یاران شیدای حسین بن علی علیه السلام

یاران شیدای حسین بن علی علیه السلام

کتاب یاران شیدای حسین­ بن­ علی علیه­السلام، تالیف مرتضی آقاتهرانی، تلاشی است در تبیین حالات و روحیات یاران امام حسین. در این کتاب از اسناد دست اول بهره گرفته شده است و مباحث بیشتر به صورت تاریخی بیان شده و نام یاران امام حسین بر اساس زمان شهادتشان رتبه ­بندی شده ­است. در این کتاب پس از بیان مباحثی نظیر “عرب پیش از طلوع اسلام”، فرهنگ دینی پیش از اسلام”، “تحولات امت اسلام از آغاز تا دوران امام حسین (ع)” و “بررسی حرکت امام حسین (ع) از مدینه به کربلا”، “سفیران امام (زمینه‌سازان قیام) به همراه اصحاب و یاران امام حسین (ع) معرفی گردیده و زمان شهادت هر یک (پیش از نبرد، هنگام نبرد، و پس از نبرد) ذکر شده است. نویسنده به دلیل اینکه در نوشته­ ها کمتر عبرت­ آموزی دیده می­شود، در هر بخش، قسمتی را اختصاص به عبرت ها داده است؛ همچنین برای پرهیز از تکرار ملال ­آور، گاه تلفیقی از چند خبر را در خبری آورده است اما هیچگاه خبری، بی ­سند نیامده است تا برای اهل مطالعه امکان مراجعه به متن اصلی وجود داشته باشد. کتاب از عبارات عربی خالی است مگر عباراتی که مهم بوده و یا انتسابی به معصومین علیهم­ السلام داشته است؛ همچنین در ترجمه ­ی عبارات عربی سعی شده تا ترجمه ­ها به متن نزدیک و گویا باشد؛ اعراب­ گذاری ­ها نیز در حد امکان انجام شده­است. پیش از این کتاب، درباره یاران امام حسین در خلال مقاتل و تواریخ سخن گفته شده ­است مانند کتاب ابصار­العین، فرسان ­الهیجاء و مقتل ­الحسین اما در این کتاب تلاش شده تا حد امکان تقدیم و تاخیر یاران بر حسب تقدیم و تاخیر شهادت گردآوری و به تحلیل جزیی و معرفی بیشتر یاران پرداخته شود تا در سرمشق گیری تاثیر بیشتری داشته باشد. در بخشی از متن این کتاب می خوانیم: سپاه عمر بن سعد در اطراف خیمه گاه حسینی، رفت و آمد می کرد. خندقی که در اطراف خیمه ها کنده شده و در آن هیزم ریخته شده بود، به ناگاه شعله ور شد. شمر فریاد زد: «ای حسین، پیش از روز قیامت به آتش شتاب کرده ای؟» امام پرسیدند: «این کیست؟ گویا شمر بن ذی الجوشن باشد». گفته شد، آری. پس امام فرمود: «یابن راعیه المعزی! انت اولی بها منی صلیا؛ ای پسر چوپان بزها! تو به رسیدن آتش سزاوارتری». در این هنگام مسلم بن عوسجه (رضیالله عنه) تیری به کمان نهاد تا شمر را نشانه گیرد. امام او را از این کار منع کرد و فرمود: «اکره ان ابداهم بقتال؛ دوست ندارم که شروع کننده جنگ با آنها باشم»