ترجمه بحارالانوار/ جلد ۱۰

ترجمه بحارالانوار/ جلد ۱۰

  ترجمۀ جلد دهم بحارالانوار، ترجمه بخشى از کتاب گرانقدر بحارالأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم‌السلام، تألیف علامه مجلسى(ره) است که توسط محمدجواد نجفى انجام شده است. این کتاب پیرامون زندگانى، فضائل، مناقب و همچنین معجزات حضرت زهراء و حسنین علیهم‌السلام است. ساختار جلد دهم چاپ اول اسلامىّه؛ شامل سه بخش زندگى حضرت زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) است. در چاپ جدید اسلامىه جلد دهم به سه جلد ۴۳ و ۴۴ و ۴۵ تقسیم شد. جلد ۴۳ در باب زندگی حضرت فاطمه زهرا(س) است؛ جلد ۴۴ شامل زندگى امام حسن(ع) و بخش اول زندگى امام حسین(ع) تا قبل از شب عاشورا مى‌باشد و جلد ۴۵ وقایع شب عاشورا تا شهادت و پس از آن را بررسى کرده است. در جلد ۴۴ از بخش ۲۴، اختصاص به زندگى امام حسین(ع) دارد که با وصیت امام حسن(ع) نسبت به آن حضرت آغاز شده و سپس معجزات و مکارم اخلاق و مباحث دیگرى را مطرح کرده است. گزارش محتوا کتاب از چند بخش مهم و اصلى تشکیل یافته است، این بخش‌ها شامل بخش مختص به حضرت زهراء علیهاالسلام، بخش شرح حال حضرت حسنین(ع) و بخش‌هاى خصوصى امام حسن مجتبى(ع) و امام حسین(ع) تشکیل شده است. بخشى مربوط به حضرت زهرا(س)، شامل مباحثى چون ولادت و شهادت فاطمه زهراء(س)، معنى نامها، القاب و کنیه‌هاى حضرت و همچنین فضائل، مناقب، معجزات و اقوال اهل تسنن درباره فضائل ایشان است، چنانچه خرگوشى در کتاب: لوامع و کتاب: شرف المصطفى، ابوبکر شیرازى در کتاب خود، ابواسحاق ثعلبى، على بن احمد طائى، حسن بن علویه قطان در تفسیرهاى خود، ابونعیم (بضم نون و فتح عین) و قاضى نظرى عموماًاز حضرت امام صادق(ع) نقل کرده‌اند: راجع بتفسیر آیه- ۱۹- سوره الرحمن که می‌فرماید:«مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ» فرمود: حضرت على و زهراء علیهما السّلام دو دریاى عمیق میباشند که هیچ کدام بر دیگرى ظلم و تعدى نمی کنند. به علاوه قسمتى از این بخش، درباره اخلاق و رفتار، ازدواج و معاشرت ایشان با حضرت امیر(ع) و مظلومیت، گریه، رحلت و در قسمتهایى درباره قیامت و دادخواهى ایشان و مواردى راجع به موقوفات و صدقات حضرت زهراء(س) می‌باشد. در بخش دوم که مربوط به امام حسن(ع) و امام حسین(ع)می‌شود پیرامون سه موضوع احادیثى عنوان می‌شود: ولادت و نام و نقش انگشتر حضرت حسنین(ع) فضائل و مناقب و امامت حضرت حسنین(ع) درباره اخلاق و رفتار حضرت حسنین(ع) در بخش بعدی، راجع به شخص امام حسن مجتبى(ع) می‌باشد، چهار قسمت شده است: امامت امام حسن مجتبى(ع) معجزات امام حسن مجتبى(ع) بخش شانزدهم راجع به مناظرات و نیک رفتارى امام حسن مجتبى(ع) خطبه امام حسن(ع) و بیعت کردن مردم بخش بعدی کتاب شامل زندگی امام حسین(ع) از شب عاشورا و وقایع پس از آن چنین است: در این بخش حوادث شب و روز عاشورا و چگونگى شهادت اصحاب آن حضرت و بنى‌هاشم و سپس شهادت مظلومانۀ امام حسین(ع) و اتفاقات پس از آن را بیان کرده است. در صفحه ۹۶ کتاب نیز زیارت‌نامه‌اى که از ناحیۀ مقدسه امام زمان(عج) رسیده است، نقل شده است که مترجم آن را ترجمه نکرده است. در این بخش داستان شهادت طفلان مسلم، از کتاب امالى شیخ صدوق(ره) نقل شده است. در این بخش اتفاقات پس از شهادت امام حسین(ع) و برخورد اهل‌بیت(ع) با اهل کوفه و رجوع آنها به مدینه و وقایع اسارت بیان شده است. در این بخش عظمت شهادت آن حضرت و سنگینى آن بر آسمان و زمین و موجودات آمده است. ضجه و گریۀ ملائکه و پیامبران و فاطمه اطهر(ع) براى امام حسین(ع) در این بخش بیان شده است. در این بخش خواب ام سلمه و خبر دادن پیامبر خدا از شهادت امام حسین(ع) از منابع معتبر نقل شده است. دربارۀ نوحه جنیان براى امام حسین(ع)مطالبى در این بخش آمده است. این بخش راجع به مرثیه و اشعارى است که در خصوص امام حسین(ع)سروده شده است. مترجم این بخش را ترجمه نکرده است. ایشان در مورد ترجمه نشدن این بخش چنین نگاشته است: چون اشعار این بخش به قدرى مفصل است که اولا خواننده را خسته مى‌کند و ثانیا نظم و شعر عربى آن لطافت ادبیت خود را از دست مى‌دهد و نظیر ترجمۀ نثر عربى خواهد بود، لذا ما از ترجمۀ اشعار این بخش خوددارى نمودیم. این بخش دربارۀ این مطلب است که چرا خدا عذاب قاتلین امام حسین(ع) را به تأخیر انداخت. راجع به عذاب دنیوى قاتلین امام حسین(ع) است. این بخش دربارۀ احوال خویشاوندان و مردم زمان امام حسین(ع) و اتمام حجت‌هایى است که با یزید کردند. راجع به تعداد فرزندان و زنان امام حسین(ع) است. در این بخش حسب و نسب و احوال مختار بن ابوعبیدۀ ثقفى بیان شده است. این بخش دربارۀ جور خلفاء بر قبر امام حسین(ع) و تخریب و اهانت به آن مضجع شریف مى‌باشد.