Нигоҳе ба зиндагонии Паёмбари Аъзам (с)

Нигоҳе ба зиндагонии Паёмбари Аъзам (с)

Хондани таърихи Ислом, махсусан зиндагонии Пайғамбари Ислом(с) ба инсон дарси ибрат медиҳад. Ва мефаҳмад, ки Расули Худо(с) дар он замон бо он ҳама бутпарастӣ ва инҳирофи фикрӣ ва ахлоқӣ дар ҷомеа чӣ тавр зиндагӣ мекардааст ва чи равишеро ба кор бурдааст. Дар байни мардуме, ки ҳамеша бо ҳам дар ҳоли ҷангу даргирӣ буданд. Мардуме, ки духтарони худро зинда ба гӯр мекарданд. Ҳамин мардум, вақте ки аз назди Паёмбар(с) мегузаштанд, ба ӯ бо эҳтиром Муҳаммади Амин мегуфтанд. Ҳамин мардум вақте мехостанд кори бузургеро анҷом диҳанд Муҳаммади Аминро довар қарор медоданд. Албатта ҳамаи ин чизҳое, ки мегӯем пеш аз беъсати Паёмбар(с) аст.