حیا

حیا

کتاب حاضر اثری از امیرحسین بانکی پور فرد می باشد که توسط انتشارات حدیث راه عشق منتشر شده است. کتابی که پیش رو دارید با عنوان «حیا » به بررسی موضوع زیبا و کاربردی حیا و جایگاه و آثار آن در فرد و جامعه پرداخته است. نویسنده مطالب این کتاب را باشواهدی از آیات و روایات و سخنان گهربار حضرات معصومین (ع) بیان نموده است و همچنین بخشی از این کتاب به جلوه هایی از حیا از نظر دیداری، گفتاری و تغییر حالات و رفتار انسان در جامعه پرداخته است. در بخشی از این کتاب می خوانیم : "در ارتباط های کلامی باید رعایت ادب و احترام را نمود. برخی سخن ها در جمع زنان قابل بیان است و درحضور آقایان قابل طرح نیست و بالعکس. همچنین نسبت به منزلت و شخصیت مخاطب از بیان حرف های مخالف حیا باید دوری کرد." نویسنده: امیرحسین بانکی پورفرد عناوین اصلی کتاب شامل: مقدمه چاپ دوم؛ حیا؛ عالم حقیقی؛ حیا منشأ آثار اعتقادی، اخلاقی، دنیوی و اخروی است که به‌طور مجزا در این فصل به آن پرداخته می‌شود.؛ روح انسان در تمام اجزاء جسمانی انسان حضور دارد، ولی با این حال آثار روحی انسان بیش از هر عضوی روی قلب انسان اثر می‌گذارد. وقتی انسان خوشحال یا ناراحت می‌شود یا تغییر دیگری در روحش احساس می‌کند، اولین چیزی که تغییر می‌کند ضربان قلب است؛ لذا در همه‌ی فرهنگ‌ها اسم این عضو را برای کانون احساسات و تحریکات و تصمیمات انسان قرار داده‌اند. در فارسی «دل» و در عربی «قلب» هم نام عضوی است که خون را در بدن تزریق می‌کند، هم محل اصلی روح آدمی است. در همین ارتباط بعضی حالات انسان نیز محل بروز شدیدش در اعضای دیگر نمود می‌کند. خشونت و سختی در جگر و حیا در تنفس انسان زودتر نمایان می‌شود. لذا امام باقر(علیه‌السلام) فرمودند: جایگاه سختی و خشونت در جگر و حیا و شرمساری در ریه‌ها (دم) است و سکونتگاه خرد، قلب است.؛ بحث مهم دیگری که در زمینه‌ی حیا مطرح می‌شود، بحث در مورد جنبه‌ی منفی حیاست. ضرورت این بحث از آن جهت است که در بحث حیا همچون بسیاری صفات دیگر زمینه‌ی افراط و تفریط وجود دارد. امام حسن عسکری(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «بدان که برای حیا میزان و اندازه‌ای است و چون فزونی یابد، از حد اعتدال پا را فراتر نهاده و اسراف کرده است.» گاهی افراد می‌خواهند باحیا باشند، اما نمی‌دانند که این جا، جای حیا نیست. لذا باید مواردی که حیا روا نیست، روشن شود تا دچار افراط و تفریط نشویم. در روایات هم با تعابیری چون ضعف، حماقت و جهالت از این قسم حیا یاد شده است.؛ حال با همه‌ی این بحث‌ها چه کنیم که حیا را در خود ظاهر کنیم؟ در ابتدا باید بدانیم که حیا امری است فطری و ایجاد کردنی نیست. چیزی است که در وجود و سرشت همه وجود دارد و فقط باید آن را ظاهر کنیم.؛ حکما می‌گویند برای تحقق یک امر باید هم مقتضیات موجود باشد و هم موانع مفقود. در فصل قبل عوامل ظهور حیا ذکر شد و در این فصل ابتدا موانع تحقق حیا یا به عبارتی عوامل ترک حیا بیان می‌شود و در آخر فصل به عواقب کم‌حیایی و بی‌حیایی اشاره می‌گردد.؛ صفات خداوند؛ خداوند؛ روابط اجتماعی؛ از آنجایی که مسأله‌ی حیای زن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و نیاز وافر جامعه‌ی امروزی می‌باشد، برای تأثیر بیشتر کلام و تنوع مطلب، این فصل متفاوت از فصل‌های دیگر، به صورت زبان خطابه به رشته تحریر در آمده است که ان‌شاءالله مورد توجه خوانندگان قرار خواهد گرفت.؛ یکی از تعابیر لطیفی که در دعاها استفاده می‌شود، واژه‌ی حیاست که در پنج حالت استفاده می‌شود: حیای خدا، بی‌حیائی بنده، حیا نکردن از حاجت، حیاء بنده و درخواست حیا از خداوند؛ که به تفصیل با ذکر نمونه‌هایی در این بخش بیان می‌گردد.؛ کتابنامه مشخصات نشر : اصفهان‌‬ حدیث راه عشق‌‬ ، ۱۳۸۴.