تبار شناسی بهائیت

تبار شناسی بهائیت

فتنه باب وبها ازتوطئه های مهمی است که ازاواسط دوره قاجاریه باهدف آسیب رساندن به اسلام وخصوصاً تشیع از سوی کانونهای استعماری طراحی شد و در مسیر تداوم حیات سیاه وتباهش همواره درکنار دشمنان اسلام، درصدد ضربه زدن به این دین مبین وازبین بردن خصلتهای ضداستکباری وظلم ستیز آن بود و در یک کلام هدف طراحان این فتنه، تلاش برای شکستن کیان واقتدارملی ایرانیان که از زمان صفویان حول محور تشیع پدید آمده ومنافع قدرتهای استکباری واستعماری را تهدید می کرد، بود. نخستین گروههای خارجی وعناصری که باهدفهای استعماری پا به سرزمین ایران گذاشتند، جامعه ایران را جامعه ای محکم ویک دست درسایه اتحادعقیدتی وباورهای اسلامی یافتند و پس از دهها سال آمد ورفت ومطالعه ورایزنی به این نتیجه رسیدند که برای نفوذ دراین جامعه وکشاندن ایران به جاده استعمارواستثمار، چاره ای جزایجاداختلاف در عقاید دینی مردم وتقسیم این رودخانه درخشان به جویبارهای کوچک وکم رمق وبی اهمیت ندارند. به همین سبب تلاش در راه تضعیف بنیانهای اعتقادی مردم ایران وایجاداختلاف درمیان آنان را دردستور کار خود قراردادند. براساس همین درک واحساس نیاز بود که مشاهده می کنیم دولت انگلستان به عنوان قدرت طراز اول و مسلط استعماری آن روزگار، برای نفوذ درسرزمینهای اسلامی بویژه ایران، طرح وبرنامه ای مفصل تدارک می بیند وبرای ایجاد شکافت در بافت اعتقادی مردم مسلمان وشیعه مذهب ایران بوجه هنگفتی درنظر می گیرد و نایب السلطنه وفرمانروای هندوستان اعلام می کند که غازی حیدرالدین پادشاه"صوبه اود" وفرمانفرمای "لکنهو" تمام ما یملک ودارایی خود را وقف مراکز دینی شیعیان جهان کرده است تا درآمد حاصله از آن درهرسال صرف امورمعیشتی وتحصیل علوم دینی طلاب شیعه مذهب شود . ازهمین زمان شعبه ویژه امور دینی واوقاف درکنسولگری های انگلیس درشهرهای ایران، بویژه شهرهای مذهبی نظیر مشهد و قم وشیراز و نیزدرشهرهای عراق وبین النهرین مانند شهرهای کربلا و نجف و سامره آغاز بکار کرد.دراین شعبه های نوبنیاد که زیرنظرسفارت بریتانیای کبیر درتهران اداره می شدند، چندین کارشناس امور دینی عضو وزارت مستعمرات انگلستان (که به زبانهای فارسی وعربی تسلط کامل داشتند) مشغول به کارگر دیدند.دیپلماتهایی که دراین شعبه ها فعالیت می کردند، ظاهراً صاحب عنوان "دبیر" بودند.اینان اطلاعات فراوانی پیرامون ادیان ومذاهب داشتند و در هر شهر، عوامل و جاسوسان مخصوصی با این "دبیران ادیان" درارتباط بودند و بابودجه مخصوصی که دولت انگلستان به نام "موقوفه صوبه اود" دراختیار آنان گذاشته بود، درفعالیتهای مذهبی واسلامی مردم اخلال می کردند.سرارتورهاردینگ دیپلمات معروف وسفیر وقت دولت انگلستان درایران، این بودجه را به یک اهرم قدرتمند تشبیه می نماید و می نویسد:"اختیار تقسیم وجوه موقوفه صوبه اود در دستهای من مانند اهرمی بود که با آن می توانستم همه چیزرا در ایران ودربین النهرین بلند کنم وهر مشکلی راحل وتصفیه نمایم..."  سیاستمداران ودولتمردان انگلیسی که در آن ایام آفتاب درمستعمراتشان غروب نمی کرد، کینه ای آشتی ناپذیر با اسلام ومسلمانان داشتند وآنها را سد راه تسلط خود بر ملل وسرزمینهای مشرق زمین می دانستند، تاجایی که لردگلادستون نخست وزیرانگلستان دریکی ازجلسات پارلمان این کشوربه پشت تریبون رفت ودرحالیکه قرآن کریم را برسردست بلندکرده بود خطاب به نمایندگان گفت:"تااین کتاب در دست مسلمین است کاری ازانگلستان درباره آنان برنمی آید ومانمی توانیم برآنان حکومت کنیم." به همین دلیل بود که اساس سیاست انگلستان درکشورها و سرزمینهای اسلامی برپایه ایجاد تفرقه واختلاف دربین مردم وفرقه ها و مذاهب قرارگرفت و"شعبه امورادیان" درسفارتخانه های بریتانیا درکشورها و شهرهای اسلامی بوجود آمد ودولتمردان انگلیسی مبارزه بااسلام وایجاداختلاف بین مسلمانان وپیروان مذاهب مختلف اسلامی رادردستور کار خود قرار دادند و دراین میان بیش ازهمه برای ایجاداختلاف دربین شیعیان برنامه ریزی کردند.انگلیسیها که ازهمان ابتدای ورود به ایران در زمان صفویه، شیعه را سد راه وصول به اهداف استعمارگرایانه خودیافته بودند، دراندیشه تضعیف باورهای اسلامی واعتقادات ضد سلطه بیگانه مردم شیعه مذهب ایران بودند و با هدف تضعیف قدرت نظامی واقتصادی شیعیان، همواره سلاطین عثمانی را به جنگ با ایران ودرگیری ونبرد خونین با پادشاهان شیعه مذهب صفوی تشویق می کردند.براین اساس یکی از محورهای عمده تلاشهای کارگزاران استعماری وماموران ودبیرهای شعبه ادیان وزارت مستعمرات و نیمه مستعمرات ومستملکات دولت انگلستان، پیداکردن، تشویق وپشتیبانی وحمایت از مدعیان مهدویت (به عنوان یکی از اصول اعتقادی شیعه) باهدف ایجاد تشتت وپریشانی وچند دستگی درمیان مسلمین بود.این حرکت درایران که در همسایگی هندوستان، یعنی بزرگترین وزرخیزترین مستعمره بریتانیا قرار داشت، واجد ویژگی واهمیت خاص بود.این نکته قابل تعمق واندیشه است که تنها در فاصله زمانی پنجاه سال چندین مدعی مهدویت درسرزمینهای اسلامی پیدا شدند که به شهادت اسناد ومدارک تاریخی که همگی وبدون استثنا از حمایت دولت انگلستان برخوردار بودند و به شهادت همان اسناد تاریخی سه تن از این مدعیان مهدویت ایرانی وعبارت بودند از میرزاسید علی محمدشیرازی(باب) ومیرزا حسینعلی نورکجوری(بهاءالله) ومیرزا یحیی صبح ازل، که "سید علی محمد شیرازی" فتنه بابیگری را در ایران پدید آورد وموجب خونریزی وکشتاردرایران شد و"میرزا حسینعلی نوری"فرقه ضاله بهاییت را ایجادکرد که آن هم باعث صدمات جبران ناپذیری به مردم این آب وخاک گردید و"میرزایحیی صبح ازل" هم فرقه ازلیگری را ایجادکرد.فتنه "بابیگری" و"بهاییگری" و"ازلیگری" همگی از آبشخور"شیخیگری" واندیشه های شیخ احمد احسایی سیراب می شوند. براساس مدارک موجود، ماموران دولت انگلستان مدتها پیش ازآنکه سیدعلی محمدشیرازی(باب) ادعای خویش رامطرح سازد او را زیر نظر داشتند وهمواره گزارش فعالیتهای وی وپیروانش رابه لندن می فرستادند.برابر سند موجود در بایگانی وزارت امورخارجه انگلیس، به تاریخ ۲۱ ژوین ۱۸۵۰ که یک مامور ناشناس انگلیسی ازتهران به لندن ارسال داشته چنین آمده است:"جناب لرد پالمرستون برحسب تعلیمات جناب لرد، اینجانب افتخار دارد شرحی درباره مسلک جدید "باب" را لفاً ارسال دارم.مطالب ضمیمه را یکی از پیروان باب به من داد ومن تردیدی در صحت آن ندارم...در یک جمله، این (درشمار) ساده ترین مذاهب است که اصول آن درماتریالیسم، کمونیسم ولاقیدی نسبت به خیر و شر کلیه اعمال بشر خلاصه می شود.افتخار دارم که منقادترین چاکر ناچیز باشم. امضاء ناخوانا"  . عناوین اصلی کتاب شامل: جای پای روس و انگلیس؛ باب در مکتب یهودیان؛ القائات دالگورکی به باب؛ توبه نامه باب؛ ماجرای خوشگذرانی ها و اعدام باب؛ پیوند بهائیت و صهیونیسم؛ بهائیت را بشناسیم؛ افتضاحات بهاء سران فرقه را فراری داد؛ تبعید بهاء به عکا و تولد فرقه بهائیت؛ ادعای الوهیت؛ لاطایلات باب؛ تناقض در آموزه های بهاییت؛ حکایتهای ساختگی؛ مستر همفر و وهابیت؛ خط انگلیس در دستور کار بهاییت؛ عباس افندی که بود؟؛ اختلافات و انشعابات؛ عمده ترین عوامل انحراف مشروطیت؛ حقایق تاریخی کمیته مجازات؛ یاور صهیونیستها؛ اعلام خطر امام علیه نفوذ بهاییان؛ بهاییت سکولار؛ منجلاب فساد؛ آخر؛ پاورقی