بانک جامع اشعار حضرت رقیه (س)

بانک جامع اشعار حضرت رقیه (س)

بانک جامع اشعار حضرت رقیه (س)

(0 آرا)

QRCode

(0 آرا)

بانک جامع اشعار حضرت رقیه (س)

بانک جامع اشعار حضرت رقیه علیهاالسلام عناوین اصلی کتاب شامل: ۱- قبول باشه زیارتت رقیه یا رقیه؛ ۲- کیستم من دُر دریای کرامت؛ ۳- جبین بر زخم و رخسارت به خون بخشیده زیبای؛ ۴- سه ساله دختر کجا و یه عالمه دل بیقراری؛ ۵- ای سر که پر خونی به چشمم آشنایی؛ ۶- کوچکترین ستاره ی دریا کمی بخواب؛ ۷- غم به سر شد، شبم سحر شد، خدا؛ ۸- در خرابه ی شام عطر لاله دارد؛ ۹- گمشده بودم با تو پیدا شدم؛ ۱۰- صدای گریه بلنده نیمه شب از تو خرابه؛ ۱۱- من نخل شکسته ی حسینم؛ ۱۲- باز باب عشق سویم باز شد؛ ۱۳- با خودم گفتم رقیه کیست کیست؟؛ ۱۴- چه عجب صفای خونه پر زدی به این ویروونه؛ ۱۵- جسمم، ضعیف و روحم، سرگرم بال بال است؛ ۱۶- اینجا مزار فاطمه ی کوچک خداست؛ ۱۷- از پاره های جگرم لاله افشانم؛ ۱۸- روی نیزه غریبی سر بابا نشسته؛ ۱۹- آمدی داغ دل تنگ مرا تازه کنی؛ ۲۰- مرا از بر لاله ها می برند؛ ۲۱- الا ای ماه خونین که آستانت آسمان بوسد؛ ۲۲- در نام رقیه فاطمه پنهان است؛ ۲۳- شام غم گنجی که در ویرانه دارد؛ ۲۴- سه ساله ی تو از عمر خودش حسابی سیره؛ ۲۵- نفس در سینه از آهم شرر شد؛ ۲۶- پدرم رفت و بود عقده گشایم عمه؛ ۲۷- امشب خرابه ام شد چراغانی؛ ۲۸- عمه ی نازم، سوز و گدازم ببین؛ ۲۹- دخترم گریه نکن، اشک چشمت زده بر دل شررم؛ ۳۰- ای سفر کرده کـه صد قافله دل همره تو است؛ ۳۱- شب است و خورشید و خرابه و من؛ ۳۲- عمه ی مظلومه‌ام، دست خدا یار تو؛ ۳۳- بوی تو می آید امشب از خاک ویرانه؛ ۳۴- بوسیدن لبهای تو وقتی نمی برد؛ ۳۵- بلبلی امشب به ویران نغمه خوانی می کند؛ ۳۶- عمری است که بر روی لبم حک شده نامت؛ ۳۷- بیا ای سر به ویران با من ویران نشین سرکن؛ ۳۸- دارم در این خرابه زمینگیر می شوم؛ ۳۹- دختر کوچک من افسرده؛ ۴۰- بیا عمه امشب قمر آمده؛ ۴۱- تماشایی شده ویرانه امشب؛ ۴۲- تار و پودی از لباس مندرس گردیده اش؛ ۴۳- عمر رقیه به سر رسیده؛ ۴۴- این مزار مرغکی بی آشیانه ست؛ ۴۵- امشب خرابه از رخ تو مثل گلشن شد؛ ۴۶- بی تو دلم به غیر غمت مبتلا نشد؛ ۴۷- ای سر سری نمانده ز عشقت بخاک نیست؛ ۴۸- بهتر که بسته باشد چشمت در این شب تار؛ ۴۹- گم شده ام مرد در این کوره راه؛ ۵۰- بیا عمه که امشب، خرابه شده گلشن؛ ۵۱- بابا پس از تو در دلم آتش زبانه می زند؛ ۵۲- منتظرم بیایی گوشه ی این خرابه؛ ۵۳- رسم به وا... تو ماها ناز یتیم و می خرند؛ ۵۴- عمه ببین به روی نی بابا نگامون می کنه؛ ۵۵- می خوام برم نشون بدم به بچه های شهر شام؛ ۵۶- گر سه ساله بانوی عالم توئی؛ ۵۷- تا گل روی تو نمی دیدم؛ ۵۸- ز اشک خود (۲) ویرانه را کردم چراغان؛ ۵۹- من دختری سه ساله ، رخم به رنگ لاله؛ ۶۰- دشت تاریک و من از درد به خود پیچیدم؛ ۶۱- بابا بیا با همدیگه سری به خونه بزنیم؛ ۶۲- رقیه جان این دل من بونه می گیره؛ ۶۳- نامی که در شمار شهیدان کربلا؛ ۶۴- وقتی که مدینه بودیم یادته؛ ۶۵- آمدی بابا ببین مشتاق دیدارم هنوز؛ ۶۶- دل سه ساله ، به پیچ و تابه؛ ۶۷- دل من دوباره امشب هوس میخونه کرده؛ ۶۸- بشنو ای جانانم ای رأس بر دامانم؛ ۶۹- تو باغبانی من نیلوفرت هستم؛ ۷۰- من پاک سلاله ی حسینم؛ ۷۱- در بزم ما آمدی تو با رأس از تن بریده؛ ۷۲- عاشقا بیاید با هم دعا کنیم؛ ۷۳- تا میگم بی بی رقیه وجودم می شه پر احساس؛ ۷۴- یاد داری مدینه موقع خواب؛ ۷۵- بی بی رقیه امیرم ، من به عشقت اسیرم؛ ۷۶- دست و پا گیر شدم بیش از اینم نزنید؛ ۷۷- بی تو دوباره دلم گرفته؛ ۷۸- من رقیه دختر سالار دینم؛ ۷۹- تو دل و دلدار عالمینی ، بی بی دلها ...؛ ۸۰- اینجا محیط سوز و اشک و آه و ناله است؛ ۸۱- من رقیه ام شده تنم سیه ز کین؛ ۸۲- به گوشه ی خرابه انگاری جون گرفته؛ ۸۳- رقیه (۲) مهر و هم مهتاب منه؛ ۸۴- گفت شهزاده علی اکبر شبی؛ ۸۵- دل به غم داده و بی دل شده ام؛ ۸۶- هرگز روا نبود چهل منزل ای پدر؛ ۸۷- پا میذارم روی دنیا من به سودای رقیه؛ ۸۸- بیایید تشییع جنازه ی یک بدنه؛ ۸۹- مست می میخونه ی رقیه؛ ۹۰- مرا دردی است اما نای گفتن را ندارد لب؛ ۹۱- ای گل خوش رنگ و بوی باغ عشق؛ ۹۲- نمک سفره ی حسین فقط رقیه است و بس؛ ۹۳- زینب کبری کند صادر جواز کربلا؛ ۹۴- دل آسمان میل دارد بگرید؛ ۹۵- امشب از عشق رقیه به دمشق پر می زنه دل؛ ۹۶- خوش آمدی در ویرانه ام ...؛ ۹۷- ز آسمان گل شادی دوباره می بارد؛ ۹۸- دست من در بند زنجیر؛ ۹۹- در آسمان چشمم هر شب ستاره دارم؛ ۱۰۰- نامسلمونا مگه رسم جوانمردی اینه؛ ۱۰۱- تو سینه ام دوباره پر شده بوی لاله؛ ۱۰۲- ای بفدای جان تو جان جهان رقیه جان؛ ۱۰۳- بنگر ، خرابه شده پُرِ ناله؛ ۱۰۴- ساقی صلای عام به نام رقیه کن؛ ۱۰۵- دختر شاه مدینه ، کنج ویروونه نشسته؛ ۱۰۶- گر شود امشب صفایی می کنم؛ ۱۰۷- سحری روشن و عاشق ، سحری غرق شقایق؛ ۱۰۸- یار سفر کرده ی من از سفر آمده؛ ۱۰۹- شام فراقم شد سحر؛ ۱۱۰- عمه ببین سوز دل و حال خرابم؛ ۱۱۱- یه دختری رو خاک ویرونه نشسته؛ ۱۱۲- بیا بابا که هجرت کرده از جان و جهان سیرم؛ ۱۱۳- خیزید و ببینید ، یک یاس مطهر؛ ۱۱۴- طایر گلزار وحی! کجاست بال و پرت؟؛ ۱۱۵- دلم اگه مجنونه ، اگه شده دیوونه؛ ۱۱۶- همه همه دل شکسته ایم ...؛ ۱۱۷- یک سبد ماه و ستاره ، از تو آسمون می باره؛ ۱۱۸- امشب، امشب، بوی عطر یار آید؛ ۱۱۹- شام غهای من غمزده را آخر نیست؛ ۱۲۰- ویران سرایم امشب شد میهمان سرایم؛ ۱۲۱- یه عالمه گل یه سبد ستاره؛ ۱۲۲- من سینه خسته بابا از پا نشسته بابا؛ ۱۲۳- سلام بر من و میلاد روح پرور من؛ ۱۲۴- دنیا چرا جلال تو را در نظر نداشت؛ ۱۲۵- به کودکی شده سرو قدم نهال خمیده؛ ۱۲۶- تو غنچه ای تو سبزه ای تو یک بهشت لاله ای؛ ۱۲۷- من چهل منزل به دنبالت دویدم ای پدر؛ ۱۲۸- امشب چه خوب سر زدی از آشیانه ای؛ ۱۲۹- تا کی ز تن درد فراقم جان بگیرد؛ ۱۳۰- مهر و مه را برده اند وماه پاره مانده است؛ ۱۳۱- شب و خورشید و آشیانه ی من؛ ۱۳۲- ای چراغ شب شهادت من؛ ۱۳۳- ای که تویی حسین را نور عین؛ ۱۳۴- مشعل فروز ولایت، آیینه ی کوثرم من؛ ۱۳۵- بخار آه ره شیشه ی نگاه گرفت؛ ۱۳۶- از روی تو ای جانانه؛ ۱۳۷- پدر ز روی تو گلبوسه تا که من چیدم؛ ۱۳۸- ای دُرّ یگانه ی ولایت؛ ۱۳۹- ای عراقی ها حجازی ها نوایم سوخته؛ ۱۴۰- مظهر انوار خدا، دومین ام ابیها؛ ۱۴۱- ما گمشدگانیم به عرفان رقیه؛ ۱۴۲- روشن شده دو چشم بارانی من امشب؛ ۱۴۳- چه طفلی چه طفلی که پیر عالمین است؛ ۱۴۴- هر که از عشق رنگ و بو دارد؛ ۱۴۵- تو خاک غم گرفته با زخمهای بی حساب بخواب؛ ۱۴۶- ما داغدار داغ کف پای لاله ایم؛ ۱۴۷- دختری آمد از قبیله ی نور؛ ۱۴۸- بگو ای سر چرا پیکر نداری؛ ۱۴۹- مرغ بی قرار دل پر زده از میون سینه؛ ۱۵۰- شب شب شور و حاله ، مستی کنید حلاله؛ ۱۵۱- مژده که دوباره، دنیا با صفا شد؛ ۱۵۲- قافله رفته بود و من بیهوش؛ ۱۵۳- آیینه زاده ام که اسیر سلاسلم؛ ۱۵۴- پلکی مزن که چشم ترت درد میکند؛ ۱۵۵- با اشک دانه دانه من کرده ام چراغان؛ ۱۵۶- می چکد خون دل از آه من؛ ۱۵۷- می دونی که از کی تنهام گذاشتی؛ ۱۵۸- دیشب تو خواب دیدم بابا شونه به موهام ...؛ ۱۵۹- لالای لالای ای دختر خسته بخواب؛ ۱۶۰- کاری کن عمه پای غم به گل بشینه؛ ۱۶۱- منم آن گنج الهی که به ویرانه نهانم؛ ۱۶۲- می خوام که امشب جونمو فدات کنم؛ ۱۶۳- حاتم که ز جود شهرتی پیدا کرد؛ ۱۶۴- خدا دوباره فیض دیگری داد؛ ۱۶۵- ای اختر مدینه و ماه منیر شام؛ ۱۶۶- بر اهل بیت فاطمه نور دو عین اوست؛ ۱۶۷- خار مغیلان؛ ۱۶۸- مرا نیلی چو رنگ برگ کردند؛ ۱۶۹- شعر پرواز کودکانه در مورد حضرت رقیه (ع)