جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل جلد ۳_۱

جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل جلد ۳_۱

کتاب جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل (جلد اول) اثری است که به همت محمدعلی خرمی در انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شده است. این مجموعه ده جلدی دربردارنده اسنادی است که سازمان ملل متحد درباره جنگ ایران و عراق منتشر کرده است. درباره مجموعه جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل مجموعه کتاب‌های جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل مجموعه ده جلدی است که به همت و ترجمه محمدعلی خرمی منتشر شده است. این مجموعه اسنادی را دربر دارد که با عنوان سند مجمع عمومی یا سند شورای امنیت سازمان ملل‌متحد نامیده می‌شود. این اسناد از تاریخ ۲۹ آپریل ۱۹۸۰ مطابق با نهم اردیبهشت سال ۱۳۵۹ یعنی آغاز جنگ تا هجدهم دسامبر ۱۹۹۰ مصادف با ۲۷ آذر ۱۳۶۹ منتشر شده است و در آن درباره جنگ ایران و عراق، عوامل زمینه‌ساز آن و وقایعی نوشته شده است که پس از آتش‌بس رخ داده است. در این مجموعه بیش از ۱۶۰۰ سند از سازمان ملل متحد جمع‌آوری شده است. در این کتاب‌ها هم می‌توانید به مکاتبات و محتوای نامه‌های هر دو طرف درگیر جنگ دسترسی داشته باشید و هم نامه‌های دبیر کل به سران یا وزیران خارجه دو کشور ایران و عراق را بخوانید. علاوه بر این مواضع و تصمیم‌های مجمع عمومی و شورای امنیت که در قالب بیانیه یا قطعنامه صادر می‌شد، بخش مهم دیگری از مجموعه است که در روند جنگ و مقاطع تعیین‌کننده درگیری صادر شده و بر ماهیت، گسترش، سمت‌ و سو و طولانی‌تر شدن آن اثر گذاشته است. خواندن مجموعه جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم مجموعه جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل اثری است برای تمام پژوهشگران و علاقه‌مندان به مطالعات در حوزه دفاع مقدس. بخشی از کتاب جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل (جلد اول) شورای امنیت حتی در صدور قطعنامه ۵۹۸ (۱۹۸۷) که به دلیل فشار نظامی ایران و احتمال سقوط آخرین خطوط دفاعی عراق صورت گرفت، حاضر نشد به وظیفه خود عمل نموده و با لحاظ کردن حقوق مادی و معنوی ایران به عنوان متغیر اصلی و مؤثر بر اختتام نزاع، به غائله خاتمه دهد. رویکرد شورا در قطعنامه ۵۹۸ بیشتر سیاسی بود تا حقوقی، و نیز بسترسازی برای مداخله مستقیم امریکا در جنگ. اتفاقاً پس از تصویب قطعنامه ۵۹۸ ،ارتش امریکا وارد خلیج فارس شد و به درگیری نظامی مستقیم با رزمندگان ایران پرداخت . ورود امریکا به صحنه درگیری به نفع عراق، مغایر با مفاد و روح قطعنامه ۵۹۸ بود. بنابراین، اسناد سازمان ملل بعضاً جنگ طلبی ایران و صلح طلبی عراق را به نمایش می‌گذارد، در حالی که ایران به دلیل بی‌توجهی شورای امنیت و ناتوانی در دسترسی به حقوق مادی و معنوی خود، حاضر نبود اراده ظالمانه شورا را بپذیرد و متقابلاً عراق به دلیل ناتوانی در مقابل ایران و عدم دستیابی به اهداف تجاوز، همواره قطعنامه‌های شورا را می‌پذیرفت. از این رو در مدت ۸ سال، بیانیه‌ها، قطعنامه‌ها و مواضع اعضاء شورا، در جهت فشار بیشتر روی ایران و جانبداری از عراق، استمرار داشت. نتیجه این رویه شورا، صحه گذاشتن روی مواضع و رفتار عراق بود. این نکته، از کلیه اسناد قابل درک است. سازمان کنفرانس اسلامی نیز از مشی شورای امنیت و جانبداری از عراق تبعیت میکرد و حاضر نبود به موضوع تجاوز، غرامت و تنبیه متجاوز ورود کند. از این رو استناد مکاتبات عراق به مصوبات سران این سازمان و نیز نشست وزیران خارجه آن، بر وزن دیپلماسی صلحطلبی عراق و استنکاف ایران از آن افزوده است.