وابستگی جهان به امام زمان(عج)

وابستگی جهان به امام زمان(عج)

وابستگی جهان به امام زمان(عج)

Publication year :

1389

Publish number :

اول

Publish location :

قم

(0 آرا)

QRCode

(0 آرا)

وابستگی جهان به امام زمان(عج)

کتاب وابستگی جهان به امام زمان(عج)، یازدهمین شماره از سلسله مباحث امامت و مهدویت است که از سوی آیت الله صافی گلپایگانی تألیف و به همت انتشارات مسجد مقدس جمکران منتشر شده است. بر حسب روایاتی که در تفسیر بعضی از آیات قرآن مجید وارد شده و همچنین روایاتی که مستقلا روایت شده، وابستگی جهان به وجود امام علیه السلام ثابت است؛ و هر چند بعضی از این روایات به وابستگی بعضی از این عالم مثل زمین، بیشتر دلالت نداشته باشد؛ اما بعضی دیگر بر وابستگی کل دلالت دارد. مضافا اینکه بعضی از معیارها و ملاک ها که این وابستگی را تأیید می کند، عام است و وابستگی کل عالم را اثبات می کند. در این کتاب توجیه و تفسیر عقلی و علمی و منطقی این وابستگی و بیان امکان و صورت وقوع آن است در ضمن چند بیان، توضیح داده شده است. همچنین ارتباط اصل وجود ممکنات به وجود امام علیه السلام و ارتباط بقای آنها به وجود ایشان با ملاحظه اختصار تبیین شده است. در بخشی از این کتاب می خوانید: «امام؛ الگو، نمونه، اسوه و علامت است که هر تندرو باید به سوی او باز گردانده شود و الا گمراه می شود، هر کندرو باید خود را به او برساند و الا هلاک می گردد. چنان که از مضمون احادیث بسیاری که از طریق شیعه و اهل سنت وارد است، کمال دیگران به او تضمین و تأمین می شود و حرکت و سیر همه در راه مستقیم فقط با حرکت و سیر او کنترل و تصحیح و تعدیل می گردد. بنابراین نقش امام، نقش سازنده ای است که بدون آن، سالکان راه کمال نمی توانند به درستی مسیر خود اطمینان داشته باشند، و این است معنای احادیث متواتری مانند احادیث سفینه که پیغمبر صلی الله علیه و آله می فرماید: (مثل اهل بیت من، مثل کشتی نوح است؛ هر کس بر آن سوار شد، نجات یافت و هر کس تخلف کرد، هلاک شد. پس هرکس متمسک به امام و هدایت امام و تأسی به امام شود، نجات می یابد. و هر کس تخلف کند، هلاک می شود.) و همین است معنای احادیث ثقلین که پیغمبر صلی الله علیه و آله در آنها تمسک به قرآن و عترت را یگانه وسیله امان از ضلالت معرفی فرموده است؛ بنابراین کمال عالم و ماسوی الله، به وجود امام منوط است و بدون وجود امام، عالم فاقد کمال لایق به خود بوده و نقص در آن تصور نمی شود؛ لذا نقص همه به کمال وجود امام کامل می شود و کسر همه به وجود او جبران می گردد.»