ҳамин ҷоми Ҷам аст. Зиндагӣ кишт асту ҳосил қувват аст, Шарҳи рамзи хаққу ботил қувват аст. Муддаъӣ гар моядор аз қувват аст, Даъвии ӯ бениёз аз ҳуҷҷат аст. Ботил аз қувват пазирад шони Ҳақ, Хешро Ҳақ донад аз бутлони Ҳақ. Аз "кун"-и ӯ заҳр Кавсар мешавад, Хайрро гӯяд шаре, шар мешавад. Эй зи одоби амонат бехабар, Аз ду олам хешро беҳтар шумар. Аз румузи зиндагӣ огоҳ шав, Золиму ҷоҳил зи ғайриллоҳ шав. Чашму гӯшу лаб кушо, эй ҳушманд, Гар мабинӣ роҳи Ҳақ, бар ман биханд. Аллома Иқболи Лоҳурӣ "Дар шарҳи асрори асмои Алии Муртазо" kemyaesaadat.com